Evolutie en werkelijkheid - perception of reality goes extinct.

quote:

Op vrijdag 21 juli 2017 17:32 schreef JerryWesterby het volgende:

Voor Wheeler was niet materie maar informatie de fundamentele werkelijkheid. Waarnemers stellen in feite voortdurend ja/nee vragen aan die werkelijkheid en creeren daarmee bits. Ook in het verleden, via 'backward causation' (bekend uit de delayed choice experimenten). De bits vormen vervolgens de natuurwetten en de fysische its, die dan weer waarnemers voortbrengen. Zo krijg je een lusvormig 'participatory universe' dat zichzelf verklaart en in stand houdt.

Ja, ik vond die delayed choice quantum eraser ook wel een vaag ding, maar toch kon ik mijn gedachte betreffende 'fotonen kennen geen tijd en afstand' niet loslaten. Wanneer dat het geval is (en dat is eigenlijk de enige conclusie welke je kunt trekken betreffende deeltjes die lichtsnelheid gaan). dan lijkt het enkel voor ons dat er een keus terug in tijd wordt gemaakt, echter voor de fotonen vertrekken ze op hetzelfde tijdstip, leggen beide dezelfde afstand af (nul afstand) in dezelfde tijd (ook nul tijd).

Wij weten niet beter dan continue met tijd te rekenen, maar een foton kent helemaal geen tijd.

quote:

Het begint me meestal te duizelen als ik dit soort dingen denk. Waarom is er iets? Waarom is er niet gewoon niks? Kan er eigenlijk wel niks zijn? 'Er is niets' is ten slotte een interne contradictie. Want wat is 'is'? 'Is' betekent dat er iets is.

Ik ken die momenten ook, geeft soms best een eng gevoel. Soms wil ik dan wel eens tot de conclusie komen dat ons heelal enkel uit informatie en logica bestaat. een simulatie zou volgens occams razor toch echt eenvoudiger kunnen bestaan. Dan heb je binnen onze heelal helemaal niet iets nodig, enkel info en logica.