Hier hetzelfde als bij ViviRAWRS. Een bescheiden buikje en regelmatig opmerkingen daarover. De baby's die in mijn buik zitten zijn ook klein & daarvoor ben ik zowel tijdens de eerste zwangerschap als deze zwangerschap doorverwezen naar het ziekenhuis. Ik weet niet echt hoe het komt, want het is niet alsof ik heel weinig rust/weinig eet, maar de groei is wel steeds op de eigen lijn (dus nu weer terug bij de verloskundige). Soms vind ik het lastig als mensen dan zeggen dat het heel erg bescheiden is, maar daarnaast zie ik er wel het voordeel van, want het scheelt erg veel qua lichamelijke ongemakken denk ik.
Ik baal wel een beetje van het feit dat ik veel snoep (deze zwangerschap meer dan vorige heb ik het idee). Ik let normaal meestal heel goed op mijn voeding en probeer zeker op te letten met suikers en zo, maar deze zwangerschap lukt het me echt niet. Bijna iedere avond is er wel iets zoets wat ik snoep. Daar ben ik een beetje klaar mee, want ik ga me daar eigenlijk ook niet echt blij door voelen als ik langere tijd een stuk minder gezond leef. Hopelijk komt het echt een beetje door de hormonen dat ik me niet in kan houden en gaat het na de zwangerschap weer wat beter.
Hier zal ik uiteindelijk ongeveer 10kg aankomen verwacht ik (vorige zwangerschap ook zoiets en daar zit ik nu niet ver vandaan). Ik ben verder niet echt onzeker over mijn lichaam, maar ben eerder bang dat de baby of ikzelf erg ongezond worden door het vele snoepen.
Verder een
voor degenen die zich onzeker voelen door opmerkingen van anderen of het er moeilijk mee hebben dat je lichaam veranderd. Dat is gewoon niet leuk aan het zwanger zijn!
Hier spreekt verder een ongeduldige LLM. Ik voel me nog prima lichamelijk dus ik vind dat ik eigenlijk niet mag zeuren en het is alleen maar goed als de baby nog even in mijn buik blijft en nog even kan doorgroeien. & ik ben nog niet eens bij de UD. Maar toch. Toch regelmatig last van harde buiken en een beetje menstruatie achtige krampen, waardoor ik dan ga denken, zal het nu bijna zover zijn? & Daarnaast het feit dat je toch minder gaat plannen zo aan het einde van de zwangerschap, waardoor je niet veel speciaals doet en er soort van mee wacht tot de baby er is. Alles lijkt dan een beetje in de pauzestand. & dan ook nog de spanning van hoe het allemaal zal gaan met de bevalling. & ook heel erg uitzien naar de ontmoeting met dit kindje
. Nouja
dat dus allemaal.
[ Bericht 1% gewijzigd door Vieve6 op 11-06-2017 20:36:56 ]