abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_173371809
quote:
1s.gif Op donderdag 24 augustus 2017 21:10 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Ik heb al een beroepszaak tegen ze lopen, maar ik heb me ook ziekgemeld door toegenomen zware paniekklachten. Ik weet echt niet meer wat ik nu moet doen. Voel me de hele dag kotsmisselijk en zó nerveus dat ik bijna flauwval. Maar volgens UWV kan ik makkelijk weer werken.
Joh, volgens 't UWV kan iemand die op een gesloten afdeling zit ook nog steeds prima werken :')
Succes met je beroepszaak, ik vrees dat 't UWV hier echter niet van zal leren.
quote:
Voel me de hele dag kotsmisselijk en zó nerveus dat ik bijna flauwval
Heb je dit al vaker/langer? Waaruit bestaat je klachten-verzameling?
Welke copingstrategieën heb/gebruik je? Hoe gaat 't met je gewicht?

En heb jij toevallig ervaring met Topamax/topiramaat? :P
  donderdag 24 augustus 2017 @ 21:29:08 #52
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_173372324
quote:
5s.gif Op donderdag 24 augustus 2017 20:49 schreef magnetronkoffie het volgende:
Hoi. Heeft er iemand ervaring met Topamax/topiramaat?
Ik. Bij mij was er weinig effect maar dat komt waarschijnlijk door de aard van mijn klachten. Overigens geen last van bijwerkingen en gedoe gehad. Wel veel positieve ervaringen gehoord van mensen in therapiegroepen eerder.
pi_173372974
quote:
0s.gif Op donderdag 24 augustus 2017 21:16 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Joh, volgens 't UWV kan iemand die op een gesloten afdeling zit ook nog steeds prima werken :')
Succes met je beroepszaak, ik vrees dat 't UWV hier echter niet van zal leren.

[..]

Heb je dit al vaker/langer? Waaruit bestaat je klachten-verzameling?
Welke copingstrategieën heb/gebruik je? Hoe gaat 't met je gewicht?

En heb jij toevallig ervaring met Topamax/topiramaat? :P
Sinds het stoppen van mijn Ziektewet, een maand of drie.

Misselijk, hoofdpijn, spierpijn, meerdere paniekaanvallen (met hyperventilatie) per dag, hevige sociale angsten, trillen, amper slapen, geen eetlust, geen libido en nog wat dingen...
Copingstrategies zijn vooral vermijden en afleiding zoeken.

Mijn gewicht is redelijk normaal voor mijn doen.

Topamax? Nooit van gehoord.
Mon 'en!
pi_173377012
quote:
1s.gif Op donderdag 24 augustus 2017 21:29 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ik. Bij mij was er weinig effect maar dat komt waarschijnlijk door de aard van mijn klachten. Overigens geen last van bijwerkingen en gedoe gehad. Wel veel positieve ervaringen gehoord van mensen in therapiegroepen eerder.
Ik ben op zoek naar alternatieven, aangezien ik er recentelijk via het internet achtergekomen ben dat er een contra-indicatie is voor benzo's icm PTSS. Fijn dat ik daar dan na >2 1/2 jaar achter kom (en dat blijkbaar niemand de moeite nam me hiervan op de hoogte te stellen), maar dat is allemaal onderdeel van falende hulpverlening.
Nu snap ik tenminste wel beter wat voor (negatief) effect m'n medicatie op m'n klachten had.
Het gaat nu serieus beter dan toen ik meer medicatie nam en toen ik m'n (psychiatrische) hulpverleners nog sprak. M'n SPV heb ik al iets van een half jaar niet meer gesproken en zie daar, ik begin gewoon op te knappen.

Als het weinig effect heeft, zou dat voor mij geen ramp zijn maar ik wil wel m'n alternatieven goed bekeken hebben (en niet zoals die faal-hulpverlening voor mij de afgelopen jaren heeft gedaan (en ik ben nog steeds van mening dat psychologen verspilling zijn van geld)).
Het is alleen lastig om medicatie te bespreken terwijl ik op 't moment eventjes nergens terecht kan.

quote:
1s.gif Op donderdag 24 augustus 2017 21:49 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Sinds het stoppen van mijn Ziektewet, een maand of drie.

Misselijk, hoofdpijn, spierpijn, meerdere paniekaanvallen (met hyperventilatie) per dag, hevige sociale angsten, trillen, amper slapen, geen eetlust, geen libido en nog wat dingen...
Copingstrategies zijn vooral vermijden en afleiding zoeken.

Mijn gewicht is redelijk normaal voor mijn doen.

Topamax? Nooit van gehoord.
Ik neem aan dat je wel klachten had die ervoor zorgden dat je in de 1e plaats in de ziektewet terecht kwam?
Waarom heb je al deze klachten? Heb je op 't moment goede hulp?
Die hevige sociale angsten, wat spookt er die momenten door je hoofd? Zijn je andere klachten (zoals het trillen en slechte slapen) verbonden aan die sociale angsten die je hebt?
Amper slapen is heel naar als elke seconde een hel is. Geen libido is irritant daar dit anders wel voor afleiding had kunnen zorgen en voor even opluchting geeft.

Wat voor afleiding zoek je? Zelf doe ik dat op meerdere manieren maar een fijne vind ik toch door fijn sociaal contact en door veel te wandelen. Voor PC heb ik niet echt genoeg concentratie en met dit mooie weer ben ik liever buiten (nu kan 't nog).
  vrijdag 25 augustus 2017 @ 00:21:22 #55
198417 Lastpost
Rotterdammert!
pi_173377655
Hier een kleine update, heb mezelf toch maar aangemeld bij een nieuwe instantie. Eerste telefoontje gehad en komende donderdag krijg ik een eerste telefonische intake en moet ik een vragenlijst ingevuld hebben. Toch wel spannend ergens. :D

Ben me wel steeds bewuster van het feit dat het echt niet zo heel lekker gaat, reageer echt overdreven en ontplof haast als iets even niet gaat zoals ik verwacht en durf amper écht de straat op (dat wil zeggen, buiten het gebied waar ik mezelf waar veilig waan) richting de stad ofzo, daar baal ik dan weer van etc. :')

En dan wil het ook niet vlotten met de rechtszaak omdat de dader eveneens een psychiatrisch patiënte is, die willen ze dan eerst weer onderzocht hebben in het Pieter Baan Centrum maar daar moet ze toestemming voor geven ... En dat gebeurt natuurlijk niet. Wordt je ook wel een beetje simpel van, al drie keer een pro-forma zitting gehad waarbij de zaak weer 3 maanden is opgeschoven, nu staat ie 13 oktober weer op de rol maar nog geen idee of ze nu eindelijk de zaak echt gaan starten en inhoudelijk willen behandelen.

Dat houdt me dan ook weer bezig, frustreert natuurlijk ook, dus dat schiet ook lekker op.
Moest het even kwijt, excuus. _O-
  vrijdag 25 augustus 2017 @ 14:19:49 #56
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_173385490
quote:
0s.gif Op donderdag 24 augustus 2017 23:37 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik ben op zoek naar alternatieven, aangezien ik er recentelijk via het internet achtergekomen ben dat er een contra-indicatie is voor benzo's icm PTSS. Fijn dat ik daar dan na >2 1/2 jaar achter kom (en dat blijkbaar niemand de moeite nam me hiervan op de hoogte te stellen), maar dat is allemaal onderdeel van falende hulpverlening.
Nu snap ik tenminste wel beter wat voor (negatief) effect m'n medicatie op m'n klachten had.
Het gaat nu serieus beter dan toen ik meer medicatie nam en toen ik m'n (psychiatrische) hulpverleners nog sprak. M'n SPV heb ik al iets van een half jaar niet meer gesproken en zie daar, ik begin gewoon op te knappen.
Ik heb zelf onlangs hier ergens geschreven wat benzo's voor effect hadden op mijn herbelevingen en hoe kut het is geweest om die jaren lang dag in dag uit geslikt te hebben. Ik kan het nu alleen ff niet terug vinden. De contra indicatie hoeft er alleen niet altijd te zijn he, er zijn zat mensen die met ptss die wel benzo's slikken.
Maar het is fijn dat je, je al beter voelt zonder.

Topomax is middel dat veel gebruikt wordt als alternatief volgens mij en dat weinig grote bijwerkingen kent.
Een ander middel dat gebruikt wordt is doxazosine dit is een middel dat wordt gebruikt bij prostaatklachten en hoge bloeddruk maar dat ook als bijwerking heeft dat je er minder nachtmerries en herbelevingen van kunt krijgen. Dit is ook nog een alternatief waar je naar kunt vragen maar ik zou eerst Topimaraat vragen want je kunt hier goed ziek van worden want je bloeddruk zakt dus enorm. Hoop gezeik. Succes.
pi_173390313
quote:
0s.gif Op donderdag 24 augustus 2017 23:37 schreef magnetronkoffie het volgende:


[..]

Ik neem aan dat je wel klachten had die ervoor zorgden dat je in de 1e plaats in de ziektewet terecht kwam?
Waarom heb je al deze klachten? Heb je op 't moment goede hulp?
Die hevige sociale angsten, wat spookt er die momenten door je hoofd? Zijn je andere klachten (zoals het trillen en slechte slapen) verbonden aan die sociale angsten die je hebt?
Amper slapen is heel naar als elke seconde een hel is. Geen libido is irritant daar dit anders wel voor afleiding had kunnen zorgen en voor even opluchting geeft.

Wat voor afleiding zoek je? Zelf doe ik dat op meerdere manieren maar een fijne vind ik toch door fijn sociaal contact en door veel te wandelen. Voor PC heb ik niet echt genoeg concentratie en met dit mooie weer ben ik liever buiten (nu kan 't nog).
Ik was altijd wel een beetje zenuwlijer en begon in mijn onderwijstijd steeds vroeger op te staan en later naar bed te gaan (en meer te werken) om mijn lessen perfect te krijgen -op de dag voor mijn ziekmelding stond ik om 4.30 op en stopte om 23.00 met lesvoorbereiding-. Dus perfectionisme zat er al in.
Waarom? Omdat ik perfectionist ben, dus. En misschien niet geschikt voor onderwijs.
Goede hulp: psycholoog.
Wat er door mijn hoofd spookt: niet echt iets, mijn paniek is heel lichamelijk en wordt verergerd door geld- en UWV-zorgen. Andere klachten zijn zeker stressgerelateerd.
Slaap- en libidotekort zijn heel frustrerend, ja.
Afleiding: tv, internet etc. Veel elektronica.
Mon 'en!
pi_173400848
O*pam geslikt gisterenavond, om wat slaap in te halen. Ben sinds 9 uur wakker en nu alweer doodop door de zorgen. :'(
Mon 'en!
pi_173401355
Maandag naar een andere stad, vervolgens naar een groot congres waar een paar honderd man komen. Mijn collega's hebben er allemaal zin in, ik ook, maar ben zo bang en weet nu al dat ik mij zo klote ga voelen (paniekaanvallen, zweten, verward zijn, stress, moe..), probeer nu van alles te doen - heb het ook aan mijn baas eerlijk vertelt dat ik het er moeilijk mee heb (wil niet zoals de vorige keer het niet aangeven en dan diep zakken), maar ik voel mij nu al helemaal klem, net als de rest van de week.

De kosten voor het congres zijn hoog, en hoewel ik de ruimte krijg en mij mag terugtrekken op mijn hotel kamer zie ik er ontzettend tegenop om dit 3 dagen te moeten doen. Het liefst ga ik niet mee, maar ik wil mijn baas en mijzelf niet teleurstellen.

Het is echt klote waarom ik mij zo blijf voelen, snap er niks van. Voel mij nu ook weer ontzettend depressief en weer angstig. Misschien had ik wel nee moeten zeggen, kan nu eigenlijk niet meer terug.. Elke keer weer die vervelende nare gevoelens, elke keer weer, .. het liefst was ik er niet meer dan hoefde ik ook niks meer te voelen.
pi_173410440
quote:
1s.gif Op vrijdag 25 augustus 2017 14:19 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ik heb zelf onlangs hier ergens geschreven wat benzo's voor effect hadden op mijn herbelevingen en hoe kut het is geweest om die jaren lang dag in dag uit geslikt te hebben. Ik kan het nu alleen ff niet terug vinden. De contra indicatie hoeft er alleen niet altijd te zijn he, er zijn zat mensen die met ptss die wel benzo's slikken.
Maar het is fijn dat je, je al beter voelt zonder.
Wat voor effect hadden de benzo's op je herbeleningen?
In mijn geval heb ik recentelijk ontdekt dat ze wellicht ook mijn interne remmingen weghalen, waardoor ik bijvoorbeeld dingen zeg of doe die ik onder normale omstandigheden nooit gedaan of gezegd zou hebben.
Wat me al langer dwars zit, is dat het wel kalmeert, maar ik toch ook een soort "roes" wil hebben om de pijn weg te nemen. Zodat ik voor eventjes wel "normaal" kan zijn.

Nu zonder benzo's gaat 't allemaal wel, zolang ik maar niet onder druk sta. Maar dit is geen ideale situatie, dus wil wel vooruit kijken naar meer verbetering. Zeker nu ik eindelijk die tumor die m'n oude hulpverlening was, van me aan het afsnijden ben :)
quote:
Topomax is middel dat veel gebruikt wordt als alternatief volgens mij en dat weinig grote bijwerkingen kent.
Een ander middel dat gebruikt wordt is doxazosine dit is een middel dat wordt gebruikt bij prostaatklachten en hoge bloeddruk maar dat ook als bijwerking heeft dat je er minder nachtmerries en herbelevingen van kunt krijgen. Dit is ook nog een alternatief waar je naar kunt vragen maar ik zou eerst Topimaraat vragen want je kunt hier goed ziek van worden want je bloeddruk zakt dus enorm. Hoop gezeik. Succes.
Dat met die lagere bloeddruk is best een no-go voor mij, vrees ik. Zou gevaarlijke situaties kunnen opleveren, dus beter laat ik dat :P

Thanks! :)
pi_173410620
quote:
1s.gif Op vrijdag 25 augustus 2017 18:28 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Ik was altijd wel een beetje zenuwlijer en begon in mijn onderwijstijd steeds vroeger op te staan en later naar bed te gaan (en meer te werken) om mijn lessen perfect te krijgen -op de dag voor mijn ziekmelding stond ik om 4.30 op en stopte om 23.00 met lesvoorbereiding-. Dus perfectionisme zat er al in.
Waarom? Omdat ik perfectionist ben, dus. En misschien niet geschikt voor onderwijs.
Goede hulp: psycholoog.
Wat er door mijn hoofd spookt: niet echt iets, mijn paniek is heel lichamelijk en wordt verergerd door geld- en UWV-zorgen. Andere klachten zijn zeker stressgerelateerd.
Slaap- en libidotekort zijn heel frustrerend, ja.
Afleiding: tv, internet etc. Veel elektronica.
Je bent streng voor jezelf?

Geldzorgen kunnen verlammend zijn.
In mijn geval is het zeker wel psychisch.

Ik kan je wel uitleggen wat geld voor mij betekent:
Voor mij is het vooral een middel voor flexibiliteit. Als ik te weinig geld heb, krijg ik al vrij snel een soort "vastzit-gevoel", dat ik niks meer kan en dat wanneer er iets fout gaat (ik zeg maar wat, fiets ineens kapot of wasmachine stuk en reparatiekosten erbij), dat ik dat niet meer kan verhelpen en dat ik dan ineens ook van de welwillendheid van andere mensen afhankelijk ben om me te helpen (wat vaak meer gedoe oplevert dan dat beetje geld gevoelsmatig waard is).

Maar het geeft een soort vrijheid ofzo. Dus een tekort aan geld hebben geeft me 't gevoel dat ik vast zit, dat er van alles mis kan gaan, dat m';n hele leven naar de verdoemenis zou kunnen agan, dat ik m'n huis kan kwijtraken. het kan me enorm veel angst opleveren!

Wat je afleidings-methoden betreft, in hoeverre vind je deze voldoening geven? Geeft 't je voldoening om TV te kijken?
Geeft 't je voldoening om te internetten?
Geeft electronica je voldoening?

Met dit mooie weer wandel ik ook veel, dat is voor nu even mijn afleiding en tis nog gezond ook :)
(zolang ik niet onder een vrachtwagen kom :P)
pi_173429436
Wat moet ik nu doen - moet ik maar mijn ontslag indienen?
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.

Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
pi_173429470
quote:
0s.gif Op zondag 27 augustus 2017 19:53 schreef eastmain het volgende:
Wat moet ik nu doen - moet ik maar mijn ontslag indienen?
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.

Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
Kun je je niet gewoon, naar waarheid, afmelden omdat het niet goed voelt? :*
Mon 'en!
pi_173474932
quote:
0s.gif Op zondag 27 augustus 2017 19:53 schreef eastmain het volgende:
Wat moet ik nu doen - moet ik maar mijn ontslag indienen?
Ik zie zo tegenop met de dagen die mij te wachten staat.
Ik kan echt niet bewegen in een druk winkelcentrum, laat staat een drukke beurs.

Heb gesport, proberen te ontspannen, etc. - maar dit wordt helemaal niks.
Ik ga iedereen teleurstellen en kan mijn werk wel vergeten.
Ben je er al geweest?
Het er tegen op zien is zo verschrikkelijk, en achteraf is de realiteit vaak heel anders dan de verwachting.
Regel iemand die je kan bellen om even te babbelen voor afleiding, dat je je terug mag trekken van je baas zou ik ook zeker gebruik van maken, je hoeft je niet groot te houden tot het echt niet meer gaat. En so what als je mensen teleurstelt je bent altijd je eigen baas.

[ Bericht 1% gewijzigd door geregistreerd op 30-08-2017 09:17:16 ]
  woensdag 30 augustus 2017 @ 21:05:18 #65
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_173490245
Ik zou willen dat ik ergens kon wonen. Ik voel me soms zo ontheemd en onder druk gezet door wat zorg zou moeten zijn dat het alleen maar negatief lijkt en ik er nauwelijks wat positiefs in kan zien. Het maakt wanhopig.
  woensdag 30 augustus 2017 @ 22:20:46 #66
198417 Lastpost
Rotterdammert!
pi_173492284
Heb morgen m'n telefonische intake voor die nieuwe psycholoog, zie er gewoon tegenop terwijl ik niet eens weet wat het inhoudt.Misschien gewoon een standaard ouwehoer praatje van een paar minuten maar toch.

Ook echt zo'n klote week dit, snij haast m'n vinger eraf tijdens het klussen, berichten dat m'n oma (dementerend) niet heel lang meer heeft, TV die het ineens begeeft ... Kan ik er allemaal echt even niet bij hebben zeg. :')

Maar ook nog iets positiefs, heb eindelijk na weken de knop omgezet en contact opgenomen met m'n advocaat die nog met tal van vragen zat, nog op documenten wachtte etc. Maakte m'n excuses maar ze begreep het wel nadat ze hoorde hoe ik me nog steeds voelde.
Ben echt zo klaar met het zo beroerd in m'n vel zitten, financieel wil het ook allemaal maar net maar dan moet er ook niets geks gebeuren ... Zucht. ;(
  donderdag 31 augustus 2017 @ 20:35:47 #67
198417 Lastpost
Rotterdammert!
pi_173510201
Nou intake gehad, wordt toch ingedeeld bij psycho-trauma en kan gelukkig 8 september al terecht.

Niet op m'n voorkeurslocatie, daar was een wachtlijst tot december dus een half uurtje extra reistijd. Degene die ik sprak vond het juist heel normaal dat ik deze klachten nog had gezien de PTSS diagnose en het verdere verhaal.

Dus hoopvol en opgelucht hier. :)
pi_173511343
quote:
0s.gif Op woensdag 30 augustus 2017 21:05 schreef Luchtbel het volgende:
Ik zou willen dat ik ergens kon wonen. Ik voel me soms zo ontheemd en onder druk gezet door wat zorg zou moeten zijn dat het alleen maar negatief lijkt en ik er nauwelijks wat positiefs in kan zien. Het maakt wanhopig.
:*
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
pi_173518140
Ik ben nu een tijdje onderweg met Mirtazapine tegen angstklachten. Heb bijna geen oxazepam meer nodig maar nog wel regelmatig paniekaanvallen en langdurige hoofdpijn, duizelingen en benauwdheid. Ik zit nu op 15mg Mirtazapine.. is dat misschien te weinig? Ik heb wel het idee dat het iets beter gaat maar vooral de hoofdpijn en duizeligheid kan ik slecht tegen. (lokt paniek uit)
Badeendjes Powaaaaa!
pi_173518477
Gisteren had ik mn derde intakegesprek. Ergens ben ik wel trots, ik heb eindelijk eens eruitgegooid wat er echt dwarszit en hoe extreem het soms is. Dat ik helemaal op kan gaan in emoties en soms weken of maanden bezig ben met iets los te laten. Dat er dingen zijn gebeurd vroeger waar ik nu last van heb maar daar niet over kan praten en dat ik in mijn sociaal contact zo druk ben met allerlei gedachten en gevoelens daarover dat ik het doodvermoeiend vind allemaal. En dat ik bij elk gesprek daar moed moet verzamelen om erheen te gaan omdat ik bang ben dat ze me zullen afwijzen of mijn problemen niet erg genoeg zijn en ze vinden dat ik me aanstel ofzo.

T was wel een goed gesprek trouwens. De psycholoog vond t heel moedig dat ik t allemaal zo verteld had. En merkte op dat het ook erg vermoeiend was om zoveel zorgen te hebben en zoveel heftige emoties. Fijn die erkenning :)

Ik ben sinds dat gesprek echt nog veel vermoeider. Vandaag ging mn vader met pensioen en wilde ik natuurlijk er wel voor m zijn maar jezus wat vermoeiend en mn emoties in check houden. Ik had al even niks geslikt maar vandaag toch 2x oxazepam genomen.

Ik heb er nu nog 2 over en in mei had ik met de huisarts afgesproken dat ik niet meer zou krijgen omdat het verslavend werkt maar ik begin me nu wel wat zorgen te maken. Ik slik het niet vaak genoeg om verslaafd te raken, maar op dit soort dagen wil ik ook niet instorten. En over 2 weken heb ik n adviesgesprek met de ggz instelling, en dan willen ze kijken wat ze aan behandeling kunnen bieden.
  vrijdag 1 september 2017 @ 01:10:33 #71
198417 Lastpost
Rotterdammert!
pi_173518607
quote:
1s.gif Op vrijdag 1 september 2017 00:48 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Gisteren had ik mn derde intakegesprek. Ergens ben ik wel trots, ik heb eindelijk eens eruitgegooid wat er echt dwarszit en hoe extreem het soms is.
Dat vind ik echt oprecht knap. Ik praat wel, zeg wat er is maar het is haast een soort dun versimpelt en afgezwakte variant van wat ik eigenlijk wil schreeuwen. _O-
Ben ook totaal niet gewend om écht te praten, meer dat slap geouwehoer en ik zal nu ook wel moeten wil ik er ook echt iets aan hebben straks.

Hier ook enerzijds de angst dat ze het overdreven vinden, anderzijds hou ik mezelf graag groot en sterk en wil ik er eigenlijk niet aan toe geven en ben ik misschien ook wel bang dat ze direct denken dat ik compleet doorgedraaid ben als ik teveel op tafel gooi. :')
Zou eigenlijk een soort psychologen voor dummy's en beginners moeten hebben haha.

En ik herken het wel dat de wereld om je heen je verwacht en het liefst zoals ze jou graag zien. Maar dat valt inderdaad niet mee. Zou soms ook gewoon willen zeggen dat ze maar niet bij mij moeten zijn, ik genoeg aan mezelf heb etc. maar dat lukt dan ook weer niet. Vreet energie allemaal.

Qua medicaties zou ik zelf het liefst niets hebben en als het niet hoeft dan niet. Maar ik durf verdomme nog niet eens normaal in m'n eigen straat met een hond van 45 kilo te wandelen in de avond. :%
pi_173518740
quote:
17s.gif Op vrijdag 1 september 2017 01:10 schreef Lastpost het volgende:

[..]

Dat vind ik echt oprecht knap. Ik praat wel, zeg wat er is maar het is haast een soort dun versimpelt en afgezwakte variant van wat ik eigenlijk wil schreeuwen. _O-
Ben ook totaal niet gewend om écht te praten, meer dat slap geouwehoer en ik zal nu ook wel moeten wil ik er ook echt iets aan hebben straks.

Hier ook enerzijds de angst dat ze het overdreven vinden, anderzijds hou ik mezelf graag groot en sterk en wil ik er eigenlijk niet aan toe geven en ben ik misschien ook wel bang dat ze direct denken dat ik compleet doorgedraaid ben als ik teveel op tafel gooi. :')
Zou eigenlijk een soort psychologen voor dummy's en beginners moeten hebben haha.

En ik herken het wel dat de wereld om je heen je verwacht en het liefst zoals ze jou graag zien. Maar dat valt inderdaad niet mee. Zou soms ook gewoon willen zeggen dat ze maar niet bij mij moeten zijn, ik genoeg aan mezelf heb etc. maar dat lukt dan ook weer niet. Vreet energie allemaal.

Qua medicaties zou ik zelf het liefst niets hebben en als het niet hoeft dan niet. Maar ik durf verdomme nog niet eens normaal in m'n eigen straat met een hond van 45 kilo te wandelen in de avond. :%
Ik moest ook echt een drempel over, elke keer. Maar ik denk ook dat t me lukte omdat ik niet verder wil zoals het nu gaat. Dit is teveel om te dragen en ben echt helemaal op aan het raken.

En ik zie ook geen andere mogelijkheid dan toch maar toe te geven dat het echt niet meer gaat, en aan de psycholoog te proberen uit te leggen wat er allemaal dan niet gaat in de hoop dat zij snapt wat het is, en me kan helpen om er iets aan te doen. Kort gezegd heb ik gevoelsmatig niet echt meer een andere optie.

Pf, ja. T lastige is dat mijn ouders niet eens weten hoe slecht het gaat. Het is geen onderwerp dat bespreekbaar is. Grotendeels ook omdat mijn problemen voortvloeien uit hun onvermogen om de ouderrol te vervullen. Gelukkig kan ik in mijn vriendenkring wel af en toe mijn ei kwijt en is er ruimte waarin ik kan aangeven dat ik even genoeg aan mezelf heb.

Volg jij zelf nu een therapie? Of ga je daar aan beginnen?
  vrijdag 1 september 2017 @ 01:56:41 #73
198417 Lastpost
Rotterdammert!
pi_173518835
quote:
1s.gif Op vrijdag 1 september 2017 01:33 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik moest ook echt een drempel over, elke keer. Maar ik denk ook dat t me lukte omdat ik niet verder wil zoals het nu gaat. Dit is teveel om te dragen en ben echt helemaal op aan het raken.

En ik zie ook geen andere mogelijkheid dan toch maar toe te geven dat het echt niet meer gaat, en aan de psycholoog te proberen uit te leggen wat er allemaal dan niet gaat in de hoop dat zij snapt wat het is, en me kan helpen om er iets aan te doen. Kort gezegd heb ik gevoelsmatig niet echt meer een andere optie.

Pf, ja. T lastige is dat mijn ouders niet eens weten hoe slecht het gaat. Het is geen onderwerp dat bespreekbaar is. Grotendeels ook omdat mijn problemen voortvloeien uit hun onvermogen om de ouderrol te vervullen. Gelukkig kan ik in mijn vriendenkring wel af en toe mijn ei kwijt en is er ruimte waarin ik kan aangeven dat ik even genoeg aan mezelf heb.

Volg jij zelf nu een therapie? Of ga je daar aan beginnen?
Dat heb ik ook heel erg. Loop nu ook al bijna 10 maanden met de problemen rond maar dacht lange tijd dat het eigenlijk wel meeviel allemaal en het vanzelf wel over zou gaan. Merk dat ik het pas een maand of twee echt durf te erkennen dat ik problemen heb die niet vanzelf over gaan en dat ik er hulp bij nodig heb en het op meer dingen invloed heeft dan ik graag toegeef.

Heb zelf tegen m'n omgeving ook echt het minimale verteld steeds van wat ik voelde, waar ik mee zat en hoe het me beïnvloed. Maar dat begint gewoon tegen me te werken omdat de omgeving niet weet hoeveel er eigenlijk mis zit.

Ik heb zelf vrij snel na het geweldincident mezelf aangemeld bij de POH, die stuurde me na enkele gesprekken al door naar de SGGZ voor traumaverwerking d.m.v EMDR maar dat hielp vrijwel niet en alle klachten die bij PTSS horen zijn de maanden erna blijven hangen of zelfs verergert. Dus nu wederom de drempel over om toch maar een afspraak te maken bij een nieuwe psycholoog en daar kan ik nu dan snel terecht gelukkig. Maar start daar weer op 0 en ga ook maar gewoon gelijk in alles openheid geven en écht zeggen wat ik voel. Want anders vrees ik dat alles qua behandeling ook vrij nutteloos is als ik die schil maar om me heen hou.

En ik heb alles te winnen met een behandeling en vrij weinig te verliezen dus het zou ook gewoon dom zijn om dingen achter te houden of af te zwakken.

En lastig trouwens als je ouders onderdeel of zelfs de oorzaak zijn van het probleem, anderzijds zou ik dan zeggen dat ze ook een oplossing kunnen bieden op bepaalde gebieden. :)
Zal verder niet teveel cliché doen want ik heb geen idee wat er bij jou speelt natuurlijk en heb hier ook zo m'n issues gehad (en nog steeds) met m'n ouders.
Wel prettig dat je mensen in je omgeving hebt waarbij je wel gewoon echt je verhaal kunt doen, dat is wel belangrijk. Denk ik. Want zelf doe ik het niet. :')
pi_173519015
quote:
17s.gif Op vrijdag 1 september 2017 01:56 schreef Lastpost het volgende:

[..]

Dat heb ik ook heel erg. Loop nu ook al bijna 10 maanden met de problemen rond maar dacht lange tijd dat het eigenlijk wel meeviel allemaal en het vanzelf wel over zou gaan. Merk dat ik het pas een maand of twee echt durf te erkennen dat ik problemen heb die niet vanzelf over gaan en dat ik er hulp bij nodig heb en het op meer dingen invloed heeft dan ik graag toegeef.

Heb zelf tegen m'n omgeving ook echt het minimale verteld steeds van wat ik voelde, waar ik mee zat en hoe het me beïnvloed. Maar dat begint gewoon tegen me te werken omdat de omgeving niet weet hoeveel er eigenlijk mis zit.

Ik heb zelf vrij snel na het geweldincident mezelf aangemeld bij de POH, die stuurde me na enkele gesprekken al door naar de SGGZ voor traumaverwerking d.m.v EMDR maar dat hielp vrijwel niet en alle klachten die bij PTSS horen zijn de maanden erna blijven hangen of zelfs verergert. Dus nu wederom de drempel over om toch maar een afspraak te maken bij een nieuwe psycholoog en daar kan ik nu dan snel terecht gelukkig. Maar start daar weer op 0 en ga ook maar gewoon gelijk in alles openheid geven en écht zeggen wat ik voel. Want anders vrees ik dat alles qua behandeling ook vrij nutteloos is als ik die schil maar om me heen hou.

En ik heb alles te winnen met een behandeling en vrij weinig te verliezen dus het zou ook gewoon dom zijn om dingen achter te houden of af te zwakken.

En lastig trouwens als je ouders onderdeel of zelfs de oorzaak zijn van het probleem, anderzijds zou ik dan zeggen dat ze ook een oplossing kunnen bieden op bepaalde gebieden. :)
Zal verder niet teveel cliché doen want ik heb geen idee wat er bij jou speelt natuurlijk en heb hier ook zo m'n issues gehad (en nog steeds) met m'n ouders.
Wel prettig dat je mensen in je omgeving hebt waarbij je wel gewoon echt je verhaal kunt doen, dat is wel belangrijk. Denk ik. Want zelf doe ik het niet. :')
Ik denk wel dat openheid heel belangrijk is. Zelf heb ik altijd gehad dat ik achteraf ging twijfelen of t nou wel zo erg was en of ik me niet aanstel en het dan ddownplayde. Maar nu heb ik het wel met concrete voorbeelden kunnen uitleggen en daarmee ook wel de ernst kunnen aangeven. Dat zou jou misschien ook wel kunnen helpen. Als je typische voorbeelden kunt geven van situaties waarin het misgaat.

Tja de situatie met mn ouders is gecompliceerd. Maar het onderwerp is bij hen onbespreekbaar en eerlijk is eerlijk, ik heb zelf de behoefte niet meer zo dit nog met ze te bespreken. Het kwaad is geschied, t kan niet worden teruggedraaid.

Ik kan zelf maar tot op zekere hoogte praten over wat er aan de hand is. Specifieke gebeurtenissen uit t verleden daar kan ik niet over praten. Ik heb de herinneringen maar ik kan dat niet vertellen, aan niemand. Maar vertellen dat dat zo is kan ik dan weer wel. En ook dat ik regelmatig in puin lig hierdoor, maar op dat moment zorg ik dat ik alleen ben.
  vrijdag 1 september 2017 @ 11:16:38 #75
37478 Luchtbel
Memories in progress
pi_173522365
quote:
1s.gif Op donderdag 31 augustus 2017 21:04 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

:*
Thanks.
Het is echt frustrerend dat er soms zo weinig is waar iets lukt/ mogelijkheden zijn. Niet meer thuis sinds 2010/2011. Mensen zeggen wel er kunnen dingen, er zijn vooruitzichten. Maar ik voel geen vooruitgang en daar mogelijkheden zijn, zijn te veel problemen van mijn kant af te veel regels/bureaucratie/andere mensen.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')