Wetenschappers op FOK! #29: Met Floppy Hats.

Even frustratie verwerken: paper gesubmit naar topblad eind april, en begin juni positieve reviews gekregen. Begin september de revisie gesubmit, nu inmiddels bijna kerst en nog steeds geen uitslag. WTF!?! Snap werkelijk niet dat de eerste rond een maand duurt en de twee ronde ruim drie maanden. Editor reageert niet op verzoeken om informatie.

Het vervelende is dat we niks kunnen doen. Radicaal submitten naar een ander blad gaat nog veel meer tijd duren. Maar er worden hier spelletjes gespeeld die ik niet snap.

quote:

Op maandag 18 december 2017 14:48 schreef Shivo het volgende:
Even frustratie verwerken: paper gesubmit naar topblad eind april, en begin juni positieve reviews gekregen. Begin september de revisie gesubmit, nu inmiddels bijna kerst en nog steeds geen uitslag. WTF!?! Snap werkelijk niet dat de eerste rond een maand duurt en de twee ronde ruim drie maanden. Editor reageert niet op verzoeken om informatie.

Het vervelende is dat we niks kunnen doen. Radicaal submitten naar een ander blad gaat nog veel meer tijd duren. Maar er worden hier spelletjes gespeeld die ik niet snap.

En toen kwam de decision letter alsnog, en gaan we de kerst in met een paper in press

quote:

Op dinsdag 19 december 2017 17:39 schreef Shivo het volgende:

[..]

En toen kwam de decision letter alsnog, en gaan we de kerst in met een paper in press

Ik hoop dat er voor mij eentje net in het nieuwe jaar goedgekeurd wordt.

Ik krijg deze periode ineens allemaal papers waar ik zoveelste auteur op ben te reviewer. Wat is dat toch met de einde jaar periode dan wil altijd iedereen dingen afmaken

Uhm ja, dan heb je dus eindelijk besloten om toch echt de PhD niet af te maken... zit dan opeens bij een defence van een collega en toen begon het een beetje te jeuken.
Heb een nieuwe werkgever die eerder deze week aangaf dat ik gewoon in werktijd aan mijn PhD mag werken zolang het een beetje relevant is.
Vanochtend gesprek met mijn begeleidende professor gehad, mailtje naar de universiteitsadministratie de deur uit gedaan of ik formeel gezien nog verder mag. En ja, het kan, het mag, ennnuuuhhhh, nu ga ik dus maar even mijn thesis opgraven en kijken hoe ik die kan reanimeren met een nieuwe use-case.

Die fles bier blijft dus nog even dicht.

[ Bericht 0% gewijzigd door Fogel op 05-01-2018 18:23:34 ]

Een collega van me is na 2,5 jaar nieuwe baan en pijn en moeite uiteindelijk ook nog gepromoveerd. Je bent dus niet de enige Veel succes iig!

quote:

Op vrijdag 5 januari 2018 18:08 schreef Haushofer het volgende:
Een collega van me is na 2,5 jaar nieuwe baan en pijn en moeite uiteindelijk ook nog gepromoveerd. Je bent dus niet de enige Veel succes iig!

Ik mag er nog 1,4 jaar over doen voor ze mijn studierecht afpakken.

Thanks!

Waarom zou je

quote:

Op donderdag 28 december 2017 09:59 schreef Bosbeetle het volgende:
Ik hoop dat er voor mij eentje net in het nieuwe jaar goedgekeurd wordt.

En.... accepted

quote:

Op vrijdag 5 januari 2018 17:57 schreef Fogel het volgende:
Uhm ja, dan heb je dus eindelijk besloten om toch echt de PhD niet af te maken... zit dan opeens bij een defence van een collega en toen begon het een beetje te jeuken.
Heb een nieuwe werkgever die eerder deze week aangaf dat ik gewoon in werktijd aan mijn PhD mag werken zolang het een beetje relevant is.
Vanochtend gesprek met mijn begeleidende professor gehad, mailtje naar de universiteitsadministratie de deur uit gedaan of ik formeel gezien nog verder mag. En ja, het kan, het mag, ennnuuuhhhh, nu ga ik dus maar even mijn thesis opgraven en kijken hoe ik die kan reanimeren met een nieuwe use-case.

Die fles bier blijft dus nog even dicht.

Welcome Back Fogel

De kogel is door de kerk: ik ga de wetenschap uit. Maandag ga ik het m'n leidinggevende vertellen en daar kijk ik iets minder tegenop dan ik een jaar geleden zou hebben gedaan. M'n leidinggevende vertrekt zelf namelijk ook over een paar maanden, al gaat die niet de wetenschap uit.

Gefeliciteerd?

quote:

Op dinsdag 23 januari 2018 10:31 schreef Claudia_x het volgende:
De kogel is door de kerk: ik ga de wetenschap uit. Maandag ga ik het m'n leidinggevende vertellen en daar kijk ik iets minder tegenop dan ik een jaar geleden zou hebben gedaan. M'n leidinggevende vertrekt zelf namelijk ook over een paar maanden, al gaat die niet de wetenschap uit.

Toch wel jammer dat getalenteerde mensen allemaal de wetenschap verlaten...

Zo gaat dat, wetenschap is nou eenmaal een competitief bedrijf. Ik denk dat ongeveer de helft van de mensen met wie ik ben gepromoveerd nu elders werken, bij het NFI, RIVM, klinisch chemicus, of in het bedrijfsleven.

quote:

Op dinsdag 23 januari 2018 15:10 schreef Shivo het volgende:
Zo gaat dat, wetenschap is nou eenmaal een competitief bedrijf. Ik denk dat ongeveer de helft van de mensen met wie ik ben gepromoveerd nu elders werken, bij het NFI, RIVM, klinisch chemicus, of in het bedrijfsleven.

Bij mij is het zo half half, de echt goeden zitten nog in de wetenschap en de losers, de middenmoot kiest het hazenpad.

quote:

Op dinsdag 23 januari 2018 14:14 schreef Lyrebird het volgende:
Gefeliciteerd?

Ik denk het wel. Ik had de beslissing al genomen en was aan het solliciteren, wat wel spannend was omdat ik geen idee had of er een plek voor me was buiten de wetenschap. En ik was vrij kritisch, want ik zocht bijv. alleen in Amsterdam.

quote:

Op dinsdag 23 januari 2018 16:39 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Bij mij is het zo half half, de echt goeden zitten nog in de wetenschap en de losers, de middenmoot kiest het hazenpad.

Ik zie mezelf niet als middenmoot. Je kunt ergens goed in zijn en het toch niet voor jezelf willen.

quote:

Op dinsdag 23 januari 2018 17:04 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik zie mezelf niet als middenmoot. Je kunt ergens goed in zijn en het toch niet voor jezelf willen.

Ik zie jou ook niet als middenmoot vandaar dat ik

quote:

Op dinsdag 23 januari 2018 14:24 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]



Toch wel jammer dat getalenteerde mensen allemaal de wetenschap verlaten...

zei.

Geen idee waarop ik dat baseer trouwens

Afgelopen week verscheen trouwens dit stuk van een historicus uit Groningen: Waarom ik ontslag neem bij de universiteit. Ik vind het geen geweldig stuk, maar ik herken er wel het een en ander in, met name zijn opmerkingen over professionalisering:

"Persoonlijk vind ik het belangrijkste negatieve effect van het marktcredo echter niet de werkdruk, de hypocrisie of de verengelsing van het onderwijs, maar de sluipende deprofessionalisering van de stafleden. In het werkethos van de professional liggen elegante sturingsmechanismen besloten, die door het marktdenken krachteloos worden. De aloude professional beschikte over specialistische kennis, was het aan zijn beroepseer verplicht kwaliteit te leveren en voelde zich zelf verantwoordelijk voor wat hij deed. Marktwerking echter betekent productiedwang. En productiedwang betekent bureaucratische controle. En omdat die bureaucratische controle niets anders is dan geïnstitutionaliseerde argwaan tegen professionele zelfsturing kwijnt die zelfsturing, ja professionaliteit tout court, langzaam weg."

Gefeliciteerd met je nieuwe baan Claudia! Het lijkt me dat je ook wel met veel dubbele gevoelens weggaat. Je geeft toch een carriere op waar je passie voor had en ook erg goed in was (je was al assistent professor toch? ) zonder echt de optie om terug te gaan, ik vind het dapper! (Maar als trouwe lurker van dit topic ( ) heb ik ook je twijfels wel gevolgd en ik snap je overwegingen ook heel goed.) Ik hoop dat het een hele leuke baan gaat zijn!
Heb je eigenlijk nog promovendi op dit moment? En zo ja, wat gebeurt daar dan mee :p

quote:

Op donderdag 25 januari 2018 10:48 schreef Gentianella het volgende:
Gefeliciteerd met je nieuwe baan Claudia! Het lijkt me dat je ook wel met veel dubbele gevoelens weggaat. Je geeft toch een carriere op waar je passie voor had en ook erg goed in was (je was al assistent professor toch? ) zonder echt de optie om terug te gaan, ik vind het dapper! (Maar als trouwe lurker van dit topic ( ) heb ik ook je twijfels wel gevolgd en ik snap je overwegingen ook heel goed.) Ik hoop dat het een hele leuke baan gaat zijn!
Heb je eigenlijk nog promovendi op dit moment? En zo ja, wat gebeurt daar dan mee :p

Wat lief!

Twee promovendi hebben de afgelopen paar maanden hun traject afgerond. Dat was toch wel een belangrijke reden voor me om te blijven. Eén promovendus is net begonnen, dus die heeft geen kans om mij te missen (al zal het voor de promotor wel vervelend zijn dat ik niet meedoe). En dan is er nog één promovendus die de komende maanden het proefschrift af zal ronden. Die heeft mij niet hard nodig omdat het proefschrift bijna af is en er nog een andere co-promotor is. Ik zal bovendien gewoon in mijn vrije tijd mee blijven kijken en denken.

Je merkt het al, promovendi hebben een grote invloed op carrièrebeslissingen. Het zijn net huisdieren: als je er een neemt, weet je dat je er een tijd aan vastzit en voel je je verantwoordelijk.

Ik vraag me wel eens af of ik de omstandigheden aan de universiteit niet overdrijf. Ik heb er toch ook een tijd fijn gewerktt? En het is zo'n felbegeerde plek, dus ben ik niet gek dat ik er vanaf wil? Gisteren sprak ik na een hoorcollege na met studenten die tegen allerlei problemen aan blijken te lopen die voortvloeien uit een systeem dat niet goed functioneert (denk aan overwerkte docenten, coördinatoren en studieadviseurs die hun best doen maar steken laten vallen). Dat gesprek was voor mij een herbevestiging van mijn keuze, al vind ik het ook nog steeds een beetje laf van mezelf dat ik de strijd niet aanga. Juist voor die studenten kan ik ook iets betekenen.

quote:

Op donderdag 25 januari 2018 10:58 schreef Claudia_x het volgende:
Dat gesprek was voor mij een herbevestiging van mijn keuze, al vind ik het ook nog steeds een beetje laf van mezelf dat ik de strijd niet aanga. Juist voor die studenten kan ik ook iets betekenen.

Dat blijft altijd een lastige, je vind dat het niet goed gaat zoals het gaat, maar ga je er tegenin of stroom je mee met de te harde stroom.

Ikzelf ben een meestromer pur sang maar daar heeft "de universiteit" ook niets aan... Maar de universiteit heeft ook niet zoveel aan mensen die goede ideeën hebben maar zich niet gehoord voelen en dan maar hun heil elders zoeken.

Heb wel het gevoel dat het instituut universiteit enorm aan het afbrokkelen is.

quote:

Op donderdag 25 januari 2018 11:02 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Dat blijft altijd een lastige, je vind dat het niet goed gaat zoals het gaat, maar ga je er tegenin of stroom je mee met de te harde stroom.

Ikzelf ben een meestromer pur sang maar daar heeft "de universiteit" ook niets aan...

Wat mij heel zwaar valt, is dat van me wordt verwacht dat ik onderwijs op de automatische piloot geef, dat ik alleen het minimale doe en me niets aantrek van gezeur van studenten erover. Het is voor mij belangrijk om het onderwijs goed te coördineren, zodat het organisatorisch op rolletjes loopt voor studenten en docenten. En ik vind het voor mezelf belangrijk dat ik niet jarenlang dezelfde lesjes geef, maar dat ik ook zelf iets opsteek van mijn onderwijs. De denkers die ik bewonder, probeerden hun ideeën juist uit op hun studenten (menig filosofisch werk is een collegedictaat).

Maar ja, daar is dus geen tijd voor. En dan kun je stug je vrije uren erin blijven steken of je kunt toegeven. Ik heb altijd voor het eerste gekozen, maar ik kwam op een bepaald moment tot het besef dat ik op mijn werk op mijn best was en mijn gezin alleen kreeg wat er daarnaast nog van me overbleef (wat niet veel was). Dat vond ik ontzettend verdrietig.

quote:

Op donderdag 25 januari 2018 11:07 schreef Claudia_x het volgende:
En ik vind het voor mezelf belangrijk dat ik niet jarenlang dezelfde lesjes geef, maar dat ik ook zelf iets opsteek van mijn onderwijs.

Herkenbaar, ik moet zeggen dat dat toch wel zo werkt voor mij. Door het lesgeven heb ik heel veel geleerd en blijf ik leren. Al moet ik inderdaad ook bepaalde lessen eens aanpassen.

Toch is het leuk om multidisciplinair bezig te zijn. Net is een artikel online gekomen waar ik co-auteur van ben. Waarin we trajecten meten van alpha deeltjes in een kristal waarvoor je normaal richting apparaten als CERN enzo moet kijken, en dat doen we met een microscoop. En de meting van die deeltjes worden hopelijk later gebruikt voor dosimetrie in biologische samples. Denk aan bestraling van tumoren of onderzoek naar DNA schade. Best wel trots op deze studie