Kinderen tegenwoordig vaak verwend?

Het is zo simpel:
Ik bepaal wat er op tafel komt. En mijn dochtertje bepaalt hoeveel ze daarvan eet. En reken maar dat dat gewoon gezond zelf klaargemaakt eten is.

Een toetje krijgt ze altijd, als ze wil. Ook als ze het eten niet lust. Ik heb er geen moeite mee als ze dan 2 keer kwark ofzo neemt.

Belangrijk is dat we met zijn allen eten. En praten. Ook met haar.

Macdonalds is een uitzondering. Mss 2 keer per jaar.
Ze is wel gek op pizza. Maar dat maken we dan zelf. Het is leuk om haar zelf pizza te laten beleggen.

Restaurants doen we zo'n 1 a 2 keer per maand. Ook met haar erbij.
Als zij een kindermenu kiest, vind ik dat prima.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 13:23 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Leert een kind niet veel beter door gewoon het goede voorbeeld te geven als ouder ipv regels opleggen?

Welke regels opleggen dan?
Weet het kind veel of het ouder teveel eet? Als het kind vol is niet verplichten door te eten lijkt me een prima methode, dat je als ouder je "vol = vol" moment niet meer herkent omdat je eigen ouders dat eruit geramd hebben met hun "bord leegeten!!!" methode doet daar weinig aan af.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 13:33 schreef agter het volgende:
Het is zo simpel:
Ik bepaal wat er op tafel komt. En mijn dochtertje bepaalt hoeveel ze daarvan eet. En reken maar dat dat gewoon gezond zelf klaargemaakt eten is.

Een toetje krijgt ze altijd, als ze wil. Ook als ze het eten niet lust. Ik heb er geen moeite mee als ze dan 2 keer kwark ofzo neemt.

Belangrijk is dat we met zijn allen eten. En praten. Ook met haar.

Dit is juist slecht. Zo krijg je kinderen met een hele waslijst aan dingen die ze niet lusten.

Als ik worteltjes krijg (vind ik niet geweldig ) en ik heb de optie om die gewoon niet op te eten en dan 2x kwark in plaats daarvan te nemen dan zou ik het wel weten als kind.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 13:36 schreef sirdanilot het volgende:

[..]

Dit is juist slecht. Zo krijg je kinderen met een hele waslijst aan dingen die ze niet lusten.

Als ik worteltjes krijg (vind ik niet geweldig ) en ik heb de optie om die gewoon niet op te eten en dan 2x kwark in plaats daarvan te nemen dan zou ik het wel weten als kind.

Prima toch juist. Laat haar maar haar eigen smaak ontwikkelen.
Wat is daar mis mee?
Ik zorg dat er gezond eten is. En zij kiest zelf hoeveel.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 13:37 schreef agter het volgende:

[..]

Prima toch juist. Laat haar maar haar eigen smaak ontwikkelen.
Wat is daar mis mee?
Ik zorg dat er gezond eten is. En zij kiest zelf hoeveel.

Zolang ze het meeste lust en 1 of 2 dingen niet, ok.

Maar als er een hele waslijst aan dingen komt dan moet je toch ingrijpen. Gevarieerd eten is belangrijk en een kidn kan leren om dingen te lusten door het meer te eten.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 13:49 schreef sirdanilot het volgende:

[..]

Zolang ze het meeste lust en 1 of 2 dingen niet, ok.

Maar als er een hele waslijst aan dingen komt dan moet je toch ingrijpen. Gevarieerd eten is belangrijk en een kidn kan leren om dingen te lusten door het meer te eten.

Het is een kind van 5.

Dus dat houdt in dat ze de ene dag opeens voornamelijk aardappels opschept. En de dag daarna opeens vooral vlees of sperziebonen. Of pasta met alleen maar olijfolie.

En ze eet prima met mes en vork. Maar dan opeens weer een paar dagen met haar handjes.

Ze probeert alles uit, qua eten. Geweldig toch juist! Laat maar gaan.
En wat denk je: als zij alleen maar rijst wil, dan is het dessert natuurlijk de fruitschaal op tafel.

Ik ga niets dwingen. Ik bied gewoon gezond eten aan. En het meeste wordt altijd wel geproefd.

Al moet ik wel zeggen dat ik mijn koken wel aanpas: ik maak geen echt pittige gerechten meer. En ik kook ook minder met wijn.

Want dat gaat er gewoon niet in.

En terug komend op het verwend zijn:
Mijn kind is even verwend als ik zelf ben. Dat gaat in gelijke mate op.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 13:34 schreef Leandra het volgende:

[..]

Welke regels opleggen dan?
Weet het kind veel of het ouder teveel eet? Als het kind vol is niet verplichten door te eten lijkt me een prima methode, dat je als ouder je "vol = vol" moment niet meer herkent omdat je eigen ouders dat eruit geramd hebben met hun "bord leegeten!!!" methode doet daar weinig aan af.

Het kind ziet toch de ouder eten? Ik heb het trouwens over eten in het algemeen, dus niet alleen het avondeten. Als een ouder maar heel af en toe een snoepje aan zijn kind geeft zodat hij geen 'vetzak' wordt maar zelf wel een hele zak Kitkat opeet is dat toch een hele hypocriete les?

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 14:26 schreef Bananenpap het volgende:

[..]

Het kind ziet toch de ouder eten? Ik heb het trouwens over eten in het algemeen, dus niet alleen het avondeten. Als een ouder maar heel af en toe een snoepje aan zijn kind geeft zodat hij geen 'vetzak' wordt maar zelf wel een hele zak Kitkat opeet is dat toch een hele hypocriete les?

Ah so.
Ja. Dat werkt niet.
KitKat pas eten als kind naar bed is, dus.

Of zoals mijn man wel eens doet: borrelnootjes in het geheim.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 10:49 schreef Copycat het volgende:

[..]

Nee, dat moeten opeten is mogelijk enkel opmaat tot een verstoorde verhouding tot voeding.

Vind je dat niet wat overtrokken?

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 13:36 schreef sirdanilot het volgende:

[..]

Dit is juist slecht. Zo krijg je kinderen met een hele waslijst aan dingen die ze niet lusten.

Als ik worteltjes krijg (vind ik niet geweldig ) en ik heb de optie om die gewoon niet op te eten en dan 2x kwark in plaats daarvan te nemen dan zou ik het wel weten als kind.

Klinkt als de gemiddelde volwassene.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 14:32 schreef probeer het volgende:

[..]

Vind je dat niet wat overtrokken?

Nee dat is een veel voorkomend probleem: kinderen die nooit hebben geleerd naar hun lichaam te luisteren mbt honger en genoeg hebben. hebben veel eerder de neiging meer te eten dan ze nodig hebben. dus ook meer kans op overgewicht. En daarmee ook meer kans op eetstoornissen.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 13:36 schreef sirdanilot het volgende:

[..]

Dit is juist slecht. Zo krijg je kinderen met een hele waslijst aan dingen die ze niet lusten.

Als ik worteltjes krijg (vind ik niet geweldig ) en ik heb de optie om die gewoon niet op te eten en dan 2x kwark in plaats daarvan te nemen dan zou ik het wel weten als kind.

De ouder kookt gevarieerd en gezond. Het kind eet daarvan wat het wil eten. En als het op dat moment wat weinig gegeten heeft, eet het wat yoghurt/kwark en/of fruit na. Daar is helemaal niets mis mee, hoor, dan krijg je juist geen kinderen die een hele waslijst niet lusten. Je krijgt kinderen die geen strijd maken van en om eten, maar (proberen te) eten wat er op tafel staat en een gezellige maaltijd. Die broodnodige aandacht weet je wel die ouders tegenwoordig volgens velen niet meer hebben? Een maaltijd waarbij je met elkaar praat over de dag, dingen die je hebt meegemaakt en wat je bezighoudt. En niet een maaltijd waarbij je kost wat kost moet regelen dat je kind die paar happen spruitjes naar binnen werkt.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 14:34 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Nee dat is een veel voorkomend probleem: kinderen die nooit hebben geleerd naar hun lichaam te luisteren mbt honger en genoeg hebben. hebben veel eerder de neiging meer te eten dan ze nodig hebben. dus ook meer kans op overgewicht. En daarmee ook meer kans op eetstoornissen.

Ja kan best, maar daar maak je toch wel even heel snel de conclusie dat een kind wat moet opeten wat hij/zij opschept, nooit leert om naar zijn/haar lichaam te luisteren. En dat hoeft niet zo te zijn.

Mijn ogen waren bij sommige gerechten ook een stuk groter dan mijn maag. Na een paar keer kom je daar wel achter en houd je er zelfs als kind rekening mee. Eventueel begeleid door een 'zou je dat nou wel doen? de vorige keer dat we xxx aten schepte je ook zoveel op en kreeg je het niet op'. Genoeg ruimte voor correctie (of het aanleren van een goede hoeveelheid) voordat eetstoornissen om de hoek komen kijken.

Maw, dat zelf-corrigerende gedrag is veel makkelijker en sneller aangeleerd dan een eetstoornis.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 14:38 schreef probeer het volgende:

[..]

Ja kan best, maar daar maak je toch wel even heel snel de conclusie dat een kind wat moet opeten wat hij/zij opschept, nooit leert om naar zijn/haar lichaam te luisteren. En dat hoeft niet zo te zijn.

Mijn ogen waren bij sommige gerechten ook een stuk groter dan mijn maag. Na een paar keer kom je daar wel achter en houd je er zelfs als kind rekening mee. Eventueel begeleid door een 'zou je dat nou wel doen? de vorige keer dat we xxx aten schepte je ook zoveel op en kreeg je het niet op'. Genoeg ruimte voor correctie (of het aanleren van een goede hoeveelheid) voordat eetstoornissen om de hoek komen kijken.

Ik snap echt het probleem niet met dat bord leegeten. Ik heb zelf ook wel eens wat te veel op mijn bord, zowel zelf opgeschept als in een restaurant. En dan eet ik het ook niet op. Pannen en schalen hoeven niet leeg, als er iets over is, gaat het soms in de koeling of vriezer en soms gewoon in de vuilnisbak. Ja, dat is zonde, dat is waar. Maar ja, soms vergissen we ons wel eens, dat doet iedereen. Waarom kunnen kinderen dat recht niet ook krijgen?

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 13:37 schreef agter het volgende:

[..]

Prima toch juist. Laat haar maar haar eigen smaak ontwikkelen.
Wat is daar mis mee?
Ik zorg dat er gezond eten is. En zij kiest zelf hoeveel.

Hier schuiven nogal wat (post) pubers aan aan tafel en ik schrik toch wel van het beperkte smaaktablet dat deze jongeren hebben.

Vaak vraag ik eerst of ze moeilijke eters zijn en maar weinig lusten en dan is het antwoord standaard dat ze juist heel gemakkelijke eters zijn.
Bij doorvragen komt er dan een eindeloze waslijst aan zaken die ze niet 'lusten'.
Vooral wat groente betreft zijn ze vaak zeer kieskeurig.

Deels wordt dit veroorzaakt doordat de ouders het prima vinden als zij iets wat wordt opgediend niet eten (of er wordt zelfs iets anders voor hen klaargemaakt) maar deels ook omdat ouders zelf al aardig wat niet blieven en die dingen dus nooit op tafel komen.

Hier leren ze dan vaak wel ander eten kennen omdat wij heel gevarieerd eten. Zo was de beste vriend van mijn jongste een heel slechte eter die zelfs nog nooit vis had gegeten in zijn leven. We hebben heel wat afgelachen met hem aan tafel... Gekke gezichten trekken, ruiken, minuten lang lopen prikken in zijn eten.. om dan een ministukje heel voorzichtig in zijn mond te stoppen om dan tot de conclusie te komen dat tet eigenlijk best wel lekker was.

Zijn ouders schoten mij eens aan dat ze zo blij waren dat hij hier betere eetgewoontes leerde. Voor hen was het namelijk ook wel lastig dat hij bijna niets lustte.

Je leert toch pas je grenzen kennen wanneer je er over gaat? Ik zie het probleem ook niet. Een kind is geen hond die een hele zak brokken op eet wanneer je die per ongeluk op de grond laat liggen.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 14:38 schreef probeer het volgende:

[..]

Maw, dat zelf-corrigerende gedrag is veel makkelijker en sneller aangeleerd dan een eetstoornis.

Wist je dat impulscontrole zich pas rond een jaar of 6-7 begint te ontwikkelen en dat dat pas zo'n beetje is uitontwikkeld rond het 20e levensjaar? Misschien zelfs nog wel wat later.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 14:42 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Wist je dat impulscontrole zich pas rond een jaar of 6-7 begint te ontwikkelen en dat dat pas zo'n beetje is uitontwikkeld rond het 20e levensjaar? Misschien zelfs nog wel wat later.

Probeer je nou serieus de indruk te wekken dat een kind pas rond zijn 20e goed doorheeft hoeveel hij op kan eten? Kom op zeg.

Kinderen die hun bordje moeten leegeten en meteen met eetstoornissen strooien.

Geeft op zich wel antwoord op de OP.

Het lijkt me trouwens voor die jong volwassenen zelf ook best lastig wanneer ze bijna niets lusten. Bij een ander aan tafel schuiven, een feestmaaltijd ergens, een maaltijd met een club of vereniging, bij rondreizen krijg je soms ook geen keuze in je voeding en als je met een groep ergens gaat eten zijn er tegenwoordig ook altijd mekkeraars van: "Ik wil niet naar de ***** want dat lust ik niet."

Wat te denken van schoolreisjes en kampen...

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 14:06 schreef agter het volgende:
gerechten meer. En ik kook ook minder met wijn.

Want dat gaat er gewoon niet in.

Kijk dit snap ik wel. Wijn en pittig luste ik als kind ook niet.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 14:47 schreef probeer het volgende:

[..]

Probeer je nou serieus de indruk te wekken dat een kind pas rond zijn 20e goed doorheeft hoeveel hij op kan eten? Kom op zeg.

Het is toch ook niet zo moeilijk?

Ik schep de borden op, nog steeds. Maar ik weet hoeveel ze eten, of ze een beetje honger hebben en wat ze graag lusten en wat niet zo. Ik kan dus aardig inschatten hoeveel ik van wat moet opscheppen. En dan schep ik altijd minder op dan ze eten. Het bord moet leeg en dan mogen ze zelf in de keuken bijhalen als ze van iets meer willen.

Iedereen hier in huis mag één ding weigeren te eten. Die krijgen als dat op tafel komt iets anders. Vinden ze het eten niet lekker dan mogen ze dat één keer duidelijk aangeven, daarna niet zeuren maar opeten. Ze hebben het vertrouwen dat ik in het vervolg rekening houd met hun voorkeuren. Dus wat ze niet lekker vinden kom minder vaak op tafel maar niet nooit meer.

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 14:51 schreef sirdanilot het volgende:

[..]

Kijk dit snap ik wel. Wijn en pittig luste ik als kind ook niet.

Ja. Ik pas mijn eten er wel wat op aan.

Maar aan de andere kant: forel met kop en staart werd eerst met gruwelen bekeken. En natuurlijk kan een kind dat niet met een vismes fileren.

Dus met je vingers onderzoeken hoe zo'n vis in elkaar zit, en dan ruiken. En voorzichtig een hapje proeven. Dat is echt heel mooi om te zien.

En misschien lust ze het, en Mss ook niet. Maar dat onderzoekende wat kinderen hebben, die geest, dat is iets wat ik iedereen aan kan raden. Ook volwassenen.