R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
hallo,
na een tijd heb ik toch besloten om te vragen of andere mannen dit ook hebben meegemaakt:
ik ga niet tot in details in het verhaal misschien later als er meer reacties op dit topic komen.
Mijn ex en ik zijn nu bijna 1 jaar uit elkaar in die relatie zijn twee lieve zoontjes geboren ze zijn nu 3 en bijna 2 jaar oud.
Mijn verhaal is: Na een bepaalde in onze relatie wilden we dus dolgraag kinderen!!! Alleen het ging met veel ups en downs... ziekenhuis in en uit testen bij haar testen bij mij je kent het wel...
uiteindelijk de oorzaak gevonden.
Maar de arts zei toen wel als jullie kinderen willen moeten jullie niet te lang wachten vanwege een aandoening bij mijn ex vriendin. Dus besloten om er voor te gaan! uiteindelijk gelukkig gelukt alleen de 1e keer ging niet goed en mijn ex vriendin moest curettage ondergaan ( vreselijk) daarna nog een tijd ziekenhuis in en uit geweest.. toen een hele tijd besloten om er even mee te stoppen en op vakantie te gaan! en toen lukte het wel!!!
het eerste lieve zoontje werd geboren! daarna volgde heel snel onze 2de lieve zoon al.. zo lukt het niet en zo ging het mega snel! we waren dol gelukkig.
Maar na de geboorte van onze 2de zoon ging het allemaal even niet zo lekker kwa werk en onderling en de kinderen het was even allemaal teveel.. maar ik zei het komt allemaal goed maar mijn ex vriendin werd steeds raarder en een anders persoon om het maar even kort samen te vatten, ik heb natuurlijk ook mijn nukken gehad tuurlijk en dat botste.. we hebben hulp gevraagd via instanties over hoe en wat nu even verder ook met de kinderen...
Maar na een paar sessies ging het bijna niet meer over de kinderen maar over ons zelf ! om het even kort samen te vatten bij de laatste sessie die we vorig jaar 20-08-2016 hadden die dag vergeet ik nooit meer zei een mevrouw van een hulpverlening tegen mijn ex vriendin wat wil je nu zelf? en ze keek me aan en zei tegen mij ... ik ben er klaar mee ik wil geen morgen meer met jou... mijn mond viel open en was helemaal van WTF!!!
een week erna hebben we het er nog over gehad natuurlijk maar ze bleef voet bij stuk ze was ook al alles aan het regelen van hoe nu verder en ouderschap plan aan het maken en over de alimentatie je weet het allemaal wel.. er viel niet meer met haar te praten.. we woonde toen nog wel samen maar dat werkt natuurlijk niet en de emotionele woede die zei mij aandeed was ondraaglijk.
Ik ben toen ook echt boos geworden en heb gescholden en gehuild wat ben je nu aan het doen? maar ze was niet meer degene die ik kende.. en heeft het huis ook uit eindelijk verlaten en ze woont nu samen met onze zoons in een ander huis... ik ben nu de Weekend vader wat ik niet wil zijn zo heb ik de toekomst niet gezien wil elke dag van mijn kinderen kunnen genieten!
Hoe kun je iemand dit aandoen? Na zo relatie te hebben gehad en dan kinderen willen krijgen wat moeilijk gaat en dan toch lukt! het na zo korte tijd dan al opgeven en je gezin kapot maken??? ( toen mijn ex vertrok waren de kinderen 2,5 en de andere nog niet eens 1 jaar) wat ik al zei we zijn nu bijna een jaar verder en voel me nog steeds kut machteloos onbegrepen en alleen het is vreselijk om dit mee te maken.
ik loop nu ook weer bij instanties omdat ik mezelf in de weg zit en nog elke dag vraagtekens boven mijn hoofd heb van waarom waarom waarom ... Ik hoop dat hier nog meer vaders zijn die zoiets hebben meegemaakt hebben of wat er op lijkt.. fijn ik moest het na zo een tijd toch eens van me afschrijven..
bedankt voor het lezen.
groeten...
[ Bericht 2% gewijzigd door robink82 op 11-07-2017 20:54:47 ]
na een tijd heb ik toch besloten om te vragen of andere mannen dit ook hebben meegemaakt:
ik ga niet tot in details in het verhaal misschien later als er meer reacties op dit topic komen.
Mijn ex en ik zijn nu bijna 1 jaar uit elkaar in die relatie zijn twee lieve zoontjes geboren ze zijn nu 3 en bijna 2 jaar oud.
Mijn verhaal is: Na een bepaalde in onze relatie wilden we dus dolgraag kinderen!!! Alleen het ging met veel ups en downs... ziekenhuis in en uit testen bij haar testen bij mij je kent het wel...
uiteindelijk de oorzaak gevonden.
Maar de arts zei toen wel als jullie kinderen willen moeten jullie niet te lang wachten vanwege een aandoening bij mijn ex vriendin. Dus besloten om er voor te gaan! uiteindelijk gelukkig gelukt alleen de 1e keer ging niet goed en mijn ex vriendin moest curettage ondergaan ( vreselijk) daarna nog een tijd ziekenhuis in en uit geweest.. toen een hele tijd besloten om er even mee te stoppen en op vakantie te gaan! en toen lukte het wel!!!
het eerste lieve zoontje werd geboren! daarna volgde heel snel onze 2de lieve zoon al.. zo lukt het niet en zo ging het mega snel! we waren dol gelukkig.
Maar na de geboorte van onze 2de zoon ging het allemaal even niet zo lekker kwa werk en onderling en de kinderen het was even allemaal teveel.. maar ik zei het komt allemaal goed maar mijn ex vriendin werd steeds raarder en een anders persoon om het maar even kort samen te vatten, ik heb natuurlijk ook mijn nukken gehad tuurlijk en dat botste.. we hebben hulp gevraagd via instanties over hoe en wat nu even verder ook met de kinderen...
Maar na een paar sessies ging het bijna niet meer over de kinderen maar over ons zelf ! om het even kort samen te vatten bij de laatste sessie die we vorig jaar 20-08-2016 hadden die dag vergeet ik nooit meer zei een mevrouw van een hulpverlening tegen mijn ex vriendin wat wil je nu zelf? en ze keek me aan en zei tegen mij ... ik ben er klaar mee ik wil geen morgen meer met jou... mijn mond viel open en was helemaal van WTF!!!
een week erna hebben we het er nog over gehad natuurlijk maar ze bleef voet bij stuk ze was ook al alles aan het regelen van hoe nu verder en ouderschap plan aan het maken en over de alimentatie je weet het allemaal wel.. er viel niet meer met haar te praten.. we woonde toen nog wel samen maar dat werkt natuurlijk niet en de emotionele woede die zei mij aandeed was ondraaglijk.
Ik ben toen ook echt boos geworden en heb gescholden en gehuild wat ben je nu aan het doen? maar ze was niet meer degene die ik kende.. en heeft het huis ook uit eindelijk verlaten en ze woont nu samen met onze zoons in een ander huis... ik ben nu de Weekend vader wat ik niet wil zijn zo heb ik de toekomst niet gezien wil elke dag van mijn kinderen kunnen genieten!
Hoe kun je iemand dit aandoen? Na zo relatie te hebben gehad en dan kinderen willen krijgen wat moeilijk gaat en dan toch lukt! het na zo korte tijd dan al opgeven en je gezin kapot maken??? ( toen mijn ex vertrok waren de kinderen 2,5 en de andere nog niet eens 1 jaar) wat ik al zei we zijn nu bijna een jaar verder en voel me nog steeds kut machteloos onbegrepen en alleen het is vreselijk om dit mee te maken.
ik loop nu ook weer bij instanties omdat ik mezelf in de weg zit en nog elke dag vraagtekens boven mijn hoofd heb van waarom waarom waarom ... Ik hoop dat hier nog meer vaders zijn die zoiets hebben meegemaakt hebben of wat er op lijkt.. fijn ik moest het na zo een tijd toch eens van me afschrijven..
bedankt voor het lezen.
groeten...
[ Bericht 2% gewijzigd door robink82 op 11-07-2017 20:54:47 ]
Tja dat gebeurd, je zal je erij neer moeten leggen. Veel relatie's gaan uit zodra er kinderen zijn, kinderen wil niet altijd zeggen dat je relatie goed gaat of zelfs beter gaat wrden.
In meeste gevallen gaat het alleen maar slechter.
In meeste gevallen gaat het alleen maar slechter.
Beter nadenken! gewoonweg belachelijk dit!quote:Op dinsdag 11 juli 2017 20:52 schreef LittleLady het volgende:
Tja dat gebeurd, je zal je erij neer moeten leggen. Veel relatie's gaan uit zodra er kinderen zijn, kinderen wil niet altijd zeggen dat je relatie goed gaat of zelfs beter gaat wrden.
In meeste gevallen gaat het alleen maar slechter.
Je hoort bij de betere, maar nog lang niet bij de beste
Wat is er belachelijk aan?quote:Op dinsdag 11 juli 2017 20:57 schreef halfway het volgende:
[..]
Beter nadenken! gewoonweg belachelijk dit!
Kinderen nemen omdat dat schijnbaar zo hoort.quote:
Je hoort bij de betere, maar nog lang niet bij de beste
Tja, die dingen gebeuren.
Wat voor zin heeft het om in het verleden te leven? Wat levert het je op?
Het enige wat nuttig is is je richten op een gelukkige toekomst.
De feiten zijn nu zoals ze zijn.
Wat voor zin heeft het om in het verleden te leven? Wat levert het je op?
Het enige wat nuttig is is je richten op een gelukkige toekomst.
De feiten zijn nu zoals ze zijn.
Tja men denkt altijd dat het een leuke aanvulling is, iets van hun samen, maar een kind opvoeden is ontzettend moeilijk en vermoeiend, dat onderschatten mensen vaak.quote:
[..]
Kinderen nemen omdat dat schijnbaar zo hoort.
Ook hebben partners vaak hele verschillende ideeen over opvoeden en dat gaat botsen.
TS, dit is niet zomaar uit de lucht komen vallen. Dat kan niet. Jij was duidelijk gelukkig maar hoe zat dat bij jouw vriendin?quote:Maar na een paar sessies ging het bijna niet meer over de kinderen maar over ons zelf ! om het even kort samen te vatten bij de laatste sessie die we vorig jaar 20-08-2016 hadden die dag vergeet ik nooit meer zei een mevrouw van een hulpverlening tegen mijn ex vriendin wat wil je nu zelf? en ze keek me aan en zei tegen mij ... ik ben er klaar mee ik wil geen morgen meer met jou... mijn mond viel open en was helemaal van WTF!!!
Fixed. Geen dank.quote:
hallo,
na een tijd heb ik toch besloten om te vragen of andere mannen dit ook hebben meegemaakt:
ik ga niet tot in details in het verhaal misschien later als er meer reacties op dit topic komen.
Mijn ex en ik zijn nu bijna 1 jaar uit elkaar in die relatie zijn twee lieve zoontjes geboren ze zijn nu 3 en bijna 2 jaar oud.
Mijn verhaal is: Na een bepaalde in onze relatie wilden we dus dolgraag kinderen!!! Alleen het ging met veel ups en downs... ziekenhuis in en uit testen bij haar testen bij mij je kent het wel...
uiteindelijk de oorzaak gevonden.
Maar de arts zei toen wel als jullie kinderen willen moeten jullie niet te lang wachten vanwege een aandoening bij mijn ex vriendin. Dus besloten om er voor te gaan! uiteindelijk gelukkig gelukt alleen de 1e keer ging niet goed en mijn ex vriendin moest curettage ondergaan ( vreselijk) daarna nog een tijd ziekenhuis in en uit geweest.. toen een hele tijd besloten om er even mee te stoppen en op vakantie te gaan! en toen lukte het wel!!!
het eerste lieve zoontje werd geboren! daarna volgde heel snel onze 2de lieve zoon al.. zo lukt het niet en zo ging het mega snel! we waren dol gelukkig.
Maar na de geboorte van onze 2de zoon ging het allemaal even niet zo lekker kwa werk en onderling en de kinderen het was even allemaal teveel.. maar ik zei het komt allemaal goed maar mijn ex vriendin werd steeds raarder en een anders persoon om het maar even kort samen te vatten, ik heb natuurlijk ook mijn nukken gehad tuurlijk en dat botste.. we hebben hulp gevraagd via instanties over hoe en wat nu even verder ook met de kinderen...
Maar na een paar sessies ging het bijna niet meer over de kinderen maar over ons zelf ! om het even kort samen te vatten bij de laatste sessie die we vorig jaar 20-08-2016 hadden die dag vergeet ik nooit meer zei een mevrouw van een hulpverlening tegen mijn ex vriendin wat wil je nu zelf? en ze keek me aan en zei tegen mij ... ik ben er klaar mee ik wil geen morgen meer met jou... mijn mond viel open en was helemaal van WTF!!!
een week erna hebben we het er nog over gehad natuurlijk maar ze bleef voet bij stuk ze was ook al alles aan het regelen van hoe nu verder en ouderschap plan aan het maken en over de alimentatie je weet het allemaal wel.. er viel niet meer met haar te praten.. we woonde toen nog wel samen maar dat werkt natuurlijk niet en de emotionele woede die zei zij mij aandeed was ondraaglijk.
Ik ben toen ook echt boos geworden en heb gescholden en gehuild wat ben je nu aan het doen? maar ze was niet meer degene die ik kende.. en heeft het huis ook uit eindelijk verlaten en ze woont nu samen met onze zoons in een ander huis... ik ben nu de Weekend vader wat ik niet wil zijn zo heb ik de toekomst niet gezien wil elke dag van mijn kinderen kunnen genieten!
Hoe kun je iemand dit aandoen? Na zo relatie te hebben gehad en dan kinderen willen krijgen wat moeilijk gaat en dan toch lukt! het na zo korte tijd dan al opgeven en je gezin kapot maken??? ( toen mijn ex vertrok waren de kinderen 2,5 en de andere nog niet eens 1 jaar) wat ik al zei we zijn nu bijna een jaar verder en voel me nog steeds kut machteloos onbegrepen en alleen het is vreselijk om dit mee te maken.
ik loop nu ook weer bij instanties omdat ik mezelf in de weg zit en nog elke dag vraagtekens boven mijn hoofd heb van waarom waarom waarom ... Ik hoop dat hier nog meer vaders zijn die zoiets hebben meegemaakt hebben of wat er op lijkt.. fijn ik moest het na zo een tijd toch eens van me afschrijven..
bedankt voor het lezen.
groeten...
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
En hoofdletters!!!quote:Op dinsdag 11 juli 2017 20:48 schreef racerdkb het volgende:
niet te lezen dit.
gebruik even wat alinea's en enters.
"The only sight worse than a sad dwarf is a very sad dwarf"
"Met dubbel s welteverstaan"
"Met dubbel s welteverstaan"
Misschien kun je je wel voorstellen dat als jij ergens nogal meezit en somber inziet, het niet zo geloofwaardig is als een ander tegen je zegt dat alles heus wel goed komt. Zeker niet als er niet een concretere aanpak cq oplossing besproken en ook daadwerkelijk enigszins gebeurt. En zeker niet als het de persoon is die het dichtst bij je zou moeten staan en die je niet meer lijkt te willen begrijpen of je/jullie issues niet zo serieus lijkt te nemen..quote:
Maar na de geboorte van onze 2de zoon ging het allemaal even niet zo lekker kwa werk en onderling en de kinderen het was even allemaal teveel.. maar ik zei het komt allemaal goed maar mijn ex vriendin werd steeds raarder en een anders persoon om het maar even kort samen te vatten, ik heb natuurlijk ook mijn nukken gehad tuurlijk en dat botste.. we hebben hulp gevraagd via instanties over hoe en wat nu even verder ook met de kinderen...
Je weet dat er issues tussen jullie speelden, dan is het toch niet raar dat het aangekaart wordt tijdens zulke counselingsgesprekken..quote:Maar na een paar sessies ging het bijna niet meer over de kinderen maar over ons zelf ! om het even kort samen te vatten bij de laatste sessie die we vorig jaar 20-08-2016 hadden die dag vergeet ik nooit meer zei een mevrouw van een hulpverlening tegen mijn ex vriendin wat wil je nu zelf? en ze keek me aan en zei tegen mij ... ik ben er klaar mee ik wil geen morgen meer met jou... mijn mond viel open en was helemaal van WTF!!!
Ze had er misschien eerder over willen praten, toen jij maar bleef zeggen dat het heus wel goed zou komen. Vermoedelijk heb jij haar in die periode ook de nodige emotionele woede e.d. aangedaan..quote:een week erna hebben we het er nog over gehad natuurlijk maar ze bleef voet bij stuk ze was ook al alles aan het regelen van hoe nu verder en ouderschap plan aan het maken en over de alimentatie je weet het allemaal wel.. er viel niet meer met haar te praten.. we woonde toen nog wel samen maar dat werkt natuurlijk niet en de emotionele woede die zei mij aandeed was ondraaglijk.
Begrijpelijk is dat heel moeilijk te verkroppen ja. Maar in het belang van de kinderen is het (nog of überhaupt niet) misschien ook niet zo verstandig om strikt 50/50 te willen delen. Life is unfair ja.quote:Ik ben toen ook echt boos geworden en heb gescholden en gehuild wat ben je nu aan het doen? maar ze was niet meer degene die ik kende.. en heeft het huis ook uit eindelijk verlaten en ze woont nu samen met onze zoons in een ander huis... ik ben nu de Weekend vader wat ik niet wil zijn zo heb ik de toekomst niet gezien wil elke dag van mijn kinderen kunnen genieten!
Natuurlijk is dit geen kattepis, maar kan het iets zeggen dat je het nu zo brengt alsof vooral zij jou iets heeft aangedaan? Begrijpelijk dat het tijd kost om een en ander te verwerken, maar na een jaar zou het ook wel begrijpelijker zijn als je inmiddels op een ander punt zou zitten. Zeg maar meer prio op hoe voor de kinderen te zorgen ipv zo een slachtofferrol. Niet omdat je het niet kut mag vinden, maar omdat jij itt je kinderen een volwassene bent. Misschien doe je dat wel in de praktijk, maar ik reageer op wat ik je hier zie posten hè.quote:Hoe kun je iemand dit aandoen? Na zo relatie te hebben gehad en dan kinderen willen krijgen wat moeilijk gaat en dan toch lukt! het na zo korte tijd dan al opgeven en je gezin kapot maken??? ( toen mijn ex vertrok waren de kinderen 2,5 en de andere nog niet eens 1 jaar) wat ik al zei we zijn nu bijna een jaar verder en voel me nog steeds kut machteloos onbegrepen en alleen het is vreselijk om dit mee te maken.
Heel goed dat je hulp hebt gezocht! En schrijven kan heel goed helpen, als uitlaatklep en om dingen beter op een rijtje te krijgen. Heb je ook een fysieke uitlaatklep? Sportschool, boksen, iets om even lekker uit je hoofd te komen?quote:ik loop nu ook weer bij instanties omdat ik mezelf in de weg zit en nog elke dag vraagtekens boven mijn hoofd heb van waarom waarom waarom ... Ik hoop dat hier nog meer vaders zijn die zoiets hebben meegemaakt hebben of wat er op lijkt.. fijn ik moest het na zo een tijd toch eens van me afschrijven..
De waaromvraag is tricky en iets waar je mee op moet passen. Ten eerste omdat de kans vrij groot is dat je daar nooit een bevredigend antwoord op gaat krijgen. Zelfs al zou je dat krijgen, dan nog kun je er geen kut aan veranderen. Dus hoe begrijpelijk de vraag stellen ook is, wat gaat het nu voor nut hebben? Met andere woorden, moet je hier wel op willen focussen? Wat voor signaal geef je af als je hier meer prio aangeeft dan aan de dingen waar je wel wat mee kan?
Wat heb jij nodig om weer verder te kunnen gaan denk je? (Probeer iets te bedenken wat jij kan doen, niet wat je ex in jouw ogen had of zou moeten doen)
Heb je al coping strategies besproken met je behandelaar?
Allemaal tegelijk! Tja, kan gebeuren... Wist de man wel of zijn vrouwtje gelukkig was, enzovoorts...
Zoals ik vaker zeg, mannen let eens op wat je in huis haalt met de vrouw van tegenwoordig
Dit is zo onderhand een structureel probleem aan het worden die weggewuifd wordt met de mantel der liefde, en man heeft steeds het nakijken. Juridisch, emotioneel, financieel etc..
Zoals ik vaker zeg, mannen let eens op wat je in huis haalt met de vrouw van tegenwoordig
Dit is zo onderhand een structureel probleem aan het worden die weggewuifd wordt met de mantel der liefde, en man heeft steeds het nakijken. Juridisch, emotioneel, financieel etc..
Life becomes boringly interesting when you give up on life all together
Sorry hoor, je ex heeft bij die therapie sessies over jullie problemen gehad. Heb je daar toen wat mee gedaan? Hoe oud zijn jullie eigenlijk?quote:
hallo,
na een tijd heb ik toch besloten om te vragen of andere mannen dit ook hebben meegemaakt:
ik ga niet tot in details in het verhaal misschien later als er meer reacties op dit topic komen.
Mijn ex en ik zijn nu bijna 1 jaar uit elkaar in die relatie zijn twee lieve zoontjes geboren ze zijn nu 3 en bijna 2 jaar oud.
Mijn verhaal is: Na een bepaalde in onze relatie wilden we dus dolgraag kinderen!!! Alleen het ging met veel ups en downs... ziekenhuis in en uit testen bij haar testen bij mij je kent het wel...
uiteindelijk de oorzaak gevonden.
Maar de arts zei toen wel als jullie kinderen willen moeten jullie niet te lang wachten vanwege een aandoening bij mijn ex vriendin. Dus besloten om er voor te gaan! uiteindelijk gelukkig gelukt alleen de 1e keer ging niet goed en mijn ex vriendin moest curettage ondergaan ( vreselijk) daarna nog een tijd ziekenhuis in en uit geweest.. toen een hele tijd besloten om er even mee te stoppen en op vakantie te gaan! en toen lukte het wel!!!
het eerste lieve zoontje werd geboren! daarna volgde heel snel onze 2de lieve zoon al.. zo lukt het niet en zo ging het mega snel! we waren dol gelukkig.
Maar na de geboorte van onze 2de zoon ging het allemaal even niet zo lekker kwa werk en onderling en de kinderen het was even allemaal teveel.. maar ik zei het komt allemaal goed maar mijn ex vriendin werd steeds raarder en een anders persoon om het maar even kort samen te vatten, ik heb natuurlijk ook mijn nukken gehad tuurlijk en dat botste.. we hebben hulp gevraagd via instanties over hoe en wat nu even verder ook met de kinderen...
Maar na een paar sessies ging het bijna niet meer over de kinderen maar over ons zelf ! om het even kort samen te vatten bij de laatste sessie die we vorig jaar 20-08-2016 hadden die dag vergeet ik nooit meer zei een mevrouw van een hulpverlening tegen mijn ex vriendin wat wil je nu zelf? en ze keek me aan en zei tegen mij ... ik ben er klaar mee ik wil geen morgen meer met jou... mijn mond viel open en was helemaal van WTF!!!
een week erna hebben we het er nog over gehad natuurlijk maar ze bleef voet bij stuk ze was ook al alles aan het regelen van hoe nu verder en ouderschap plan aan het maken en over de alimentatie je weet het allemaal wel.. er viel niet meer met haar te praten.. we woonde toen nog wel samen maar dat werkt natuurlijk niet en de emotionele woede die zei mij aandeed was ondraaglijk.
Ik ben toen ook echt boos geworden en heb gescholden en gehuild wat ben je nu aan het doen? maar ze was niet meer degene die ik kende.. en heeft het huis ook uit eindelijk verlaten en ze woont nu samen met onze zoons in een ander huis... ik ben nu de Weekend vader wat ik niet wil zijn zo heb ik de toekomst niet gezien wil elke dag van mijn kinderen kunnen genieten!
Hoe kun je iemand dit aandoen? Na zo relatie te hebben gehad en dan kinderen willen krijgen wat moeilijk gaat en dan toch lukt! het na zo korte tijd dan al opgeven en je gezin kapot maken??? ( toen mijn ex vertrok waren de kinderen 2,5 en de andere nog niet eens 1 jaar) wat ik al zei we zijn nu bijna een jaar verder en voel me nog steeds kut machteloos onbegrepen en alleen het is vreselijk om dit mee te maken.
ik loop nu ook weer bij instanties omdat ik mezelf in de weg zit en nog elke dag vraagtekens boven mijn hoofd heb van waarom waarom waarom ... Ik hoop dat hier nog meer vaders zijn die zoiets hebben meegemaakt hebben of wat er op lijkt.. fijn ik moest het na zo een tijd toch eens van me afschrijven..
bedankt voor het lezen.
groeten...
Hoop dat de ex dit topic ook vindt, horen we haar verhaal
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ook al ging het lastig in het begin, kinderen kunnen een verandering teweeg brengen die je gewoon niet kan voorzien. Je bent naast man en partner ineens ook vader. Vermoeidheid komt erbij en laat mensen ook meestal niet van hun beste kant zien.
Ik neem aan dat als de sessies zelf alleen over jullie ging, dat je ex ook heeft uitgesproken wat haar precies tegenstond aan jullie relatie. Wat was dit?
Ik neem aan dat als de sessies zelf alleen over jullie ging, dat je ex ook heeft uitgesproken wat haar precies tegenstond aan jullie relatie. Wat was dit?
Wat een idioot kutwijf.
Blijkbaar was jij degene met verantwoordelijkheidsgevoel. Wie weet keert het tij voor je en kom je een leuk iemand tegen en misschien belanden de kinderen dan ooit nog eens fulltime bij jou.
Succes dude.
Blijkbaar was jij degene met verantwoordelijkheidsgevoel. Wie weet keert het tij voor je en kom je een leuk iemand tegen en misschien belanden de kinderen dan ooit nog eens fulltime bij jou.
Succes dude.
Ja of zijn ex wilde zo graag kinderen en was allang van plan om TS daarna te dumpen!!!quote:
[..]
Kinderen nemen omdat dat schijnbaar zo hoort.
Ze dacht 'ja nu moet ik dus opschieten met kinderen, dan maar met hem en dan ben ik weg'.
5 Ferrari's op videoband!
Als vader heb je eigenlijk geen rechten verder dus leg je er maar bij neer. Het ligt volkomen in de handen van de moeder en die gaat niet meebuigen zo te zien.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Het erge is dat dit ook echt zou kunnen.quote:
[..]
Ja of zijn ex wilde zo graag kinderen en was allang van plan om TS daarna te dumpen!!!
Ze dacht 'ja nu moet ik dus opschieten met kinderen, dan maar met hem en dan ben ik weg'.
Want naar de spermabank gaan is weer teveel gedoe
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Ten eerste zou ik geen woorden als vrouwtje gebruiken. We hebben het over een volwassen vrouw neem ik aan, geen kleuter van 5quote:Op dinsdag 11 juli 2017 22:48 schreef Satori-Amori het volgende:
Allemaal tegelijk! Tja, kan gebeuren... Wist de man wel of zijn vrouwtje gelukkig was, enzovoorts...
Ten tweede gebeurt het regelmatig dat een relatie slecht loopt of problemen kent en mensen dan denken dat een kind de magische oplossing voor alles is. Een kind legt een extra belasting op je relatie op elke mogelijke manier. Tijd, geld, stress en vermoeidheid allemaal niet bevordelijk voor je relatie.
Waarom de ex doet zoals ze doet is voor mij onduidelijk maar in het belang van de kinderen moet er een werkbare oplossing komen.
Op zondag 22 november 2015 20:44 schreef Bart2002 het volgende:
"Je bent wel een ongelooflijk eigenwijs pijpje drop."
"Je bent wel een ongelooflijk eigenwijs pijpje drop."
Yep want uiteraard zijn alle vrouwen berekenende loeders en is de man altijd onschuldigquote:
[..]
Ja of zijn ex wilde zo graag kinderen en was allang van plan om TS daarna te dumpen!!!
Ze dacht 'ja nu moet ik dus opschieten met kinderen, dan maar met hem en dan ben ik weg'.
Op zondag 22 november 2015 20:44 schreef Bart2002 het volgende:
"Je bent wel een ongelooflijk eigenwijs pijpje drop."
"Je bent wel een ongelooflijk eigenwijs pijpje drop."
Ja, en spermabanken betalen natuurlijk geen allimentatie ......
Maar dat weten we niet, mischien weet de ts er waarom zijn vrouw niet meer met hem wil leven. Lijkt me frusterend ALS ze dat niet uitgelegd heeft
De ts-er zou ik zeggen; accepteer het, berust erin en ga verder met je leven. Geloof me, over 20 jaar zal je nog hieraan denken, aan je kinderen met haar enz. Maar over 20 jaar kan jij ook heel gelukkig zijn met een andere vrouw en met haar of jullie kinderen. Je lijkt mij een jaar of 35 dus je hebt nog als alles goed gaat nog dik 50 jaar te gaan.
Denk goed over het gebeuren en je relatie met je ex na, van af het eerste kontakt. Je zult jezelf veel beter kennen, weten wat belangrijk is voor je in een relatie, jouw fouten en haar fouten inzien enz. Gebruik die ervaringen in je verdere leven om betere beslissingen te nemen.
Wees praktisch en eerlijk, ben je bv een erg huiselijk en conservatief type dan weet dat en accepteer dat van jezelf, ofschoon het misschien tegenwoordig een eigenschap is die velen als negatief zien. Maar als jij accepteert hoe je bent en daar ook rekening mee houdt heb je meer kans gelukkig te worden door de juste keuze te maken.
Gelukkig worden is niet een zaak van geluk hebben maar meer een zaak van de juiste beslissingen nemen.
Overigens, een jaar "treuren" begrijp ik best. Zie het toch als een rouwproces zoals bij een overledene. Die is weg bij jou. Je vrouw en kinderen zijn ook weg bij jou, terwijl ze wel nog leven. Is misschien nog harder. Maar ga toch maar eens nadenken over doorgaan met je leven, met of zonder je ex en je kinderen, met of zonder een nieuwe relatie.
Maar dat weten we niet, mischien weet de ts er waarom zijn vrouw niet meer met hem wil leven. Lijkt me frusterend ALS ze dat niet uitgelegd heeft
De ts-er zou ik zeggen; accepteer het, berust erin en ga verder met je leven. Geloof me, over 20 jaar zal je nog hieraan denken, aan je kinderen met haar enz. Maar over 20 jaar kan jij ook heel gelukkig zijn met een andere vrouw en met haar of jullie kinderen. Je lijkt mij een jaar of 35 dus je hebt nog als alles goed gaat nog dik 50 jaar te gaan.
Denk goed over het gebeuren en je relatie met je ex na, van af het eerste kontakt. Je zult jezelf veel beter kennen, weten wat belangrijk is voor je in een relatie, jouw fouten en haar fouten inzien enz. Gebruik die ervaringen in je verdere leven om betere beslissingen te nemen.
Wees praktisch en eerlijk, ben je bv een erg huiselijk en conservatief type dan weet dat en accepteer dat van jezelf, ofschoon het misschien tegenwoordig een eigenschap is die velen als negatief zien. Maar als jij accepteert hoe je bent en daar ook rekening mee houdt heb je meer kans gelukkig te worden door de juste keuze te maken.
Gelukkig worden is niet een zaak van geluk hebben maar meer een zaak van de juiste beslissingen nemen.
Overigens, een jaar "treuren" begrijp ik best. Zie het toch als een rouwproces zoals bij een overledene. Die is weg bij jou. Je vrouw en kinderen zijn ook weg bij jou, terwijl ze wel nog leven. Is misschien nog harder. Maar ga toch maar eens nadenken over doorgaan met je leven, met of zonder je ex en je kinderen, met of zonder een nieuwe relatie.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Wat gebeurd is is gebeurd, denk dat het nu vooral goed is je te richten op je nieuwe leven en je vaderschap.
Denk na over hoe je je leven (prettig) in kan richten en je kinderen vaker bij je kan hebben.
Denk bv na over hoe kunnen jullie een co ouderschap aangaan, wat is daarvoor nodig zodat het ook goed is voor de kinderen?
Dat je verdriet hebt, er onbegrip is is logisch, maar probeer je te richten op wat nu. Op de toekomst. Blijf niet hangen in die negatieve cirkel, daar wordt niemand beter van.
Je ex is en blijft de moeder van je kinderen, je zal in die rol dus altijd met haar te maken hebben. Vindt een manier om elkaar in deze nieuwe rollen te respecteren en met elkaar om te gaan. Zonder dat je teveel invloed op elkaars leven probeerd te hebben.
Denk na over hoe je je leven (prettig) in kan richten en je kinderen vaker bij je kan hebben.
Denk bv na over hoe kunnen jullie een co ouderschap aangaan, wat is daarvoor nodig zodat het ook goed is voor de kinderen?
Dat je verdriet hebt, er onbegrip is is logisch, maar probeer je te richten op wat nu. Op de toekomst. Blijf niet hangen in die negatieve cirkel, daar wordt niemand beter van.
Je ex is en blijft de moeder van je kinderen, je zal in die rol dus altijd met haar te maken hebben. Vindt een manier om elkaar in deze nieuwe rollen te respecteren en met elkaar om te gaan. Zonder dat je teveel invloed op elkaars leven probeerd te hebben.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Een vrouw kan zich gewoon laten bezwangeren zonder de man in te lichten en als alleenstaande moeder verdergaan.quote:
[..]
Yep want uiteraard zijn alle vrouwen berekenende loeders en is de man altijd onschuldig
Zijn ex had zich ook kunnen laten bespuiten door de eerste de beste kerel in de kroeg, en daarna TS aanwijzen als de vader (terwijl ze hem sowieso alsnog dumpte)
5 Ferrari's op videoband!
|
|
