MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Dinsdag 1 augustus 22:45 - 23:40 NPO2
Nederlandse documentaire (2015) van Erik Lieshout, Reinier van Brummelen en Arno Hagers waarin Iggy Pop een handleiding presenteert om als eigenzinnig individu te kunnen overleven in een onpersoonlijke wereld.
Iggy Pop presenteert ons een handleiding om als eigenzinnig individu te kunnen overleven in deze onpersoonlijke wereld. Hij baseert zich daarbij op 'Overleven - een handleiding' van Michel Houellebecq, en op zijn eigen ervaringen als beginnend rockartiest. Hielpen Iggy en Michel elkaar om te overleven? In zijn zonovergoten tuin in Miami draagt Iggy Pop voor uit het manifest 'Overleven - een handleiding' van Michel Houellebecq. In Frankrijk komen we Houellebecq en de mensen uit zijn wereld tegen, op wier levensverhalen deze tekst gebaseerd is. Houellebecq roept levensmoede dichters op om altijd terug te keren naar de oorsprong: het lijden. Iggy komt al lezend ook zichzelf tegen: hij herkent zijn eigen moeizame begin als artiest in het boekje van Houellebecq.
Recensie, Volkskrant
De twee cultuuriconen Iggy Pop en Michel Houellebecq figureren in een verfrissende feelgoodfilm over lijden. Het door Erik Lieshout verfilmde essay van Houellebecq wordt geen moment zwaar of belerend.
'Een dode dichter schrijft niet meer. Het is dus belangrijk dat u blijft leven.' Zo simpel kan het zijn, volgens Michel Houellebecq (60). De kraakheldere redenering is een van de adviezen die Frankrijks grootste auteur zichzelf en zijn lotgenoten gaf in Leven, lijden, schrijven / methode uit 1991, een essayistisch zelfhulpboek bedoeld voor 'hen die op het punt staan het bijltje erbij neer te gooien'.
'Wees niet bang voor het geluk; het bestaat niet.' 'U kunt niet tegelijkertijd van de waarheid en de wereld houden.' Het zijn opvattingen die Houellebecq consequent uitwerkte, van de oeverloos eenzame personages uit zijn romandebuut De wereld als markt en strijd (1994) en Elementaire deeltjes (1998) tot het islamiserende Frankrijk uit Onderworpen (2015). En nu lichten ze op in de documentaire die Erik Lieshout (55) baseerde op Houellebecqs essay. En de voorlezer is niemand minder dan Iggy Pop.
De 69-jarige punklegende blijkt een logische keuze voor To Stay Alive - A Method. Pop was al een Houellebecq-fan toen Lieshout hem vroeg zeven liedjes te componeren voor diens portret van de schrijver, Laatste woorden (2009). In To Stay Alive dient hij Houellebecqs positief-zwartgallige zinnen ontspannen op, met zijn kenmerkende opa-vertelt-vanuit-het-grafstem. En dat terwijl hij achter het stuur van zijn Rolls-Royce zit of in de achtertuin - badjas aan, blote benen over elkaar, krekels op de achtergrond.
Intussen worden Houellebecqs woorden gestaafd aan de hand van enkele creatief lijdende, bewonderenswaardige Parijzenaren. Zowel de suïcidale Anne-Claire (31) als ex-psychiatriepatiënt Jerome (59) gaat het leven te lijf met opvallend sterke gedichten. En dan is er Vincent (53), een teruggetrokken beeldhouwer die in zijn kelder knutselt aan een mysterieus, allesomvattend object.
Dat Houellebecq zelf Vincent vertolkt, met de ontroerende bedeesdheid die we eerder zagen in The Kidnapping of Michel Houellebecq (2014), is een van de strategieën waardoor de film nooit zwaarmoedig of belerend wordt. Ondanks alle geestesnood is To Stay Alive ('een feelgoodfilm over lijden') verfrissend sereen, met een heldere, licht vervreemdende stijl.
Uiteindelijk moet iedere toeschouwer zelf Houellebecqs methode op waarde schatten. Hoe dan ook is het bijzonder én vertederend om Houellebecq met Pop in beeld te zien. Wanneer Pop bij Vincent aanbelt en de twee onwennig aanschuiven aan de keukentafel, vormt dat het droogkomische hoogtepunt van een film die zichzelf absoluut serieus neemt, maar zich nooit door de twee cultuuriconen over het paard laat tillen.
Nederlandse documentaire (2015) van Erik Lieshout, Reinier van Brummelen en Arno Hagers waarin Iggy Pop een handleiding presenteert om als eigenzinnig individu te kunnen overleven in een onpersoonlijke wereld.
Iggy Pop presenteert ons een handleiding om als eigenzinnig individu te kunnen overleven in deze onpersoonlijke wereld. Hij baseert zich daarbij op 'Overleven - een handleiding' van Michel Houellebecq, en op zijn eigen ervaringen als beginnend rockartiest. Hielpen Iggy en Michel elkaar om te overleven? In zijn zonovergoten tuin in Miami draagt Iggy Pop voor uit het manifest 'Overleven - een handleiding' van Michel Houellebecq. In Frankrijk komen we Houellebecq en de mensen uit zijn wereld tegen, op wier levensverhalen deze tekst gebaseerd is. Houellebecq roept levensmoede dichters op om altijd terug te keren naar de oorsprong: het lijden. Iggy komt al lezend ook zichzelf tegen: hij herkent zijn eigen moeizame begin als artiest in het boekje van Houellebecq.
Recensie, Volkskrant
De twee cultuuriconen Iggy Pop en Michel Houellebecq figureren in een verfrissende feelgoodfilm over lijden. Het door Erik Lieshout verfilmde essay van Houellebecq wordt geen moment zwaar of belerend.
'Een dode dichter schrijft niet meer. Het is dus belangrijk dat u blijft leven.' Zo simpel kan het zijn, volgens Michel Houellebecq (60). De kraakheldere redenering is een van de adviezen die Frankrijks grootste auteur zichzelf en zijn lotgenoten gaf in Leven, lijden, schrijven / methode uit 1991, een essayistisch zelfhulpboek bedoeld voor 'hen die op het punt staan het bijltje erbij neer te gooien'.
'Wees niet bang voor het geluk; het bestaat niet.' 'U kunt niet tegelijkertijd van de waarheid en de wereld houden.' Het zijn opvattingen die Houellebecq consequent uitwerkte, van de oeverloos eenzame personages uit zijn romandebuut De wereld als markt en strijd (1994) en Elementaire deeltjes (1998) tot het islamiserende Frankrijk uit Onderworpen (2015). En nu lichten ze op in de documentaire die Erik Lieshout (55) baseerde op Houellebecqs essay. En de voorlezer is niemand minder dan Iggy Pop.
De 69-jarige punklegende blijkt een logische keuze voor To Stay Alive - A Method. Pop was al een Houellebecq-fan toen Lieshout hem vroeg zeven liedjes te componeren voor diens portret van de schrijver, Laatste woorden (2009). In To Stay Alive dient hij Houellebecqs positief-zwartgallige zinnen ontspannen op, met zijn kenmerkende opa-vertelt-vanuit-het-grafstem. En dat terwijl hij achter het stuur van zijn Rolls-Royce zit of in de achtertuin - badjas aan, blote benen over elkaar, krekels op de achtergrond.
Intussen worden Houellebecqs woorden gestaafd aan de hand van enkele creatief lijdende, bewonderenswaardige Parijzenaren. Zowel de suïcidale Anne-Claire (31) als ex-psychiatriepatiënt Jerome (59) gaat het leven te lijf met opvallend sterke gedichten. En dan is er Vincent (53), een teruggetrokken beeldhouwer die in zijn kelder knutselt aan een mysterieus, allesomvattend object.
Dat Houellebecq zelf Vincent vertolkt, met de ontroerende bedeesdheid die we eerder zagen in The Kidnapping of Michel Houellebecq (2014), is een van de strategieën waardoor de film nooit zwaarmoedig of belerend wordt. Ondanks alle geestesnood is To Stay Alive ('een feelgoodfilm over lijden') verfrissend sereen, met een heldere, licht vervreemdende stijl.
Uiteindelijk moet iedere toeschouwer zelf Houellebecqs methode op waarde schatten. Hoe dan ook is het bijzonder én vertederend om Houellebecq met Pop in beeld te zien. Wanneer Pop bij Vincent aanbelt en de twee onwennig aanschuiven aan de keukentafel, vormt dat het droogkomische hoogtepunt van een film die zichzelf absoluut serieus neemt, maar zich nooit door de twee cultuuriconen over het paard laat tillen.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Ik ga hem zo kijken 
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Op
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Gave film, zou het geen docu noemen. Maar wel een mooie film.quote:
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Apart en boeiend. Beetje surrealistisch. Kon niet verslappen als kijker. De werkelijkheid, poëzie en literatuur vloeiden samen. Weet het niet anders te omschrijven.quote:Op dinsdag 1 augustus 2017 23:41 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Gave film, zou het geen docu noemen. Maar wel een mooie film.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Goede omschrijving welquote:Op dinsdag 1 augustus 2017 23:43 schreef tong80 het volgende:
[..]
Apart en boeiend. Beetje surrealistisch. Kon niet verslappen als kijker. De werkelijkheid, poëzie en literatuur vloeiden samen. Weet het niet anders te omschrijven.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
|
|
