Een uitgebreide geschiedenis van de 'Meest Onopvallende Renner'

[disclaimer: omdat het hier per definitie niet gaat om de meest in het oog springende renners, is het mogelijk dat ik foutieve foto's heb gebruikt voor een of meer renners. Gelieve mij hier op kalme wijze attent op te maken, ik ben niet zo'n held met gezichten herkennen. ]

2009

Op 30 juni 2009, aan de vooravond van de Tour de France, postte user Intxaurraga een topic waarin hij een interessante voorspelling deed. Deze user, fan van Baskische wielrenners, gaf aan te denken dat Bingen Fernandez, een toen 37-jarige Bask rijdend voor Cofidis, de meest anonieme renner van de Tour ging worden. Fernandez zou daarbij vooral concurrentie krijgen van Inigo Cuesta.

Al binnen een week bleek het ongelijk van Intxaurraga, toen Fernandez betrokken raakte bij een valpartij door tegen een paal aan te knallen. Niettemin was het een reden voor andere Fok!kers om te gaan kijken wie er dan wél de meest onopvallende renner van de Tour zou gaan worden. Er volgde een korte beraadslaging, waarin namen als David Loosli, latere dopingzondaar Mauro Santambrogio, Simon Geschke, Staf Scheirlinckx en Brian Vandborg werden genoemd. Objectieve criteria waren er nog niet, dus ook incidentele aanvallers als Pichot werden genoemd. Uiteindelijk werd echter vrij unaniem Juan José Oroz uitgeroepen tot winnaar, niemand kon zich herinneren hem ook maar eenmaal in beeld te hebben gezien. Toch nog een Baskische winnaar dus.



2010

Intxaurraga had niet kunnen vermoeden dat zijn topic uit 2009 uit zou groeien tot een jaarlijkse traditie, maar dit bleek wel het geval. In 2010 opende Falco een topic waarin hij refereerde naar dat van Intxaurraga een jaar eerder, en kwam er opnieuw een discussie op gang over onopvallende renners, nog iets uitgebreider dan een jaar eerder.

Er waren nog altijd geen objectieve criteria, maar er werden wel fanatieker namen gepost. Verschillende namen die vaak voorbij kwamen waren Wesley Sulzberger, Thomas Rohregger, Zwitserland-liefhebber Simon Spilak, Andreas Klier, Mathieu Sprick en Egoi Martinez. Helaas stierf het topic op 24 juli, de laatste zaterdag van de Tour, een stille dood en werd er nooit een winnaar uitgeroepen.

Pas in 2014, toen er een discussie op gang kwam over het feit dat 2010 geen winnaar had, besloot ik te gaan kijken wie er in het topic van 2010 het vaakst werd genoemd, waarbij ik ook rekening hield met het feit dat sommige renners werden genoemd als zijnde juist wél opvallend – dit leverde een strafpunt op. Uiteindelijk bleek de meest onopvallende renner op basis van deze criteria Mathieu Sprick te zijn. Niemand had bezwaar tegen deze methode, dus werd Mathieu Sprick met terugwerkende kracht uitgeroepen tot winnaar van 2010.



2011

In 2011 was het Beregd die een topic opende over de meest onopvallende renner. Interessant genoeg gebeurde dit al op 17 juni, ruimschoots voor de Tour daadwerkelijk van start ging. Beregd verwees opnieuw naar Bingen Fernandez, daarmee blijk gevend van het kennen van het topic uit 2009. Andere namen die op voorhand genoemd werden waren onder meer Ludovic Turpin, Addy Engels, Pablo Urtasun en Imanol Erviti, maar deze bleken niet allemaal mee te rijden. In ieder geval werd er al driftig gespeculeerd voor er een volledige deelnemerslijst bekend was, een teken dat de Onopvallende Renner-verkiezing in de lift zat.

Op 23 juni postte Brandlex voor het eerst een suggestie voor een set objectieve criteria, die voor een groot deel nog steeds gelden vandaag de dag. Deze luidden als volgt:

quote:

Op donderdag 23 juni 2011 13:52 schreef brandlex het volgende:
We moeten duidelijke regels vastleggen voor deze competitie van de Anoniemste Renner. Het zou wel eens spannender kunnen worden dan de strijd om de gele trui.

1 Hij moet de Tour uitrijden.
2 Hij mag de top 30 in het eindklassement niet halen.
3 Hij mag de top 10 niet halen in het berg-, punten- of jongerenklassement.
4 Hij mag in geen enkele etappe de top 10 halen.
5 Hij mag niet opvallend in beeld komen als een goede helper, vb. in de voorbereiding van een massasprint of in de finale van een bergrit.

Een paar uur later, onder andere op aanraden van mij, werden daar nog een paar regels aan toegevoegd:

quote:

Op donderdag 23 juni 2011 16:52 schreef brandlex het volgende:

[..]

Op algemeen verzoek een uitbreiding van het reglement:
6 Hij mag nooit in een ontsnapping zitten met meer dan een minuut voorsprong op het peloton.
7 Hij mag niet de rode lantaarn zijn in het eindklassement.
8 Hij mag niet op een andere manier opvallen, vb. bij een valpartij of een ander incident.
9 Indien meerdere renners aan de vorige acht voorwaarden voldoen, kiezen we na de Tour de Anoniemste Renner op dit forum.

Ondanks deze criteria werd er nog niet heel secuur een lijstje bijgehouden zoals dat tegenwoordig het geval is. Toen de Tour in volle gang werd geschoten was het even stil, en pas halverwege de tweede week werd er gediscussieerd over wie er dit jaar zou kunnen gaan winnen. Namen die genoemd werden waren onder anderen Arnaud Coyot (RIP ), Fabio Sabatini, opnieuw Brian Vandborg (net als in 2009), en, opvallend genoeg, Simon Gerrans. Er kwam ook nog een discussie op gang over Grischa Niermann, die volgens sommigen compleet onzichtbaar zou zijn en volgens anderen juist prima knechtenwerk had verricht.

Er was echter 1 man, net als in 2009, die er met kop en schouders bovenuit stak. Dit was Denys Kostyuk. Alleen degene die hem als adoptierenner had genomineerd had hem éénmaal vluchtig in beeld zien rijden, maar dan nog niet op een opvallende manier. Iedereen was het erover eens dat Denys Kostyuk de winnaar van 2011 moest worden.



2012

Na Intxaurraga, Falco en Beregd was dit jaar Tdrone de aanstichter van het topic. Hij besloot direct in de openingspost al de criteria van Brandlex vast te leggen, en noemde een persoonlijke favoriet: Pablo Urtasun. Al heel snel kreeg hij echter ongelijk, want Urtasun zat in de ontsnapping tijdens de eerste rit in lijn.

Ikzelf deed een voorzichtige poging om bij te houden welke renners er afvielen volgens de objectieve criteria, maar heb dat vervolgens niet de hele Tour lang gedaan waardoor we opnieuw pas tijdens de tweede en derde week met elkaar in discussie gingen wie het moest gaan worden. Nadat meerdere users de hele deelnemerslijst langs waren gegaan kwam men op vijf dagen voor het einde tot drie belangrijke kanshebbers: Ruben Plaza, Cyril Lemoine en Alessandro Vanotti, met daarnaast Baden Cooke en Anders Lund nog als outsiders.

In etappe 18 ging Plaza in de aanval en kwamen Lemoine en Vanotti duidelijk in beeld bij het lossen, zodat het ineens toch interessanter werd. Toen Vanotti vervolgens in de slotrit naar de Champs-Elysees veel kopwerk ging verrichten kwam Lemoine uit de bus als grote topfavoriet, ondanks het lossen in beeld in etappe 18 had niemand hem verder gezien deze Tour. Niemand bracht bezwaren in tegen de verkiezing van deze Fransman, en dus werd Cyril Lemoine de winnaar van 2012.



2013

In 2013 besloten we met zijn allen om het eens wat grondiger aan te pakken. Na respectievelijk 3, 4, 8 en 8 pagina’s in de eerste vier jaar, werden er in 2013 maar liefst 2 topics vol gepost (24 pagina’s), en wel hier en hier. Het eerste topic werd geopend door Tdrone, het tweede door Pino112.

Het topic werd reeds op 11 juni geopend, maar de voorspellingen waren redelijk tam. Irizar en Oroz werden opnieuw genoemd, en ook Elia Favilli en Lars Petter Nordhaug. Toen de Tour van start ging viel het op dat de winnaar van 2012, Lemoine, onmiddellijk in de ontsnapping zat, waardoor erop gezinspeeld werd dat hij het topic wel gelezen zou hebben.

In deze vijfde editie van het topic was het Pino112 die voor het eerst begon met een lijst opstellen van alle deelnemers en iedereen eruit te gooien die te opvallend was. Er werd nog niet gedaan aan waarschuwingen en behoorlijk rigoureus geschrapt, zodat al na etappe 2 meer dan de helft van de renners uit de lijst was verdwenen. Hierop kwam vervolgens veel kritiek, zodat er het idee geopperd werd om met waarschuwingen te gaan werken. Het schrappen ging toen wat langzamer, na 5 etappes waren er nog 66 renners in de race om meest onopvallende renner te worden.

Favorieten zoals Oroz en Vandborg werden al snel verwijderd van het lijstje, voor de Tour een week oud was. Na etappe 9 waren er nog 28 renners over, waaronder maar liefst 4 van Katusha, op dat moment de hofleverancier. Opvallende namen waren onder meer Favilli, van tevoren genoemd als favoriet, maar ook Niemiec, die kort daarvoor zesde was geworden in de Giro.

Vanaf hier ging het een stukje langzamer. Na etappe 12 waren er nog 22 renners, Niemiec was inmiddels geschrapt. Na etappe 14 waren dit er nog 16, met nu Cannondale als hofleverancier (Kristijan Koren, Alan Marangoni en Fabio Sabatini). Sabatini werd vervolgens geschrapt na een discussie of hij wel of niet teveel in beeld kwam als sprintaantrekker, samen met nog 4 anderen. De 11 overgebleven renners waren de eerder genoemde Koren, Marangoni en Favilli, samen met Assan Bazayev, Murilo Fischer, Sergio Paulinho, Aliaksandr Kuchynski, Eduard Vorganov, Guillaume Levarlet, Brett Lancaster en Cameron Meyer.

Fischer en Koren kwamen al snel hierna in opspraak, Fischer vanwege een valpartij eerder in de ronde en Koren vanwege het dichtrijden van een gaatje in een waaierrit. Verder kwam er halverwege het tweede topic een discussie op gang over enkele renners die onterecht geschrapt zouden zijn, waaronder Vandborg, Mederel en Boy van Poppel. Uiteindelijk werd echter besloten verder te gaan met het lijstje zoals dat er eerder stond, en werd afgesproken dat er volgend jaar duidelijker in de gaten te houden wanneer en om welke reden een renner geschrapt wordt.

Na etappe 18 was dit lijstje van Pino112 uitgedund tot 4 renners: Levarlet, Marangoni, Favilli en Lancaster. Favilli ging in etappe 19 in de aanval en viel dus af. Er werd met de andere 3 renners uiteindelijk een poll geopend om de winnaar te bepalen. Van deze drie kreeg Lancaster duidelijk het minste stemmen, omdat hij met zijn team de ploegentijdrit had gewonnen, wat velen toch erg dubieus vonden. Het werd dus een tweestrijd tussen Levarlet en Marangoni. Beiden waren echter niet van onbesproken gedrag: Levarlet eindigde behoorlijk hoog in het klassement, en Marangoni had veel kopwerk verricht in de etappe die Sagan won. Er was dus geen overduidelijke winnaar zoals in eerdere jaren.

De beslissing is echter nooit gevallen, doordat er onregelmatigheden plaatsvonden in de poll, waardoor er extreem veel stemmen bijkwamen voor beide overgebleven kandidaten. Uiteindelijk is de knoop nooit doorgehakt en een jaar later werden Guillaume Levarlet en Alan Marangoni samen opgenomen in de ‘hall of fame’.





2014

Voor het derde jaar op rij opende Tdrone het eerste topic, waarna er later nog een tweede (Frozen-assassin) en derde (Chiappucci) volgden. Voor het eerst in de geschiedenis dus een derde topic.

Het topic werd dit jaar pas geopend op 25 juni, en er werden niet of nauwelijks voorspellingen gedaan. In plaats daarvan werd op 4 juli, een dag voor aanvang van de Tour, door Blik de volledige lijst met deelnemers gepost, met als doel om opvallende renners gedurende de drie weken erna een voor een weg te strepen. Zo geschiedde; gedurende de eerste etappes werd er net als een jaar eerder al driftig gestreept bij valpartijen, hoge klasseringen, aanvallen, opvallend lossen in beeld, of domweg meerdere malen expliciet besproken worden. Na twee etappes waren er al 77 renners verwijderd uit de lijst. Ook kregen er nog veel renners een aantekening zonder direct geschrapt te worden. Vooral Omega Pharma en Europcar moesten het ontgelden; zij hadden na 3 etappes al nog maar 2 renners in de race voor deze prestigieuze prijs.

Na 6 etappes stonden er nog 66 renners op de lijst, waaronder illustere namen als Ruben Plaza en Fabio Sabatini, die eerder al dicht bij een overwinning waren. Ook grote namen als Rafal Majka, Michele Scarponi (RIP ) en Haimar Zubeldia stonden nog op de lijst. Deze werden wel geschrapt bij de volgende update na etappe 9, met nog 54 kandidaten over. Scarponi werd overigens geschrapt met als reden ‘aandachtshoeren, onder andere salto maken’ – een uitmuntende reden natuurlijk. Er was nog even discussie over een kopgroepje dat minder dan een minuut voorsprong had, conform de regels zoals die in 2011 waren geformuleerd zijn deze renners toen niet onmiddellijk geschrapt.

Aan het begin van het tweede topic werd het als opvallend genoemd dat José Serpa nog zo onopvallend reed, met zijn enorme snor. Niet lang daarna raakte hij echter betrokken bij een valpartij, zodat hij niet langer in de race was. Ook Sebastian Reichenbach, die sommigen hadden opgenomen in hun team bij diverse pooltjes, was opvallend onopvallend voor een relatief grote naam. Na etappe 12 waren er nog 30 renners over, met daarbij Reichenbach, Plaza, Sabatini en ook twee Nederlanders: Bram Tankink en Albert Timmer. Timmer werd echter niet lang daarna geschrapt wegens overmatig kopwerk.

Tijdens etappe 16 begon de competitie aardig in de plooi te vallen. Op dit punt waren er nog 16 renners over: Reichenbach, Plaza, Sabatini, Tankink, Vladimir Isaychev, Gatis Smukulis, Maciej Bodnar, Elia Viviani, Sebastien Minard, Alex Howes, Benjamin King, William Bonnet, Peter Stetina, Yohann Gene, Paul Voss en Florian Guillou. Rond dit moment ontstond er echter wat onenigheid omdat Boezeidekoe een eigen lijstje postte dat op veel punten afweek van de ‘officiële’ lijst, en niet regelmatig geüpdatet was tot dit moment. Er werd door de anderen besloten om dit lijstje verder te negeren, al ging dit weleens verkeerd doordat de lijstjes op een gegeven moment door elkaar werden gepost.

Van de eerder genoemde 16 vielen Isaychev, Sabatini en Stetina af wegens kopwerk tijdens etappe 16. In etappe 17 viel Smukulis af omdat hij in de achtervolging ging, en Tankink wegens opvallend lossen met naam in beeld. Op dit moment werd Guillou genoemd als voorlopige favoriet, met nog 5 etappes voor de boeg had niemand hem ook maar ergens in beeld gezien.

Guillou kwam echter in etappe 18 in de kopgroep terecht, dus hilariteit alom. Howes werd nu genoemd als back-up. Andere kandidaten waren nog altijd Reichenbach en King, maar allebei stonden ze redelijk hoog in het jongerenklassement. Dit leidde er uiteindelijk toe dat er discussie ontstond over criterium 3, dat een renner niet de top 10 zou mogen halen in het jongerenklassement. Volgens sommigen (zoals ik) zou top 5 of zelfs top 3 hierin ruimschoots voldoende moeten zijn, omdat het goed mogelijk is om volledig anoniem naar plek 7 in het jongerenklassement te rijden. Deze verandering is uiteindelijk in 2015 doorgevoerd.

Howes ging in etappe 19 in de aanval, dus was er weer een belangrijke favoriet kwijt. Ook Viviani en Gene werden geschrapt, dus waren er nog 7 over, waarvan Reichenbach nog altijd de meest prominente was. Sterker nog, na het verdwijnen van Guillou en Howes werd hij genoemd als topfavoriet om de prijs in de wacht te slepen.

Bodnar reed in etappe 20 een sterke tijdrit en Voss kwam duidelijk in beeld bij een inhaalactie, dus die werden geschrapt. Van de 5 renners die over waren – Minard, King, Bonnet, Plaza en Reichenbach – was Reichenbach de enige die nog geen waarschuwing had gekregen. De overwinning werd dan ook unaniem aan Sebastien Reichenbach gegeven, een knappe maar ook vrij dubieuze prestatie voor zo’n bekende renner.



2015

In 2015 was men weer net iets minder actief dan in 2014, we bleven namelijk hangen op twee topics. Aanstichter van het topic was ditmaal niet Tdrone, maar Johannes_vermeer, en wel reeds op 7 juni, vroeger dan ooit. De regels waren nog hetzelfde als altijd, met 1 verschilletje: na de discussie over het jongerenklassement een jaar eerder werd, na een korte beraadslaging, besloten om alleen de top 3 van het jongerenklassement uit te sluiten, niet langer de top 10.

Net als een jaar eerder was er geen uitgebreid gesprek over eventuele favorieten voor de race begon, maar werd er wel meteen vanaf het begin driftig geschrapt, ook tijdens de proloog. Vooral veel Nederlanders werden al snel verwijderd, temeer omdat de proloog verreden werd in Nederland en we dus veel in beeld kwamen. Een lastig gevalletje was Reto Hollenstein; hij was niet in beeld tijdens de proloog, maar kwam in het nieuws doordat hij betrokken was bij een valpartij vóór de start. Uiteindelijk is besloten hem een waarschuwing te geven. Na etappe 3, waar veel renners opvielen door een massale valpartij, waren er nog 133 renners in de race.

Na etappe 6 volgde er weer een update, nadat er een paar interessante dingen waren gebeurd. Een van de in het oog springende afvallers voor de onopvallende renner-verkiezing was Pieter Weening, die vanwege stayeren strafpunten kreeg in het puntenklassement. Verder moest Damiano Caruso afhaken nadat hij tegen een strobaal aan fietste. Er waren na etappe 6 nog 87 renners over, waarmee aangetoond is dat men iets voorzichtiger met schrappen was geworden ten opzichte van eerdere jaren.

Na etappe 10 waren er nog altijd 58 renners in de race. De meest opvallende namen in dit lijstje waren Michael Rogers, Scarponi (opnieuw), Zubeldia (opnieuw) en toch ook nog altijd Hollenstein, die na zijn val voor de proloog volkomen onzichtbaar was gebleven. Aan het einde van de tweede week was men iets minder conservatief geworden met het uitdunnen van de lijst, en stonden er nog 28 namen op. Hierbij was Trek hofleverancier, met nog 4 renners actief in deze verkiezing: naast Zubeldia ook Laurent Didier, Markel Irizar en Gregory Rast. Op dit punt werd Nelson Oliveira voorzichtig als favoriet genoemd om de felbegeerde prijs te winnen, maar hij viel prompt daarna aan in etappe 16 en werd geëlimineerd, net als een jaar eerder met Guillou en Howes was gebeurd.

Na afloop van etappe 18 waren er nog 18 renners over, waarvan 14 met aantekening. De vier renners die nog nergens een waarschuwing hadden opgelopen, waren Yohann Gene, Matteo Bono, José Serpa en, opvallend genoeg, voormalig top 10-kandidaat Haimar Zubeldia. Er gingen dan ook stemmen op om deze klassementsrenner die altijd nogal kleurloos was geweest de prijs voor onopvallendste renner als een soort oeuvreprijs te geven.

In etappe 19 werd Serpa opvallend in beeld gelost, en in etappe 20 ging hij ook nog in de aanval, ruimschoots voldoende om hem uit te schakelen. Florian Senechal, die al wel een aantekening had maar toch door een aantal users als onopvallendste werd genoemd, ging ook even in de aanval, wat hem ook uitschakelde. Op dit punt noemden de meeste users Yohann Gene als topfavoriet, met Zubeldia en Bono als belangrijkste concurrenten.

Uiteindelijk is er na afloop van de Tour geen poll geopend, ten dele omdat dat in 2013 alleen maar gedoe opleverde, maar het was vrij duidelijk dat Yohann Gene de meeste stemmen zou krijgen, al was er geen sprake van unanimiteit. Niettemin bleef het sentiment dat Haimar Zubeldia een soort oeuvreprijs zou verdienen rondzingen in het topic. Daarom werd hij een jaar later opgenomen in de hall of fame onder een ‘eervolle vermelding’.



2016

In 2016 werd er beduidend minder gepost dan in de twee jaar ervoor, de hele verkiezing paste op een haar na in een enkel topic. Tdrone opende voor de vierde maal het eerste topic, en na het bekend maken van de winnaar opende Franklop voor de laatste 8 posts nog een tweede topic. Interessant genoeg werd er ditmaal gekozen voor uitsluiting voor de top 5 van het jongerenklassement, in plaats van top 3 (2015) of top 10 (2011-2014).

Zoals gezegd is er minder discussie over al dan niet te schrappen renners dan in eerdere jaren, al wordt er wel behoorlijk secuur een lijst bijgehouden met afgevallen renners met bijbehorende reden. De voornaamste discussie die op gang komt is eentje over camera’s op de fiets. Oud-winnaar Cyril Lemoine en Steve Morabito komen in opspraak vanwege spelen met deze camera’s en het feit dat hier bij de regie aandacht aan wordt besteed. Er wordt echter ook het punt gemaakt dat er heel veel renners zo’n camera hebben, en dat het dus geen goede reden is om ze uit te sluiten van deze verkiezing. Uiteindelijk krijgt Lemoine slechts een aantekening, de meer opvallende van de twee.

Na 5 etappes waren er nog 114 renners over in de strijd, waaronder alle renners van FDJ, waarmee opnieuw wordt bewezen dat men wat conservatiever wordt met het schrappen. Gelukkig volgt er zowel in etappe 8 als 9 een enorme kopgroep, wat de spoeling behoorlijk verdunt. Na etappe 9 is het veld uitgedund tot precies 50 man, met als meest opvallende namen eerdere kanshebbers als Zubeldia, Lemoine (ondanks camera-incident), Gene, Bonnet, Oliveira, Plaza en Koren. Ook een paar sterke renners als Boasson Hagen, Degenkolb en Zakarin zijn nog kandidaat.

Tijdens etappe 15 gebeurt er iets vreemds. Zubeldia, die links en rechts alweer wordt genoemd als mogelijke kanshebber, besluit geen zin te hebben in deze verkiezing en gaat in de kopgroep zitten, wat onverbiddelijk uitsluiting tot gevolg heeft. Ook Ruben Plaza, die vaak ver komt in deze verkiezing, zit in diezelfde kopgroep. Na afloop van de etappe staan er nog 35 namen op de lijst.

Na etappe 18 zijn er maar liefst 26 namen over, onder meer doordat de kopgroep vaak gevormd wordt door grofweg dezelfde mannen. Van deze 26 hebben er nog 16 geen waarschuwing gekregen, waardoor een van hen waarschijnlijk de titel mee naar huis zal gaan nemen. Tijdens de slotrit wordt besloten alle renners met een waarschuwing definitief te elimineren, zodat de verkiezing zal gaan tussen een van de laatste 10 die dan nog over zijn. Deze 10 zijn: Maarten Wynants, Gregory Rast, Brent Bookwalter, Albert Timmer, William Bonnet, Matteo Bono, Luka Pibernik, Yohann Gene (na winst in 2015), Geoffrey Soupe en Matthew Hayman.

Aangezien er op het forum niet direct consensus lijkt te zijn, wordt er daags erna, op maandag, een poll geopend met de laatste 10 kandidaten. Slechts 5 renners krijgen uberhaupt stemmen, maar Bonnet (1 stem), Hayman (2 stemmen), Bono en Bookwalter (beiden 3 stemmen) maken geen schijn van kans tegen de duidelijke winnaar. Luka Pibernik krijgt maar liefst 22 stemmen (71%) en is daarmee de meest onopvallende renner van 2016.



2017

Ook dit jaar is er weer een Onopvallende Renner-verkiezing, en wel in dit topic, voor de vijfde keer gestart door Tdrone. De Tour is nog in volle gang, dus valt er nog weinig te zeggen over de winnaars. Maar vast staat dat wat ooit als grap begon in 2009, uit is gegroeid tot een serieuze verkiezing hier in het TDF-forum van Fok!. Laten we hopen dat dit nog vele jaren in stand blijft