Ja klopt je hebt gelijk, was een leidingquote:
Bewustzijn zit eveneens in je hersenen. Eenmaal onder de grond rotten die langzaam weg.quote:Op zondag 18 juni 2017 08:30 schreef Ridocar het volgende:
[..]
Lichamelijk gezien, ja. Je stopt met leven, en alles wat in je hersenen zit vergaat, net als de rest van je lichaam.
Laten we de analogie van de computer doortrekken. Stel, je zit achter je computer. Op een gegeven moment gaat het ding stuk. Gewoon van het type vernietiging, afbranden, kapotslaan, whatever. Wat gebeurt er met degene die erachter zit en naar de monitor staarde? Zoekt 'ie een andere (nieuwe of bestaande) computer? Is het einde oefening en gaat deze persoon met pensioen? Verdwijnt deze persoon?
Met andere woorden: Wat gebeurt met het stukje bewustzijn dat al ons hele leven toeschouwer is van ons doen en laten?
dus dan ben je zegmaar ook bewust van het wegrotten?quote:Op maandag 19 juni 2017 00:33 schreef Achterhoker het volgende:
[..]
Bewustzijn zit eveneens in je hersenen. Eenmaal onder de grond rotten die langzaam weg.
Als dat zo is, denk ik dat ik mij laat cremeren.quote:Op maandag 19 juni 2017 09:35 schreef Martin_marvellous het volgende:
[..]
dus dan ben je zegmaar ook bewust van het wegrotten?
Wat jij wilt.quote:Op maandag 19 juni 2017 09:35 schreef Martin_marvellous het volgende:
[..]
dus dan ben je zegmaar ook bewust van het wegrotten?
Zo zie ik het iig wel. Met het verschil dat je deze niet af kunt zetten, je blijft toeschouwer van jezelf, of je wilt of niet.quote:
dat klopt idd. We zijn té goed in het beeïndigen van leven, d.m.v. wapens, ongezonde levenspatronen of anti-conceptie.quote:Op maandag 19 juni 2017 11:41 schreef DieselTank het volgende:
Maar aan de andere kant hoe ontstaat nou leven. We hebben het wel over het negatieve einde maar hoe zijn we ooit begonnen. En wat als je ouders niet op dat moment het gedaan hadden.
Misschien is slapen wel gewoon een pauze tussen je gamesessies door en zitten we allemaal gewoon in de MediaMarkt van 2217.quote:Op maandag 19 juni 2017 12:09 schreef Ridocar het volgende:
[..]
Zo zie ik het iig wel. Met het verschil dat je deze niet af kunt zetten, je blijft toeschouwer van jezelf, of je wilt of niet.
Dat is een alternatieve tijdlijn. Dat valt een beetje buiten de scope van dit topic, maar het ontstaan van dit bewustzijn begint volgens mij niet bij conceptie. Het zal waarschijnlijk beginnen op het moment dat je een persoonlijkheid ontwikkelt. Dus na een maand of wat na geboorte, of misschine zelfs pas na een paar jaar, als je ook echt bewust wordt van je bestaan en je langetermijngeheugen begint te werken. Desalniettemin denk ik niet of er (heel bot gezegd) als een soort FOFI-systeem (First Out, First In) oude bewustzijnen worden uitgedeeld aan nieuwgeborenen, dat gaat al gauw richting reïncarnatie, en ik ben te nuchter om in bovennatuurlijke zaken te geloven.quote:Op maandag 19 juni 2017 11:41 schreef DieselTank het volgende:
Maar aan de andere kant hoe ontstaat nou leven. We hebben het wel over het negatieve einde maar hoe zijn we ooit begonnen. En wat als je ouders niet op dat moment het gedaan hadden.
Ik vind het altijd wel lachen dit soort amateurfilosofie. Nee, daar heeft nog nooit iemand eerder over nagedacht. Ik ken 3 "basis-emoties"; honger, dorst en jeukquote:Op dinsdag 13 juni 2017 21:59 schreef Ridocar het volgende:
Het is een beetje raar om hierover na te denken, maar je belevenissen als mens maak je zelf mee. Noem het ziel, een soort bewustzijn dat in jouw persoontje is genesteld, waardoor je één bent met je lichaam. Een vreemde gewaarwording, want dan zijn we allemaal zielen in lichamen, en vindt iedereen zichzelf bijzonder omdat de gebeurtenissen meegemaakt worden vanuit een soort first-person-view. Vanuit mijn optiek zie ik het iig wel zo.
En dan ga je dood. Wat gebeurt er dan met het stukje bewustzijn? Gaat het mee? Is het einde oefening, het grote zwart. De wereld gaat immers gewoon door.
Voor wie het zich afvraagt: ik ben atheïst, of misschien agnost. Het ligt eraan hoe lang ik hierover nadenk. Als er iets zou zijn dat ervoor zorgt dat je gereïncarneerd zou worden, zou het mooi zijn. Echter, ik denk dat het dan gewoon afgelopen zou zijn. Geen tunnel, licht of nieuw lichaam. En dan blijft het zwart.
Iemand die al eens stil heeft gestaan bij deze vraagstukken? En is er een naam voor?
De hersenen sterven als laatste, het proces geeft een verdoving voor de pijn en al die laatste ontladingen kunnen zich vertalen tot een ervaring die gelijk is aan die van bepaalde drugs.quote:Op woensdag 21 februari 2018 01:43 schreef Sadcopter het volgende:
Je ogen werken zoals de fosforpuntjes op een tv. Mischien als je doodgaat dat al die kegeltjes/pixels die de binnenkant van je oog bekleden even oplichten. Je verwerkt dan geen kleur meer alleen licht. 'Het' licht.
Mischien blijft energie dat altijd gevangen zat in een vaste vorm (je lichaam) nog even achter en ebt het weg. Zou je dan ook nog een tijdelijk bewustzijn kunnen hebben. Omdat die enrgie jarenlang ook de vorm van je brein en al je neuronen had?
Ligt eraan hoe je doodgaat. Als je de rol hebt gekregen van slachtoffer in een ISIS filmpje en er een bomgordel op je hoofd wordt geplaatst, dan denk ik dat je tenen het ietsje langer zullen uithouden dan je hoofdquote:Op woensdag 21 februari 2018 02:18 schreef Beathoven het volgende:
[..]
De hersenen sterven als laatste, het proces geeft een verdoving voor de pijn en al die laatste ontladingen kunnen zich vertalen tot een ervaring die gelijk is aan die van bepaalde drugs.
Mogelijkquote:Op woensdag 21 februari 2018 03:29 schreef MrAero het volgende:
[..]
Ligt eraan hoe je doodgaat. Als je de rol hebt gekregen van slachtoffer in een ISIS filmpje en er een bomgordel op je hoofd wordt geplaatst, dan denk ik dat je tenen het ietsje langer zullen uithouden dan je hoofd
Wist ik niet. Hoe is dat onderzocht. Ik vroeg mij sinds jongs af aan of natuurlijk sterven hetzelfde is als stikken. Zou het lichaam daar ook wat voor hebben bedacht door de evolutie. Of wordt sterven echt vreselijk?quote:Op woensdag 21 februari 2018 02:18 schreef Beathoven het volgende:
[..]
De hersenen sterven als laatste, het proces geeft een verdoving voor de pijn en al die laatste ontladingen kunnen zich vertalen tot een ervaring die gelijk is aan die van bepaalde drugs.
Mensen ongerelateerd aan elkaar. Geven dezelfde kijk op zaken in vrijwel dezelfde bewoording. Dat valt mij al langer op. Eoms denk ik dat de Matrix dan te lui was om al die mensen een eigen mening te geven.quote:Op woensdag 21 februari 2018 05:27 schreef Raskolnikow het volgende:
Misschien bestaat er helemaal geen 'ik' en is dat juist de illusie.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |