Zwangerschap en geboorte deel 1791

Heel fijn Bloesem!

Bloesem een knipper

LDG: irritant zeg, zou mentholgel/zalf/poeder kunnen helpen? Dat helpt als het goed is tegen jeuk. (Geen idee of dat ook kan als je uitslag hebt. Het wordt wel gebruikt met de waterpokken.) Fijn weekend in ieder geval!

Nanuke Als het lukt, ga dan lekker even ontspannen dit weekend. Iets leuks doen met vriendinnen/je man/vriend misschien?

Ik heb last van de laatste loodjesblues, dus ik zat ook sniffend op de bank vanavond. Ik kreeg wel een pot Ben&Jerry's als troost van mijn man

Ook voor bloesem!

quote:

Op vrijdag 30 juni 2017 22:48 schreef kazy het volgende:
Bloesem een knipper

LDG: irritant zeg, zou mentholgel/zalf/poeder kunnen helpen? Dat helpt als het goed is tegen jeuk. (Geen idee of dat ook kan als je uitslag hebt. Het wordt wel gebruikt met de waterpokken.) Fijn weekend in ieder geval!

Ja ik had de bus mentholpoeder al opgezocht idd. Ik wacht wel ff tot de uitslag wat minder gevoelig is, want anders brand het vast als de hel . Hopelijk was het n eenmalig dingetje.

En thnx, ik heb zin om weg te gaan, dagje sauna, telefoons uit, ontbijtjes in bed even echt tijd voor elkaar

quote:

Op vrijdag 30 juni 2017 21:13 schreef Bloesem. het volgende:
Het klopte!

quote:

Op vrijdag 30 juni 2017 21:13 schreef Bloesem. het volgende:
Het klopte!

Verder nog felicitaties voor stroopwafelmeisje en Sara! Goeie timing

Bloesem, gefeliciteerd

LDG, vervelend die jeuk ik hoop dat het snel minder wordt! Veel plezier dit weekend!

Jaaa, Bloesem, een knipper.

Nanuk, je zit rond de dertig weken toch? Buiten dat de hele situatie gewoon rot is, merkten een boel dames rond mijn zwangerschap echt een mentale dip rond de dertig weken.
Gooi het er lekker uit. Komt wel goed sgratje.

Kazy, heeft de ben en Jerry's geholpen? Goed afgerichte man btw.

Vandaag alweer 17 weken. Echt. Deze zwangerschap vliegt zo. Het idee van een jongetje begint te landen.

quote:

Op zaterdag 1 juli 2017 06:43 schreef Krisvc het volgende:
Nanuk, je zit rond de dertig weken toch? Buiten dat de hele situatie gewoon rot is, merkten een boel dames rond mijn zwangerschap echt een mentale dip rond de dertig weken.
Gooi het er lekker uit. Komt wel goed sgratje.

Echt ja? Ik ben inderdaad nu 29 weken. Momenteel vraag ik me af hoe ik t moet volhouden tot mijn verlof, terwijl ik eerder ondanks alles het juist nog heel prettig vond om de deur uit te gaan en bezig te zijn. Ik hoop dus maar dat t inderdaad een tijdelijke dip is. Zwanger zijn is echt veel zwaarder dan ik vantevoren dacht.

quote:

Op zaterdag 1 juli 2017 08:17 schreef Nanuke het volgende:

[..]

Echt ja? Ik ben inderdaad nu 29 weken. Momenteel vraag ik me af hoe ik t moet volhouden tot mijn verlof, terwijl ik eerder ondanks alles het juist nog heel prettig vond om de deur uit te gaan en bezig te zijn. Ik hoop dus maar dat t inderdaad een tijdelijke dip is. Zwanger zijn is echt veel zwaarder dan ik vantevoren dacht.

Klinkt herkenbaar! Zorg dat je je rust pakt wanneer het kan. En vraag om hulp wanneer het nodig is. Mensen vinden het fijn om te kunnen helpen maar weten vaak zelf niet wat ze aan zouden kunnen bieden.
Hopelijk is je dip tijdelijk en kun je straks ook weer wat meer genieten.

Ik had trouwens na de bevalling pas door hoe zwaar de zwangerschap eigenlijk voor mijn lichaam was geweest. Ik dacht heel de tijd dat het eigenlijk wel prima ging, op wat ongemakken na. En daarna dacht ik dat alles wel weer redelijk snel naar het oude zou gaan. Ja dat laatste was dus helaas niet zo.. Maar ken ook genoeg verhalen van mensen waarbij (ze zeggen dat) het wel zo is dus wie weet is er nog hoop voor deze keer

Hier ook n soort breekpunt rond 30 wk. Ik kon niks meer hebben, voelde me doodongelukkig, twijfelde aan alles, waarom wilde ik dit, wil ik dit eigenlijk wel ect ect.

Werk zat bij mij ook dwars, dus toen maar eens wat knopen door gaan hakken. Achteraf heerlijk maar ik merk nu wel dat nu ik wat meer tijd voor mezelf heb ik daadwerkelijk ook tijd en aandacht voor mijn zwangerschap heb. Daarvoor ramde ik gewoon maar door en had ik geen tijd/energie om er mee bezig te zijn, ook in mijn hoofd.

quote:

Op vrijdag 30 juni 2017 21:13 schreef Bloesem. het volgende:
Het klopte!

Super fijn!!

Ik vind het ergens een beetje eng dat ik nog maar 3 weken hoef te werken (9 werkdagen).
Maar ergens ben ik er ook wel heel erg aan toe, ik ga maar door en dat uit zich in vervelende harde buiken en rugpijn savonds
Hier er ook nog nooit bij stil gestaan dat zwanger zijn echt zwaar kon zijn. Ik kan wel janken omdat ik niet eens meer normaal m'n schoenen aan krijg, laat staan iets van de grond te pakken of opstaan vanaf de bank.
Ik durf nu wel wat meer aan m'n collega's te vragen maar echt van harte gaat het niet
Vriendlief is bang dat ik het niet volhoud die laatste 3 weken en heeft liever dat ik wat eerder stop, de schat

Ldg, je beschrijft idd hoe het hier nu is. Gewoon doorgaan, afspraak na afspraak, werken en vrijwilligerswerk en tussendoor nog proberen om wat sociale dingen erin te proppen. Er is naast al die dingen nergens ruimte voor, alle energie is weg en ik vergeet vanalles. Ik kwam gisteren tot de ontdekking dat ik dus nog niet eens naar kinderopvang gekeken heb voor na mijn verlof. En dat ik voor de katten 3 weken geleden weer medicijnen had moeten bestellen, etc, etc.

Miss_C, Ik wil wel om hulp vragen, ik heb alleen geen idee waarmee. Mijn mam komt af en toe al in huis helpen met opruimen/schoonmaken, en verder weet ik niet wat een ander zou kunnen doen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Heel herkenbaar wat jullie schrijven.
Mijn manier was: benoemen op mijn werk, een concreet vragen om een uur later beginnen. Dat maakte zoveel uit! En een uur later op (al was ik vaak al wakker, het was toch erg fijn) én een uur korter werken.

Daarnaast heb ik heel veel avonddingen geschrapt. Sociale activiteiten afgezegd. Of aan mensen gevraagd hierheen te komen, en anders niet. Ondanks al die dingen ben ik toch nu pas, met 37+ weken, en al 3 weken met verlof, echt in staat om na te denken over de naam, het kaartje, het kamertje. Dat komt doordat ik hiervoor gewoon mezelf was, werkend en doend, en daarnaast zwanger. Nu ben ik in de eerste plaats zwanger. Dat is waarschijnlijk sowieso een logische ontwikkeling richting het einde, maar ik denk nu wel: had ik mezelf maar nog meer rust gegund in de weken ervoor. Je hoofd vouwen rond het concept zwanger zijn en een kind krijgen kost gewoon tijd en aandacht...

Oh ja, en niet onbelangrijk: ik voel dat ik veel fitter word met het verlof. Omdat ik meer energie over heb om te besteden aan bewegen, naar mijn lichaam luisteren, rusten.

edit: nanuke, je vraagt hoe: ik heb iedereen die zei 'ik wil wel een keer wat doen' een keer ingepland om te komen en een concreet taakje te geven. maar eerlijk gezegd was mijn moeder tot nu toe de grootste hulp. omdat die het beste door de façade heen ziet wat ik nodig heb. niet alleen koken, maar ook afwassen, zeg maar.

Nanuke

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ook een dikke voor Flav. Zo herkenbaar al jullie verhalen. Helpt iig dat ik blijkbaar niet de enige ben.

quote:

Op zaterdag 1 juli 2017 09:59 schreef CassElliot het volgende:
Nanuke

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dat dacht ik dus ook, denk hoe meer je het op probeert te houden hoe voller de spreekwoordelijke emmer wordt. Is er iemand waar je mee kunt praten, nanuke?

Een knipper voor Bloesem gefeliciteerd

Dikke knuffels voor iedereen die er een kan gebruiken

Hier lekker wezen shoppen voor een kinderwagen en een maxicosi.
Mooie muursticker uitgezocht voor de babykamer en de kleuren al een beetje besproken met me vriend. O ja de meubels voor de babykamer hebben we ook al 😀

quote:

Op donderdag 29 juni 2017 22:50 schreef twist02 het volgende:
Voor aanpassingen in de OP graag even een quote/PM/DM!

Iemand die nog het geslacht toegevoegd wil hebben?

Hoi Twist02.
Mag er bij mij en Norther een jongen achter?

quote:

Op zaterdag 1 juli 2017 12:00 schreef twist02 het volgende:

[..]

Staat erbij!

Ik lees elke dag maar reageren blijft achter
Wil je bij mij ook jongen achter mijn naam zetten?

quote:

Op zaterdag 1 juli 2017 09:52 schreef Nanuke het volgende:
Ldg, je beschrijft idd hoe het hier nu is. Gewoon doorgaan, afspraak na afspraak, werken en vrijwilligerswerk en tussendoor nog proberen om wat sociale dingen erin te proppen. Er is naast al die dingen nergens ruimte voor, alle energie is weg en ik vergeet vanalles. Ik kwam gisteren tot de ontdekking dat ik dus nog niet eens naar kinderopvang gekeken heb voor na mijn verlof. En dat ik voor de katten 3 weken geleden weer medicijnen had moeten bestellen, etc, etc.

Miss_C, Ik wil wel om hulp vragen, ik heb alleen geen idee waarmee. Mijn mam komt af en toe al in huis helpen met opruimen/schoonmaken, en verder weet ik niet wat een ander zou kunnen doen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Dat je bang bent voor een terugval zodra je op de rem trapt is begrijpelijk, maar het hoeft niet te gebeuren he . Het is goed dat je je ervan bewust bent, dat daar n valkuil is maar dat bewustzijn zorgt er ook voor dat je kleine singalen die er mogelijk op wijzen kunt opvangen en ombuigen. Alsjeblieft neem tijd voor jezelf, dat je gewoon even n middagje op de bank kan liggen, met je handen op je buik en even in t moment kunt zijn. Juist nu je die tijd voor jezelf nog wel kunt maken. Je kunt niet altijd blijven rennen en over een tijdje wordt het alleen maar drukker, dus dit is het moment voor de rem . Geloof me, ik weet als geen ander hoe kut het is en hoe zwak je je kan voelen om het toe te moeten geven, maar beter nu even afremmen dan helemaal niet en straks als de kleine er is helemaal opbranden

quote:

Op vrijdag 30 juni 2017 21:13 schreef Bloesem. het volgende:
Het klopte!

Wat fijn!!

Nanuke, eens met LDG. Neem nu het nog kan af en toe een moment echt voor jezelf. Je kunt niet altijd maar te hard door blijven rennen, ook al zou je dat graag willen, er komt een moment dat je lichaam je een halt toeroept.

Verder wel herkenning wat betreft 30 weken en mentale dip. Aan de ene kant de onzekerheid dat ik niet weet waar ik aan toe ben, aan de andere kant ineens stress van wat ik nog allemaal moet regelen. Vandaag maar eens heel gericht uitgezocht wat we nog allemaal moeten aanschaffen en waar. Kan ik nu gaan nadenken over wanneer, dat helpt me wel om weer wat rust in mijn hoofd te creëren.
En jeetje die geboortekaartjes, er is zooovveeeel keuze dat ik door de kaartjes het kaartje niet eens kan zien...en laten we het maar niet hebben over de naam . De smaak van mij en mijn vriend loopt nogal uiteen en hoop nu maar dat hij meegaat met mijn favoriet...

Het bruinverlies is er overigens nog steeds, dat mag wel eens klaar zijn nu