[Centraal] Persoonlijkheidsstoornissen #12

quote:

Op maandag 31 juli 2017 18:49 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Stages heb ik verkloot op mijn eerste opleiding (ben in vier jaar tijd drie keer overspannen geraakt door stages. En die overspannenheid werd officieel gediagnosticeerd waardoor ik niet verder kon. Daarna bij logo begonnen aan stage en toen werd ik in een noodtime opgenomen. En na de zomer doe ik een poging. Ben zo bang

Wat voor stages heb je allemaal gelopen?

quote:

Op maandag 31 juli 2017 18:51 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Wat voor stages heb je allemaal gelopen?

Ik heb een keer of vijf/zes voor de klas gestaan in het basisonderwijs
En die van de opnames was een logopediestage
Na de zomer komt ook weer een logostage

quote:

Op maandag 31 juli 2017 18:52 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik heb een keer of vijf/zes voor de klas gestaan in het basisonderwijs
En die van de opnames was een logopediestage
Na de zomer komt ook weer een logostage

Meen je niet? Ik heb ook voor de klas gestaan! Vreselijk was dat. Ik was altijd blij dat het weer drie uur was. Wat een ellende!

Logopedie is wel interessant. Waar ben je dan bang voor?

quote:

Op maandag 31 juli 2017 18:54 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Meen je niet? Ik heb ook voor de klas gestaan! Vreselijk was dat. Ik was altijd blij dat het weer drie uur was. Wat een ellende!

Logopedie is wel interessant. Waar ben je dan bang voor?

Voor de klas staan vond ik heerlijk. Ik kon ook goed lesgeven. Alleen het was psychisch te zwaar
Ik ben gewoon heel bang psychisch weer uit de bocht te vliegen. Dit wordt voor mij de grote test of ik een werkend bestaan aankan

quote:

Op maandag 31 juli 2017 18:54 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Voor de klas staan vond ik heerlijk. Ik kon ook goed lesgeven. Alleen het was psychisch te zwaar
Ik ben gewoon heel bang psychisch weer uit de bocht te vliegen. Dit wordt voor mij de grote test of ik een werkend bestaan aankan

Dan ondergaan we samen die test. Ik hoor in september wat het UWV met mij in petto heeft. Nu lijkt het wel alsof de zomer heel lang duurt waarin niets gebeurt.

quote:

Op maandag 31 juli 2017 18:56 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Dan ondergaan we samen die test. Ik hoor in september wat het UWV met mij in petto heeft. Nu lijkt het wel alsof de zomer heel lang duurt waarin niets gebeurt.

Dan duim ik voor ons samen! Heel veel succes

quote:

Op maandag 31 juli 2017 18:57 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dan duim ik voor ons samen! Heel veel succes

Je gaat nog raar opkijken hoever wij gaan komen.

Ik duim ook voor jullie

quote:

Op maandag 31 juli 2017 18:58 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Je gaat nog raar opkijken hoever wij gaan komen.

Van jou geloof ik het zeker
En ik ga gewoon vechten voor mijn toekomst

quote:

Op maandag 31 juli 2017 18:58 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Van jou geloof ik het zeker
En ik ga gewoon vechten voor mijn toekomst

Terecht dat je de wapens op gaat nemen. Je komt er wel, Child. Maar wel lekker in je eigen tempo. Daar is niets mis mee.

quote:

Op woensdag 26 juli 2017 16:37 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Denk eens heel goed na of die gedachte rationeel is.

Het is gekoppeld aan mijn ervaringen. Het is dus rationeel.

quote:

Op dinsdag 1 augustus 2017 00:53 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Het is gekoppeld aan mijn ervaringen. Het is dus rationeel.

Hoe jij dingen ervaart is subjectief.

Als ik merk dat mensen het moeilijk vinden om mij aan te spreken, dan kan ik daaruit de conclusie trekken dat mensen mij niet interessant vinden of niet aardig.

Ik heb daarmee wel correct dat het met mijzelf heeft te maken. Het feit dat ik mensen mij moeilijk aanspreken, is een objectieve waarneming. De conclusie dat mensen mij onaardig en niet interessant vinden, heb ik er zelf aan gekoppeld. En die conclusie hoeft niet persé waar te zijn.

Als je blijft volharden in je eigen overtuigingen en je niet open wilt stellen dat dingen weleens anders zouden kunnen zijn dan hoe jij ze nu op dit moment ziet, dan zal je er niet komen.

En als het wel waar zou zijn dat mensen je inderdaad niet interessant vinden en niet aardig, dan kan je ervoor kiezen om aan jezelf te werken. Conclusies trekken dat het allemaal aan de anderen ligt, is de weg van de minste weerstand en brengt je geen centimeter verder.

quote:

Op dinsdag 1 augustus 2017 11:37 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Hoe jij dingen ervaart is subjectief.

Als ik merk dat mensen het moeilijk vinden om mij aan te spreken, dan kan ik daaruit de conclusie trekken dat mensen mij niet interessant vinden of niet aardig.

Ik heb daarmee wel correct dat het met mijzelf heeft te maken. Het feit dat ik mensen mij moeilijk aanspreken, is een objectieve waarneming. De conclusie dat mensen mij onaardig en niet interessant vinden, heb ik er zelf aan gekoppeld. En die conclusie hoeft niet persé waar te zijn.

Als je blijft volharden in je eigen overtuigingen en je niet open wilt stellen dat dingen weleens anders zouden kunnen zijn dan hoe jij ze nu op dit moment ziet, dan zal je er niet komen.

En als het wel waar zou zijn dat mensen je inderdaad niet interessant vinden en niet aardig, dan kan je ervoor kiezen om aan jezelf te werken. Conclusies trekken dat het allemaal aan de anderen ligt, is de weg van de minste weerstand en brengt je geen centimeter verder.

Zoals jij denkt dacht de psychiatrie in eerste instantie ook. Ze hebben me daarom bijvoorbeeld sociale vaardigheidstraining gegeven. Toen kwam de waarheid naar boven. Nu weten ze wel beter. Niks "minste weerstand", niks "anders zouden kunnen zijn" en niks "subjectief". Het is de keiharde realiteit. Mensen, die zich wel sociaal naar me opstellen, zijn de uitzonderingsgevallen. Helaas kom ik dat soort mensen alleen bij de lotgenotengroep tegen. Zelfs bij de GGZ valt het soms heel erg tegen, bijvoorbeeld narcistische, stalkende begeleiders en behandelaren die me alleen met rust laten wanneer ik de politie inschakel.

quote:

Op dinsdag 1 augustus 2017 13:17 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Zoals jij denkt dacht de psychiatrie in eerste instantie ook. Ze hebben me daarom bijvoorbeeld sociale vaardigheidstraining gegeven. Toen kwam de waarheid naar boven. Nu weten ze wel beter. Niks "minste weerstand", niks "anders zouden kunnen zijn" en niks "subjectief". Het is de keiharde realiteit. Mensen, die zich wel sociaal naar me opstellen, zijn de uitzonderingsgevallen. Helaas kom ik dat soort mensen alleen bij de lotgenotengroep tegen. Zelfs bij de GGZ valt het soms heel erg tegen, bijvoorbeeld narcistische, stalkende begeleiders en behandelaren die me alleen met rust laten wanneer ik de politie inschakel.

Welke waarheid kwam naar boven?

Als jij ervan uitgaat dat één sociale vaardigheidstraining maakt dat jij opeens legers vrienden hebt, moet ik je teleurstellen. Die trainingen zijn er om mensen inzicht te geven in wat hun eigen gedrag voor effect teweeg kan brengen bij anderen en vice versa. Maar voor veranderingen moet je oefenen oefenen oefenen.

Ik heb zelf persoonlijkheidsproblematiek en ik weet dat het zeer frustrerend kan zijn dat elke keer dezelfde problemen maar terug blijven komen, ondanks dat je het zo graag wilt veranderen en daarvoor je uiterste best doet. Je gedachten-patroon heb je gedurende je hele leven ontwikkeld en als volwassene is het zeer moeilijk om daar veranderingen in te maken. En sommige dingen zullen ook niet veranderen.

Ik leg ook vaak uit gevoel van onmacht de schuld buiten mezelf. Ieder mens doet dat weleens en dat is heel normaal, want anders kan je al dat zelfverwijt niet meer handelen. Maar als ik wat rustiger ben, probeer ik dat nog eens te analyseren. En als het een situatie betreft waarbij iemand mij wat heeft 'aangedaan' - om het ff heel cru neer te zetten - probeer ik ook te bedenken waarom hij/zij dat doet. Ik probeer mij dan voor te stellen: als ik die andere persoon zou zijn, hoe zou ik dan hebben gereageerd.

Ik kan heel koppig, vasthoudend en betweterig zijn, maar ik accepteer wel het idee dat ik niet alles weet. En dat anderen misschien inzichten hebben waar ik verder mee kan komen.

Uit jouw posts maak ik zeker niet op dat jij een dom iemand bent. Ik kan mij ook niet voorstellen dat echt iedereen jou onaardig vindt. Ik vind het jammer dat jij die overtuiging wel hebt, want dat zou betekenen dat jij je heel onveilig moet voelen bij iedereen, wie dan ook. Logisch dat jij dan liever alleen gelaten wilt worden.

Maar vertel eens wat meer over die stalkende narcistische begeleiders. Bij mij rijst nu eerlijk gezegd de gedachte dat het ook kan zijn dat ze zich gewoon zorgen om jou maken en daarom contact met jou zoeken. Zou dat kunnen kloppen?

Ik meld me maar weer eens

Vorige week mijn eerste terugkomdag gehad bij het psychiatrisch ziekenhuis waar ik opgenomen heb gezeten. Het viel me eerlijk gezegd tegen Het was heel leuk om na een maand mijn oude groepsleden weer te zien. We hebben vooral veel herinneringen opgehaald, maar er is weinig therapie gedaan, wat eigenlijk wel het doel is van die terugkomdagen. Er waren ook veel therapeuten op vakantie, waardoor er tijdens de therapieblokken soms ook geen eens een therapeut aanwezig was

Verder had ik binnen een week na mijn ontslag weer een nieuwe baan. Het is niet geheel conform het contract dat ik had tijdens mijn behandeling (we werkten met Transactionele Analyse, dan stel je een behandelcontract op in je eerste week), maar ik ben weer van de straat en ik verdien weer geld. Ik merk dat me dat allemaal goed doet. En er is sowieso ook veel contractwerk dat ik wél kan doen in deze baan.

Ik merk wel dat ik soms nog steeds in oude gewoontes val, maar ik signaleer dat steeds eerder bij mezelf. Ik merk ook dat ik daarmee dan terecht kan bij vrienden ofzo, in plaats van dat ik het allemaal voor mezelf hou.
In ieder geval ben ik nog steeds blij dat ik die opname gedaan heb. Ik merk dat ik veel meer dingen bespreekbaar durf te maken met mijn ouders en vrienden. Ook sta ik gewoon steeds meer stil bij mijn gevoelens en behoeften. Dat is niet altijd even fijn, maar ik ontken ze iig niet meer zoals vroeger

Klinkt allemaal best goed Irritatie100! Maar wel raar dat ze dan zo'n terugkomdag plannen als veel therapeuten op vakantie zijn. Doe het dan in september ofzo.

Ik heb van de week voor het eerst woonbegeleiding gehad. Alleen gaat deze vrouw de komende weken samen het begeleidingsplan opstellen en daarna neemt iemand anders het over voor de daadwerkelijke woonbegeleiding. Vind dat toch best lastig, 2 keer iemand moeten leren kennen. Ik krijg wel ook weer gesprekken met een trajectbegeleidster hier om te kijken voor vrijwilligerswerk.

En net een brief in de bus dat ik volgende week donderdag een gesprek heb bij het UWV, dus meteen weer in de stress

In Almelo belden ze gewoon 1x per jaar 5 minuten om te vragen hoe het ging. Maar nu dus echt een gesprek van een uur staat in de brief

quote:

Op donderdag 3 augustus 2017 12:11 schreef _Hestia_ het volgende:
Klinkt allemaal best goed Irritatie100! Maar wel raar dat ze dan zo'n terugkomdag plannen als veel therapeuten op vakantie zijn. Doe het dan in september ofzo.

Ik heb van de week voor het eerst woonbegeleiding gehad. Alleen gaat deze vrouw de komende weken samen het begeleidingsplan opstellen en daarna neemt iemand anders het over voor de daadwerkelijke woonbegeleiding. Vind dat toch best lastig, 2 keer iemand moeten leren kennen. Ik krijg wel ook weer gesprekken met een trajectbegeleidster hier om te kijken voor vrijwilligerswerk.

En net een brief in de bus dat ik volgende week donderdag een gesprek heb bij het UWV, dus meteen weer in de stress

In Almelo belden ze gewoon 1x per jaar 5 minuten om te vragen hoe het ging. Maar nu dus echt een gesprek van een uur staat in de brief

Ze gaan je niet bijten. Dit UWV-kantoor kent je nog niet, alleen maar logisch dat ze je willen spreken.

Het is al met al natuurlijk niet niks, zo'n verhuizing. Je moet met veel dingen opnieuw beginnen. Ik vind het knap van je.

quote:

Op donderdag 3 augustus 2017 12:11 schreef _Hestia_ het volgende:
Klinkt allemaal best goed Irritatie100! Maar wel raar dat ze dan zo'n terugkomdag plannen als veel therapeuten op vakantie zijn. Doe het dan in september ofzo.

Ik heb van de week voor het eerst woonbegeleiding gehad. Alleen gaat deze vrouw de komende weken samen het begeleidingsplan opstellen en daarna neemt iemand anders het over voor de daadwerkelijke woonbegeleiding. Vind dat toch best lastig, 2 keer iemand moeten leren kennen. Ik krijg wel ook weer gesprekken met een trajectbegeleidster hier om te kijken voor vrijwilligerswerk.

En net een brief in de bus dat ik volgende week donderdag een gesprek heb bij het UWV, dus meteen weer in de stress

In Almelo belden ze gewoon 1x per jaar 5 minuten om te vragen hoe het ging. Maar nu dus echt een gesprek van een uur staat in de brief

Tja, de behandeling die ik gedaan heb is heel strak geregeld allemaal. Het is ingedeeld in cycli van 7 weken. Je bent 6,5 week intern, dan een halve week thuis, dan weer 6,5 intern en dan ga je met ontslag. De terugkomdagen zijn altijd in week 4 en 7, dus daar was weinig aan te plannen

quote:

Op donderdag 3 augustus 2017 12:14 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ze gaan je niet bijten. Dit UWV-kantoor kent je nog niet, alleen maar logisch dat ze je willen spreken.

Het is al met al natuurlijk niet niks, zo'n verhuizing. Je moet met veel dingen opnieuw beginnen. Ik vind het knap van je.

Verder dit!

quote:

Op donderdag 3 augustus 2017 12:11 schreef _Hestia_ het volgende:

En net een brief in de bus dat ik volgende week donderdag een gesprek heb bij het UWV, dus meteen weer in de stress

In Almelo belden ze gewoon 1x per jaar 5 minuten om te vragen hoe het ging. Maar nu dus echt een gesprek van een uur staat in de brief

Interessant. Ik kreeg exact dezelfde brief. Wellicht stelt het wederom geen ene fluit voor.

Ik moet toch even iets van me afschrijven om een situatie beter te begrijpen

Heeft er iemand ervaring met een korte hevige relatie met iemand met borderline ?

quote:

Op zondag 6 augustus 2017 09:42 schreef Argo het volgende:

[..]

[..]

Toevallig allebei aan een wajong? Daarvan weet ik dat uwv iedereen is aan het herkeuren.

Iedereen die niet werkt en of niet naar school gaat wordt herkeurt.

Natuurlijk hoef je niet te stressen. De uitkering is je toegkeerd en blijf je recht op hebben. Mochten ze echter besluiten dat je arbeidscapaciteit hebben en je werkt niet mee kunnen ze je met 5% de uitkering verlagen.

Wat ze bij psychologische klachten vaak doen wanneer je nog in behandeling bent is extra tijd geven. Geef zulke dingen dan ook ook aan in het gesprek. Behandeling die zwaar is etc.

Klopt, maar het viel mij op dat ze naar iedereen weer een standaard brief sturen. Ik krijg hier weer een gelijke monniken, gelijke kappen gevoel bij.

quote:

Op zondag 6 augustus 2017 08:54 schreef Juan_Carlos het volgende:
Ik moet toch even iets van me afschrijven om een situatie beter te begrijpen

Heeft er iemand ervaring met een korte hevige relatie met iemand met borderline ?

Dat zijn hele gemene, nare mensen. Complete psychopaten!

Dankjulliewel nog voor de reacties van de week

Argo, ik heb tijd terug al een brief gekregen dat ik met die 5% gekort ga worden omdat al in begin verwachting was dat ik ooit wel kan werken.
Maar ik ben pas verhuisd, dus dit is meer kennismakingsgesprek denk ik (stond ook bij coachingsgesprek en geen keuringsgesprek ofzo)

Gisteravond laat met de trein terug naar huis. Coupé vol met dronken voetbalsupporters. Wil ik er bij mijn station uit, loop ik langs groepje die in laatste 4-zits voor deur zit. 1 jongen heel sarcastisch naar me "kijk wat een mooie vrouw" en de rest van de coupé lachte me uit

Ik ben 30 en doe een zelfbeeldmodule voor wat er vroeger is gezegd en ik hoef geen nieuwe input hoor

Maar ben dan meteen weer terug in het verleden en kan het dan weer moeilijk loslaten en ben meteen getriggerd

Moet ze niet zoveel macht geven, ken ze niet, het is niet waar, maar fuck dit soort situaties zeg