Depressie & Angst #140

quote:

Op maandag 11 september 2017 23:30 schreef Fripsel het volgende:
Ik zit ergens mee in de knoop, en iedereen die me daarmee kan helpen is op vakantie. (Psycholoog, psychiater, contact persoon kringloop, een nieuwe jobcoach moet ik nog krijgen).

En nu ga ik er toch over liggen piekeren in bed dus misschien kunnen jullie mij wel helpen. Ik ben sinds kort begonnen met vrijwilligerswerk. De bedoeling was twee middagen per week, was mijn eigen plan al, en dat is ook het minimale wat ze bij de kringloop verwachten. Nu liep dat allemaal iets anders dan gepland, de stress was me toch teveel waardoor we besloten hebben dat ik in blokken van 2 uur zou komen. Ik dacht, dat doe ik 1 week, dan de week erop per keer een uur erbij en zo bouw ik op..

Alleen na de eerste keer heb ik s avonds echt staan kotsen van de stress vermoed ik. En de laatste 3 weken is het dus bij 2x per week 2 uur gebleven. Vorige week zelfs maar 1 keer doordat de maandag en de dinsdag niet konden vanuit de kringloop. En toen ging er ook nog een man knock out waardoor ik zelf kortsluiting kreeg.

En nu voel ik me heel slecht door de hele situatie, en morgen wil ik eigenlijk weer. Maar ik mis gewoon een beetje feedback of het zelfvertrouwen en ik begin heel bang te worden dat ik in paniek ga raken.

Heel kut maar een logisch gevolg van je situatie en een tijd thuis geweest, lijkt mij. Dat je morgen eigenlijk wel wil is volgens mij een goed teken om het nog een keer te proberen.

Nou ik heb mn adviesgesprek gehad. De samenvatting is dat ze vinden dat ik nu te vol zit om aan een therapie te beginnen. Er is teveel onrust in mij om er nog wat bij te nemen om aan te werken. Ik moet dus eerst tot rust komen.

Ook willen ze 10 gesprekken uittrekken om verder te bekijken wat nu waar precies vandaan komt zodat ze ook daarwerkelijk kunnen kijken wat het beste past.

Oftewel ik ben nu te fucked up om iets mee te beginnen. Ik weet even niet hoe ik nu tot rust moet gaan komen. Ik ben iig wel begonnen met de citalopram met oxazepam ernaast.

quote:

Op woensdag 13 september 2017 11:52 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Word je buiten de medicijnen wel op een andere manier door ze geholpen in de periode dat je tot rust moet gaan komen.

Toen het met mij zo slecht ging hield ik het eigenlijk heel basic allemaal. 3x per dag op een vast moment eten, iedere dag even naar buiten en in de ochtend en middag een klusje. Op de een of andere manier is dat toch uitgebouwd tot steeds meer doen (en me nog net zo onrustig voelen, maar ik bouw in ieder geval op).

Net eindelijk een mail van mijn contactpersoon gehad.

Nee, enkel een wekelijks gesprek. Die gesprekken zijn ook ter ondersteuning overigens.

Voor mij is t nu al sinds mei een beetje rustig aan doen tot ik aan de slag kan. Ik denk dat ze wel gelijk hebben dat ik er nu niks bij kan hebben. Maar ergens had ik wel gehoopt aan de slag te kunnen.

Ik ben vanochtend trouwens begonnen met Escitalopram en voel me echt halfstoned nu.

quote:

Op woensdag 13 september 2017 13:46 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]
Ik ben vanochtend trouwens begonnen met Escitalopram en voel me echt halfstoned nu.

Serieus? Ik merkte er echt helemaal niks van.

Ik ga weer een antidepressivum proberen. Heb de tabletten al, maar er klopt waarschijnlijk iets niet dus ik had gister al mijn moed bijeen geraapt om te bellen en zou teruggebeld worden door de psychiater, maar dat is niet gebeurd, vandaag ook niet. Zouden ze me vergeten zijn of is het gebruikelijk dat het meerdere dagen duurt?
Ik vind het zo eng om te bellen en dan is het heel vervelend als het voor niets blijkt te zijn geweest. En ik denk dat ze het misschien expres doen, daar word ik ook niet zo blij van.

Ik lees hier overigens wel nog steeds mee maar vind het moeilijk om te reageren.

Bij mij is het gebruikelijk dat er een aantal dagen overheen gaan Dan mail of bel ik zelf weer een keer erachteraan.

Dat zegt mn SPV trouwens ook; blijf mailen anders vergeet ik je gewoon. En dat is dan niet persoonlijk maar degene die het hardst roept belt ze als eerste terug.

Hier gaat het trouwens wel ok. Het blijft soms wel een worsteling

Zo werk ik nog wel, ondanks mn overspannenheid/burn-out alleen minder uren en minder intensief. Dat gaat goed. Ik merk dat ik bij veel prikkels nog snel overstuur raak. Bijvoorbeeld als ik een bureau kies waarbij ik zicht heb op de rest van de ruimte en de mensen, of bij onverwachte gebeurtenissen (zoals afgelopen week had ik 3 vastlopende pc's en toen het wéér niet lukte moest ik huilen gelukkig stonden 2 lieve collega's mij bij). Maar ik heb ook leuke momenten zoals vorige week. Dat ik dan bij een aantal gezellig collega's zit en me dan laat meevoeren in hun drukte en chaos enzo, en dan heb ik het oprecht leuk op mn werk. Maar dan voel ik me ook schuldig omdat anderen weten dat ik overspannen ben maar toch hard lach of mee doe met grapjes. Dat vind ik wel heel dubbel en dan ben ik bang dat anderen mij daarop veroordelen.

Gisteren ben ik begonnen met een nieuwe opleiding; coaching. Over 5 maanden ben ik dan officieel coach en kan ik me ook laten registreren bij STIR en NOBCO Ik wilde deze opleiding al heel lang volgen en toen ik die ene week thuis zat dacht ik "fuck it, ik moet iets voor mijzelf doen" en schreef ik me in En ook hier voelt het heel dubbel; ik zit deels in de ziektewet maar ga wel een opleiding volgen Ik heb er wel plezier in, en na mn eerste bijeenkomst wist ik zeker dat ik de juiste keuze had gemaakt. Het enige is, is dat ik na zo'n lange dag echt kapot ben. De bijeenkomst duurt langer dan mijn normale werkdag zeg maar. Dus ook vandaag komt er niet veel uit mn handen

Vanavond de eerste yoga-les weer alleen voel ik me te moe om erheen te gaan ik had echt alle intentie om te gaan maar shit ik heb mn moeheid echt onderschat Dus ook dáár voel ik me weer schuldig over. Ik ben al zo lang niet geweest

Dus dat is een beetje wat speelt het constant schuldig voelen als ik voor mijzelf kies. En ook niet goed weten of bijvoorbeeld yoga overslaan echt goed voor mij is. Yoga is natuurlijk goed om oa te ontspannen, alleen zie ik er als een berg tegenop om ook te gáán. Ik voel me nu al in slaap vallen De grens van wanneer neem je rust en wanneer geef je jezelf een schop onder de kont is nog moeilijk te bepalen voor me.
Rationeel gezien denk ik dat volgende week een beter startmoment voor mij is. Dan hoef ik maar 2 dagen te werken en ik heb 1 dag verlof genomen zodat ik een lang weekend heb om bij te tanken.

Kortom; alles is lastig

quote:

Op woensdag 13 september 2017 18:34 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Ik word dezelfde dag nog teruggebeld. Ik zou morgen nog een keer bellen.

Ik wil niet weer bellen. Of mailen. Dus dan moet ik wachten tot de afspraak met de spv over twee weken, al is dat wat onhandig omdat zij dan weer contact zou moeten opnemen met de psychiater en er dus weer iets mis kan gaan.

quote:

Op woensdag 13 september 2017 18:49 schreef Elvi het volgende:
Bij mij is het gebruikelijk dat er een aantal dagen overheen gaan Dan mail of bel ik zelf weer een keer erachteraan.

Dat zegt mn SPV trouwens ook; blijf mailen anders vergeet ik je gewoon. En dat is dan niet persoonlijk maar degene die het hardst roept belt ze als eerste terug.

Bedoel je dat je na een paar dagen alsnog wordt gebeld? Of dat je dan zelf belt?

quote:

Op woensdag 13 september 2017 19:00 schreef kuolema het volgende:

Bedoel je dat je na een paar dagen alsnog wordt gebeld? Of dat je dan zelf belt?

Dat ik er zelf achteraan ga.

He kuolema! Wat goed dat toch weer medicatie wil proberen! Je had er een periode echt iets tegen toch?

En stiekem word ik -wanneer ik door alle, uiteraard onnodige, zelfkritiek doorlees- ook best vrolijk van de post van Elvi! Het klonkt alsof je hele mooie stappen aan het maken bent!

quote:

Op woensdag 13 september 2017 17:54 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Serieus? Ik merkte er echt helemaal niks van.

Misschien is het de combinatie met oxazepam ernaast. Die voel ik ook wel goed eigenlijk.

Vanmiddag belde de psychiater van de ggz instelling bedenk ik me net omdat hij het een beter idee vond om de dosering rustig op te bouwen om te kijken of ik er wel goed tegen kan. Dus vanaf morgen maar 5 mg ipv 10 mg.

Hoe gaan jullie om met depressie en PTSS in combinatie met werk?

Ik vind behandeling ernaast héél zwaar en merk dat door mijn vermoeidheid behandeling weinig positief effect heeft.

Kan ik zelf eigenlijk ook een kleine update geven.
Hier gaat 't de goede kant op. M'n slaapproblemen zijn bijna non-existent (slaap nu bijna standaard 7u/nacht) en gebruik nu helemaal geen medicatie meer. Ik vergeet 't ook vaak in te nemen, maar dat vind ik niet erg.

Grappig dat iemand 't heeft over coach willen worden, zelf gemerkt dat ik de voorkeur heb 't ook in die richting te willen zoeken.

Zeer binnenkort 1e cursusdag, voor 't eerst in ruim anderhalf jaar weer een stap in de richting die ik wil.

Depressie is eigenlijk wel weg nu, dingen beginnen weer terug naar normaal te gaan (gaat wel erg sloom, maar ik heb uitzicht dat dingen zo tegen 't einde van 't jaar redelijk normaal weer zijn en ik eindelijk de achterstand van de afgelopen 2 a 3 jaar weer heb ingelopen).

Verder loop ik nog steeds bij een psycho-therapeut en krijg ik nog steeds ondersteuning bij praktische zaken, maar een SPV of psychiater heb ik nu al ruim een half jaar niet meer gesproken....lastig als ik medicatie wil gaan bespreken en verre van ideaal.

Maar ik kan nu met klem en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vaststellen dat het niet meer hebben van de behandelaars waar ik jarenlang bij zat, mijn psyche echt goed heeft gedaan!

Alle kritiek die ik daarop kreeg, bleek allemaal onterecht te zijn (maar dat wist ik al). Ik ben wederom blij dat ik niet naar die "adviezen" heb geluisterd maar dat ik mijn gevoel en eigen verstand heb gevolgd

Soms ben ik voor mezelf een godsgeschenk...en dat ik dat tegen mezelf zeg, zegt al dat ik een HEEL end gekomen ben sinds de teller dat ik aan m'n eigen dood dacht de 1000 keren al ver overschreden heeft

Hopelijk blijven dingen in de toekomst meezitten. Ik begin er in elk geval weer zin in te krijgen en ik ben een heel stuk wijzer geworden.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 00:35 schreef Melancholia_war het volgende:
Hoe gaan jullie om met depressie en PTSS in combinatie met werk?

Ik vind behandeling ernaast héél zwaar en merk dat door mijn vermoeidheid behandeling weinig positief effect heeft.

Zelfs al weet ik niet wat voor werk je precies doet, ik kan wel inschatten dat je vraag een hele lastige zal zijn. Ik denk dat je het per situatie zou moeten bekijken en ik kan je aanraden om eventuele (praktische) problemen op een creatieve manier te lijf te gaan.

Ik kan zelf helaas geen praktische tips geven op dit moment, ik kan er nu even geen bedenken

quote:

Op donderdag 14 september 2017 00:40 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Zelfs al weet ik niet wat voor werk je precies doet, ik kan wel inschatten dat je vraag een hele lastige zal zijn. Ik denk dat je het per situatie zou moeten bekijken en ik kan je aanraden om eventuele (praktische) problemen op een creatieve manier te lijf te gaan.

Ik kan zelf helaas geen praktische tips geven op dit moment, ik kan er nu even geen bedenken

Er zijn geen praktische problemen die opgelost kunnen worden door creativiteit. Ik werk in een heel drukke omgeving met constant verschillende soorten prikkels waar af en toe dan een trigger tussen zit. Ik vind EMDR behoorlijk zwaar en ben er nu dus voorlopig mee gestopt omdat ik het naast mijn baan niet trok. Minder werken e.d. gaat niet lukken.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 00:44 schreef Melancholia_war het volgende:

[..]

Er zijn geen praktische problemen die opgelost kunnen worden door creativiteit. Ik werk in een heel drukke omgeving met constant verschillende soorten prikkels waar af en toe dan een trigger tussen zit. Ik vind EMDR behoorlijk zwaar en ben er nu dus voorlopig mee gestopt omdat ik het naast mijn baan niet trok. Minder werken e.d. gaat niet lukken.

In dat geval zal je denk ik toch de keus moeten maken tussen je behandeling of je werk.

Verder lijkt 't me wel duidelijk dat combineren heel zwaar voor je zal zijn. EMDR is ook heel zwaar en de behandeling daarmee gaat eigenlijk ook verder buiten de uren dat je EMDR hebt.

Ik denk dat je waarschijnlijk al overwogen hebt om tijdelijk wat meer tijd/moeite in de EMDR te steken? Ik weet niet hoeveel sessies je gewoonlijk nodig zal hebben, maar waarschijnlijk krijg je die EMDR niet voor niets.

Zijn er trouwens hier mensen die een therapie hebben gevolgd zonder medicatie?

quote:

Op donderdag 14 september 2017 07:33 schreef Sunshine1982 het volgende:
Zijn er trouwens hier mensen die een therapie hebben gevolgd zonder medicatie?

Ja. Ik neem geen medicatie. Ik heb wel een psycholoog gehad die dat wilde maar ik heb toen advies gevraagd bij de huisarts en op basis daarvan besloten het niet te doen.

Zit in therapie met medicatie sinds 3 dagen. Heb het gevoel de hele morgen onder de xtc te zitten. De middag en avond dodelijk vermoeid. Plus vanmorgen kotsen bij het wakker worden.

Het zal er wel bij horen.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 08:30 schreef LuciferShiningOne het volgende:
Zit in therapie met medicatie sinds 3 dagen. Heb het gevoel de hele morgen onder de xtc te zitten. De middag en avond dodelijk vermoeid. Plus vanmorgen kotsen bij het wakker worden.

Het zal er wel bij horen.

Betreft het ssri's? Die kunnen in het begin wel groot ongemak veroorzaken ja.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 08:30 schreef LuciferShiningOne het volgende:
Zit in therapie met medicatie sinds 3 dagen. Heb het gevoel de hele morgen onder de xtc te zitten. De middag en avond dodelijk vermoeid. Plus vanmorgen kotsen bij het wakker worden.

Het zal er wel bij horen.

Dat is wel herkenbaar hoor.
Mijn vond het supereng, ik vond het wel grappig bij mijzelf want ze hadden mij gewaarschuwd en ik herkende het gevoel (aangezien drugs mij niet onbekend zijn).

quote:

Op donderdag 14 september 2017 08:30 schreef LuciferShiningOne het volgende:
Zit in therapie met medicatie sinds 3 dagen. Heb het gevoel de hele morgen onder de xtc te zitten. De middag en avond dodelijk vermoeid. Plus vanmorgen kotsen bij het wakker worden.

Het zal er wel bij horen.

Ik ben er gisteren mee begonnen. Snap wel een beetje wat je bedoelt.

Dat misselijke heb ik ook, en superduf ben ik ook. xtc heb ik nooit gebruikt dus geen idee.

Ik was er wel voor gewaarschuwd trouwens, bij wat ik heb zou ik me ook wat grieperig kunnen gaan voelen op dag 4 en 5.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 09:25 schreef bloempjuh het volgende:
Cognitieve gedragstherapie zonder dagelijkse medicatie hier.

Heb wel Oxazepam (via huisarts) liggen voor noodgevallen, die helaas regelmatig voorkomen.

Straks naar Sociale Dienst voor Bijstand. Bleuh.

Sterkte!
Ik heb om half 2 een gesprek met UWV. Die ik nu eigenlijk moet gaam vertellen dat het toch nog niet zo'n goed idee is te gaan reïntegreren.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 09:32 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Ruilen?

Mijn maag zit in mijn keel. Heb misschien twee uurtjes geslapen en voel me wel compleet hyper. Hopelijk houdt mijn nerveuze energie me wakker tot thuiskomst

Ja dat is natuurlijk alle stress die je nu rechtovereind houdt.

Ik ben heel kalm van de oxazepam en bijwerkingen van escilatopram en dat zal wel blijven.

Ik hoop dat ze me geloven als ik uitleg dat t niet goed gaat terwijl ik dat met een chill gezicht zeg.

Mijn gesprek bij de uwv arts ging goed. Ik kreeg veel begrip voor mn situatie en het advies om tot rust te komen.

Half december neemt hij weer contact op om te kijken hoe het ervoor staat. Op zijn vroegst dan mag ik gaan denken aan vrijwilligerswerk en pas als dat goed gaat weer aan werken.

Best fijn dat het zo ging.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 08:36 schreef Trashcanman het volgende:

[..]

Betreft het ssri's? Die kunnen in het begin wel groot ongemak veroorzaken ja.

Ja Lexapro (Escitalopram). Vandaag een paniekaanval opgevangen met een lorazepam.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 09:22 schreef Droopie het volgende:

[..]

Dat is wel herkenbaar hoor.
Mijn vond het supereng, ik vond het wel grappig bij mijzelf want ze hadden mij gewaarschuwd en ik herkende het gevoel (aangezien drugs mij niet onbekend zijn).

Ja ik kende het gevoel ook wel, maar om nou drie dagen strak te staan ging mij destijds wat te ver. Daar schoot ik ook wat van in paniek. Was bang om manisch te worden maar aangezien ik wel gewoon acht uur slaap is er niets aan de hand stelde ze me gerust.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 09:25 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik ben er gisteren mee begonnen. Snap wel een beetje wat je bedoelt.

Dat misselijke heb ik ook, en superduf ben ik ook. xtc heb ik nooit gebruikt dus geen idee.

Ik was er wel voor gewaarschuwd trouwens, bij wat ik heb zou ik me ook wat grieperig kunnen gaan voelen op dag 4 en 5.

Een lotgenoot gelukkig. Heb je ook dat opgejaagde gevoel? Dat bedoel ik een beetje daarmee.

Morgen zit ik op dag 4, hoop niet dat het grieperige gevoel komt. Is het bij jou nog uit te houden verder dan?

Gebruik je er benzodiazepines bij?

quote:

Op donderdag 14 september 2017 08:30 schreef LuciferShiningOne het volgende:
Zit in therapie met medicatie sinds 3 dagen. Heb het gevoel de hele morgen onder de xtc te zitten.

Had ik dit maar
Maar even serieus, ik heb nu 3 verschillende antidepressiva geprobeerd, en naast een niet bestaand libido merk ik er echt helemaal niks van. Bij wellbutrin alleen dat je de hele dag super opgefokt bent.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 16:43 schreef LuciferShiningOne het volgende:

[..]

Ja Lexapro (Escitalopram). Vandaag een paniekaanval opgevangen met een lorazepam.

[..]

Ja ik kende het gevoel ook wel, maar om nou drie dagen strak te staan ging mij destijds wat te ver. Daar schoot ik ook wat van in paniek. Was bang om manisch te worden maar aangezien ik wel gewoon acht uur slaap is er niets aan de hand stelde ze me gerust.

[..]

Een lotgenoot gelukkig. Heb je ook dat opgejaagde gevoel? Dat bedoel ik een beetje daarmee.

Morgen zit ik op dag 4, hoop niet dat het grieperige gevoel komt. Is het bij jou nog uit te houden verder dan?

Gebruik je er benzodiazepines bij?

Ik heb er oxazepam naast. T is heel raar, ik ben mentaal best rustig en kan ook niet anders maar mijn lijf staat wel strak van de spanning, ik heb spieren als gespannen staalkabels.

Ik lig nu lekker met t fluffy dekentje op de bank dus ja t gaat wel. Maar ik denk niet dat ik kan autorijden.

Als ik me beroerder ga voelen dan vraag ik denk ik wel om hulp als het nodig is. Tot nu toe gaat t wel.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 16:48 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Had ik dit maar
Maar even serieus, ik heb nu 3 verschillende antidepressiva geprobeerd, en naast een niet bestaand libido merk ik er echt helemaal niks van. Bij wellbutrin alleen dat je de hele dag super opgefokt bent.

Ja dag 1 vond ik het ook nog leuk, maar zoals vanmorgen dacht ik van: ik ga te hard.

Ken wellbutrin niet maar dat opgefokte heb ik dus. Denk dat we een beetje hetzelfde bedoelen.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 16:55 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik heb er oxazepam naast. T is heel raar, ik ben mentaal best rustig en kan ook niet anders maar mijn lijf staat wel strak van de spanning, ik heb spieren als gespannen staalkabels.

Ik lig nu lekker met t fluffy dekentje op de bank dus ja t gaat wel. Maar ik denk niet dat ik kan autorijden.

Als ik me beroerder ga voelen dan vraag ik denk ik wel om hulp als het nodig is. Tot nu toe gaat t wel.

Welke AD gebruik je precies? Merk zelf dat de OCD achtige dingen al wat minder worden en dat de stemming al iets beter is. Heb nu dus bijvoorbeeld weer een gevoel alsof ik een koelkast op mijn borst heb staan. Dat is wel vervelend.

Hou je taai. We komen er wel doorheen.

quote:

Op donderdag 14 september 2017 16:57 schreef LuciferShiningOne het volgende:

[..]

Welke AD gebruik je precies? Merk zelf dat de OCD achtige dingen al wat minder worden en dat de stemming al iets beter is. Heb nu dus bijvoorbeeld weer een gevoel alsof ik een koelkast op mijn borst heb staan. Dat is wel vervelend.

Hou je taai. We komen er wel doorheen.

Ik heb escitalopram.
Ik heb al wel heel de dag mega hoofdpijn maar of dat door de ad komt of om andere redenen dat weet ik niet.

Jawel, t is nu ff ongemak maar hopelijk helpt t later om beter te worden.

Heb echt een slechte dag vandaag. Continu flashbacks e.d. Gadverdamme . Voel mij zo'n mislukkeling. Niet eens in staat om iets te doen of te bereiken.