Soms moet je niet meer dan een dag overleven. Dan bereik je heel wat door de dag door te komen en als het ware alleen maar adem te halen. Flashbacks zijn verschrikkelijk. Probeer een beetje lief voor jezelf te zijn. Neem even extra de tijd om te douchen of ga lekker een filmpje kijken op de bank.quote:Op donderdag 14 september 2017 17:13 schreef Melancholia_war het volgende:
Heb echt een slechte dag vandaag. Continu flashbacks e.d. Gadverdamme . Voel mij zo'n mislukkeling. Niet eens in staat om iets te doen of te bereiken.
Bedoel meer opgefokt als in snel geirriteerd raken en zelfs licht aggresief zijn, dat is juist het tegenovergestelde van dat xtc gevoel.quote:Op donderdag 14 september 2017 16:56 schreef LuciferShiningOne het volgende:
[..]
Ja dag 1 vond ik het ook nog leuk, maar zoals vanmorgen dacht ik van: ik ga te hard.
Ken wellbutrin niet maar dat opgefokte heb ik dus. Denk dat we een beetje hetzelfde bedoelen.
Oh zo, ja dat is wel minder ja. Dat heb ik in elk geval nog niet. Even afkloppen.quote:Op donderdag 14 september 2017 18:01 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Bedoel meer opgefokt als in snel geirriteerd raken en zelfs licht aggresief zijn, dat is juist het tegenovergestelde van dat xtc gevoel.
Ik kan niet lief zijn voor mezelf. Wat ik ook doe, de angsten en zorgen blijven overheersen. Ben zo moe. En er wel echt een beetje klaar mee. Overleef je het één, krijg je weer iets anders over je heen.quote:Op donderdag 14 september 2017 17:49 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Soms moet je niet meer dan een dag overleven. Dan bereik je heel wat door de dag door te komen en als het ware alleen maar adem te halen. Flashbacks zijn verschrikkelijk. Probeer een beetje lief voor jezelf te zijn. Neem even extra de tijd om te douchen of ga lekker een filmpje kijken op de bank.
Ik hoop dat het effect heeft bij jou.quote:Op vrijdag 15 september 2017 09:18 schreef Lastpost het volgende:
Zelf gesprek gehad met een arts en psychiater en in overleg toch maar besloten om aan de medicatie te gaan.
Sertraline, zou moeten helpen bij de angsten en het sombere gevoel. Gaan het zien.
Als je er zo duf van wordt dat je er van kunt slapen dan zou ik dat proberen.quote:Op vrijdag 15 september 2017 17:04 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik hoop dat het effect heeft bij jou.
Ik ben nu op dag 3 en voel me vanaf een uurtje of 2 na t innemen superduf. Met als resultaat dat ik heel de dag al op de bank lig. Ik denk erover ze morgen een paar uur later in te nemen om die dufheid langzaam naar de avond te verschuiven. Hopelijk slaap ik dan snachts door de ergste dufheid heen.
Goed dat je hier je verhaal doet, rot dat je jezelf zo slecht voelt.quote:Op vrijdag 15 september 2017 19:06 schreef Catnip het volgende:
Hoi mensen, lang geleden dat ik hier wat heb gepost.
Het gaat gewoon focking kut klote. (Sorry heb zin om te schelden )
Hebben jullie ook dat het moeilijk is om af te spreken met vrienden, en kennissen? Ik wil het wel heel graag, maar toch lukt het gewoon niet. Misschien vermijd ik het sociale gedoe wel gewoon omdat het vermoeiend is.
Ik heb nu ook dat ik continu over de meest achterlijke dingen nadenk, mijn hoofd is gewoon niet rustig te krijgen zegeaar. Ik slik af en toe Lorazepam, maar dat is weer zo verslavend.
Heb de laatste tijd ook moeite met slapen. Ben een aantal maanden geleden opgenomen geweest, en toen ben ik gesepareerd, omdat ik heel erg suïcidaal was, en in de war. Maar nu voel ik nog gewoon die schaamte. Vooral heel veel schaamte. Naakt zijn, en een kartonnen po Ik merk de laatste tijd dat ik ineens wat tegen de kleur blauw heb, ik denk vanwege zo'n scheurjurk. En karton vindt ik ook vreselijk.
Maar ik schaam me gewoon zo erg. Zijn er meer die hier last van hebben? Ik heb zo'n behoefte aan lotgenotencontact..
Hey joh wat rot dat je nu zo in de put zit. Knuffels. Die lorazepam heb je niet voor niks he? Neem het in als t niet gaat, en als je bang bent verslaafd te raken vraag dan om een alternatief bij je huisarts of psycholoog.quote:Op vrijdag 15 september 2017 19:06 schreef Catnip het volgende:
Hoi mensen, lang geleden dat ik hier wat heb gepost.
Het gaat gewoon focking kut klote. (Sorry heb zin om te schelden )
Hebben jullie ook dat het moeilijk is om af te spreken met vrienden, en kennissen? Ik wil het wel heel graag, maar toch lukt het gewoon niet. Misschien vermijd ik het sociale gedoe wel gewoon omdat het vermoeiend is.
Ik heb nu ook dat ik continu over de meest achterlijke dingen nadenk, mijn hoofd is gewoon niet rustig te krijgen zegeaar. Ik slik af en toe Lorazepam, maar dat is weer zo verslavend.
Heb de laatste tijd ook moeite met slapen. Ben een aantal maanden geleden opgenomen geweest, en toen ben ik gesepareerd, omdat ik heel erg suïcidaal was, en in de war. Maar nu voel ik nog gewoon die schaamte. Vooral heel veel schaamte. Naakt zijn, en een kartonnen po Ik merk de laatste tijd dat ik ineens wat tegen de kleur blauw heb, ik denk vanwege zo'n scheurjurk. En karton vindt ik ook vreselijk.
Maar ik schaam me gewoon zo erg. Zijn er meer die hier last van hebben? Ik heb zo'n behoefte aan lotgenotencontact..
Tegenwoordig heb ik Wellbutrin 300 mg. Seroquel, maar ik weet niet precies hoeveel. En slik zo nodig Lorazepam 2,5 mg. Mag ik 3 keer op n dagquote:Op vrijdag 15 september 2017 19:33 schreef LuciferShiningOne het volgende:
[..]
Goed dat je hier je verhaal doet, rot dat je jezelf zo slecht voelt.
Heb het zelf ook momenteel. Sociaal contact betekent erg veel prikkels en indrukken. Dat kan ik momenteel niet lang verdragen.
Zit je ook aan de medicatie?
Pff ja dat is het lastige. Ik bel wel met mensen enzovoort, maar toch.. Toch moet ik het zelf doen. Tenminste, de mensen in mijn omgeving kunnen die pijn niet wegnemen. Of overnemen. (Oh wow wat zou dat chill zijn) tja dat is dus het leven van een depressief persoon, die vandaag dus helemaaaaal haar dag niet heeft.quote:Op vrijdag 15 september 2017 19:37 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Hey joh wat rot dat je nu zo in de put zit. Knuffels. Die lorazepam heb je niet voor niks he? Neem het in als t niet gaat, en als je bang bent verslaafd te raken vraag dan om een alternatief bij je huisarts of psycholoog.
Ik heb niet meegemaakt wat jij hebt meegemaakt dus echt begrijpen lan ik het niet. Maar ik kan me wel voorstellen dat je je door zoiets heel klein gaat voelen. En dan moet je niet allren zijn. Is er iemand die je nu kunt bellen of opzoeken om te praten? Om even een echte knuffel aan te vragen?
Die dagen heb ik er zeker tussen zitten. Tegenwoordig gelukkig alweer een stukje beter dan een paar maandjes geleden.quote:Op vrijdag 15 september 2017 19:37 schreef Catnip het volgende:
[..]
Tegenwoordig heb ik Wellbutrin 300 mg. Seroquel, maar ik weet niet precies hoeveel. En slik zo nodig Lorazepam 2,5 mg. Mag ik 3 keer op n dag
Heb in het verleden ook Fluoxetine, paroxetine, efexor, abilify, en risperdal en weet ik veel wat geslikt Ben dus een soort wandelende pillenfabriek. Maar oké.
Heb jij ook dat je na een dag echt blij bent dat je mag liggen (slapen, maar ik slaap niet)? Idk klinkt gestoord.
Ik heb ongeveer het tegenovergestelde. Spreek wel zo nu en dan af met vrienden en kennissen, terwijl ik daar eigenlijk geen zin in heb en me er altijd slechter door voel.quote:Op vrijdag 15 september 2017 19:06 schreef Catnip het volgende:
Hoi mensen, lang geleden dat ik hier wat heb gepost.
Het gaat gewoon focking kut klote. (Sorry heb zin om te schelden )
Hebben jullie ook dat het moeilijk is om af te spreken met vrienden, en kennissen? Ik wil het wel heel graag, maar toch lukt het gewoon niet. Misschien vermijd ik het sociale gedoe wel gewoon omdat het vermoeiend is.
Ja, ongeveer. Ik denk heel veel terug aan nare momenten met opnames, politie en ziekenhuis (alle vanwege psychische problemen). Naast de stress die dan opkomt schaam ik me ook kapot.quote:Ik heb nu ook dat ik continu over de meest achterlijke dingen nadenk, mijn hoofd is gewoon niet rustig te krijgen zegeaar. Ik slik af en toe Lorazepam, maar dat is weer zo verslavend.
Heb de laatste tijd ook moeite met slapen. Ben een aantal maanden geleden opgenomen geweest, en toen ben ik gesepareerd, omdat ik heel erg suïcidaal was, en in de war. Maar nu voel ik nog gewoon die schaamte. Vooral heel veel schaamte. Naakt zijn, en een kartonnen po Ik merk de laatste tijd dat ik ineens wat tegen de kleur blauw heb, ik denk vanwege zo'n scheurjurk. En karton vindt ik ook vreselijk.
Maar ik schaam me gewoon zo erg. Zijn er meer die hier last van hebben? Ik heb zo'n behoefte aan lotgenotencontact..
Dank.quote:Op woensdag 13 september 2017 22:01 schreef DancingPhoebe het volgende:
He kuolema! Wat goed dat toch weer medicatie wil proberen! Je had er een periode echt iets tegen toch?
En stiekem word ik -wanneer ik door alle, uiteraard onnodige, zelfkritiek doorlees- ook best vrolijk van de post van Elvi! Het klonkt alsof je hele mooie stappen aan het maken bent!
Fijn om te lezen Hoe gaat het bij de psychotherapeut?quote:Op donderdag 14 september 2017 00:38 schreef magnetronkoffie het volgende:
Kan ik zelf eigenlijk ook een kleine update geven.
Hier gaat 't de goede kant op. M'n slaapproblemen zijn bijna non-existent (slaap nu bijna standaard 7u/nacht) en gebruik nu helemaal geen medicatie meer. Ik vergeet 't ook vaak in te nemen, maar dat vind ik niet erg.
Grappig dat iemand 't heeft over coach willen worden, zelf gemerkt dat ik de voorkeur heb 't ook in die richting te willen zoeken.
Zeer binnenkort 1e cursusdag, voor 't eerst in ruim anderhalf jaar weer een stap in de richting die ik wil.
Depressie is eigenlijk wel weg nu, dingen beginnen weer terug naar normaal te gaan (gaat wel erg sloom, maar ik heb uitzicht dat dingen zo tegen 't einde van 't jaar redelijk normaal weer zijn en ik eindelijk de achterstand van de afgelopen 2 a 3 jaar weer heb ingelopen).
Verder loop ik nog steeds bij een psycho-therapeut en krijg ik nog steeds ondersteuning bij praktische zaken, maar een SPV of psychiater heb ik nu al ruim een half jaar niet meer gesproken....lastig als ik medicatie wil gaan bespreken en verre van ideaal.
Maar ik kan nu met klem en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vaststellen dat het niet meer hebben van de behandelaars waar ik jarenlang bij zat, mijn psyche echt goed heeft gedaan!
Alle kritiek die ik daarop kreeg, bleek allemaal onterecht te zijn (maar dat wist ik al). Ik ben wederom blij dat ik niet naar die "adviezen" heb geluisterd maar dat ik mijn gevoel en eigen verstand heb gevolgd [ afbeelding ]
Soms ben ik voor mezelf een godsgeschenk...en dat ik dat tegen mezelf zeg, zegt al dat ik een HEEL end gekomen ben sinds de teller dat ik aan m'n eigen dood dacht de 1000 keren al ver overschreden heeft
Hopelijk blijven dingen in de toekomst meezitten. Ik begin er in elk geval weer zin in te krijgen en ik ben een heel stuk wijzer geworden.
Ja, verschillende keren. Vanwaar de vraag?quote:Op donderdag 14 september 2017 07:33 schreef Sunshine1982 het volgende:
Zijn er trouwens hier mensen die een therapie hebben gevolgd zonder medicatie?
Fijn dat het meeviel.quote:Op donderdag 14 september 2017 15:22 schreef Fripsel het volgende:
Oh en ik kan dus vertellen dat het bij de gemeente en bijstand echt niet allemaal slecht hoeft te zijn! Je moet alleen aan een goede contactpersoon zien te komen.
Klinkt heel idioot, maar ik weet het allemaal niet meer precies. Het zal ongetwijfeld wel ergens terug te lezen zijn. Mijn geheugen zit ook vol gaten. Maar ik denk dat het een aantal dagen waren. Het voelde alleen alsof ik gewoon een beest was.quote:Op vrijdag 15 september 2017 19:56 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik heb ongeveer het tegenovergestelde. Spreek wel zo nu en dan af met vrienden en kennissen, terwijl ik daar eigenlijk geen zin in heb en me er altijd slechter door voel.
[..]
Ja, ongeveer. Ik denk heel veel terug aan nare momenten met opnames, politie en ziekenhuis (alle vanwege psychische problemen). Naast de stress die dan opkomt schaam ik me ook kapot.
Hoe lang was je gesepareerd?
Kun je dat niet een beetje relativeren? Je was toen ziek en het is gebeurd. Het staat niet op je voorhoofd geschreven en je hoeft het ook niet iedereen te vertellen.quote:Op vrijdag 15 september 2017 21:25 schreef Catnip het volgende:
[..]
Klinkt heel idioot, maar ik weet het allemaal niet meer precies. Het zal ongetwijfeld wel ergens terug te lezen zijn. Mijn geheugen zit ook vol gaten. Maar ik denk dat het een aantal dagen waren. Het voelde alleen alsof ik gewoon een beest was.
Maar hee dat is ook niet niks, dat van de politie en ziekenhuis. Kan je er nu wel mee omgaan? (Ik kan dat namelijk niet goed) Schaamte heb ik ook steeds als ik in een grote groep ben. Ha, ik ben Catnip en ik ben dat meisje die in de separeer is gegooid omdat ik me gedroeg als een beest'' Beetje alsof het op mijn voorhoofd geschreven staat of zo.
Oh dat is fijn zeg! Ik wordt steeds wel redelijk helder wakker maar ben knetterduf madat ik de medicatie ingenomen heb. Ik heb die van vandaag nog niet ingenomen.quote:Op zaterdag 16 september 2017 08:37 schreef LuciferShiningOne het volgende:
[..]
Vandaag werd ik weer wakker met knallende energie. Het was nog net niet alsof er een gong naast mijn hoofd afging maar mijn ogen knalden open en ik stap uit bed met een lichte misselijkheid. Even een rondje door de tuin gemaakt en wat koffie gedronken.
Voel me vandaag wel redelijk.
Hoe gaat het nu met jou mevrouw_voor_jou? Veel last van bijwerkingen?
Ja lees wel meer dat alcohol op deze medicatie grotere katers geeft dan normaal.quote:Op zaterdag 16 september 2017 12:24 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Oh dat is fijn zeg! Ik wordt steeds wel redelijk helder wakker maar ben knetterduf madat ik de medicatie ingenomen heb. Ik heb die van vandaag nog niet ingenomen.
Ik had vannacht een feestje en heb me daar heel erg vermaakt. Ik mag naast de medicatie 1 biertje drinken, dat werden er 4 en toen was ik wel heel vrolijk. Niet dronken overigens. Ik heb nu n megakater.
Nu voel ik me eigenlijk vooral eat onverschillig. Ik heb vannacht gezoend met iemand met wie dat niet handig is en het lijkt erop dat mijn lunchdate niet doorgaat. Het kan me niks boeien. Ben benieuwd of de sufheid en misselijkheid etc terugkomt als ik m pil weer neem.
Hmm, dat is ook zo ja.Maar relativeren is voor mij altijd een lastig iets geweest. Vooral als ik me niet goed voel. Dan kijk je door een compleet andere 'bril' lijkt wel.quote:Op zaterdag 16 september 2017 08:37 schreef LuciferShiningOne het volgende:
[..]
Kun je dat niet een beetje relativeren? Je was toen ziek en het is gebeurd. Het staat niet op je voorhoofd geschreven en je hoeft het ook niet iedereen te vertellen.
Heb zelf ook ooit in de separeer gezeten. Toen was ik mijzelf niet en het was blijkbaar nodig. Heb er wel vrede mee omdat ik toen mijzelf niet was.
Vandaag werd ik weer wakker met knallende energie. Het was nog net niet alsof er een gong naast mijn hoofd afging maar mijn ogen knalden open en ik stap uit bed met een lichte misselijkheid. Even een rondje door de tuin gemaakt en wat koffie gedronken.
Voel me vandaag wel redelijk.
Hoe gaat het nu met jou mevrouw_voor_jou? Veel last van bijwerkingen?
Lang leve paracetamol.quote:Op zaterdag 16 september 2017 12:33 schreef LuciferShiningOne het volgende:
[..]
Ja lees wel meer dat alcohol op deze medicatie grotere katers geeft dan normaal.
Wel goed dat je gewoon dingen blijft doen en "leuke" dingen blijft meemaken. Lijkt me wel heftig een megakater en dan de bijwerkingen.
Hou 'em binnen he!
Ik houd het voorlopig op fietsen en bewegen. Een feestje moet ik momenteel echt niet aan denken. Drink ook al jaren niet meer dus misschien dat het hem daar in zit.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |