[Etappe 21] Montgeron - Paris Champs-Élysées #1

Etappe 21: Montgeron - Paris Champs-Élysées, 103 km

Zoals verwacht werd de strijd om de eindzege nooit spannend. Bij het eerste tussenpunt was Froome veel sneller dan zijn naaste belagers, wat natuurlijk ook geen verrassing is. De strijd om het podium werd daarentegen nog wel spannend. Bardet is normaal al een slechte tijdrijder, maar hij besloot om nu zijn slechtste tijdrit ooit te rijden. Hij verloor zoveel tijd dat zelfs Mikel Landa nog in de buurt kwam. Uran wipte na het eerste tussenpunt al over Bardet heen en schoof zo door naar de tweede plaats. Bardet naar drie, maar of hij die plaats kon vasthouden was nog geen zekerheid. Uiteindelijk hield hij aan de meet één seconde over op Landa. Voor Landa wel zuur, hoewel er nog een rit te rijden is. Verder waren er maar weinig verschuivingen in het klassement. Contador reed een sterke tijdrit en schoof een plaats op ten koste van Barguil, maar dat was het dan ook wel. De strijd om de dagzege was wel wat spannender, maar eigenlijk ook weer niet. Al vroeg op de dag zette Maciej Bodnar een scherpe tijd neer en lang kwam niemand in de buurt. Kwiatkowski was de eerste die het spannend wist te maken. Onderweg was hij sneller dan Bodnar, maar aan de streep kwam was hij één seconde trager. Na Kwiatkowski was het wachten op Roglic, de grote favoriet voor deze tijdrit. Daar werden ze bij Lotto Jumbo blijkbaar nogal zenuwachtig van, dus ging er vanalles mis bij de voorbereiding. Roglic werd op een fiets gezet waar hij niet mee kon schakelen en daardoor kon hij nooit het noodzakelijke tempo ontwikkelen. Toen het bergop ging moest hij wisselen van fiets, omdat hij anders stil kwam te staan. Ondanks al dat geklungel werd hij 14e, een gooi naar de dagzege was met een goede mecanicien mogelijk geweest. Uiteindelijk kwamen de klassementsrenners ook niet echt in de buurt van Bodnar, alleen Froome kwam nog kort. Op zes seconden van de tijd van Bodnar rolde hij over de streep, terwijl hij bijna de falende Bardet inhaalde. Uran reed ook voor het eerst in twee jaar eens een goede tijdrit, toevallig net op het goede moment. Een plaats bij de eerste tien in een tijdrit, dat was even geleden. Enfin, een zege dus voor Bodnar, de Pool van Bora. Al een aantal jaar een zeer goede tijdrijder, maar op een tijdrit in de Eneco Tour na won hij nog nooit wat op het hoogste niveau. Vaak dichtbij, maar winnen is moeilijk. Nu dan eindelijk een zege voor hem in een grote wedstrijd, nadat hij in de rit naar Pau al een mooie poging waagde. Niet geheel onverdiend en bij de afwezigheid van veel grote tijdrijders ook niet geheel onlogisch. Na de tijdrit rest er nog maar een rit, de jaarlijkse optocht richting Parijs. Het einde van drie weken Tour, een Tour die die niet altijd even boeiend was. Zeg maar gerust een saaie Tour, ondanks het feit dat het qua tijdsverschillen redelijk dicht bij elkaar bleef. Froome wint zijn vierde en neemt naar alle waarschijnlijkheid Uran en Bardet mee op het podium.




Na een lange verplaatsing met het vliegtuig zitten we niet meer in het zuiden van Frankrijk, maar in een voorstad van Parijs. In Montgeron, om precies te zijn. De stad, waar de Tour de France haar oorsprong kent. Op 1 juli 1903, om 15:16, werd hier het startsein gegeven voor de allereerste rit van de allereerste Tour de France. 17 uur en 45 minuten later zou deze rit eindigen Lyon en Maurice Garin zou daar eerste winnaar in de historie worden. Eén jaar later keerde de Tour terug naar Montgeron, toen ook voor de eerste rit. Weer richting Lyon, weer met een afstand van meer dan 450 kilometer. Daarna kwam de Tour merkwaardig genoeg niet meer terug naar Montgeron, tot 2003. Ook toen een startplaats, maar dan zonder einde in Lyon. Het ging naar Meaux, over slechts 168 kilometer. Alessandro Petacchi zou de rit winnen, een sprintje dus. Nu keren we weer terug naar deze stad in de agglomeratie van Parijs, waar 23.000 mensen wonen. Een van de kleinere steden dus in deze omgeving, eigenlijk gewoon een klein en slaperig forenzenstadje. Geen reet te beleven, hoewel ze er nog wel een paar aardige gebouwtjes hebben. Twee aardige chateautjes vooral, Pavillon du Moustier en Château de Chalandry. De koers start in de buurt van het lokale sportcomplex, tussen de afgrijselijk lelijke oostblokflats in. In de eerste kilometers van de rit wordt er door de stad gereden, waarna men aan de rand van de stad de herberg Reveil Matin passeert. Dit is de exacte locatie van de Tourstart van 1903.



Onderweg krijgen we natuurlijk weer alle traditionele plichtplegingen. Het op een slakkengangetje gezellig babbelend en lachend rondfietsen, de glaasjes champagne voor Froome en co. Even later gaan ze natuurlijk met z'n allen op een rijtje rijden, achter het peloton, met daar dan weer achter een wagen van Sky die ineens geel is geworden. Echt fantastisch, nu al zin in. Hoewel ik eerlijk gezegd dit spektakel al een jaar of drie heb gemist, want het is mensonterend. Enfin, men fietst een tijdje langs de Seine door allerlei voorsteden van Parijs. De meeste van die steden zijn zo lelijk dat je er nog niet eens doorheen zou willen fietsen, maar dat gaat dus wel gebeuren. Haha. Nouja, ergens in de buurt van Longjumeau, na een kilometer of 20, slaan de renners rechtsaf en daarna gaat het een kilometer of 12 rechtdoor tot Parijs. Aan de rand van de stad is er een bocht naar links, waarna men rechtdoor fietst richting de Seine. Daar zijn er wat bochtjes, waarna er een aantal kilometer langs de rivier wordt gefietst, tot het lokale circuit wordt bereikt na 45 kilometer.



Op het lokale circuit begint de rit dan eindelijk, hoewel dat vaak ook tegenvalt. Paar flopdemarrages, want renners geloven er tegenwoordig ook niet eens meer in dat ze het kunnen halen. Drie kilometer na het oprijden van het circuit rijden de renners voor het eerst over de finish en daarna volgen er acht rondjes van iets meer dan 6,5 kilometer. Iedereen zal dit rondje wel kennen, maar voor de volledigheid toch maar weer een korte beschrijving. Over de Champs-Élysées naar de Arc de Triomphe, daar helemaal omheen fietsen, dan weer terug over de Champs-Élysées. Over het Place de la Concorde en dan langs de Tuileries weer terug naar de Champs-Élysées. Heel erg spannend is het niet. Na 63,5 kilometer is er nog een tussensprint. Deze tussensprint ligt net na de derde passage van de streep, anderhalve kilometer verder op de Champs-Élysées. Na die acht rondjes en in totaal 103 kilometer koers zal de Tour voorbij zijn.



Voor de 43e keer vormt de Champs-Élysées het slotstuk van de Tour de France. De laatste jaren is het iedere keer een rit voor de sprinters. Vorig jaar redde Greipel hier zijn Tour, na een aantal kansloze sprints wist hij op de Champs-Élysées toch nog een rit. Het jaar daarvoor ging dat hem beter af, toen won Greipel er zijn vierde rit van die Tour. De twee jaar daarvoor was Marcel Kittel met afstand de sterkste en de vier jaar daar weer voor was deze rit iedere keer een prooi voor Mark Cavendish. In 2008 won Gert Steegmans verrassend en in 2007 ging de rit naar Daniele Bennati. 2006 was het jaar dat Thor Hushovd won op de Champs-Élysées en 2005 was dan weer het laatste jaar dat de rit niet eindigde in een massasprint. Alexandre Vinokourov muisde er vanonder in de straten van Parijs en hij won, net voor de sprinters. Op die manier schoof hij ook nog een plekje op in het klassement, het kan dus nog wel in deze rit. Net als de afgelopen jaren hoop ik weer op een nieuwe Vino, maar waarschijnlijk wordt het wel weer heel erg saai. Er zijn al een hoop goede sprinters naar huis, zoals Sagan, Demare, Cavendish en Kittel, maar er blijven nog genoeg sprinters over die zullen willen rijden voor een laatste sprint. De ploeg van Lott Soudal bijvoorbeeld, net als vorig jaar is dit voor Greipel de laatste kans om toch nog een rit te winnen.



In Parijs gaat het blijkbaar niet eens zo heel warm worden. Graadje of 23, met bijzonder veel kans op regen in de avond. En laten de renners nu net in de avond moeten rijden. Net als de afgelopen jaren is de koers weer wat later, hoewel er deze keer geen vrouwen in de weg rijden. Pas om 16:40 start de rit en de entree in Parijs wordt om 17:50 verwacht. De finish daarna ergens tussen 19:11 en 19:25. Regen wordt verwacht vanaf 17:00, dus net als de renners onderweg zijn. Daarnaast ook nog eens veel wind, hoewel je daar in de stad zelf ongetwijfeld minder van merkt. Alsnog is regen en Parijs geen goed idee, zeker omdat er over gladde steentjes gereden moet worden. Misschien nog wat valpartijtjes aan het eind, dat zou deze rit enigszins draagbaar maken.

Regen of niet, dit wordt natuurlijk weer een massasprintje. Laffe renners zijn laf, dus veel actie ondernemen is er niet bij. Zo'n Landa bijvoorbeeld, die zou voor een podiumplaats kunnen rijden. Slechts één seconde achterstand op Bardet en daarmee de derde plaats. Vino had het wel geweten, die was de hele rit in de aanval gegaan. De kans dat Landa dat doet is niet zo groot, waarschijnlijk mag hij het van Sky niet eens. Een sprintje dus, wellicht wat chaotisch. Als het echt gaat regenen krijg je sowieso nog wel wat paniek aan het eind en daarmee een ontregelde sprint. Kan lachen worden, maar aangezien deze Tour al met al een behoorlijke flopshow was verwacht ik dat het nu ook weer saai en voorspelbaar gaat zijn.
1. Greipel. Als het echt regent is hij niet op z'n best, dan wordt het glad en chaotisch en eng en dan hoor je in de achtergrond iemand in het Duits om z'n moeder roepen. Alsnog hoort Greipel te winnen, want in de afgelopen 12 grote rondes waaran hij meedeed wist hij steeds een rit te winnen. Dit zou 13 op een rij moeten worden. Kan natuurlijk niet zo zijn dat Greipel een grote ronde rijdt zonder een rit te winnen.
2. Matthews. Nog even wat extra puntjes binnenhalen, om de groene trui wat meer glans te geven. Hij heeft er hard voor gereden, maar alsnog veel geluk dat Kittel uitviel. Anders was het een lastig verhaal geworden, want Kittel had deze rit natuurlijk met speels gemak gewonnen. Nu maakt Matthews zelf ineens kans om deze rit te winnen, want de concurrentie is niet meer zo denderend.
3. Boasson Hagen. Als Janse van Rensburg weer een beetje uit de kreukels is kan hij Boasson Hagen goed naar voren loodsen en dan mag Boasson Hagen zelf weer tot de conclusie komen dat er in een vlakke sprint altijd wel wat jongens sneller zijn. Gelukkig heeft hij al een overwinning op zak, het zal hem niet veel meer uitmaken.
4. Kristoff. Paar dagen terug hard gevallen en daarna nog slechter rondgereden dan daarvoor. Afgelopen vrijdag gaf hij ook de vrijheid aan zijn loodsen om hun eigen ding te doen. Dat deden ze niet, wat dan weer niet zo slim van die jongens is. Nu mogen ze weer gaan werken voor Kristoff, die ongetwijfeld nog steeds niet goed genoeg zal zijn om te winnen.
5. Groenewegen. Met het wegvallen van Kittel zag het er ineens mooi uit voor Groenewegen. Na Kittel leek hij de sterkste, maar in de tussentijd verloor Groenewegen zijn belangrijkste man, Timo Roosen. Timo had Groenewegen een beetje vooraan moeten houden, dat wordt nu lastig. Als je afhankelijk bent van Tom Leezer en Robert Wagner ga je ergens in 95e positie aan de sprint beginnen en dan wordt het moeilijk om nog te winnen.

Het was me weer een waar genoegen.

Tot volgend jaar.