#ANONIEM | maandag 19 juni 2017 @ 15:39 |
Wat was dat volgens jullie? Op dit jaar na dan? | |
de_boswachter | maandag 19 juni 2017 @ 15:44 |
Alsof ik alle tourparcoursen van de afgelopen 20 jaar nog weet | |
#ANONIEM | maandag 19 juni 2017 @ 15:56 |
1963 en 1956 | |
Chiappucci | maandag 19 juni 2017 @ 16:15 |
Ik heb ook niet alles meer paraat. Maar het eerste wat me voor de geest komt is 1999 met 7 massasprints achter elkaar in de eerste week en 2012 toen tijdrijder Wiggins vrij simpel de Tourzege binnenhaalde. Maar dit jaar is zeker een van de minste die ik heb meegemaakt. Al zijn het nog altijd de renners die de koers maken natuurlijk. | |
Leatherface | donderdag 22 juni 2017 @ 19:06 |
Ik ook niet. Maar de doorsnee fan herinnert zich vaak wel bij een bepaalde overwinning van een bepaalde renner, of het parcours vrij zwaar was of hij herinnert zich een bepaalde rit. Bijvoorbeeld dat er bij Wiggins zijn zege wat minder werd geklommen. Of dat Sastre toen zijn slag sloeg op de Alpe. Maar welke cols er dan precies inzaten bij Wiggins zijn Tour weet ik zo uit mijn blote hoofd niet meer. Net zo min als welke Pyreneeëncols bedwongen werden in de Tour van Sastre. | |
Achterhoker | donderdag 22 juni 2017 @ 19:08 |
1992 was echt een hoerentoer en 2005 was ook niet fantastisch. | |
aesop | donderdag 22 juni 2017 @ 23:48 |
In de jaren 70 en 80 had je vaak ook hooguit vier bergetappes. Zo laf is deze tour niet. Wel als je het vergelijkt met Giro en Vuelta, maar dat zijn veel meer klimmersrondes. | |
sportfreak | dinsdag 11 juli 2017 @ 19:15 |
1980, pas na anderhalve week de eerste bergetappe, de enige door de Pyreneeën. Weliswaar over de Aubisque, de Tourmalet en Peyresourde, maar geen finish bergop. Daarna wel drie door Alpen, met 2 finish bergop, maar geen zware beklimmingen (Pra Loup en Prapoutel). De enige zonder finish bergop was de zwaarste met de Galibier, de Madeleine en de Joux-plane. Naast deze vier bergritten één heuvelrit, verder was alles vlak. Maar wel een proloog, drie individuele tijdritten en twee ploegentijdritten, alles voor de tijdrijder Hinault. Maar die viel uit en Joop won de Tour, dus over dat parcours hoor je niemand meer. | |
#ANONIEM | woensdag 12 juli 2017 @ 08:43 |
Grappig, dat wist ik niet. Komt er toch nog wat nuttigs uit dit topic. | |
Fred_B | woensdag 12 juli 2017 @ 10:07 |
Dat parcours was niet echt laf, maar wel precies zo ingericht dat Hinault in normale omstandigheden altijd zou winnen. Er was nog wel enige variatie, met onder meer een lange rit door de Ardennen, een kasseienetappe en veel verschil in de lengtes van de etappes, waardoor lang niet alle vlakke ritten in een massasprint eindigden. | |
capuchon_jongen | woensdag 12 juli 2017 @ 20:02 |
Zijn er al tour etappes geweest met een finale in de Vlaamse ardennen? Zou toch episch zijn om in de finale over de muur moet enzo . | |
Wombcat | woensdag 12 juli 2017 @ 20:15 |
Over al die beklimmingen daar moeten ze in het voorjaar al in elke koers, dat kun je de aanwonenden niet aandoen dat ze er in de Tour ook nog eens overheen gaan. | |
franklop | woensdag 12 juli 2017 @ 20:22 |
Alsof de Belgen dat erg vinden | |
hhh38 | woensdag 12 juli 2017 @ 20:40 |
Dit soort parcours voelt voor de Tour eigenlijk heel vertrouwd, zo ben ik het vanuit de jaren '00 in ieder geval gewend geraakt. Alleen toen waren er meer tijdritkilometers, waar ik persoonlijk weinig aan vind.. Ik vind het wel mooi dat ze zijn afgestapt van standaard altijd over Alpe d'Huez, Tourmalet, Aubisque en Madeleine en een aantal nieuwe bergen hebben geïntroduceerd de laatste jaren. Ze proberen de verschillen niet te groot te laten worden. Ik denk dat de meeste mensen dit een prima parcours hadden gevonden als er 3 sprintritten een heuvelachtig einde zouden hebben zoals in de Giro wat vaker gebeurd of een Spaans muurtje (niet overal beschikbaar in Frankrijk). | |
Boezeidekoe | donderdag 13 juli 2017 @ 00:44 |
De Tourorganisatie doet alles fout. Ze moeten op de Champs Elysees beginnen te sprinten in de 1e etappe. Dat vind iedereen geweldig maar dan moet het voorlopig ook klaar zijn. Vervolgens over de kasseien naar Roubaix en dan naar de Alpen via de Ardennen en de Vogezen. Dan heb je een prachtig parcours wat veel liefhebber doet smullen in de 1e week. Dan overgangsritten door het Centraal Massief naar de Pyreneeën. Dan mogen er in de laatste week wat vlakke ritten in zitten en een tijdrit, er zullen dan al veel sprinters naar huis zijn(als de ploegen ze al hebben meegenomen) dus meer kansen voor vluchters. Een paar waaierritten langs de Atlantische kust bijvoorbeeld, voordat we weer afsluiten met een sprint op de Champs Elysees. Vlakke etappes zijn niet meer van deze tijd, vroeger had je misschien 3 topsprinters in de tour waarvan de ploegen lang niet altijd zin hadden om te achtervolgen. Tegenwoordig heeft de helft van de ploegen minstens 1 erkende sprinter meegenomen, en als die uitvalt hebben ze er vaak nog 1 achter de hand. |