Ik zat in de klas bij meneer van Rossum. Op de Mavo, in de Thorbeckestraat. Met ome Leo van Opijnen als de ultieme concierge. Meneer van Rossum was een flamboyante man. Als het onrustig was in de klas en de belhamels de overhand namen, strooide ie met geweldige anekdotes. In één of andere hoek. Zelfs de stoersten hingen aan zijn lippen. Eén en al oor, waar andere leraren de leerlingen kwelden alsof ze kwel zelf waren. De lessen van Toon van Rossum waren alles behalve een kwelling. Niet te turven hoe vaak ik bollend van plezier uit de klas rolde.
Vertelde ie hoe hij als Nederlandse Top-Bridger in Duitsland op vakantie, in aanraking kwam met hun nationale kaartspel. Skaat. Zeg maar het Duitse klaverjassen. Het fotografische geheugen en de net geleerde grondbeginselen gingen hun werk doen. Zonder te pochen vertelde hij dat ie tien seconden naar de kaarten in zijn hand keek. Hij ze in z'n geheugen had gegrift. Vervolgens blindelings zijn eerste Skaat-kaartwedstrijd won zonder te verblikken of te verblozen. Zijn kaartgenoten in Duitse verbijstering achterlatend. Zoals een Duitse verslaggever ooit riep tijdens Kaiserslautern - Ajax bij het debuut van Clarence Seedorf: 'Dass gibt's nicht, der burche is grade 16.'
Van Rossum, voor mij destijds nog voornaamloos, kon de spanning ook mooi opbouwen. Tentamen luistervaardigheid Duits. Eén voor één werden de cijfers door meneer van Rossum opgelezen. Dan zit je te zweten als een leerling op de basisschool, die opgeroepen wordt voor de schooltandarts. Niet begrijpend dat het op alfabet gaat, en je de blauwe enveloppe pas aan het eind van de week krijgt. Een 'T' immers.
Mijn naam kwam maar niet te voorschijn. Toen als laatste kwam ik aan de beurt. Toon van Rossum, met een grafstem en diepe treurnis veinzend: 'Herman, ik kan het niet anders formuleren, je hebt het weer eens voor elkaar.' Ik zakte steeds verder weg onder de tafel, zwemmend in m'n eigen zweet. Daar komt weer een onvoldoende. 'Herman, je hebt een tien. In Duitsland is dat zwaar onvoldoende. Zal ik het op zijn Duits zeggen. Du hast ein einz.'
Later op de Havo, waar ik 8 jaar over deed, en van school ging zonder diploma, omdat klasgenoten me met u begonnen aan te spreken, vaak aan Toon van Rossum gedacht. Het knusse van de Mavo, met leraren die je dierbaar waren en een concierge uit duizenden miste ik wel op de grote leerfabriek. Het tunneltje waar ik altijd doorheen reed op school of voetbal, mis ik ook, dan spreekt mijn Nivo-Sparta-hart meer. Het Nivo Sparta van congierge Ome Leo. De leraar Duits, die veel te vroeg overleed. Ze zouden een museum naar hem moeten vernoemen.
quote:Later op de Havo, waar ik 8 jaar over deed
Wat js het probleem? Havo of de 8 jaar?quote:
8 jaar.quote:Op maandag 12 juni 2017 19:14 schreef GewoonVWO het volgende:
[..]
Wat js het probleem? Havo of de 8 jaar?
Ik had het gewoon naar m'n zin.quote:
welke klassen heb je allemaal overgedaan?quote:
3,4,5quote:Op woensdag 14 juni 2017 02:50 schreef vaduz het volgende:
[..]
welke klassen heb je allemaal overgedaan?
Maar waarom hebben ze je dan niet van school geschopt?quote:
Ik was te populair.quote:
[..]
Maar waarom hebben ze je dan niet van school geschopt?
bij de leraren?quote:
Vooral bij de leraressen.quote:
Dat verklaart het dan waarschijnlijk wel.quote:
Gedeeltelijk.quote:
[..]
Dat verklaart het dan waarschijnlijk wel.
en het andere gedeelte dan?quote:
Die gaat nu slapen.quote:
Trusten.
slaap zequote:
Goeiemorgenquote:
morgen?quote:
het is al middag