[Etappe 16] Le Puy-en-Velay - Romans-en-Isère #2

Etappe 16: Le-Puy-en-Velay - Romans-sur-Isère, 165 km

De tweede week is voorbij en de Tour is nog niet beslist, dat is een hele geruststelling met het oog op de laatste week. Dat wil niet direct zeggen dat we een koers hebben gezien die altijd spannend was. Zo begon de tweede week met twee vlakke ritten, doodsaaie ritten. Twee keer een massasprint en twee keer winst voor Kittel, dat was niet al te interessant. Gelukkig gingen we daarna de bergen in, maar alsnog werd het niet direct heel fenomenaal. De rit naar Peyragudes was vooral in de laatste 300 meter interessant. Op de laatste steile strook ging het los, daar liepen de verschillen snel op. Winst voor Bardet, maar het ging vooral over Froome, die zijn leiderstrui verloor aan Fabio Aru. Lang kon Aru niet genieten van die trui. In de rit naar Foix ging het nog goed, hij verloor geen tijd op Froome. Die rit naar Foix was kort en spectaculair, hoewel er eigenlijk net te weinig gebeurde tussen de jongens die daadwerkelijk om het geel strijden. Contador ging in de aanval, dat was mooi, maar Bertje stond al op grote achterstand. Landa schoof mee en dat was wel interessant, hij leek een tijd op weg naar geel. Dat gebeurde uiteindelijk niet, maar het leverde genoeg voor voor discussie op. De overwinning ging naar Barguil, hij was in tegenstelling tot een aantal dagen daarvoor nu duidelijk de sterkste in de sprint. Een dag later gingen we bergop sprinten in Rodez en daar leverde Landa weer wat tijd in op Froome, die discussie schoof daardoor weer wat meer op de achtergrond. Het was echter vooral Aru die tijd verloor, hij zat geen moment op de goede plaats en ging kansloos ten onder. Froome weer terug in het geel, een vertrouwd gezicht. Na Rodez kregen we nog één rit, een rit voor de vluchters. Voor Nederland een mooie rit, Mollema ging al vroeg achter de eerste aanvallers van de dag aan, waarna alles uiteindelijk samenklonterde. In de slotfase ging Mollema solo en ze zagen hem nooit meer terug. Rechtdoor naar school en kantoor was nog nooit zo van toepassing. In de derde week hopen we nog veel meer aanvallen te zien, de koers kan nog alle kanten op. We beginnen de week alleen met een iets mindere rit. Een rit die beter in omgekeerde volgorde gereden had kunnen worden. Eerst wat bergen aan het begin en daarna een vlak einde, niet per definitie iets om heel vrolijk van te worden.




De rit start in Le-Puy-en-Velay, de stad waar de 15e rit eindigde. Speciaal voor Bauke Mollema zijn we dus een paar dagen extra in zijn nieuwe favoriete stad. In het begin van de rit rijden de renners over brede en rechte wegen, die heel subtiel omhoog lopen. In de eerste 20 kilometer van de rit overbruggen de coureurs 600 hoogtemeters. Dan kom je uit op een gemiddelde van 3%. Het laatste deel van deze heuvel is het zwaarste en telt ook mee als officiële klim. De laatste 4,5 kilometer van deze omhooglopende brede weg noemen ze de Côte de Boussoulet en brengt ons naar het nietige gehucht Boussoulet. In die kilometers gaat het aan 6,3% omhoog, wat het een klimmetje van de derde categorie maakt. Na dit klimmetje rijden de renners verder over brede wegen, die licht naar beneden lopen. Totaal geen lastige afdaling, met tussendoor nog een paar venijnige stroken omhoog. In Le Chambon-sur-Lignon, na 36 kilometer, is dat licht dalen gedaan. Daarna loopt het richting Saint-André-en-Vivarais twee keer wat langer omhoog, eerst drie kilometer aan 3% en na een kort stukje in dalende lijn gaat het weer vier kilometer omhoog, ook aan een procentje of drie. Met dit klimmetje in de benen gaat het vervolgens vijf kilometer naar beneden, maar dat is niet echt een lastige afdaling. Buiten Saint-André-en-Vivarais rijden de coureurs nog langs een opvallende verschijning, er staan drie kruizen langs de kant van de weg. De weg loopt daarna weer een kilometertje omhoog, waarna het weer een aantal kilometer vlak zal zijn tot in Saint-Bonnet-le-Froid.



In Saint-Bonnet-le-Froid begint de volgende klim van de dag bijna, de Col du Rouvey. Het is nog vier kilometer vlak en daarna gaat het omhoog. Deze klim die nu volgt is 2,8 kilometer lang en 5,6% gemiddeld, een bergje van de vierde categorie. Na de Col du Rouvey gaat het maarliefst 20 kilometer naar beneden, over brede wegen. Het asfalt is niet overal even goed, maar dat is waarschijnlijk het enige nadeel van de afdaling. Verder is het prima te doen, weinig lastige bochten. Ook steeds goed overzicht, de renner hebben bovendien meer dan eens een mooi uitzicht over de omgeving. Na 85 kilometer komt het peloton door Saint-Félicien en hier stopt de afdaling voorlopig. De weg loopt zelfs bijna meteen weer omhoog, twee kilometer aan 5%. Daarna is het een aantal kilometer zo goed als vlak, voordat de afdaling weer verder gaat Nog een kilometer of 15 dalen richting de Rhône, met tussendoor nog wel een klein klimmetje. Het eind van de afdaling is nog even lastig, met wat haarspeld- en andere scherpe bochten, maar over het algemeen is het prima te doen. Als de afdaling afgelopen is gaat het een aantal kilometer over een vlakke en brede weg verder richting Tournon-sur-Rhône, wat nog best een leuk stadje is aan het water. Ze steken in deze stad de rivier over en rijden via Tain-l'Hermitage verder naar de tussensprint van de dag. Deze volgt na 121 kilometer in Chantemerle-les-Bles. Richting dit dorp rijden we weer over brede en behoorlijk rechte wegen, wel begint de weg heel lichtjes te hellen.



We zijn al dicht in de buurt van de finishplaats, maar we rijden daar op een ietwat aparte manier naartoe. Richting Chantemerle-les-Bles rijden we al een aantal kilometer de verkeerde kant op en dat blijft daarna zo. Na een tijd slaan de renners rechtsaf en wordt er richting Saint-Donat-sur-l'Herbasse gereden, waarna men daar rechtsaf slaat om vervolgens op een lange, brede en vooral rechte weg terecht te komen. Richting Saint-Donat liep het een aantal kilometer vals plat omhoog, maar het is nu weer volledig vlak. In Saint-Donat is het nog 30 kilometer tot de finish en de eerste helft daarvan gaat het bijna volledig rechtdoor. Bij Châteauneuf-sur-Isère steken de renners de Isère over en daarna rijden ze een stukje verder richting het zuiden, over een iets bochtigere weg met wat meer rotondes. Het terrein is voornamelijk open en agrarisch, maar er staan ook wel wat boompjes langs de kant van de weg. Van Châteauneuf gaat het verder richting Alixan en in dit dorp, op ongeveer 10 kilometer van de streep, is er een bocht naar links. Na deze bocht gaat het bijna zes kilometer volledig rechtdoor, met als enige obstakel een aantal rotondes. Op 3,5 kilometer van de streep is er weer zo'n rotonde en daar moeten de renners naar rechts. Ze rijden dan Bourg-de-Péage binnen. In Bourg-de-Péage is er al snel een bocht naar rechts, maar daarna gaat het behoorlijk rechtdoor tot op een kilometer van de streep. In de slotkilometer rijden de renners over de Isère en betreden ze Romans-sur-Isère. Na de brug is er meteen een rotonde, die aan de rechterkant genomen moet worden. Een paar meter verderop ligt de volgende rotonde al, die dan weer aan de linkerkant genomen moet worden. Na deze rotonde begint de weg ook wat omhoog te lopen, in de laatste kilometer gaat het aan 2% omhoog. Niet lang na de rotonde is er een bocht naar links, daarna gaat het rechtdoor tot op een meter of 400 van de streep. Daar komen we weer een rotonde tegen, die aan de rechterkant gepasseerd moet worden. Vervolgens gaat het rechtdoor tot de finish.




Romans-sur-Isère is een stad zonder veel geschiedenis in de Tour. Toch was de koers hier niet al te lang geleden nog. In 2015 startte de 16e rit in Bourg-de-Péage, de stad aan de andere kant van de Isère die we tijdens de slotfase van deze rit doorkruisen. Tijdens die rit werd er naar Gap gereden en in het begin van de rit reed men van Bourg-de-Péage naar Romans-sur-Isère. Die rit werd uiteindelijk gewonnen door de dubieuze Ruben Plaza, maar het belangrijkste is dus dat Romans-sur-Isère niet een totaal onbekende plaats is voor de koers. Zeker omdat een andere koers van de ASO, Parijs-Nice, hier in het verleden enkele keren is aangekomen. In 2016 nog, toen won de door iedereen geliefde Nacer Bouhanni een massasprint in de straten van Romans. Dit jaar kende Parijs-Nice dan weer een aankomst aan de overkant, in Bourg-de-Péage. Het is een stad met 35.000 inwoners in het departement Drôme en een van de grootste Franse talenten komt hier vandaan. Pierre Latour, de man met de opvallende gele schoenen en ze eer opvallende rijstijl, werd hier geboren en getogen. Vorig jaar won Latour een rit in de Vuelta en dit jaar debuteert hij in de Tour, de sterke klimmer staat momenteel op een 14e plaats in het klassement. Verder is het niet echt een boeiende stad. De brug over de Isère is leuk en er staan in het centrum nog wel wat mooie gebouwen, maar verder is het vooral een grijze en grauwe industriestad.



In Romans-sur-Isère gaat het heel warm worden, dik boven de 30 graden. Dat is niet het enige probleem, er wordt ook nog eens serieus veel wind verwacht. Windkracht 4, misschien wel windkracht 5. Het terrein waar de renners doorheen fietsen is met enige regelmaat open, dus de wind kan zeker een rol spelen. Waarschijnlijk staat het in de slotfase eerst een tijd tegen en in de laatste kilometers dan weer vol in de rug, maar ik laat het w-woord toch voorzichtig vallen. Kans op neerslag is er overigens niet. De rit start om 13:30 en tien minuten later begint de koers officieel. De uitzending begint uiteraard weer om 14:10, tegen die tijd zijn de renners zo ongeveer boven op de eerste klim van de dag. De finish wordt verwacht tussen 17:10 en 17:30.

Het is een vreemde, atypische rit. Een rit die lastig te voorspellen is. Gezien de lange en vlakke slotfase zou het ondanks alle bergen in het begin zomaar eens een massasprint kunnen worden. Het kan ook een dag voor de vluchters zijn en het kan door de wind ook helemaal uit elkaar geslagen worden. Ik heb geen idee en ik heb ook niet echt tijd om er echt over na te denken dus ga ik het kort houden. Ik neem aan dat Sunweb in het begin van de rit hard gaat rijden om mannen als Kittel en Groenewegen te lossen. Dat kan Sunweb ook makkelijk, want iedereen vliegt daar. Misschien krijgen ze daarbij wel hulp van een ploeg als BMC, omdat deze rit ook nog wel eens iets zou kunnen zijn voor Greg van Avermaet. Als Sunweb een goede rustdag heeft en net zo hard rijdt als voor de rustdag, kunnen zij de rit naar hun hand zetten. Dan wordt het vast een sprintje van een wat kleinere groep.
1. Boasson Hagen. Edvaldje rijdt een verrassend sterke Tour. De afgelopen jaren kwam hij er nooit aan te pas, maar nu toch al een aantal keer dicht bij de overwinning geweest. Met name dankzij zijn ploeggenoten, vooral Janse van Rensburg levert goed werk af. Tijdens deze rit kan dat weer zo zijn. Deze finish, licht oplopend, is ook goed voor hem.
2. Matthews. Een van de laatste kansen voor Matthews om het Kittel nog moeilijk te maken met betrekking tot de groene trui. Hij zal er tijdens deze rit alles aan moeten doen om Kittel te lossen. Kan best lukken, maar dan wordt het nog lastig om Kittel niet terug te laten keren. Ik heb zo'n idee dat deze rit, ook dankzij de finale, net wat te lastig voor Kittel gaat zijn. Daar profiteert Matthews niet ten volle van, hopelijk. Sunweb heeft wel genoeg gewonnen voorlopig.
3. Degenkolb. Die komt wel aardig over de heuvels en kan ook wel aardig sprinten.
4. Colbrelli. Die komt ook wel aardig over de heuvels en heeft zo nu en dan een aardig sprintje in de benen.
5. Kittel. Ja, misschien wel. Misschien ook niet.

[ Bericht 95% gewijzigd door Tagliano op 18-07-2017 15:49:09 ]

Bijna aangereden door de auto

quote:

Op dinsdag 18 juli 2017 15:21 schreef marcodej het volgende:
En uiteindelijk wordt dit toch weer een boutetappe.

Beter dan geen etappe.

Even een snokske placeren.