R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb zojuist iemand gesproken die ik eerder afgewezen heb en hij dreigde daaropvolgend met zelfmoord. (Ik heb hem afgewezen vanwege dat impulsieve en manipulatieve.) Vandaag weer met hem gesproken, en hij gaf aan dat zijn suïcidale gedachtes door mij kwamen. Dit zit mij dwars omdat ik 1.) mij dan heel erg ga afvragen wat ik toch gemist heb, hij kwam zo tof over in het begin, en 2.) heb hem eerder al verteld dat hij hulp nodig heeft, paar nummers + websites opgezocht en dat gedeeld.
En toen kreeg ik nog een paar trappen na. Zoals nu het geval is. Hoe zorg ik ervoor dat ik dat makkelijker van mij af kan zetten en niet zo naïef meer ben bij een volgend iemand? Of is dit soms gewoon niet te voorspellen.. ik weet het allemaal niet meer
Voel mij er zo naar over
En toen kreeg ik nog een paar trappen na. Zoals nu het geval is. Hoe zorg ik ervoor dat ik dat makkelijker van mij af kan zetten en niet zo naïef meer ben bij een volgend iemand? Of is dit soms gewoon niet te voorspellen.. ik weet het allemaal niet meer
Voel mij er zo naar over
@fripsel, wat heerlijk dat je zo'n goeie housewarming hebt gehad!
@melancholiawar
kan het zijn dat omdat je zelf niet lekker in je vel zit je wat makkelijker vatbaar bent voor zulke personen? Ik heb dat wel altijd een beetje.
Even afkloppen maar ik heb al een paar dagen niet meer die hele heftige verdrietige en paniekerige gevoelens. Komt ook omdat ik heel suf ben denk ik.
Van mn reisgenoten hoor ik dat ze me vooral een beetje stil vinden maar verder niks. Zelf voelt t ook alsof ik even vakantie van mezelf heb. Of ik in een soort rustige bubbel zit. Niet heel verkeerd eigenlijk.
@melancholiawar
kan het zijn dat omdat je zelf niet lekker in je vel zit je wat makkelijker vatbaar bent voor zulke personen? Ik heb dat wel altijd een beetje.
Even afkloppen maar ik heb al een paar dagen niet meer die hele heftige verdrietige en paniekerige gevoelens. Komt ook omdat ik heel suf ben denk ik.
Van mn reisgenoten hoor ik dat ze me vooral een beetje stil vinden maar verder niks. Zelf voelt t ook alsof ik even vakantie van mezelf heb. Of ik in een soort rustige bubbel zit. Niet heel verkeerd eigenlijk.
Zeurmomentje: Ik zie weer even door de bomen het bos niet meer. Morgen kennis maken met nieuwe Maatschappelijk Werkster én naar psycholoog. Ik weet voor beide afspraken niet wat ik ze moet zeggen, behalve "help, ik maak mezelf knettergek".
Ik ben nu écht 24/7 gestressed, geef mezelf geen seconde rust en weet niet eens meer of ik boos, verdrietig, bang of wanhopig ben.
Goddamn. En ik zit me ook al sinds 9.00uur vanochtend op te naaien over het supermarktbezoek dat nog steeds niet plaatsgevonden heeft.
Ik weet gewoon niet meer waar ik moet beginnen. Ik vind álles eng (durf niet eens inhoudelijk antwoord te geven op het hoe-gaat-het-App'je van mijn zusje).
Ik ben nu écht 24/7 gestressed, geef mezelf geen seconde rust en weet niet eens meer of ik boos, verdrietig, bang of wanhopig ben.
Goddamn. En ik zit me ook al sinds 9.00uur vanochtend op te naaien over het supermarktbezoek dat nog steeds niet plaatsgevonden heeft.
Ik weet gewoon niet meer waar ik moet beginnen. Ik vind álles eng (durf niet eens inhoudelijk antwoord te geven op het hoe-gaat-het-App'je van mijn zusje).
Mon 'en!
Sorry dat ik gister avond niet meer reageerde, ik had even wat meer concentratie nodig om hier serieus op in te kunnen gaan.quote:Op zondag 17 september 2017 23:19 schreef Melancholia_war het volgende:
Ik heb zojuist iemand gesproken die ik eerder afgewezen heb en hij dreigde daaropvolgend met zelfmoord. (Ik heb hem afgewezen vanwege dat impulsieve en manipulatieve.) Vandaag weer met hem gesproken, en hij gaf aan dat zijn suïcidale gedachtes door mij kwamen. Dit zit mij dwars omdat ik 1.) mij dan heel erg ga afvragen wat ik toch gemist heb, hij kwam zo tof over in het begin, en 2.) heb hem eerder al verteld dat hij hulp nodig heeft, paar nummers + websites opgezocht en dat gedeeld.
En toen kreeg ik nog een paar trappen na. Zoals nu het geval is. Hoe zorg ik ervoor dat ik dat makkelijker van mij af kan zetten en niet zo naïef meer ben bij een volgend iemand? Of is dit soms gewoon niet te voorspellen.. ik weet het allemaal niet meer
Voel mij er zo naar over
Ik heb zelf een relatie gehad met iemand die zulke dingen zei "zonder jou heeft mijn leven geen zin" "ik zou mezelf echt van kant maken als ik jou niet heb" "zonder jou ben ik niks" maar tegelijkertijd was alles altijd mijn schuld en kon ik nooit iets goed doen. Ik ben daar veeeeeel te lang in mee gegaan en nu heb ik zoiets van "Ok, iedereen mag fouten maken, iedereen is mens, maar als je niet in de spiegel kan kijken naar je eigen aandeel, bok je maar een eind op". Meestal krijg je het na een tijdje wel door als iemand zo is.
Echt voorspellen kun je het verder niet denk ik.. ja iemand met bekende psychische problemen of met een specifieke stoornis zal misschien eerder zoiets zeggen maar ik ben er niet echt voor om mensen met een label standaard af te wijzen, want wat ik net al zei, het is maar net hoe iemand er naar handelt.
Verder zou ik zo'n gesprek eerder af proberen te kappen hoe moeilijk dat ook is. Dus gewoon op blokkeer als iemand je zo lastig valt.
Hopelijk heb je een beetje geslapen.
Kun je dat aan het begin van je afspraak zeggen denk je? Dat je het niet weet en dat je jezelf helemaal gek zit te maken? Dat is in principe al "voldoende" om zo'n gesprek in te gaan he. Ik ben ook wel eens met zo'n gevoel gegaan en dan kwam ik juist terug met een "oooh dit was juist heel fijn" gevoel thuis. Om vervolgens weer in de jank kreukels te liggen omdat het toch wel heftig is wat er besproken wordt.quote:Op maandag 18 september 2017 15:13 schreef bloempjuh het volgende:
Zeurmomentje: Ik zie weer even door de bomen het bos niet meer. Morgen kennis maken met nieuwe Maatschappelijk Werkster én naar psycholoog. Ik weet voor beide afspraken niet wat ik ze moet zeggen, behalve "help, ik maak mezelf knettergek".
Ik ben nu écht 24/7 gestressed, geef mezelf geen seconde rust en weet niet eens meer of ik boos, verdrietig, bang of wanhopig ben.
Goddamn. En ik zit me ook al sinds 9.00uur vanochtend op te naaien over het supermarktbezoek dat nog steeds niet plaatsgevonden heeft.
Ik weet gewoon niet meer waar ik moet beginnen. Ik vind álles eng (durf niet eens inhoudelijk antwoord te geven op het hoe-gaat-het-App'je van mijn zusje).
Ben je bekend met G-schema's?
Misschien ja. Volgens mij werkt deze M.W. volgens het principe 'ik help je jezelf te helpen' en mag ze dus weinig praktisch dóen. Terwijl ik nu juist iemand zoekt die mee knopen doorhakt en zegt: "Dit zijn je stappen. Nu zet je stap 1 en 2..."quote:
[..]
Kun je dat aan het begin van je afspraak zeggen denk je? Dat je het niet weet en dat je jezelf helemaal gek zit te maken? Dat is in principe al "voldoende" om zo'n gesprek in te gaan he. Ik ben ook wel eens met zo'n gevoel gegaan en dan kwam ik juist terug met een "oooh dit was juist heel fijn" gevoel thuis. Om vervolgens weer in de jank kreukels te liggen omdat het toch wel heftig is wat er besproken wordt.
Ben je bekend met G-schema's?
En ja, ik ken de G's. Ik loop al weken ruzie te maken in mijn hoofd: "Tuurlijk kan ik het wél...", maar echt helpen doet 't niet.
Supermarkt uiteindelijk bezocht. In blinde paniek wat random recepten bedacht en ingrediënten meegepakt. Nu wordt het even puzzelen om uit te vinden wat mijn gedachtegang ook alweer was.
Mon 'en!
En als je ze opschrijft en vervolgens met haar bespreekt? Ik kom dan meestal wel tot een conclusie waardoor ik zelf de knoop wel door kan hakken. Want een ander kan eigenlijk ook niet gaan bepalen hoe jij je leven moet leiden.quote:
[..]
Misschien ja. Volgens mij werkt deze M.W. volgens het principe 'ik help je jezelf te helpen' en mag ze dus weinig praktisch dóen. Terwijl ik nu juist iemand zoekt die mee knopen doorhakt en zegt: "Dit zijn je stappen. Nu zet je stap 1 en 2..."
En ja, ik ken de G's. Ik loop al weken ruzie te maken in mijn hoofd: "Tuurlijk kan ik het wél...", maar echt helpen doet 't niet.
Supermarkt uiteindelijk bezocht. In blinde paniek wat random recepten bedacht en ingrediënten meegepakt. Nu wordt het even puzzelen om uit te vinden wat mijn gedachtegang ook alweer was.
Denkt jouw behandelaar ook dat het zo werkt bij jou?quote:
[..]
Maar mijn paniekstoornis is echt spontaan ontstaan, ik heb niet eens gedachten die me paniek geven.. het is puur fysiek.
Ik kom er door de vele posts niet echt uit of ik kan.lezen wat er met je is. Sterkte elk geval. Misschien heb je wat extra licht enzo nodig als je telkens nu in het donker opstaat.quote:
[..]
Dit ja..
Wel fijn dat je zo leuke dag heb gehad gisteren
Psycholoog wel ja.quote:
[..]
Denkt jouw behandelaar ook dat het zo werkt bij jou?
Natuurlijk zit er nu een hoop stress in mijn lijf die met financiële onzekerheid te maken heeft. Daar heb ik wel negatieve gedachten over. Maar die kan ik meestal wel 'parkeren'.
De paniekaanvallen zijn echt een ophoping van een hoop stress die eruit komt. Daar gaat geen specifieke gedachtengang aan vooraf. Ik ben de hele dag 'on edge' en dat ontploft.
Maar ik heb ze ook bijna dagelijks voordat ik zelfs heb ontbeten. Pre-panic, zeg maar.
Mon 'en!
Oh op die manier. Ik dacht dat je nog voor het UWV gebeuren bedoelde. Sorry. Ik lees niet goed denk ik of had niet moeten reageren.quote:
[..]
Psycholoog wel ja.
Natuurlijk zit er nu een hoop stress in mijn lijf die met financiële onzekerheid te maken heeft. Daar heb ik wel negatieve gedachten over. Maar die kan ik meestal wel 'parkeren'.
De paniekaanvallen zijn echt een ophoping van een hoop stress die eruit komt. Daar gaat geen specifieke gedachtengang aan vooraf. Ik ben de hele dag 'on edge' en dat ontploft.
Maar ik heb ze ook bijna dagelijks voordat ik zelfs heb ontbeten. Pre-panic, zeg maar.
UWV/Bijstand/financiële t*ringzooi, valt allemaal onder het kopje 'mee bezig, kan ik verder niets aan doen'.quote:
[..]
Oh op die manier. Ik dacht dat je nog voor het UWV gebeuren bedoelde. Sorry. Ik lees niet goed denk ik of had niet moeten reageren.
Mon 'en!
Probeer er het beste van te maken. Toch even lekker erop uit. Wat bedoel je met je eigen bubbel? Komt dat door de medicatie of omdat je jezelf niet optimaal voelt?quote:
[..]
Bij mij is de misselijkheid ook minder. En dat is erg fijn want ik ben vandaag naar Athene gevlogen.
Ik voel me ook iets minder suf wel flink grieperig en ik heb spierpijn. Best raar op zo'n warme plek.
Verder voel ik me wel oke. Maar ik ben ook in fijn gezelschap en ik kan rustig in mn eigen bubbel meelopen met de rest.
Vandaag weer een redelijke dag gehad. Werd vanmiddag behoorlijk moe maar toen we wat actiefs gingen doen ging het weer. Nu een avond lekker op de bank en morgen weer therapie.
Wanneer neem jij eigenlijk je medicatie in? Krijg jij ook zo'n energieboost na het innemen?
Ik vandaag voor het eerst aan m'n medicatie. Van het weekend nog een feestje gehad bij m'n broertje. Nog naar m'n zin gehad ook gelukkig.
Verder kreeg ik bij het laatste gesprek al te horen dat ik er stiekem maar vast rekening mee moet gaan houden dat ik flinke problemen kan gaan ondervinden met mijn werkzaamheden (buitenwerk) zodra het weer vroeger donker gaat worden. Kan me daar dan direct alweer druk om maken gek genoeg en zie al tal van rampscenario's voorbij komen met de bijstand enzo.
Vandaag overigens een redelijke dag, veel binnen gezeten maar wel het nodige gedaan qua huishoudelijke zaken, lekker een muziekje op gehad en met de kleine gespeeld. Voelt ergens toch als een kleine overwinning voor vandaag. Ook wat minder met frustratie en woede-gevoelens gelopen en daardoor ook wat energieker nog op dit moment. Want dat vreet echt energie en trekt de rest ook naar beneden heb ik het idee.
Verder kreeg ik bij het laatste gesprek al te horen dat ik er stiekem maar vast rekening mee moet gaan houden dat ik flinke problemen kan gaan ondervinden met mijn werkzaamheden (buitenwerk) zodra het weer vroeger donker gaat worden. Kan me daar dan direct alweer druk om maken gek genoeg en zie al tal van rampscenario's voorbij komen met de bijstand enzo.
Vandaag overigens een redelijke dag, veel binnen gezeten maar wel het nodige gedaan qua huishoudelijke zaken, lekker een muziekje op gehad en met de kleine gespeeld. Voelt ergens toch als een kleine overwinning voor vandaag. Ook wat minder met frustratie en woede-gevoelens gelopen en daardoor ook wat energieker nog op dit moment. Want dat vreet echt energie en trekt de rest ook naar beneden heb ik het idee.
Ja laat maar het ligt aan mij. Sorry.quote:
[..]
UWV/Bijstand/financiële t*ringzooi, valt allemaal onder het kopje 'mee bezig, kan ik verder niets aan doen'.
Bedankt @ Fripsel en mevrouw_voor_jou.quote:
[..]
Sorry dat ik gister avond niet meer reageerde, ik had even wat meer concentratie nodig om hier serieus op in te kunnen gaan.
Ik heb zelf een relatie gehad met iemand die zulke dingen zei "zonder jou heeft mijn leven geen zin" "ik zou mezelf echt van kant maken als ik jou niet heb" "zonder jou ben ik niks" maar tegelijkertijd was alles altijd mijn schuld en kon ik nooit iets goed doen. Ik ben daar veeeeeel te lang in mee gegaan en nu heb ik zoiets van "Ok, iedereen mag fouten maken, iedereen is mens, maar als je niet in de spiegel kan kijken naar je eigen aandeel, bok je maar een eind op". Meestal krijg je het na een tijdje wel door als iemand zo is.
Echt voorspellen kun je het verder niet denk ik.. ja iemand met bekende psychische problemen of met een specifieke stoornis zal misschien eerder zoiets zeggen maar ik ben er niet echt voor om mensen met een label standaard af te wijzen, want wat ik net al zei, het is maar net hoe iemand er naar handelt.
Verder zou ik zo'n gesprek eerder af proberen te kappen hoe moeilijk dat ook is. Dus gewoon op blokkeer als iemand je zo lastig valt.
Hopelijk heb je een beetje geslapen.
Jouw ex klinkt als een heftige ervaring, Fripsel.
Deze man was er ook aardig agressief in, verbazingwekkend hoe zijn eigen gedrag zoveel mogelijk ontkend werd. Hij was heel impulsief en zag het als iets goeds (ja, ik snap wel dat dat impulsieve en overheersende ervoor kan zorgen dat je krijgt wat je wilt. Maar dat maakt het niet meer acceptabel).
Echt heel apart.. alsof hij in een heel ander wereld leefde.
Maar goed, heb hem nu inderdaad geblokkeerd, nu ik zijn nummer weer heb.
Had hem destijds gewoon verwijderd en niet geblokkeerd helaas. Nu weer een redelijk slapeloze nacht tegemoet..
Vandaag gaat het weer een heel stuk beter. Dat grieperige had ik gisteren alleen een paar uurtjes na het innemen. Dat gaat dan een paar uur zo en dan neemt het weer af.quote:
[..]
Probeer er het beste van te maken. Toch even lekker erop uit. Wat bedoel je met je eigen bubbel? Komt dat door de medicatie of omdat je jezelf niet optimaal voelt?
Vandaag weer een redelijke dag gehad. Werd vanmiddag behoorlijk moe maar toen we wat actiefs gingen doen ging het weer. Nu een avond lekker op de bank en morgen weer therapie.
Wanneer neem jij eigenlijk je medicatie in? Krijg jij ook zo'n energieboost na het innemen?
Ik heb het wel naar mijn zin hoor! Het is alleen zo rustig in mijn hoofd en qua gevoel? Misschien is dat het wel. Ik voel me niet continue overspoeld door emoties. Dat bedoel ik met die bubbel. Het maakt ook dat ik me wat in mezelf teruggetrokken voel. Het isbof ik alles niet zo meekrijg.
Wat wellicht speelt is de hitte hier. Het was gisteren 36 graden en nu 35. Dat is echt heel heet, zeker ook omdat er weinig wind is.
Ik ben nu het innamemoment aan het verschuiven, tot ik het voor het slapen gaan in kan nemen. Dat omdat ik er erg suf van wordt en dat grieperige, als dat tijdens mijn slaap gebeurt heb ik er hopelijk minder last van.
Aanstaande vrijdag na de eerdere intakes en het arts-gesprek nu het adviesgesprek om de behandelmogelijkheden te bespreken.
Ben benieuwd, heb het idee dat ze nogal twijfelen of ze me in het traject van angstverwerking of psycho-trauma moeten plaatsen en verwacht dat ze toch voor het tweede gaan omdat ik tal van PTSS-klachten nog steeds heb naast alle angst-ellende.
Alle gesprekken volgen elkaar gelukkig wel snel op.
Ben benieuwd, heb het idee dat ze nogal twijfelen of ze me in het traject van angstverwerking of psycho-trauma moeten plaatsen en verwacht dat ze toch voor het tweede gaan omdat ik tal van PTSS-klachten nog steeds heb naast alle angst-ellende.
Alle gesprekken volgen elkaar gelukkig wel snel op.
Na een goede start heb ik nu het gevoel dat ik weer wat begin in te zakken. Veel minder last van bijwerkingen maar wel weer wat meer last van klachten. Moet veel meer moeite doen om me ergens toe te zetten en de stemming is weer matig.
Is dit herkenbaar voor iemand? Gebruik nu 9 dagen escitalopram. En hoe gaat het met jou mevrouw_voor_jou en andere starters?
Is dit herkenbaar voor iemand? Gebruik nu 9 dagen escitalopram. En hoe gaat het met jou mevrouw_voor_jou en andere starters?
Het is of ik mezelf hoor praten. De bijwerkingen zijn minder, al kan t ook komen omdat ik ze steeds later op de dag inneem en een deel tijdens mijn slaap is.quote:
Na een goede start heb ik nu het gevoel dat ik weer wat begin in te zakken. Veel minder last van bijwerkingen maar wel weer wat meer last van klachten. Moet veel meer moeite doen om me ergens toe te zetten en de stemming is weer matig.
Is dit herkenbaar voor iemand? Gebruik nu 9 dagen escitalopram. En hoe gaat het met jou mevrouw_voor_jou en andere starters?
Ik merk dat ik weer wat onrustiger wordt en me zorgen maak over dingen. Geen onrealistische zorgen maar ik begin wat meer te voelen. En dan ga ik al snel van 'oei die zijn eng'. Ik kan het wel goed uitspreken en dat is een enorm verschil met 2 weken geleden.
Gisteren liepen we naar een berg toe, en kwamen door een parkje vol met junks. Er werd vanalles verhandeld en gesnoven en ik zag een man staan met een naald uit zijn arm steken. Dat kwam wel even binnen, schrok ik erg van. We zijn maar snel doorgelopen. In plaats van dikke paniek heb ik het even laten komen en daarna gezegd dat ik ervan geschrokken was.
Vandaag heb ik voor mezelf, de groep is naar een eilandje toe om te zwemmen en tempels te kijken. Na het aantal tempels van de afgelopen dagen heb ik er wel even genoeg gezien dus vond het wel best.
Dat is wel fijn natuurlijk. Merk zelf ook wel dat allemaal wel iets beter is maar wel minder dan de eerste paar dagen. Had gisteren een afspraak met mijn behandelaar en die zegt dat ik het tijd moet geven. Na vier tot zes weken zou het optimaal moeten werken.quote:
[..]
Het is of ik mezelf hoor praten. De bijwerkingen zijn minder, al kan t ook komen omdat ik ze steeds later op de dag inneem en een deel tijdens mijn slaap is.
Ik merk dat ik weer wat onrustiger wordt en me zorgen maak over dingen. Geen onrealistische zorgen maar ik begin wat meer te voelen. En dan ga ik al snel van 'oei die zijn eng'. Ik kan het wel goed uitspreken en dat is een enorm verschil met 2 weken geleden.
Gisteren liepen we naar een berg toe, en kwamen door een parkje vol met junks. Er werd vanalles verhandeld en gesnoven en ik zag een man staan met een naald uit zijn arm steken. Dat kwam wel even binnen, schrok ik erg van. We zijn maar snel doorgelopen. In plaats van dikke paniek heb ik het even laten komen en daarna gezegd dat ik ervan geschrokken was.
Vandaag heb ik voor mezelf, de groep is naar een eilandje toe om te zwemmen en tempels te kijken. Na het aantal tempels van de afgelopen dagen heb ik er wel even genoeg gezien dus vond het wel best.
Geduld houden dan maar.
Neem lekker je rust. Het lijkt me fijn om nu in een warm oord te zitten, hier is het triest en koud.
Wat is je dosering? Zit zelf op 10mg escitalopram.
Ik was zelf de eerste dagen vooral moe en duf dus het is wel een verbetering dat dat nu minder is. De eerste dagen gebruikte ik er ook oxazepam naast dus dat kan ook uitmaken.quote:
[..]
Dat is wel fijn natuurlijk. Merk zelf ook wel dat allemaal wel iets beter is maar wel minder dan de eerste paar dagen. Had gisteren een afspraak met mijn behandelaar en die zegt dat ik het tijd moet geven. Na vier tot zes weken zou het optimaal moeten werken.
Geduld houden dan maar.
Neem lekker je rust. Het lijkt me fijn om nu in een warm oord te zitten, hier is het triest en koud.
Wat is je dosering? Zit zelf op 10mg escitalopram.
Ik zit op 5 mg escitalopram, ik was gestart op 10 mg maar de psychiater vond het niet verantwoord om op vakantie te gaan met die dosering vanwege mogelijke bijwerkingen. Na mijn vakantie wordt het waarschijnlijk verhoogd naar 10 mg.
Het was de afgelopen dagen wel extreem heet, een beetje Nederlandse regen was wel welkom geweest. Vandaag is het 'maar' 32 graden.
Ik twijfel nog of ik naar buiten ga straks. In mn eentje met een wat suffig hoofd de stad in en met veel pickpockets hier. Aan de andere kant lijkt het me wel leuk wat rond te lopen en te winkelen. Pf, vroeger had ik hier echt lak aan gehad en was ik gewoon gegaan.
Hallo allemaal,
Ben vandaag naar de psychiater geweest, is besloten de Wellbutrin te stoppen omdat het totaal niet werkt, en een ander middel te zoeken. Ze wilde Wellbutrin niet nog verder verhogen dan 300 mg.
Maar wtf ik voel me nu wel een soort van gefaald. Ik heb weet ik hoeveel antidepressiva geslikt, en verdomme, niks lijkt echt goed te werken. Ik weet dat het een zoektocht is. Maar ik kan blijkbaar in mijn eentje niet zelf de depressie aan, en heb dus medicatie nodig, en dat helpt zelfs niet, en al die gesprekken helpen niet
Ben vandaag naar de psychiater geweest, is besloten de Wellbutrin te stoppen omdat het totaal niet werkt, en een ander middel te zoeken. Ze wilde Wellbutrin niet nog verder verhogen dan 300 mg.
Maar wtf ik voel me nu wel een soort van gefaald. Ik heb weet ik hoeveel antidepressiva geslikt, en verdomme, niks lijkt echt goed te werken. Ik weet dat het een zoektocht is. Maar ik kan blijkbaar in mijn eentje niet zelf de depressie aan, en heb dus medicatie nodig, en dat helpt zelfs niet, en al die gesprekken helpen niet
Hoi.. er zijn veel verschillende medicatie en de ene werkt wel de andere niet.quote:
Hallo allemaal,
Ben vandaag naar de psychiater geweest, is besloten de Wellbutrin te stoppen omdat het totaal niet werkt, en een ander middel te zoeken. Ze wilde Wellbutrin niet nog verder verhogen dan 300 mg.
Maar wtf ik voel me nu wel een soort van gefaald. Ik heb weet ik hoeveel antidepressiva geslikt, en verdomme, niks lijkt echt goed te werken. Ik weet dat het een zoektocht is. Maar ik kan blijkbaar in mijn eentje niet zelf de depressie aan, en heb dus medicatie nodig, en dat helpt zelfs niet, en al die gesprekken helpen niet
Welbutrin werkte bij mij juist averechts, maakt het middel of mijn persoon niet waardeloos.
Succes met alles
Hell To The Liars
Dus bij jou werkte het ook voor geen meter? Als ik dat goed begrijp..quote:
[..]
Hoi.. er zijn veel verschillende medicatie en de ene werkt wel de andere niet.
Welbutrin werkte bij mij juist averechts, maakt het middel of mijn persoon niet waardeloos.
Succes met alles
Werd jij er ook druk van in je hoofd, of enorm opgefokt gevoel?
Catnip, ik heb van alles geprobeerd voordat ik het middel had gevonden wat bij mij werkte...
En uiteindelijk, toen ik dacht dat we het nooit meer zouden vinden, vonden we toch iets wat werkte. Een wereld van verschil.
Iedereen reageert anders op medicatie, dus dat het niet werkt, maakt niet dat jij faalt. Je hebt alleen nog niet het juiste middel gehad.
En niet alle depressies klaren op met gesprekken... of met hetzelfde middel, zou wel makkelijk zijn... maar helaas.
Ik hoop dat je het middel gaat vinden wat voor jou werkt!
En uiteindelijk, toen ik dacht dat we het nooit meer zouden vinden, vonden we toch iets wat werkte. Een wereld van verschil.
Iedereen reageert anders op medicatie, dus dat het niet werkt, maakt niet dat jij faalt. Je hebt alleen nog niet het juiste middel gehad.
En niet alle depressies klaren op met gesprekken... of met hetzelfde middel, zou wel makkelijk zijn... maar helaas.
Ik hoop dat je het middel gaat vinden wat voor jou werkt!
Mama van 2 lieve meiden :)
ik had andere klachtenquote:
[..]
Dus bij jou werkte het ook voor geen meter? Als ik dat goed begrijp..
Werd jij er ook druk van in je hoofd, of enorm opgefokt gevoel?
Hell To The Liars
Ik zit nu voor de tweede keer op Wellbutrin. Werd er de eerste keer ook enorm opgefokt en boos van.quote:
[..]
Dus bij jou werkte het ook voor geen meter? Als ik dat goed begrijp..
Werd jij er ook druk van in je hoofd, of enorm opgefokt gevoel?
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Jep hier ook, enorm geagiteerd helaas.quote:
[..]
Ik zit nu voor de tweede keer op Wellbutrin. Werd er de eerste keer ook enorm opgefokt en boos van.
Ik heb een probleem en ik snap het niet.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
Probeer toch te gaan. Je geeft zelf al aan dat je niet wilt afzeggen. Misschien valt het mee als je daar een tijdje bent en word je vanzelf iets rustiger. Zo niet, kun je alsnog weggaan - en dat is niet erg, dan heb je het in elk geval geprobeerd. Als je niet gaat zal de drempel een eventuele volgende keer nog hoger liggen.quote:
Ik heb een probleem en ik snap het niet.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
[ Bericht 2% gewijzigd door kuolema op 21-09-2017 12:39:25 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Afgelopen dagen gaan echt ruk. Lijk wel depressiever en meer OCD klachten te hebben dan dat ik al had. Hopelijk hoort dit erbij. Ze zeggen dat de AD even tijd nodig hebben om hun werking te gaan doen.
Reken er een ruime maand voor. Wanneer je nog geen verbetering merkt of het echt niet te trekken is aan de bel trekken.quote:
Afgelopen dagen gaan echt ruk. Lijk wel depressiever en meer OCD klachten te hebben dan dat ik al had. Hopelijk hoort dit erbij. Ze zeggen dat de AD even tijd nodig hebben om hun werking te gaan doen.
Nou dan heb ik nog even te gaan. Bedankt voor de info. Het is niet zo erg dat ik aan de bel hoef te trekken maar ik kom tot zowat helemaal niets meer. Zelfs fietsen wat ik afgelopen tijd graag deed kost me te veel moeite. Toch ga ik me er morgen weer toe zetten.quote:
[..]
Reken er een ruime maand voor. Wanneer je nog geen verbetering merkt of het echt niet te trekken is aan de bel trekken.
Ben wel benieuwd hoe het nu met mevrouw_voor_jou gaat. We zijn ongeveer gelijktijdig begonnen.
Ik ga na een kloten start met mijn meds (vergelijkbaar met de jouwe) nu best ok. Op veel zweten bij amper inspannen na weinig bijwerkingen en ik leef qua bezigheden een normaal leven.
Overleven gaat me dus prima af maar echt leven lukt niet echt lijkt het. Regelmatig wel dagen dat ik me ok voel en redelijk ontspannen ben en zo af en toe geniet ik ook echt van dingen maar een groot deel van de tijd begeef ik me gevoelsmatig toch in een grijze drab.
Zou willen dat ik kon pinpointen of het de depressie is of dat het iets is wat ik aan mijn leven moet veranderen maar dat lukt me nog niet.
Lezen er toevallig ex deprilijers mee die dit herkennen en willen vertellen hoe hun die stap verder hebben kunnen maken?
Overleven gaat me dus prima af maar echt leven lukt niet echt lijkt het. Regelmatig wel dagen dat ik me ok voel en redelijk ontspannen ben en zo af en toe geniet ik ook echt van dingen maar een groot deel van de tijd begeef ik me gevoelsmatig toch in een grijze drab.
Zou willen dat ik kon pinpointen of het de depressie is of dat het iets is wat ik aan mijn leven moet veranderen maar dat lukt me nog niet.
Lezen er toevallig ex deprilijers mee die dit herkennen en willen vertellen hoe hun die stap verder hebben kunnen maken?
Mijn ervaring met fietsen is dat de eerste kilometers kut met peren is en dat je je daarna meer mens voelt als je toch doorzet (nb: er konden bij mij dan ook minder leuke emoties konden loskomen).quote:
[..]
Nou dan heb ik nog even te gaan. Bedankt voor de info. Het is niet zo erg dat ik aan de bel hoef te trekken maar ik kom tot zowat helemaal niets meer. Zelfs fietsen wat ik afgelopen tijd graag deed kost me te veel moeite. Toch ga ik me er morgen weer toe zetten.
Ben wel benieuwd hoe het nu met mevrouw_voor_jou gaat. We zijn ongeveer gelijktijdig begonnen.
Hier iemand met een klote dag.
Mijn hoofd is een chaos, en ik snap serieus even niks meer van alles.
Laatst was er iemand die zij dat ze heel veel om mij gaf. Vroeger kon ik daar betekenis aan geven, nu snap ik het niet meer, ik voel het niet meer, ik geloof het niet meer. Ik ben bang om afgewezen te worden (maakt niet uit door wie) In het verleden ben ik best wel vaak afgewezen, en dat heeft me toentertijd echt stuk gemaakt. Ik bedoel, mijn ouders hebben mij naar mijn idee vaak afgewezen, Iemand die daar ook moeite mee heeft of heeft gehad?
Mijn hoofd is een chaos, en ik snap serieus even niks meer van alles.
Laatst was er iemand die zij dat ze heel veel om mij gaf. Vroeger kon ik daar betekenis aan geven, nu snap ik het niet meer, ik voel het niet meer, ik geloof het niet meer. Ik ben bang om afgewezen te worden (maakt niet uit door wie) In het verleden ben ik best wel vaak afgewezen, en dat heeft me toentertijd echt stuk gemaakt. Ik bedoel, mijn ouders hebben mij naar mijn idee vaak afgewezen, Iemand die daar ook moeite mee heeft of heeft gehad?
En ben je uiteindelijk gegaan? Vervelend hoor.. Het is denk juist goed om wel te gaan. Als je niet meer gaat wordt de drempel om wel weer te gaan steeds hoger. Alhoewel ik begrijp je ook heel goed. Ik zou er ook verrekte moeite mee hebbenquote:
Ik heb een probleem en ik snap het niet.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
Ik had dit eerder al gelezen en begonnen met schrijven, maar wist niet zo goed wat ik ervan moest maken dus weer gewist.quote:
Ik ga na een kloten start met mijn meds (vergelijkbaar met de jouwe) nu best ok. Op veel zweten bij amper inspannen na weinig bijwerkingen en ik leef qua bezigheden een normaal leven.
Overleven gaat me dus prima af maar echt leven lukt niet echt lijkt het. Regelmatig wel dagen dat ik me ok voel en redelijk ontspannen ben en zo af en toe geniet ik ook echt van dingen maar een groot deel van de tijd begeef ik me gevoelsmatig toch in een grijze drab.
Zou willen dat ik kon pinpointen of het de depressie is of dat het iets is wat ik aan mijn leven moet veranderen maar dat lukt me nog niet.
Lezen er toevallig ex deprilijers mee die dit herkennen en willen vertellen hoe hun die stap verder hebben kunnen maken?
Maar is het voor jou relevant om hier een exacte scheiding aan te kunnen brengen? Depressie is een vloeiend geheel en heeft volgens mij niet echt een vast punt zoals de atoommassa van waterstof deze heeft. Er zijn wel richtlijnen wat betreft het benoemen van depressie, maar deze kun je best arbitrair kiezen.
Ik reageer hier wel op daar ik een ex-deprilijer ben. Wat ik eraan gedaan heb, is om mijn leven dusdanig te reorganiseren dat er een steeds positievere balans ontstond tussen de negatieve en positieve dingen in m'n leven (wel oppassen dat je niet beoordelingsfouten maakt hier, soms doe je iets weg en achteraf denk je dan "ow shit, is toch anders dan ik vooraf verwacht had").
Voor de rest zijn denk ik de gebruikelijke depressie-bestrijdingsmethoden hier van toepassing. Vind de daadwerkelijke oorzaak (of oorzaken), los deze op, de zwarte wolk zal dan na verloop van tijd min of meer vanzelf gaan oplossen. Dit is (en dit weet ik uit ervaring) echter gemakkelijker gezegd dan gedaan, je zwemt min of meer continu tegen de stroom in.
Zorg voor goede bondgenoten en laat vijanden op armslengte afstand. Doe > positieve dingen in je leven en doe < negatieve dingen in je leven. Wees manager van je eigen bestaan.
Weet niet wat ik er verder van moet zeggen. Ik heb een beetje de indruk dat ik niet helemaal begrijp wat je vraag is ofzo?
Kan je niet iemand meenemen naar de kringloop? Grote ++ als het iemand is die ook dol op kringlopen is, ga desnoods een kringloopuitje doen!quote:
Ik heb een probleem en ik snap het niet.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
Wat zei je behandelaar hierover?quote:
Afgelopen dagen gaan echt ruk. Lijk wel depressiever en meer OCD klachten te hebben dan dat ik al had. Hopelijk hoort dit erbij. Ze zeggen dat de AD even tijd nodig hebben om hun werking te gaan doen.
Dat ik het de tijd moet geven. Over 4 weken heb ik weer een afspraak en als het in de tussentijd niet gaat kan ik altijd bellen.quote:
[..]
Wat zei je behandelaar hierover?
Wat maakt dan dat je die zenuwen krijgt? Is het dan als je aan een bepaalde situatie denkt waarvan je denkt dat het kan gebeuren bijvoorbeeld? Op welk moment komen die zenuwen op?quote:
Ik heb een probleem en ik snap het niet.
Ik moet vanmiddag weer naar de kringloop. En ik voel me fysiek zo onrustig dat ik er van wil huilen. Ik heb in therapie ondertussen echt wel goed die G-schema's leren gebruiken.. dus ik kan mezelf nu heel droog en nuchter vertellen wat we gaan doen vandaag, en dan komen er niet eens protest stemmetjes. Maar mijn lijf doet niet mee. Ik voel de zenuwen echt overal, kloppend drukkend gevoel op mijn borst. Ik durf zo niet naar de kringloop maar ik wil ook niet afzeggen en ik weet niet wat ik moet doen.
Volgende week is mijn therapeut terug van vakantie dus dan kan ik het met haar bespreken.. maar ik ben bang dat ze er genoeg van krijgen bij de kringloop.
Duidelijk.quote:
[..]
Dat ik het de tijd moet geven. Over 4 weken heb ik weer een afspraak en als het in de tussentijd niet gaat kan ik altijd bellen.
Vooral de eerste tijd kan lastig zijn. Heb je verder sociale activiteiten de komende 4 weken? Die kunnen je dan een beetje in de gaten houden (soms kan 't zijn dat je bijvoorbeeld niet door hebt dat je een bepaalde bijwerking ervaart, maar anderen dit wel weer zien) en een beetje met je meedenken misschien
Ik denk dat "als het echt niet gaat" een beetje het moment is dat je door de medicatie je eigen leven naar de klote aan 't helpen bent of als je leven onhoudbaar voor je wordt (voorbeeld: Stel je slaapt ipv 8u/nacht ineens nog maar 2u/nacht...dat ga je nooit lang volhouden en dan kan je beter aan de bel gaan trekken).
Op zich ben ik wel weer gewoon actief. Maar ik ben met een groep op vakantie en we ondernemen groepsgewijs vanalles dus ik hobbel gewoon lekker mee.quote:
[..]
Nou dan heb ik nog even te gaan. Bedankt voor de info. Het is niet zo erg dat ik aan de bel hoef te trekken maar ik kom tot zowat helemaal niets meer. Zelfs fietsen wat ik afgelopen tijd graag deed kost me te veel moeite. Toch ga ik me er morgen weer toe zetten.
Ben wel benieuwd hoe het nu met mevrouw_voor_jou gaat. We zijn ongeveer gelijktijdig begonnen.
Ik merk dat ik een deel van de dag redelijk opgewekt ben en echt kan genieten van de vakantie. Maar zo in de avond komen de donkere gedachten en voel ik me eigenlijk erg verdrietig daarover.
Ik weet dat een bijwerking is dat je suicidaal kan worden of heel depressief en ik twijfel of de dosering gewoon nog te laag is en ik crash of dat het dat is. Misschien stuur ik mijn psycholoog nog een mailtje hierover. Ik ben overigens niet suicidaal nu maar heb wel gedachten over dat ik er niet meer wil zijn. Het is heel gek want de gedachten zijn helder maar het gevoel erbij is niet zo intens als voor mijn medicatie. Ik heb nog een strip oxazepam overigens dus als het erger wordt zal ik die innemen.
Ik vroeg om ervaring en die gaf je dus dat is helemaal prima zo.quote:
[..]
Ik had dit eerder al gelezen en begonnen met schrijven, maar wist niet zo goed wat ik ervan moest maken dus weer gewist.
Maar is het voor jou relevant om hier een exacte scheiding aan te kunnen brengen? Depressie is een vloeiend geheel en heeft volgens mij niet echt een vast punt zoals de atoommassa van waterstof deze heeft. Er zijn wel richtlijnen wat betreft het benoemen van depressie, maar deze kun je best arbitrair kiezen.
Ik reageer hier wel op daar ik een ex-deprilijer ben. Wat ik eraan gedaan heb, is om mijn leven dusdanig te reorganiseren dat er een steeds positievere balans ontstond tussen de negatieve en positieve dingen in m'n leven (wel oppassen dat je niet beoordelingsfouten maakt hier, soms doe je iets weg en achteraf denk je dan "ow shit, is toch anders dan ik vooraf verwacht had").
Voor de rest zijn denk ik de gebruikelijke depressie-bestrijdingsmethoden hier van toepassing. Vind de daadwerkelijke oorzaak (of oorzaken), los deze op, de zwarte wolk zal dan na verloop van tijd min of meer vanzelf gaan oplossen. Dit is (en dit weet ik uit ervaring) echter gemakkelijker gezegd dan gedaan, je zwemt min of meer continu tegen de stroom in.
Zorg voor goede bondgenoten en laat vijanden op armslengte afstand. Doe > positieve dingen in je leven en doe < negatieve dingen in je leven. Wees manager van je eigen bestaan.
Weet niet wat ik er verder van moet zeggen. Ik heb een beetje de indruk dat ik niet helemaal begrijp wat je vraag is ofzo?
Wat ik voor mezelf probeer uit te vissen is hoe ik mezelf verder uit het grauwe kan tillen. Deels zal het een stuk accepteren zijn dat mijn gevoel is zoals het is en de betere momenten waarderen. Verder moet ik uiteraard actief blijven en onder de mensen blijven komen anders glij ik zo weer terug, dat is me zeker wel duidelijk.
Maar dat knagende gevoel dat het niet helemaal ok is met me wil ik aanpakken en daar kan het lezen van andermans ervaringen me misschien bij helpen.
Ja ik zit in therapie momenteel dus dat zit wel goed. Als het mis dreigt te gaan zit er direct een psychiater op.quote:
[..]
Duidelijk.
Vooral de eerste tijd kan lastig zijn. Heb je verder sociale activiteiten de komende 4 weken? Die kunnen je dan een beetje in de gaten houden (soms kan 't zijn dat je bijvoorbeeld niet door hebt dat je een bepaalde bijwerking ervaart, maar anderen dit wel weer zien) en een beetje met je meedenken misschien
Ik denk dat "als het echt niet gaat" een beetje het moment is dat je door de medicatie je eigen leven naar de klote aan 't helpen bent of als je leven onhoudbaar voor je wordt (voorbeeld: Stel je slaapt ipv 8u/nacht ineens nog maar 2u/nacht...dat ga je nooit lang volhouden en dan kan je beter aan de bel gaan trekken).
Even doorbijten dus. Slapen gaat gelukkig wel goed, daar heb ik gelukkig medicatie voor.
Dat je kunt genieten is wel een positief iets. Dat lukt mij de afgelopen dagen absoluut niet.quote:
[..]
Op zich ben ik wel weer gewoon actief. Maar ik ben met een groep op vakantie en we ondernemen groepsgewijs vanalles dus ik hobbel gewoon lekker mee.
Ik merk dat ik een deel van de dag redelijk opgewekt ben en echt kan genieten van de vakantie. Maar zo in de avond komen de donkere gedachten en voel ik me eigenlijk erg verdrietig daarover.
Ik weet dat een bijwerking is dat je suicidaal kan worden of heel depressief en ik twijfel of de dosering gewoon nog te laag is en ik crash of dat het dat is. Misschien stuur ik mijn psycholoog nog een mailtje hierover. Ik ben overigens niet suicidaal nu maar heb wel gedachten over dat ik er niet meer wil zijn. Het is heel gek want de gedachten zijn helder maar het gevoel erbij is niet zo intens als voor mijn medicatie. Ik heb nog een strip oxazepam overigens dus als het erger wordt zal ik die innemen.
Maar val je in jouw optiek terug of is meer zoals het al was? Heb zelf ook al gevraagd of ik niet gewoon meer moet hebben maar mijn behandelaar zei dat het nog te vroeg is en ik het tijd moet geven.
Maar als je twijfels hebt zou ik je psycholoog mailen. Kan wellicht ook wat rust geven.
Ik ben uiteindelijk niet gegaan. Heb me netjes afgemeld en het uitgelegd. Ik heb niet zo'n last van dat "dan durf je straks niet meer".. zeg maar. Ik moet vooral niet te hard over mijn grenzen heen denderen.
En half jaar geleden had ik iedere dag paniekaanvallen. Nu was dit de enige echte.
Elv, je vroeg nog naar specifieke gedachtes. Maar die had ik niet echt, het was echt de fysieke spanning. Ik heb oprecht geen donkere gedachtes bij de kringloop buiten dan dat ik bang ben dat ik niet snel genoeg wen, maar daar heb ik een gesprek over gehad.. en ze vinden het juist heel knap hoe ik bezig ben.
Dinsdag weer een poging. Woensdag is mijn therapeut eindelijk terug van vakantie. Kunnen we verder.
En half jaar geleden had ik iedere dag paniekaanvallen. Nu was dit de enige echte.
Elv, je vroeg nog naar specifieke gedachtes. Maar die had ik niet echt, het was echt de fysieke spanning. Ik heb oprecht geen donkere gedachtes bij de kringloop buiten dan dat ik bang ben dat ik niet snel genoeg wen, maar daar heb ik een gesprek over gehad.. en ze vinden het juist heel knap hoe ik bezig ben.
Dinsdag weer een poging. Woensdag is mijn therapeut eindelijk terug van vakantie. Kunnen we verder.
