Ik werd op de basisschool altijd gepest door me kleding..me moeder kocht altijd van die vet vage kleding voor me.. en ook omdat ik add heb en altijd complete theorieën had over de meest onbenullige dingen doordat ik te snel en teveel denk.. ik was altijd het buitenbeentje tot ong de 2e klas van middelbare school.. daar begon me belachelijke veel denken op een positieve wijze te gebruiken en wist van me af te bijten.. ik ben dit verder gaan ontwikkelen in loop van jaren en heb eigenlijk nergens meer last van gehad na de 4e klas.. hierna nog meerdere opleidingen gevolgd en veel sociale contacten opgebouwd.. ik ben nu 30 en ben eigenlijk blij dit meegemaakt te hebben nu kan ik (als ik ooit kinderen krijg) hun hiervoor behoeden...quote:Op zondag 30 juli 2017 18:00 schreef Velda het volgende:
Ik ben eigenlijk mijn hele schoolperiode gepest door klasgenoten. Als gevoelig en wat naief meisje kon ik me al slecht verweren. Tel daarbij op dat ik mollig was en een beugel en een bril droeg. Dus ik was degenen die geen vrienden had en waar anderen hun frustraties op kwijt konden. Hoewel het in de bovenbouw van het VWO gelukkig minder agressief werd. Toen werd ik wel met rust gelaten maar hoorde ik er gewoon niet bij. Maar toch heel eenzaam. Gelukkig had ik wel leuke hobbies waar ik in kon opgaan en geluk uit kon halen. Pas toen ik ging studeren ben ik een sociaal leven kunnen gaan opbouwen.
Ik ben nu 27 maar merk soms nog steeds dat het me achtervolgt. Ik vind het moeilijk om sociale contacten aan te gaan of mensen iets te vragen. Altijd vraag ik me af of mensen me wel leuk vinden. Op mijn werk ga ik bijvoorbeeld nooit met collega's om terwijl ik dat jammer vind. Maar ik durf eigenlijk niemand te vragen om eens wat sociaals te doen. Ik heb ook nog geen vriend gehad bijvoorbeeld en het vertrouwen van mensen vind ik heel moeilijk omdat dat in mijn pest tijd nogal eens beschaamd is. Ik heb er hulp voor gezoch en dat werk. Toch gaat het maar met kleine stapjes.
Zijn er hier meer mensen die hetzelfde meegemaakt hebben? En wat don jullie om dit echt tot het verleden te laten horen?
Best een goede tip ja.quote:Op zondag 30 juli 2017 18:21 schreef Keep_Walking het volgende:
Nou ik heb een pest verleden.
In mijn studentenjaren ben ik bovenmatig populair geweest, eigenlijk zelfs een BN'er. Het komt met pieken en dalen.
Ik merk dat het me niet meer zoveel kan schelen wat mensen over me denken of vinden. Ik probeer mijn persoonlijke problemen zoals alcoholverslaving of impulsiviteit te overwinnen.
Wat ik je aanraad is is empathie hebben voor andere mensen die onzeker zijn. Vaak maken mensen met een pestverleden of andere traumatische verleden de fout dat ze denken dat andere mensen een perfecte leven hebben gehad. Ze vergeten dan om rekening te houden met de gevoelens van andere mensen en beseffen niet dat andere mensen ook getraumatiseerd kunnen zijn van hun persoonlijke verleden.
Dus mijn advies is dat je rekening moet houden de eventuele problemen van andere mensen die een moeilijke leven hebben gehad.
Wil je daarmee zeggen dat als mensen hun huidige problemen niet koppelen aan hun verleden, anderen er dan ook geen rekening mee hoeven te houden?quote:Op zondag 30 juli 2017 18:21 schreef Keep_Walking het volgende:
Dus mijn advies is dat je rekening moet houden de eventuele problemen van andere mensen die een moeilijke leven hebben gehad.
Het gebeurt ook vooral op basisscholen en middelbare scholen. Hoewel pesters daar ook niet altijd de meest snuggere personen zijn, kan onvolwassenheid nog een oorzaak hiervan zijn. Nog vele malen meer debiel vind ik echter de mensen die later op de werkvloer pestenquote:Op maandag 31 juli 2017 08:43 schreef Salvad0R het volgende:
besef dat "pesten" een zwakte is... uit kuddedrang. Luitjes willen grappig gevonden worden door "de groep", door in hun ogen "zwakkeren" te minachten. Dit is op zichzelf zwak gedrag. Mensen waar je iets aan zal hebben in het leven, zullen hier nooit aan meedoen. Het kaf scheidt zich wel makkelijk van het koren zo
Ik ben ook gepest omdat ik lang en dun was. Dit was op het voorgezet onderwijs. Dus daar zitten lui die niet weten wat ze willen met hun leven. Toen ik beroepsonderwijs ging doen (MBO) heb je met andere mensen te maken die dat al wel weten. Toen ik eenmaal huilend thuis kwam omdat ik te pakken ben gehad, heeft mn moeder me opgegeven voor Karate. Daar heb ik de bruine band gehaald en toen ging het alleen maar bergopwaarts. Ik ben nu 35 en zit in een vrijwilligersproject waarbij ik aan jongeren wordt gekoppeld die ook gepest worden om hun zelf vertrouwen met mijn ervaring op te krikken.quote:Op zondag 30 juli 2017 18:00 schreef Velda het volgende:
Ik ben eigenlijk mijn hele schoolperiode gepest door klasgenoten. Als gevoelig en wat naief meisje kon ik me al slecht verweren. Tel daarbij op dat ik mollig was en een beugel en een bril droeg. Dus ik was degenen die geen vrienden had en waar anderen hun frustraties op kwijt konden. Hoewel het in de bovenbouw van het VWO gelukkig minder agressief werd. Toen werd ik wel met rust gelaten maar hoorde ik er gewoon niet bij. Maar toch heel eenzaam. Gelukkig had ik wel leuke hobbies waar ik in kon opgaan en geluk uit kon halen. Pas toen ik ging studeren ben ik een sociaal leven kunnen gaan opbouwen.
Ik ben nu 27 maar merk soms nog steeds dat het me achtervolgt. Ik vind het moeilijk om sociale contacten aan te gaan of mensen iets te vragen. Altijd vraag ik me af of mensen me wel leuk vinden. Op mijn werk ga ik bijvoorbeeld nooit met collega's om terwijl ik dat jammer vind. Maar ik durf eigenlijk niemand te vragen om eens wat sociaals te doen. Ik heb ook nog geen vriend gehad bijvoorbeeld en het vertrouwen van mensen vind ik heel moeilijk omdat dat in mijn pest tijd nogal eens beschaamd is. Ik heb er hulp voor gezoch en dat werk. Toch gaat het maar met kleine stapjes.
Zijn er hier meer mensen die hetzelfde meegemaakt hebben? En wat don jullie om dit echt tot het verleden te laten horen?
Dat zijn vaak lui die vroeger gepest zijn en dat op een negatieve manier uiten op een latere leeftijd.quote:Op maandag 31 juli 2017 15:30 schreef MadJackthePirate het volgende:
[..]
Het gebeurt ook vooral op basisscholen en middelbare scholen. Hoewel pesters daar ook niet altijd de meest snuggere personen zijn, kan onvolwassenheid nog een oorzaak hiervan zijn. Nog vele malen meer debiel vind ik echter de mensen die later op de werkvloer pesten
Bron?quote:Op maandag 31 juli 2017 15:39 schreef Puk1234 het volgende:
[..]
Dat zijn vaak lui die vroeger gepest zijn en dat op een negatieve manier uiten op een latere leeftijd.
Ik heb geen idee wat zo iemand bezielt. Eigenlijk is het dubbel zo triest. Ten eerste zijn het volwassenen die het doen. Ten tweede zijn het vaak leidinggevenden, waardoor het doelwit niet zoveel terug kan doen. Vroeger op de speelplaats kon je de pester nog een ram verkopen, het gaat alleen wat minder makkelijk als je daardoor je inkomen verliest.quote:Op maandag 31 juli 2017 15:39 schreef Puk1234 het volgende:
[..]
Dat zijn vaak lui die vroeger gepest zijn en dat op een negatieve manier uiten op een latere leeftijd.
Hoor je wel vaker verhalen over.. Dus geen vaste bron.quote:
Dat valt onder machtsmisbruik.. Denk als je voldoende bewijs hebt dat je weldegelijk dan iets kan doen.. Zijn de meeste bedrijven niet van gediend namelijk.quote:Op maandag 31 juli 2017 15:41 schreef MadJackthePirate het volgende:
[..]
Ik heb geen idee wat zo iemand bezielt. Eigenlijk is het dubbel zo triest. Ten eerste zijn het volwassenen die het doen. Ten tweede zijn het vaak leidinggevenden, waardoor het doelwit niet zoveel terug kan doen. Vroeger op de speelplaats kon je de pester nog een ram verkopen, het gaat alleen wat minder makkelijk als je daardoor je inkomen verliest.
Ja uiteindelijk wel natuurlijk. Maar als het geniepig gebeurt of bij kleine bedrijven waar die scheiding tussen vertrouwenspersoon en leidinggevende wellicht niet zo duidelijk is kan het toch lastig zijn.quote:Op maandag 31 juli 2017 15:50 schreef Puk1234 het volgende:
[..]
Dat valt onder machtsmisbruik.. Denk als je voldoende bewijs hebt dat je weldegelijk dan iets kan doen.. Zijn de meeste bedrijven niet van gediend namelijk.
Het zijn naar mijn ervaring juist pesters die hun hele leven lang door blijven gaan met dit gedrag.quote:Op maandag 31 juli 2017 15:49 schreef Puk1234 het volgende:
[..]
Hoor je wel vaker verhalen over.. Dus geen vaste bron.
Die zitten er idd ook tussen jahquote:Op maandag 31 juli 2017 15:53 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Het zijn naar mijn ervaring juist pesters die hun hele leven lang door blijven gaan met dit gedrag.
Ja iedereen zit vast in z'n sociale bubbel, sommigen gaan er met humor mee om, anderen met geouwehoer. Mijn ervaring met groepsvorming tegen mij, is dat als je degene met de grootste bek een hersenbeschadiging slaat met een stelt, dat de rest wel kalm doet voortaan.quote:Op maandag 31 juli 2017 15:30 schreef MadJackthePirate het volgende:
[..]
Het gebeurt ook vooral op basisscholen en middelbare scholen. Hoewel pesters daar ook niet altijd de meest snuggere personen zijn, kan onvolwassenheid nog een oorzaak hiervan zijn. Nog vele malen meer debiel vind ik echter de mensen die later op de werkvloer pesten
Vind ik een hele goede. Iedereen heeft slechte dingen meegemaakt, ook al zijn het kleine dingen. als daar een catalogus van was dan had ik direct opnieuw pesten gekozen.quote:Op zondag 30 juli 2017 18:21 schreef Keep_Walking het volgende:
Nou ik heb een pest verleden.
In mijn studentenjaren ben ik bovenmatig populair geweest, eigenlijk zelfs een BN'er. Het komt met pieken en dalen.
Ik merk dat het me niet meer zoveel kan schelen wat mensen over me denken of vinden. Ik probeer mijn persoonlijke problemen zoals alcoholverslaving of impulsiviteit te overwinnen.
Wat ik je aanraad is is empathie hebben voor andere mensen die onzeker zijn. Vaak maken mensen met een pestverleden of andere traumatische verleden de fout dat ze denken dat andere mensen een perfecte leven hebben gehad. Ze vergeten dan om rekening te houden met de gevoelens van andere mensen en beseffen niet dat andere mensen ook getraumatiseerd kunnen zijn van hun persoonlijke verleden.
Dus mijn advies is dat je rekening moet houden de eventuele problemen van andere mensen die een moeilijke leven hebben gehad.
Best wel herkenbaar, net als de rest trouwens. Bij mij zat het er hoe dan ook niet in, maar wel zuur als je verminderde prestaties door het pesten kwamen. Hoop dat je het inmiddels in hebt kunnen halen. En ook als je zelfvertrouwen niet van huis uit mee krijgt, is dat erg lastig. Je wordt dan steeds met die negativiteit geconfronteerd. Ik hoop dat je dit los hebt kunnen laten. Goed dat je zelf de onzekerheid achter je hebt kunnen laten.quote:Op dinsdag 1 augustus 2017 10:27 schreef Opoefiets het volgende:
Ik ben op meerdere scholen gepest... daar hebben mijn prestaties ook enorm onder geleden.
Hoe zou je dat precies omschrijven dat er een knop omging? Was het ergens door getriggerd of gewoon omdat je ouder werd? Hoe veranderde je gedrag daarna?quote:Op dinsdag 1 augustus 2017 10:56 schreef S95Sedan het volgende:
Ik denk dat het je wel degelijk vormt, hier ongeveer 8jaar last gehad. Uiteindelijk is er een knop omgegaan en was ik het ook meteen zat om nog langer het pispaaltje te zijn.
Ik moet wel zeggen dat ik daardoor introverter ben geworden en harder tegen mensen, dus minder makkelijk toelaten en sneller afschieten als ze iets verkeerd doen. Soms is dat niet altijd even eerlijk tegenover ze en gelukkig zakt dat inmiddels wat meer af.
Lastig omschrijven, het was bij mij vooral een combinatie van dingen denk ik, knop die om ging ging maar ook naar een andere school waar ik meer steun had van mensen. In het begin wel wat feller maar dat is inmiddels wel redelijk normaal. Hoewel ik nog steeds een enorme hekel heb aan mensen die denigrerend of autoritair doen.quote:Op dinsdag 1 augustus 2017 20:32 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Hoe zou je dat precies omschrijven dat er een knop omging? Was het ergens door getriggerd of gewoon omdat je ouder werd? Hoe veranderde je gedrag daarna?
Ja, die connectie met anderen is inderdaad een probleem, vooral als ze je dan autistisch gaan noemen. Misschien ben ik dat wel hoor, daar niet van, maar voor de meesten ben je autistisch en daarmee is de kous af, naar de oorzaak kijken ze niet. Ben zo in mezelf gekeerd geworden dat een leven alleen mij ideaal lijkt. Pesters daarentegen daarvan heb ik nu ontdekt dat alle verhoudingen inderdaad nog precies hetzelfde zijn gebleven als op de middelbare school. Pesters hebben een vlotte babbel en kunnen zichzelf daardoor makkelijk verkopen, passen altijd overal in het team en blijven daardoor hun hele leven lang succesvol. Maar ik ben er niet eens echt jaloers op. Dat is gewoon niet mijn wereld, ik negeer dat ze bestaan. Gelukkig hoef ik er niet verplicht meer mee om te gaan.quote:Op donderdag 3 augustus 2017 22:50 schreef Symn het volgende:
Ben ook een tijdje gepest toen ik 12/13/14 was. Niet eens zo heel lang. Maar ben er wel een totaal ander mens door geworden. De wereld keerde zich gewoon om op een dag, en sloeg alle vaste grond onder mijn voeten vandaan. 'Vrienden' waren in een keer vijanden. Eigenlijk heeft het leven op die leeftijd dan geen zin meer, als alles om je sociale identiteit draait en je omgeving kotst je uit. Sinds toen heb ik eigenlijk nooit meer vrienden gehad. En ben ik totaal introvert en sociaal awkward geworden, voel geen enkele connectie met mensen en lukt me ook niet die te maken. Gelukkig zijn de pesters goed terecht gekomen.
Dat opschrijven klinkt als een erg goede methode, zeker als 'je er nog middenin zit'. Zelf werd ik vroeger ook wat gepest op de middelbare school, dit is ondertussen alweer meer dan 10 jaar geleden. Wat voor mij erg hielp om het 'af te sluiten' is je vroegere pesters tegenkomen en er een gesprek mee voeren. (Niet dat je ze hoeft op te zoeken, maar áls je er een tegenkomt, vermijd hem niet. Praat ermee alsof jullie oude bekenden zijn.)quote:Op dinsdag 1 augustus 2017 07:54 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Het pesten tot het verleden laten horen, wat bedoel je daarmee? Als je nu nog gepest wordt is dat vervelend en zou ik hulp zoeken of proberen het je niet aan te trekken. Als je bedoelt erover nadenken, tja, mensen zijn nu eenmaal hun herinneringen, dat kun je niet wegkrijgen, moet je ook zeker niet willen denk ik. Probeer er een positieve draai aan te geven. Schrijf het op bijvoorbeeld. Mij heeft dat geholpen, toen was ik 15 en veranderde ik de namen en zo van ieder persoon zodat men onherkenbaar was en ik er met een andere blik naar kon kijken. Tegenwoordig denk ik gewoon eraan als hoe het was en heb ik daar juist geen problemen meer mee.
Respect. Perfecte mindset!quote:Op vrijdag 4 augustus 2017 11:41 schreef DazedxConfused het volgende:
Je moet ook leren om ermee te leven. Het mindset van 'Ik kan geen sociale contacten leggen omdat ik gespest ben' moet verdwijnen en vervangen worden door 'Ik kan geen sociale contacten leggen, wat kan/wil ik daar aan doen?'
Als je je pestverleden altijd als reden gebruikt om iets niet te doen kom je nooit verder met je leven. Het is gebeurd. Het is voorbij. Je bent niet meer een middelbare scholier. Ik vind zelf dat er geen bepaald trucje is om ineens niet meer getraumatiseerd te zijn door je pestverleden. Het blijft je altijd volgen maar het moet je leven niet volledig beheersen.
Klopt heb ik ook gedaan. Je voelt dan helemaal geen wrok meer als het ten minste positief verloopt. Het is ook goed voor de pester want die voelt dan minder schuldgevoel als diegene dat had. Het enige nadeel is dat je wel geluk moet hebben. De kans is al kleiner dat het positief verloopt als je zelf aan zou bellen of die persoon op Fakebook op zou zoeken denk ik. Of misschien verschilt dat per situatie, geen ervaring mee.quote:Op vrijdag 4 augustus 2017 10:45 schreef Kaizen_ het volgende:
[..]
Dat opschrijven klinkt als een erg goede methode, zeker als 'je er nog middenin zit'. Zelf werd ik vroeger ook wat gepest op de middelbare school, dit is ondertussen alweer meer dan 10 jaar geleden. Wat voor mij erg hielp om het 'af te sluiten' is je vroegere pesters tegenkomen en er een gesprek mee voeren. (Niet dat je ze hoeft op te zoeken, maar áls je er een tegenkomt, vermijd hem niet. Praat ermee alsof jullie oude bekenden zijn.)
Dan bedoel ik niet eens het confronterende gesprek á la 'waarom pestte je me vroeger?'. Helemaal niet. Een van mijn pesters kwam ik later tegen in de kleedkamers van de sportschool. We hebben een zeer casual gesprek gehad over alles wat we hebben gedaan na de middelbare schooltijd. Gewoon over werk, hobby's en dat soort onbelangrijke dingen.
Na dit gesprek voelde ik me ook erg goed. Het was een simpel, normaal gesprek - volwassen en respectvol tegen elkaar. Vervolgens voelde het vroegere gepest van deze persoon ook echt afgesloten. Done is done, we zijn beiden opgegroeid. Zand erover. Ik hoef geen dramatische filmscene met een climax waarbij de pester eindelijk zijn excuses aanbied. Soms is een saai, standaard casual gesprek meer dan voldoende om te beseffen dat ook de pester is opgegroeid.
Dat pesten echt heel erg afhankelijk is van de context blijkt wel uit het feit dat ik vaak gepest vanwege mijn te lichte huidskleur. Wat ook maar enigszins afwijkt valt op. Maar vind het goed dat je gewoon door hebt kunnen gaan met je leven zonder dat je de invloed van het pesten overdrijft of negeert.quote:Op vrijdag 4 augustus 2017 11:41 schreef DazedxConfused het volgende:
Ik was op de middelbare school gepest voor mijn donkere huidskleur. Door het pesten ben ik begonnen mijn donkere huidskleur te haten. Het hielp ook niet dat ik de enigste was op mijn hele school met een donkere huidskleur en ik had het gevoel dat ik nergens bijhoorde. Mijn zelfvertrouwen was vrijwel 'non-existent' en ik werd heel erg zelfbewust over mijn lichaam en kleur. Ik ben nu 2 jaar verder en ik merk dat ik nog steeds onzeker ben met hoe ik eruit zie. Maar ik heb geleerd om alleen naar mijn eigen opmerkingen/mening te luisteren als het over mijn uiterlijk gaat. Wat anderen zeggen boeit me vrijwel niks.
Je moet ook leren om ermee te leven. Het mindset van 'Ik kan geen sociale contacten leggen omdat ik gespest ben' moet verdwijnen en vervangen worden door 'Ik kan geen sociale contacten leggen, wat kan/wil ik daar aan doen?'
Als je je pestverleden altijd als reden gebruikt om iets niet te doen kom je nooit verder met je leven. Het is gebeurd. Het is voorbij. Je bent niet meer een middelbare scholier. Ik vind zelf dat er geen bepaald trucje is om ineens niet meer getraumatiseerd te zijn door je pestverleden. Het blijft je altijd volgen maar het moet je leven niet volledig beheersen.
Ik heb de hersenen om veel beter te presteren. Ik ga het pas dit jaar inhalen, want ik krijg niet meer te horen van 'Maar ja, je weet toch niet hoe je moet leren'. Ik bevind me nu in een betere omgeving, waar ik gestimuleerd word. Ik ben af en toe wel onzeker van m'n eigen kunnen, maar dat is meer omdat ik niet direct resultaat ziequote:Op dinsdag 1 augustus 2017 20:32 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Best wel herkenbaar, net als de rest trouwens. Bij mij zat het er hoe dan ook niet in, maar wel zuur als je verminderde prestaties door het pesten kwamen. Hoop dat je het inmiddels in hebt kunnen halen. En ook als je zelfvertrouwen niet van huis uit mee krijgt, is dat erg lastig. Je wordt dan steeds met die negativiteit geconfronteerd. Ik hoop dat je dit los hebt kunnen laten. Goed dat je zelf de onzekerheid achter je hebt kunnen laten.
Zelf geen ervaring mee gelukkig, maar zo werkt het wel inderdaad. Ze pakken mensen die zich niet kunnen / durven te verdedigen. Inderdaad de leider van de groep pakken. Je hoeft niet eens te "winnen", als je maar even wat schade aanricht. Niemand heeft zin in opnieuw een bloedneus dus de volgende keer zoeken ze een makkelijker target.quote:Op dinsdag 1 augustus 2017 02:48 schreef Salvad0R het volgende:
Mijn ervaring met groepsvorming tegen mij, is dat als je degene met de grootste bek een hersenbeschadiging slaat met een stelt, dat de rest wel kalm doet voortaan.
Ja je kan mensen verenigen, of mensen verdelen.... Pesters verdelen alleen. Geen energie aan besteden en jezelf richten op aardige mensen, werkt het beste. "Populariteit" is ook maar afhankelijk van de groep waar je je in bevindt... en ookal lijkt de groep mensen op school je hele wereld, de aardbol is gelukkig een stukje groter dan de bekrompen geesten daar.quote:Op zondag 6 augustus 2017 00:25 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
niet altijd waar, ik had iemand geslagen en toen ging het pesten gewoon door, resultaat schorsing en roddels dat ik 'een gestoord monster' was. De persoonhad een kleine bloeduitstorting, verder niet zoveel. Het zorgde er wel voor dat ik psychische hulp kreeg ha, ha... Van psychiaters die mij nog meer vernederden en slechts 1 goede psycholoog. Enige goede was dat we onze excuses aan moesten bieden.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |