R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Daar ben ik het met je eens. Mijn eerste therapeute (niet lekker btw) probeerde mij echt een minderwaardigheidsgevoel aan te lullen. Zij vond dat ik mijn huidige situatie maar moest accepteren en ik moest niet verder investeren in mijn leven. Dat kon ik toch niet, volgens haar dan.quote:Op vrijdag 23 juni 2017 20:20 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Daarom zal het ook niet altijd even klikken met elke therapeut.
soooo, da's mooi!
Auw... dat is echt een faal tot en metquote:Op zaterdag 24 juni 2017 18:52 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]
Daar ben ik het met je eens. Mijn eerste therapeute (niet lekker btw) probeerde mij echt een minderwaardigheidsgevoel aan te lullen. Zij vond dat ik mijn huidige situatie maar moest accepteren en ik moest niet verder investeren in mijn leven. Dat kon ik toch niet, volgens haar dan.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij
)
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij
)
Bij schematherapie heb je 23 modussen van gedrag.quote:
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij
Sommige mensen worden boos als ze geen aandacht krijgen, sommige mensen worden stil..
Andere gaan in de luie modus, verwaarlozen zich zelf.
Met alleen lui word je niet opgenomen hoor..
Vraag me alleen af, wat hebben ze gezegd over je overmatige gamen?
Dat was niet gezond, obsessief gewoon..
Mijn kliniek was gewoon "tof".
Het gaf rust, structuur, aandacht en herstel.
Hell To The Liars
Je komt echt niet zo maar in een kliniek terecht. Dan is er echt wel wat aan de hand. Niet zo streng zijn voor jezelfquote:
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij
Wel lekker dat je je laptop mee kan nemen en in de weekenden naar huis kan. Dan is het minder ontwrichtend. Ik hoop echt dat je er wat aan hebt.
Ik denk dat het soort opname dat jij hebt, niet te vergelijken is met de mijne.
Heel erg veel sterkte en succes
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Vond het ook niet netjes. Dat was ook meteen de reden om met therapie te stoppen.quote:
[..]
Auw... dat is echt een faal tot en met
soooo, da's mooi!
Jammerquote:
[..]
Vond het ook niet netjes. Dat was ook meteen de reden om met therapie te stoppen.
Niet netjes is zacht uitgedrukt
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Fijn dat de eerste week erop zit en je je al een beetje thuis begint te voelen! En ik denk niet dat die gedachte realistisch is. Je komt niet zomaar in aanmerking voor een klinische opname.quote:
Eerste week zit erop, ben vandaag thuis (want zoals ik eerder zei ben ik op zaterdagen en zondagen thuis). Ik ben na die eerste huilbui alleen maar vooruit gegaan en ik voel me nu aardig thuis daar. Vanaf volgende week heb ik ook een laptop bij waar ik af en toe een spelletje op kan spelen in mijn vrije tijd; misschien voel ik me daardoor ook meer thuis.
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Als er trouwens nog anderen zijn die zijn/haar ervaringen willen delen over hun klinische opname, dan hoor ik het graag. Het liefst mensen met een angst/paniekstoornis, borderline of depressie (of allemaal tegelijk zoals bij mij
Ik heb dus in 2014 een klinische opname gedaan voor persoonlijkheidsproblematiek/depressie. De bedoeling was 1 jaar opname, maar ik ben na een kleine 4 maanden gestopt omdat het te intensief voor me was icm mijn diabetes. En ik voelde me ook niet heel veilig in de kliniek, wat het moeilijk maakte om me echt kwetsbaar op te stellen en echt de diepte in te gaan.
We leefden met totaal 27 mensen, verdeeld over 3 groepen. De echte therapiëen ( psycho, beeldend, PMT, schematherapie etc) had je met je eigen groep van 9 mensen. Maar de dingen als doelen bespreken, huisvergaderingen etc had je met zijn allen. En in huis leefde je dus met zijn allen. Je had 2-persoonskamers en je mocht overdag niet op je kamer. Vanaf 19 uur mocht je je telefoon en vanaf half 10 's avonds mocht je naar bed. Naast de gewone corveetaken ( koken,boodschappen doen, schoonmaken etc) had je verschillende commissies. De kascommissie, taak zieken, taak schade, taak was, taak sleutel (die controleerde elke avond en voor we op weekend gingen of alle ruimtes goed waren achtergelaten), taak maatje (nieuwe mensen opvangen), taak tuin, buurtcommissie etc. Dus eigenlijk was je als groep echt overal zelf verantwoordelijk voor. Sommige taken werden elke 3 weken verdeeld, anderen elke week. Maar er kwam dus echt heel veel bij kijken naast de gewone therapie. En dat maakte dat het voor mij te intensief was. Want tegen de tijd dat je dan eindelijk klaar was met alles op een dag, dan was ik zo doodop dat ik dus ging douchen en naar bed ging. Dus echt ontspannen en lol maken kwam er dan niet meer van.
Het gewone therapie gedeelte trok ik wel, maar alles wat erbij kwam kijken niet. Het waren ook veel te veel prikkels voor mij, constant met 27 mensen en dan nog therapeuten/socio's samenleven, eten, etc. Constant mensen om je heen, je niet mogen terugtrekken. Later kreeg ik wel een rustrooster, hoefde ik niet meer mee te doen met commissies en mocht ik wel tussendoor op mn kamer even uitrusten. Maar omdat ik me dus ook niet helemaal veilig voelde, heb ik toen toch besloten om te stoppen.
Er waren heel veel leefregels, maar omdat iedereen er met zijn eigen problemen zit, heb je best wel veel confrontaties en conflicten. Maar er waren ook verboden relaties onderling, er werd in de weekenden met elkaar afgesproken en drugs gebruikt dat sommigen zondagavond bij terugkomst nog niet nuchter waren, er is een man weggestuurd vanwege seksueel grensoverschrijdend gedrag, er waren slaande ruzies. Dus dat waren niet echt dingen waardoor ik me op mn gemak voelde, omdat ik juist zoveel problemen heb gehad met agressie/seksueel overschrijdend gedrag. En dat kwam ik daar weer in zo'n situatie en werd ik elke keer getriggerd ipv dat ik het kon verwerken.
Ik heb op zich die paar maanden wel heel veel inzicht opgedaan en wel heel veel over mezelf geleerd. Ook omdat je constant gespiegeld en op je gedrag aangesproken wordt. Echt alles wordt geanalyseerd. En soms is dat wel goed, maar soms werkte het ook tegen. Had ik door mijn diabetes bijvoorbeeld een hypo waardoor ik even niet mee kon doen ergens mee en dan werd het meteen geanlyseerd of ik het niet als smoesje gebruikte als vermijding, terwijl ik me al kut genoeg voelde erdoor.
Je moest ook echt overal een officieel verzoek voor schrijven als je een keer naar de dokter moest ofzo, en dan moest dat eerst goedgekeurd worden enzo.
Wij waren ook in het weekend thuis en op woensdagavond hadden we vrije avond en mocht je weg. 1 Keer in de maand was er een bezoekersavond en dan mochten mensen in de kliniek op bezoek komen, maar verder niet.
Ik ben dus na 4 maanden gestopt en toen deeltijd ( 3 dagen in de week) gaan doen, en dat ging een stuk beter. Achteraf denk ik dat het beter was gegaan als die groep niet uit 27 mensen bestond, maar gewoon alleen uit 9. Dan had ik het denk ik een stuk beter getrokken. Maar een groep van 27 mensen was voor mij ook teveel om te kunnen vertrouwen, helemaal met de dingen die allemaal nog gebeurden. En als je de anderen niet allemaal vertrouwt dan heeft het dus geen zin, want dan laat je niet je diepste gevoelens zien. En dat moest ik juist leren.
Nouja, heel verhaal, hopelijk heb je er wat aan en anders hoor ik het wel
En het komt nu misschien een beetje negatief over allemaal, maar dat is gewoon echt puur persoonlijk. En ik heb ook echt wel leuke dingen meegemaakt hoor
Verder nog wel een aantal klinische crisisopnames gehad vanwege mn depressie, maar dat was niet echt behandeling ofzo.
Geniet van je vrije weekend en rust goed uit, want zo'n eerste week is ontzettend vermoeiend met al die nieuwe indrukken.
[ Bericht 0% gewijzigd door _Hestia_ op 25-06-2017 11:15:11 ]
Die gedachten had ik ook. Ik had er zelfs nachtmerries over gehad dat de andere clienten boos op me werden omdat ik daat volgens hun zonder reden zat, terwijl zij 'echte' problemen hebben.quote:
De afgelopen dagen spookt er een vraag in mijn hoofd rond: ben ik niet gewoon lui? Ik heb vaak het idee dat de andere mensen die in de kliniek zitten veel ergere problemen hebben. Ben ik niet gewoon een verwend joch die een schop onder zijn kont nodig heeft? De tijd gaat het leren I guess.
Maar luie mensen melden zich niet vrijwillig aan bij zo'n kliniek met het gegeven dat ze hard aan zichzelf moeten werken.
Holymoly wat een heftige opname Hestia... Ik kan het heel goed begrijpen dat je dat niet trok. En al zeker niet voor een jaar lang.
Ik vond twee keer drie weken EMDR-sessies zwaar zat (opname, minimaal 3 uur per dag EMDR, 3 uur per dag exposure, de rest PMT en psycho-educatie). Ik ging er echt stuk en kon na de eerste drie weken gelijk de separeer in. Daarna nogmaals drie weken geprobeerd, weer direct opname erachteraan. Ik ben echt doodsbang geworden voor opnames door die ervaring... En dat is heel wat lichter dan dat jullie omschrijven
Ik vond twee keer drie weken EMDR-sessies zwaar zat (opname, minimaal 3 uur per dag EMDR, 3 uur per dag exposure, de rest PMT en psycho-educatie). Ik ging er echt stuk en kon na de eerste drie weken gelijk de separeer in. Daarna nogmaals drie weken geprobeerd, weer direct opname erachteraan. Ik ben echt doodsbang geworden voor opnames door die ervaring... En dat is heel wat lichter dan dat jullie omschrijven
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik heb iets heel stoers gedaan. Of eigenlijk is het helemaal niet stoer, maar voor mij is het heel eng wat ik gedaan heb: Ik heb gisteren met blote voeten in het gras gestaan!
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het leukste is, dat ze mij in 2016 opnieuw aan haar wilden koppelen! Daar heb ik meteen nee tegen gezegd.quote:
[..]
Jammer
soooo, da's mooi!
Een klein succes is een grote stap! Goed gedaan!quote:
Ik heb iets heel stoers gedaan. Of eigenlijk is het helemaal niet stoer, maar voor mij is het heel eng wat ik gedaan heb: Ik heb gisteren met blote voeten in het gras gestaan!
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan
soooo, da's mooi!
Naja, dat was waarschijnlijk met de beste bedoelingen. Onder het motto van een bekend gezicht en zo. Goed dat je daar zo assertief op reageerdequote:
[..]
Het leukste is, dat ze mij in 2016 opnieuw aan haar wilden koppelen! Daar heb ik meteen nee tegen gezegd.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Thnx! Vet lang mee geoefend, maar het is gelukt!quote:
[..]
Een klein succes is een grote stap! Goed gedaan!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Onzinbericht en de reacties daarop verwijderd. Thanks guys .
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Het valt mij op dat beestjes ook heel vaak voorkomen in je psychosen.quote:
Ik heb iets heel stoers gedaan. Of eigenlijk is het helemaal niet stoer, maar voor mij is het heel eng wat ik gedaan heb: Ik heb gisteren met blote voeten in het gras gestaan!
Oké, ik ben doodsbang voor beestjes en poep en dingen die in me kunnen kruipen en durf amper met schoenen over het gras heen. Ik loop liever een half uur om dan dat ik in gras moet staan. Dus vanuit een tuinstoel mijn moeten in het gras zetten was echt huge. En eng en ik voel me vies, maar ik heb het wel gedaan
Ik zit toch weleens te denken of dat niet met behandeling minder of draaglijker kan worden. Ik ben dus geen psychiater en ik heb er de ballen verstand van. Echter iets zegt mij dat wanneer jij meer eigenwaarde gaat krijgen die psychotische verschijnselen ook gaan veranderen. Het zal er waarschijnlijk altijd blijven, maar het gaat denk ik dan minder effect krijgen op jouw leven.
Klopt, het is echt zo'n standaard ding. Net zoals het ervaren van mensen die er niet zijn. Ik weet niet waardoor dat zo is. Op beide gebieden heb ik wel het nodige opgelopen (als kind moest ik wel oppassen en bang zijn voor mannen die mijn kamer in kwamen en pestkoppen hebben meer dan eens mijn mond vol met wormen gestopt), dus het kan best hand in hand gaan. Volgens mijn psych heb ik een enorme gevoeligheid voor psychoses, maar wordt dat verergerd door de PTSS. Psychoses zullen er altijd blijven, maar met behandeling kunnen ze gemakkelijker worden.quote:
[..]
Het valt mij op dat beestjes ook heel vaak voorkomen in je psychosen.
Dat inderdaad! Het werkt nu nog ontwrichtend, maar ik heb de goede hoop dat het steeds beter gaat worden. En een beetje meer eigenwaarde zal het misschien ook gemakkelijker maken. Ik voel me altijd smerig en minderwaardig en dat komt terug in wat ik ervaar.quote:Ik zit toch weleens te denken of dat niet met behandeling minder of draaglijker kan worden. Ik ben dus geen psychiater en ik heb er de ballen verstand van. Echter iets zegt mij dat wanneer jij meer eigenwaarde gaat krijgen die psychotische verschijnselen ook gaan veranderen. Het zal er waarschijnlijk altijd blijven, maar het gaat denk ik dan minder effect krijgen op jouw leven.
Dank je wel
Je bericht geeft me hoop
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Klopt, zij schijnt hier binnen de GGZ een expert op het gebied van borderline te zijn. Jammer dat het geen mensen mens is.quote:
[..]
Naja, dat was waarschijnlijk met de beste bedoelingen. Onder het motto van een bekend gezicht en zo. Goed dat je daar zo assertief op reageerde
soooo, da's mooi!
Oefen je dat nou op kunstgras?quote:
[..]
Thnx! Vet lang mee geoefend, maar het is gelukt!
soooo, da's mooi!
Nou... hij had een punt.quote:
Onzinbericht en de reacties daarop verwijderd. Thanks guys
soooo, da's mooi!
Soms mist de klik gewoonquote:
[..]
Klopt, zij schijnt hier binnen de GGZ een expert op het gebied van borderline te zijn. Jammer dat het geen mensen mens is.
En wanneer je met mensen werkt, moet je zeker goed contact kunnen leggen. Gelukkig ben je er vanafquote:
Nee, eerst met schoenen erin staan tot het niet meer heel erg eng was. Toen een stukje gaan lopen met schoenen aan. Daarna op een dekentje in het gras zitten. Daarna staan met schoenen uit en dat lopen moet nog even geoefend worden
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Super goed bezig hoor! Dit is echt een goede Exposure. Trots op jouquote:
[..]
Soms mist de klik gewoon
[..]
En jouw opname is idd niet met die van ons te vergelijken, maar zoveel EMDR en Exposure op een dag is ook heftig hoor! Ik had van allebei altijd gewoon 1 sessie maar dan was ik ook dagen van slag. Dus snap het echt wel van jou hoor
[ Bericht 6% gewijzigd door _Hestia_ op 26-06-2017 10:56:57 ]
Dank je welquote:Op maandag 26 juni 2017 10:24 schreef _Hestia_ het volgende:
[..]
Super goed bezig hoor! Dit is echt een goede Exposure. Trots op jou
En jouw opname is idd niet met die van ons te vergelijken, maar zoveel EMDR en Exposure op een dag is ook heftig hoor! Ik had van allebei altijd gewoon 1 sessie maar dan was ik ook dagen van slag. Dus snap het echt wel van jou hoor
. Ik wil niet door mijn rare ideeën mijn wereld op de kop zetten. Ondanks dat ik nog steeds beestjesgevoelens heb maar gewoon doorzetten totdat ik rustig op het gras durf te zitten Nee, toen ik werd opgenomen was er buiten de eetstoornis nog geen diagnose. Daarna kwam de PTSS en die traumabootcamp. Pas toen ik onderzoek eiste (ja, ik weet het, onbeleefd, maar ik werd gek van alle diagnoses en de continue wisseling erin), werd het duidelijk. En toen was ik alweer thuis. Plus dat psychoses denk ik anders behandeld worden dan persoonlijkheidsstoornissen uit een andere cluster
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
