quote:
Op woensdag 19 juli 2017 19:25 schreef MevrouwCactus het volgende:[..]
Ik heb heel veel goede dingen gelezen over Gent, dat stellen daar vaak (veel) meer embryo's aan overhouden dan in Nederland. Ze doen daar meer onderzoeken en kunnen daar meer dan in Nederland.
Ik geef heel even een tegengeluid. Ons ziekenhuis in Maastricht kreeg juist weer veel stellen uit België die in Gent het gevoel hadden niet het uiterste te hebben gedaan. Over meer onderzoeken, het hangt volgens mij van het ziekenhuis af, ons ziekenhuis werkt samen met Gent aan een Europese richtlijn voor vrouwen met endometriose die ivf doen, in mijn geval maakte overstappen dus niet uit, want ik zat al bij de bron (mijn oude gyn werkte hier persoonlijk aan als een van de hoofd artsen samen met een gyn uit Gent)
Zo heeft ons ziekenhuis ook een studie gedaan naar bmi en zwangerschapskansen, uit onderzoek bleek dat er na het totaal plaatje gekeken moest worden eet/leefpatroon/medicijngebruik maar ook de cyclus van de vrouw. Ja er is bewezen dat overgewicht invloed heeft op de vruchtbaarheid, maar dat er ook vrouwen zijn die daar geen problemen mee hebben. Uit onderzoek kwam toen ook dat ze de bmi grens daardoor konden verleggen.
Het nadeel of voordeel het is maar hoe je het bekijkt is dat Nederland niet is van "het baadt het niet dan schaadt het niet".Voorbeeld is het assisted hatching, ze maken dan een gaatje in de schil van de eicel om het te helpen bij het sneller vrijkomen en nestelen. Maastricht en nog een paar andere doen nu onderzoek hierover om te kijken bij welke groep vrouwen dit duidelijk effect heeft en welke vrouwen niet. De ingreep kost namelijk toch weer geld en ze willen hier graag weten bij welke groep het een gunstig effect heeft en welke groep niet. Maar ook wat voor invloed het heeft op de embryo zelf. Dit om te voorkomen dat het zoals in omringende landen gebruikt word als baadt het niet schaadt het niet, terwijl dat nog niet eens zeker van is.
https://www.uitgerekendjij.nl/onderzoek-naar-assisted-hatching/ (Oud artikel geen idee of er al onderzoeksresultaten zijn inmiddels)
Mijn man heeft na het mislukken van onze 2e poging flink onderzoek gedaan na slagingspercentage per ziekenhuis. Dat in België deze kans hoger ligt, ligt ook aan het feit dat ze daar meer vergoede pogingen hebben dan hier in Nederland, als je de cijfers terug vertaald naar hetzelfde aantal pogingen zijn de verschillen maar minimaal. Het enige ziekenhuis die gemiddeld hoger ligt, ligt in Duitsland Düsseldorf.
Of het vergoed word van uit je polis moet je even navragen, bij mijn weten werkt niet iedere zorgverzekeraar hier aan mee, hou rekening met het feit dat als de zorgverzekeraar wel vergoed dat je vooraf de rekening daar moet voldoen (geen idee of ze akkoord gaan met eventueel wachten op de declaratie en je dan kan betalen) en dan kan declareren. Word de poging vergoed, assisted hatching valt daar niet onder, weet niet of dat nog steeds zo is maar toen wij nog bezig waren moest je dat zelf bekostigen als je in het buitenland behandeld werd. Dus vraag echt even na bij je zorgverzekeraar.
Dit is niet om een domper te leggen en je tegen te houden, want ik vind dat als je het gevoel hebt dat een ziekenhuis niet naar je persoonlijke situatie kijkt en je daardoor kansen misloopt, je dit niet hoeft te accepteren en je dus moet overstappen naar een ander ziekenhuis of iig naar een ziekenhuis moet gaan waar je het gevoel hebt serieus genomen te worden, waar ze naar je luisteren en ook goede uitleg geven als je met vragen zit. Dat was voor ons nog het meest belangrijkste de manier waarop ze met je omgingen..
Ik zou wel een gesprek aanvragen met je huidige ziekenhuis, daar aangeven hoe je er instaat en dat je wat meer duidelijkheid wilt. Maar ook om feedback te geven over hoe jij het traject ervaart zodat ze daar wel bij toekomstige patiënten wat mee kunnen.
Verder even een dikke knuffel