Het is inderdaad aannemelijker dat het universum bestaat uit een soort holistische informatiestructuur dan uit hele kleine knikkertjes die interacteren door afstand en tijd te overbruggen. Dingen als delayed choice en verstrengeling, of 'spooky action at a distance' zijn dan onbegrijpelijk. Dat zijn ze niet als de werkelijkheid nonlocaal en nontemporeel is. Als ruimtetijd een constructie in bewustzijn is, net als kleuren en geuren etc.quote:Op zondag 23 juli 2017 02:51 schreef DarkSand het volgende:
[..]
Ja, ik vond die delayed choice quantum eraser ook wel een vaag ding, maar toch kon ik mijn gedachte betreffende 'fotonen kennen geen tijd en afstand' niet loslaten. Wanneer dat het geval is (en dat is eigenlijk de enige conclusie welke je kunt trekken betreffende deeltjes die lichtsnelheid gaan). dan lijkt het enkel voor ons dat er een keus terug in tijd wordt gemaakt, echter voor de fotonen vertrekken ze op hetzelfde tijdstip, leggen beide dezelfde afstand af (nul afstand) in dezelfde tijd (ook nul tijd).
Wij weten niet beter dan continue met tijd te rekenen, maar een foton kent helemaal geen tijd.
[..]
Ik ken die momenten ook, geeft soms best een eng gevoel. Soms wil ik dan wel eens tot de conclusie komen dat ons heelal enkel uit informatie en logica bestaat. een simulatie zou volgens occams razor toch echt eenvoudiger kunnen bestaan. Dan heb je binnen onze heelal helemaal niet iets nodig, enkel info en logica.
Pfoeh, dit is er dan voor mij weer 1 om op te kauwen. Wellicht dat dit inzicht voor wiskundigen wat natuurlijker komt dan voor mij. Ik voel intuitief aan wat je bedoelt, maar daar is wel alles mee gezegd.quote:Op zondag 23 juli 2017 22:30 schreef Haushofer het volgende:
Als ruimte emergent is, wordt verstrengeling veel beter te begrijpen.
Wel jammer dat je er niet aan wil.quote:Op woensdag 28 juni 2017 15:26 schreef Molurus het volgende:
Oh goodie, weer zo'n kwantumfysica vs bewustzijn topic.
Er zal wel eerst een overtuigend argument gemaakt moeten worden dat die twee onderwerpen iets met elkaar te maken hebben.quote:
Dat zal nog wel even gaan duren, denk ik. Zolang bewustzijn niet exact te definiëren en daarmee te meten valt, zal het nooit een wetenschappelijke vraag worden, eerder filosofisch.quote:Op maandag 24 juli 2017 07:52 schreef Molurus het volgende:
Er zal wel eerst een overtuigend argument gemaakt moeten worden dat die twee onderwerpen iets met elkaar te maken hebben.
Vooralsnog zijn het alleen vage figuren als Stuart Hameroff en Deepak Chopra die zo'n verband bepleiten. Zonder uitzondering mensen die nul komma niks van kwantumfysica begrijpen.
Ja, daar is naar gekeken, maar is technisch erg lastig. Dat komt omdat het holografische vermoeden alleen expliciet is aangetoond voor zogenaamde 'anti-deSitter' ruimtes. In dit holografische vermoeden relateer je een theorie van kwantumzwaartekracht in D+1 dimensies ( de 'bulk') aan een kwantumtheorie zonder zwaartekracht op de rand van deze ruimte, dus in 1 dimensie minder. In de kwantumzwaartekrachtstheorie 'emergeert' er dus een extra ruimtelijke dimensie. Vanaf de rand bekeken heb je immers 'slechts' een kwantumtheorie zonder zwaartekracht, die stiekem alle informatie bevat over een theorie van kwantumzwaartekracht met 1 extra ruimtelijke dimensie!quote:Op maandag 24 juli 2017 07:04 schreef Jopie78 het volgende:
Geometrische figuren worden toch ook voornamelijk bepaald door het vacuum tussen de grenselementen, de informatieoverdracht zit dus niet zozeer in de verstrengeling van de elementen, maar meer in het vacuum dat ze creëren.
(3 punten geven geen informatie, de vorm die ze samen maken, en dus de ruimte die ze innemen, is de informatie [bv. een gelijkzijdige driehoek])
Is tijd dan ook emergent...
Moet vast wel al naar gekeken zijn. Interessante invalshoek!
Er komen steeds meer vermoedens dat holografisch gezien ruimte een emergente eigenschap is die voortvloeit uit kwantumverstrengeling. In die zin is de ruimtelijke afstand tussen objecten een "illusie": in de kwantumtheorie op de rand is er slechts verstrengeling, dat zich vertaalt als ruimte in de kwantumzwaartekrachtstheorie in de bulk.quote:Op zondag 23 juli 2017 22:36 schreef Molurus het volgende:
[..]
Pfoeh, dit is er dan voor mij weer 1 om op te kauwen. Wellicht dat dit inzicht voor wiskundigen wat natuurlijker komt dan voor mij. Ik voel intuitief aan wat je bedoelt, maar daar is wel alles mee gezegd.
Nu bestaat die astronaut niet echt, maar stel dat er bewuste intelligente wezens op een of andere planeet aan onze kosmische horizon zijn geevolueerd, die ook berekeningen maken en waarnemingen doen. Dan verbranden we tegelijkertijd wel en niet. Dat kan natuurlijk niet. Volgens mij is het enige dat de logica redt het feit dat die wezens ons nooit informatie zullen kunnen sturen over onze verbranding, en wij nooit aan hen kunnen vertellen dat alles OK is, aangezien we voor altijd over hun horizon verdwijnen, en zij over de onze.quote:Op woensdag 26 juli 2017 08:14 schreef JerryWesterby het volgende:
Maar voor die astronaut is er helemaal niets aan de hand. Alles is normaal. Voor hem zitten wij op de kosmische horizon en zijn wij het die verbranden. Toch zitten we hier gewoon te tiepen en te lezen en is er geen vuiltje aan de lucht.
Zo zou je het kunnen zien Een ultieme metafysische firewall voor de logica. Een gewone firewall kan je doorheen breken als je een lek in de software vindt. De kosmische horizon is een grens waar het universum sneller expandeert dan dingen in het universum kunnen bewegen. En de lichtsnelheid is vooralsnog onbreekbaar voor dingen in het universum, omdat causaliteit dan omdraait volgens de relativiteitstheorie. Gevolgen zouden dan gebeuren voordat hun oorzaak plaats vindt.quote:
Een steeds terugkerend patroon wat je juist goed in het achterhoofd moet houden en ik ook vaak genoeg benoem binnen de discussies hier.quote:Op zaterdag 29 juli 2017 16:39 schreef JerryWesterby het volgende:
[..]
Maar wie weet is dat een beperkte visie, net als die van Newton. De geschiedenis leert dat iedere generatie denkt dat ze het wel zo'n beetje weten, en dat de volgende generatie niets anders te doen heeft dan de puntjes op de i te zetten. En vervolgens blijkt alles toch weer heel anders te zijn.
Precies. En er vindt een paradigmaverschuiving plaats terwijl we spreken. Het orthodoxe establishment van het scientisme zit in de verdediging. Dogmas als reductionisme en materialisme worden steeds minder serieus genomen, terwijl ze heel lang onaantastbaar waren. Het paradigma van het bestaan van een objectieve fysische werkelijkheid waar mensen van een afstandje naar zitten te kijken als neutrale toeschouwers, alsof het een experiment in een laboratorium betreft, is niet meer houdbaar. Er is geen scheiding met aan de ene kant het universum en aan de andere kant 'de waarnemer'. Dat is een illusie. In werkelijkheid is het één geheel.quote:Op vrijdag 4 augustus 2017 07:54 schreef Elzies het volgende:
[..]
Een steeds terugkerend patroon wat je juist goed in het achterhoofd moet houden en ik ook vaak genoeg benoem binnen de discussies hier.
Aannames doen kan leuk en interessant zijn, maar met onvoldoende kennis en technologische know how slaat men de plank met regelmaat mis. Geschiedenis laat geen ander beeld zien. Dus ook onze hedendaagse aannames zijn hieraan onderworpen.
Ik denk dat er nog heel wat paradigmaverschuivingen moeten gaan plaats vinden wil men het grotere geheel een beetje beter leren begrijpen.
Ik dacht dat dit een grapje was, maar ik las gisteren dat firewalls inderdaad door natuurkundigen zijn voorgesteld als een manier om dit soort paradoxen op te lossen. Nu ben ik geen natuurkundige, maar het lijkt me sterk dat zo'n firewall echt een fysisch, meetbaar verschijnsel is op een bepaalde locatie. Zoals in The Truman Show met Jim Carrey, die in een poging te ontsnappen aan zijn wereld met zijn bootje uiteindelijk tegen een muur botst.quote:
Uh, nee, het is juist een behoorlijke omslag voor de algemene rel.rheorie.quote:Op zaterdag 12 augustus 2017 16:13 schreef JerryWesterby het volgende:
[..]
Ik dacht dat dit een grapje was, maar ik las gisteren dat firewalls inderdaad door natuurkundigen zijn voorgesteld als een manier om dit soort paradoxen op te lossen. Nu ben ik geen natuurkundige, maar het lijkt me sterk dat zo'n firewall echt een fysisch, meetbaar verschijnsel is op een bepaalde locatie. Zoals in The Truman Show met Jim Carrey, die in een poging te ontsnappen aan zijn wereld met zijn bootje uiteindelijk tegen een muur botst.
In feite hebben we het niet over een fysische maar over een informatie firewall.
Alweer een aanwijzing dat informatie fundamenteler is dan 'materie'.
Een event horizon van een zwart gat en de kosmische horizon zijn volgens mij geen technologische of fysische, maar principiele barrieres, die het gevolg zijn van het feit dat het universum afhankelijk is van de waarnemer. Pogingen ze voor te stellen als iets dat meetbaar is in de vorm van materie of energie zijn het gevolg van het hardnekkig vasthouden aan het verouderde materialistische paradigma.
Vooral het dikgedrukte uit jouw tekst is het bestaande dogma wat je nog veel tegenkomt. Ik vergelijk het weleens met de revival van dogmatisten eind negentiende eeuw toen men dacht klaar te zijn met de ontleding van de materie. De wetenschap was volgens die toenmalige dogmatisten klaar. En toen diende de kwantumfysica zich aan en kwam Einstein met zijn relativiteitstheorie. Een nieuwe paradigmaverschuiving diende zich aan en in eerste instantie was er toen ook veel verzet vanuit diezelfde dogmatisten.quote:Op zaterdag 12 augustus 2017 15:57 schreef JerryWesterby het volgende:
[..]
Precies. En er vindt een paradigmaverschuiving plaats terwijl we spreken. Het orthodoxe establishment van het scientisme zit in de verdediging. Dogmas als reductionisme en materialisme worden steeds minder serieus genomen, terwijl ze heel lang onaantastbaar waren. Het paradigma van het bestaan van een objectieve fysische werkelijkheid waar mensen van een afstandje naar zitten te kijken als neutrale toeschouwers, alsof het een experiment in een laboratorium betreft, is niet meer houdbaar. Er is geen scheiding met aan de ene kant het universum en aan de andere kant 'de waarnemer'. Dat is een illusie. In werkelijkheid is het één geheel.
Neem bijvoorbeeld de kosmische horizon. De begrenzing van een bolvormige ruimte met ons als middelpunt. Alles daarbuiten hoort niet tot de fysische werkelijkheid. Dat wil zeggen, het is geen onderdeel van wat we waarnemen, wat we kunnen meten, en een causale plek kunnen geven in onze fysische theorie. De theorie faalt daar, net als in de singulariteit aan het begin van het universum of in een zwart gat. Informatie kan niet heen en weer door wat je een ´firewall´ zou kunnen noemen.
Maar iedere waarnemer heeft zijn eigen kosmische horizon. Het is onmogelijk om een overkoepelend, objectief, Goddelijk gezichtspunt in te nemen, ook al wordt dat sinds de 17de eeuw in de wetenschap voor het gemak verondersteld.
Omdat we hier met zijn allen op de planeet Aarde zijn is het verschil in onze kosmische horizonnen verwaarloosbaar. Maar als mensen in de toekomst eenmaal naar andere planeten in andere zonnestelselsels reizen ontstaat er een niet-triviaal verschil in kosmische horizon. Dat betekent dat wat voor de een fysische werkelijkheid is voor de ander niet bestaat. En andersom. Dat betekent dat niets objectieve fysische werkelijkheid is. Het universum is niet waarnemer-onafhankelijk. Het universum dat we kennen wordt gecreeerd door waarnemers.
Het ervaren van zoiets als causaliteit maakt het nooit tot een onafhankelijke objectiviteit.quote:Op zondag 13 augustus 2017 08:24 schreef Cockwhale het volgende:
Hoe je het ook went of keert, wanneer het ons leven in deze wereld betreft, ontkom je niet aan oorzaak en gevolg. Of het nou een symptoom is of niet, wat dat ook mag betekenen, en wat tevens verwijst naar een causale relatie: het maakt causaliteit niet minder waar.
Je gaat een windows OS ook niet als irreëel beschouwen, omdat er hardware en elektriciteit, etc. achter schuilt voor de functionaliteit.
Toch is causaliteit een eigenschap van de ruimtetijd. Of de ruimtetijd zelf ook aan dat soort principes voldoet is een vraag die niet goed gedefinieerd is. Dat maakt een theorie van kwantumzwaartekracht ook zo lastig.quote:Op maandag 14 augustus 2017 16:11 schreef Cockwhale het volgende:
Ik zeg niet dat het de enige mogelijkheid is, echter zou het vreemd zijn dat er causaliteit ontstaat vanuit een non-causale fundering, en dat macro causaal zou zijn en micro niet. Hedendaags is er nog niets ontdekt dat zich niet causaal gedraagt, ook niet de kwantumfysica.
Causaliteit als eigenschap van ruimte-tijd? Oké granted. Maar wat nou als ik vraag wat de oorzaak van die kwantumverstrengeling is? Je komt hoe dan ook een keer op een 1e oorzaak van iets uit lijkt me.quote:Op maandag 14 augustus 2017 18:14 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Er zijn steeds meer aanwijzingen dat ruimtetijd met haar causale structuur ontstaat als een emergent fenomeen vanuit kwantumverstrengeling, een notoir niet-lokaal verschijnsel. Dus misschien word je nog verrast
Het feit dat je na interactie tussen meerdere deeltjes een superpositie krijgt van tensorproducten in je Hilbertruimtequote:Op maandag 14 augustus 2017 22:29 schreef Discombobulate het volgende:
[..]
Causaliteit als eigenschap van ruimte-tijd? Oké granted. Maar wat nou als ik vraag wat de oorzaak van die kwantumverstrengeling is?
Hilbertruimte is toch een soort van n-dimensionale meetkunde? Dus abstracte begrippen hebben ook een causale werking?quote:Op dinsdag 15 augustus 2017 08:15 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Het feit dat je na interactie tussen meerdere deeltjes een superpositie krijgt van tensorproducten in je Hilbertruimte
De Hilbertruimte (=faseruimte) lijkt daarmee fundamenteler dan de fysieke ruimte, itt de klassieke natuurkunde.
Een Hilbertruimte is een generalizatie van een Euclidische ruimte en doet dienst als faseruimte voor de kwantummechanica; de golffuncties zijn dan de vectoren in deze Hilbertruimte. In veel gevallen zal deze ruimte oneindig-dimensionaal zijn.quote:Op dinsdag 15 augustus 2017 11:14 schreef Discombobulate het volgende:
[..]
Hilbertruimte is toch een soort van n-dimensionale meetkunde? Dus abstracte begrippen hebben ook een causale werking?
Waarom een eigenschap van ruimtetijd, is hier een formalisme van? We nemen wetmatigheden waar in de wereld, maar zeggen dat A, B veroorzaak is niet hetzelfde als zeggen dat A, B vanuit een eigenschap in zichzelf (causaal) voortbrengt. Het is alleen maar zeggen dat als we A dingen waarnemen er B dingen op volgen. Het is toch niet zo dat aan elke gebeurtenis een metafysisch labeltje genaamd 'causaliteit' hangt. Ik vraag me dus af hoe we het woord 'causaliteit' verbinden aan compleet abstracte en onobserveerbare dingen in de theoretische natuurkunde.quote:Op dinsdag 15 augustus 2017 11:41 schreef Haushofer het volgende:
En aangezien causaliteit per definitie een eigenschap is van ruimtetijd, lijkt causaliteit daarmee ook te emergeren.
Causale structuren zijn wiskundige eigenschappen van de varieteit en metriek (lichtkegels) waarmee we ruimtetijd modelleren. Zie bvquote:Op dinsdag 15 augustus 2017 19:06 schreef Discombobulate het volgende:
[..]
Waarom een eigenschap van ruimtetijd, is hier een formalisme van? We nemen wetmatigheden waar in de wereld, maar zeggen dat A, B veroorzaak is niet hetzelfde als zeggen dat A, B vanuit een eigenschap in zichzelf (causaal) voortbrengt. Het is alleen maar zeggen dat als we A dingen waarnemen er B dingen op volgen. Het is toch niet zo dat aan elke gebeurtenis een metafysisch labeltje genaamd 'causaliteit' hangt. Ik vraag me dus af hoe we het woord 'causaliteit' verbinden aan compleet abstracte en onobserveerbare dingen in de theoretische natuurkunde.
Onze realiteit blijft natuurlijk onze realiteit. In zoverre heb je gelijk. Deze wereld die we ervaren is causaal. Toch bestaat ook ons leven in deze wereld niet alleen uit fysische causaliteit. Ons denken, individueel en in sociale interactie, is veel rijker, en bevat allerlei zaken die zich niet houden aan causaliteit. Ons denken is volledig vrij.quote:Op zondag 13 augustus 2017 08:24 schreef Cockwhale het volgende:
Hoe je het ook went of keert, wanneer het ons leven in deze wereld betreft, ontkom je niet aan oorzaak en gevolg. Of het nou een symptoom is of niet, wat dat ook mag betekenen, en wat tevens verwijst naar een causale relatie: het maakt causaliteit niet minder waar.
Je gaat een windows OS ook niet als irreëel beschouwen, omdat er hardware en elektriciteit, etc. achter schuilt voor de functionaliteit.
Kwantumfysica is juist niet causaal. Er zijn alleen maar kansverdelingen in een wiskundige ruimte.quote:Op maandag 14 augustus 2017 16:11 schreef Cockwhale het volgende:
Ik zeg niet dat het de enige mogelijkheid is, echter zou het vreemd zijn dat er causaliteit ontstaat vanuit een non-causale fundering, en dat macro causaal zou zijn en micro niet. Hedendaags is er nog niets ontdekt dat zich niet causaal gedraagt, ook niet de kwantumfysica.
Een zeker conservatisme en vooral een zeer kritische houding in de wetenschap is natuurlijk goed. Maar het moet niet doorslaan in dogmatisme en een closed mind. Een onvermogen om te zien dat ons beeld van de werkelijkheid niet persé correct en compleet is en dat andersdenkenden niet persé idioten zijn.quote:Op zondag 13 augustus 2017 08:58 schreef Haushofer het volgende:
Het holografische principe maakt duidelijk dat localiteit mogelijk niet meer opgaat in een theorie vasn kwantumzwaartekracht. Dat is een enorme stap uit de natuurkunde zoals we die nu begrijpen. We weten alleen niet precies 'hoe'. Die conservatieve houding is er volgens Kuhn met een goede reden: het zorgt voor veel vooruitgang tijdens perioden van 'normale wetenschap '. Geschiedenis leert dat paradigma verschuivingen vrijwel altijd onaangekondigd en onvoorspelbaar zijn.
Het zijn vaak crackpots die graag benadrukken hoe vastgeroest de wetenschap is zonder concrete voorstellen te doen. En zich vervolgens vol trots op de borst kloppen dat zij wel een open geest hebben. Zij zien vanachter hun scherm als eenzame pioniers waar de wetenschappers in het veld bibgestuurd moeten worden.
Nou, knap hoor
Dat lijkt me vooral een menselijke tekortkomende visie op kwantumfysica. Kansen bestaan niet.quote:Op donderdag 17 augustus 2017 15:09 schreef JerryWesterby het volgende:
[..]
Kwantumfysica is juist niet causaal. Er zijn alleen maar kansverdelingen in een wiskundige ruimte.
Ik merk juist steeds vaker een causaal patroon in mijn denken. Het springt constant op basis van interne en externe prikkels, maar niet uit zichzelf alsof het zich in een vacuüm bevindt. Het voltrekt zich volgens duidelijke verbanden.quote:Op donderdag 17 augustus 2017 15:07 schreef JerryWesterby het volgende:
[..]
Onze realiteit blijft natuurlijk onze realiteit. In zoverre heb je gelijk. Deze wereld die we ervaren is causaal. Toch bestaat ook ons leven in deze wereld niet alleen uit fysische causaliteit. Ons denken, individueel en in sociale interactie, is veel rijker, en bevat allerlei zaken die zich niet houden aan causaliteit. Ons denken is volledig vrij.
En wie ben jij dan, die dat ziet, en altijd iets anders kan doen?quote:Op zaterdag 19 augustus 2017 18:07 schreef Cockwhale het volgende:
[..]
Ik merk juist steeds vaker een causaal patroon in mijn denken. Het springt constant op basis van interne en externe prikkels, maar niet uit zichzelf alsof het zich in een vacuüm bevindt. Het voltrekt zich volgens duidelijke verbanden.
De QM is strikt causaal, tenzij jij iets anders verstaat onder het begrip dan de fysische definitie. In dat geval lijkt het me verstandig dat je die uitlegt. De theorie bevat alleen het meetprobleem: de instorting van de golffunctie is geen unitair proces.quote:Op donderdag 17 augustus 2017 15:09 schreef JerryWesterby het volgende:
[..]
Kwantumfysica is juist niet causaal. Er zijn alleen maar kansverdelingen in een wiskundige ruimte.
Hoe bedoel je?quote:Op zaterdag 19 augustus 2017 18:04 schreef Cockwhale het volgende:
[..]
Dat lijkt me vooral een menselijke tekortkomende visie op kwantumfysica. Kansen bestaan niet.
Zal binnenkort even kijkenquote:Op donderdag 17 augustus 2017 15:23 schreef JerryWesterby het volgende:
[..]
Een zeker conservatisme en vooral een zeer kritische houding in de wetenschap is natuurlijk goed. Maar het moet niet doorslaan in dogmatisme en een closed mind. Een onvermogen om te zien dat ons beeld van de werkelijkheid niet persé correct en compleet is en dat andersdenkenden niet persé idioten zijn.
We gaan natuurlijk niet om de haverklap paradigma's wijzigen. Dat is niet de bedoeling van paradigma's. Maar deze paradigmaverschuiving komt, zoals alle paradigmaverschuivingen, juist vanuit de wetenschap en filosofie. Ik verwijs voortdurend naar artikelen en uitspraken en videos van serieuze wetenschappers en filosofen, zoals de lezing van Donald Hoffman in de TO.
Hier is nog een interessante video:
En een met Menas Kafatos:
Beide zijn heel verhelderend om te bekijken.
Hoezo wie ben ik? Ik ben mijn gedachten. Er is geen tweesplitsing, een observeerder en geobserveerde. Dat is een illusie.quote:Op zaterdag 19 augustus 2017 18:14 schreef JerryWesterby het volgende:
[..]
En wie ben jij dan, die dat ziet, en altijd iets anders kan doen?
Het gaat niet zozeer om het 'wel deterministisch zijn', maar om het 'niet willekeurig zijn'. Kansen veronderstellen min of meer een zekere willekeur waarin meerdere uitkomsten theoretisch mogelijk zijn, althans vanuit een bepaald perspectiefquote:Op zaterdag 19 augustus 2017 19:23 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Hoe bedoel je?
Als je doelt op het idee dat de QM onvolledig is: verborgen variabelen introduceren is notoir lastig in de QM met dank aan Bells ongelijkheden. Je offert dan met name lokaliteit op, zoals in de Bohmse interpretatie.
Determinisme kan heel goed slechts schijnbaar emergent zijn op de klassieke lengteschalen waarop wij geevolueerd zijn. De principiele problemen die men heeft met het stochastische karakter van de natuur zijn dan vergelijkbaar met problemen die je zou kunnen hebben met het niet-Euclidisch zijn van onze ruimte(tijd).
Onzin, hoe kan iets ontstaan uit iets wat nog geen ruimte en tijd bezat, juist die kenmerkende eigenschappen van causaliteit.quote:Op maandag 14 augustus 2017 16:11 schreef Cockwhale het volgende:
Ik zeg niet dat het de enige mogelijkheid is, echter zou het vreemd zijn dat er causaliteit ontstaat vanuit een non-causale fundering, en dat macro causaal zou zijn en micro niet. Hedendaags is er nog niets ontdekt dat zich niet causaal gedraagt, ook niet de kwantumfysica.
Experimenteren is veel belangrijker. Pas dan kun je causaliteit toekennen aan iets wat je waarneemt.quote:‘Snaartheorie is op dit moment niet veel meer dan het maken van leuke wiskunde, maar zonder de fysische sommetjes. Het verklaart bijvoorbeeld niet hoeveel het ene deeltje zwaarder is dan het andere. Als natuurkundige moet je eerst weten wat je wilt doen. Pas daarna kun je bij de wiskunde te rade gaan.’
"Kansen" kan gaan over 2 fundamenteel verschillende dingen:quote:Op zaterdag 19 augustus 2017 23:28 schreef Cockwhale het volgende:
[..]
Het gaat niet zozeer om het 'wel deterministisch zijn', maar om het 'niet willekeurig zijn'. Kansen veronderstellen min of meer een zekere willekeur waarin meerdere uitkomsten theoretisch mogelijk zijn, althans vanuit een bepaald perspectief
Ik beschouw causaliteit als niets meer dan beweging, interactie en "transformatie" (en vaak in die volgorde). Hoe je ook went of keert, het ontstaan is altijd een verandering van situatie A naar situatie B, ongeacht wat deze situaties mogen zijn (niets -> iets).quote:Op zondag 20 augustus 2017 12:01 schreef Elzies het volgende:
[..]
Onzin, hoe kan iets ontstaan uit iets wat nog geen ruimte en tijd bezat, juist die kenmerkende eigenschappen van causaliteit.
Ik snap niet zo goed wat je hier zegt en waarom je snaartheorie erbij sleept. Wat voor 'onobserveerbare dingen' bedoel je?quote:Op zondag 20 augustus 2017 13:11 schreef Discombobulate het volgende:
Causaliteit is een menselijk begrip dat we toekennen aan bepaalde situaties, we nemen bepaalde dingen waar. X wordt gevolgd door Y, we zien dit en kennen via inductie een causaal karakter aan iets toe. Hoe dit woord kan refereren naar onobserveerbare dingen op kwantumschaal is me een raadsel. 'Inference to the best explanation'? Leuk, maar er zijn daar nog oneindig mogelijkheden buiten.
Wat dat betreft ben ik het wel eens met Vincent Icke, "snaartheorie is niets meer dan leuke wiskunde" https://newscientist.nl/n(...)-dan-leuke-wiskunde/
[..]
Experimenteren is veel belangrijker. Pas dan kun je causaliteit toekennen aan iets wat je waarneemt.
Als er geen ruimte en tijd bestaat dan is er geen beweging of 'iets' wat van A naar B verschuift.quote:Op zondag 20 augustus 2017 19:19 schreef Cockwhale het volgende:
[..]
Ik beschouw causaliteit als niets meer dan beweging, interactie en "transformatie" (en vaak in die volgorde). Hoe je ook went of keert, het ontstaan is altijd een verandering van situatie A naar situatie B, ongeacht wat deze situaties mogen zijn (niets -> iets).
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |