TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Het ego-denken zal dat inderdaad allemaal zelf gaan creëeren. Het is zeg maar een illusie die in zo'n moment aangenomen wordt als werkelijkheid. Dat is waar we dan eigenlijk op reageren, niet op dat wat er gebeurd is.quote:Op zaterdag 1 juli 2017 13:54 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
[..]
Mooi omschreven! Helemaal waar...
Het is al een hele bevrijding je te realiseren dat het allemaal maar tijdelijke bewegingen zijn, die uiteindelijk weer weg-ebben.
Soms kun je als mens, je bijvoorbeeld druk maken over je sociale positie. Vroeger kon ik mij hier ook behoorlijk druk over maken, en soms nog wel eens. Dat de meningen van anderen je ineens behoorlijk veel kunnen doen. Een voorbeeld is bijvoorbeeld je sociaal-maatschappelijke positie. Of je wel iets voorstelt. Of je met je baan en je opleiding, je arbeidsverleden, of wat dan ook, niet 'kansloos' bent. Of je wel voldoet aan verwachtingen. Of, vul zelf maar een voorbeeld in waar je je vanuit je ego-ik-identificatie erg druk om kan maken.
Uiteindelijk zijn het allemaal ingebeelde zorgen. Alleen JIJ maakt zich er op een zeker moment werkelijk druk om. De bedachte anderen in je hoofd op dat moment 'met hun meningen', zijn helemaal niet met jou bezig. Die zijn met zichzelf bezig, met weer hun eigen persoonlijke, een-persoons-privézorgen. Zo is ieder mens altijd bezig met de zorgen van zijn eigen privé-gedachtegeest.
En soms verenigen mensen zich wel eens daarin. Zeker wanneer men met elkaar is. En dan bevestigen we elkaars zorgen en angsten, en wrijven die er nog eens lekker in (of proberen die weg te nemen natuurlijk bij elkaar). Zo houden we dat in stand, die ego-realiteit.
Maar uiteindelijk ebben al die momenten weer weg. De energie die in een moment van de tijd even in geconcentreerde energie samenkwam, valt weer uit elkaar, alsof er nooit iets gebeurt is.
Ja dat ten volle realiseren, geeft een grote vrijheid.
De fout van de menselijke denkgeest is voortdurend dat wat hij op een moment in de tijd waarneemt, aan te nemen voor een permanent verschijnsel met een eeuwige, vaste waarheid. Dat is dus niet zo. Alles is ontzettend relatief en valt uiteindelijk na elke samenvloeiing weer net zo hard uitelkaar. Het bestaat dan niet meer. Eigenlijk heeft het nooit bestaan. Dat dacht je alleen maar. Dat is de mindfuck... eens je dat gaat zien, wordt het leven zo veel makkelijker.
Al waar we ons druk over maken, wordt gemaakt door onze eigen geest!
En ook al kan zo'n moment weg ebben zoals jij zegt, er blijft altijd wel iets achter wat weer naar boven kan komen in een volgend moment. We zullen er net zolang mee geconfronteerd worden tot dat we het geleerd hebben en bewust zijn geworden. Ego-denken kan volgens mij niet leven in bewustzijn vandaar dat het altijd met de dood wordt bedreigt.
Een denkbeeldige dood wel te verstaan want om dood te kunnen gaan moet het eerst geboren zijn en een ego is niet geboren dus kan het ook niet dood gaan. Dat is nog eens een mindfuck!!!
Dát is idd waar we op reageren!quote:
et ego-denken zal dat inderdaad allemaal zelf gaan creëeren. Het is zeg maar een illusie die in zo'n moment aangenomen wordt als werkelijkheid. Dat is waar we dan eigenlijk op reageren, niet op dat wat er gebeurd is.
En ook al kan zo'n moment weg ebben zoals jij zegt, er blijft altijd wel iets achter wat weer naar boven kan komen in een volgend moment. We zullen er net zolang mee geconfronteerd worden tot dat we het geleerd hebben en bewust zijn geworden. Ego-denken kan volgens mij niet leven in bewustzijn vandaar dat het altijd met de dood wordt bedreigt.
Een denkbeeldige dood wel te verstaan want om dood te kunnen gaan moet het eerst geboren zijn en een ego is niet geboren dus kan het ook niet dood gaan. Dat is nog eens een mindfuck!!!
En idd, tuurlijk blijft er wat achter; het geheugen vangt een hoop op, en verdraait 't bovendien allemaal heerlijk
Je maag verteert je eten en de bacteriën in je darmen doen de rest, gaat geheel vanzelf. Maar als jij besluit om alleen nog maar red bull te drinken en rijstwafels te eten, zal je "ik" veranderen. Je hart klopt autonoom, maar als jij ziek wordt en je hart slaat 120 x per minuut, zal je "ik" veranderen. Je ademt zonder er bij na te denken, maar als je geforceerd zou gaan hyperventileren, gaat je "ik" ook in een hogere versnelling.quote:
Ik ben niet mijn lichaam.
Ik ben het niet die het eten verteert, dat is de taak van het lichaam. Ik ben het niet die het hart laat kloppen, dat is de taak van het lichaam. Ik ben het niet die adem, dat is de taak van het lichaam. Ik ben het niet die lig, zit of sta, dat is de taak van het lichaam. Ik ben het dus ook niet die denk, dat is de taak van het lichaam (brein/verstand).
Dit zijn gedachten die zwart op wit zijn geschreven. Ik ben het dus niet die dit bedacht en geschreven heb, dat was de taak van het lichaam .
Als ik het niet ben wie is het dan die dit bedacht en geschreven heeft?
Het leven is 1 grote mindfuck van het brein/denken. Het gaat er alleen maar om hoe de mindfuck ervaren zal worden.
Of is dit ook weer 1 grote mindfuck?
Probeer jij maar eens ijzig kalm over te komen, als je hart overuren draait, of als je feromonenreceptoren een aantrekkelijk persoon hebben gesignaleerd. Vraag maar eens aan anderen of je "ik" nog hetzelfde is na 2 flessen wijn.
Je bent dus in grote mate je lichaam! Je merkt het alleen pas als je lichaam niet meer is wat je nu voor vanzelfsprekend acht. Je lichaam houdt ook alle pijn en verdriet vast, die voor een grote mate bepalen hoe jij de wereld waarneemt. Zou juist eerder zeggen dat je lichaam, maar ook de bacteriën die je darmen koloniseren, de adem die je tot je neemt, de kwaliteit van je voedsel, de energie van je omgeving en de mensen waar je mee om gaat in totaliteit bepalen wie je bent.
Je moet al redelijk verlicht zijn om boven al deze zaken uit te stijgen, wat niet gaat lukken zonder lichaam. Kortom, het is niet te bewijzen dat je niet je lichaam bent.
Een staat van verlichting is soms sneller te bereiken door te vasten, je adem te controleren, het OM geluid te maken of je te focussen op de sri yantra. Allemaal zaken die je met je lichaam onderneemt, om je hoofd in een staat van verlichting te brengen. Het lichaam is dus ook hier weer een cruciaal onderdeel.
Ik begrijp wel wat je bedoeld want lichaam en geest zijn verbonden en reageren op elkaar. Hoe ik het bedoel is, dat als ik het bewustzijn ben wat alleen maar een waarnemer is die iets heeft waargenomen dan kan ik in zo'n geval dus niet datgene zijn wat waargenomen is door het (ik)bewustzijn.quote:Op dinsdag 4 juli 2017 07:49 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Je maag verteert je eten en de bacteriën in je darmen doen de rest, gaat geheel vanzelf. Maar als jij besluit om alleen nog maar red bull te drinken en rijstwafels te eten, zal je "ik" veranderen. Je hart klopt autonoom, maar als jij ziek wordt en je hart slaat 120 x per minuut, zal je "ik" veranderen. Je ademt zonder er bij na te denken, maar als je geforceerd zou gaan hyperventileren, gaat je "ik" ook in een hogere versnelling.
Probeer jij maar eens ijzig kalm over te komen, als je hart overuren draait, of als je feromonenreceptoren een aantrekkelijk persoon hebben gesignaleerd. Vraag maar eens aan anderen of je "ik" nog hetzelfde is na 2 flessen wijn.
Je bent dus in grote mate je lichaam! Je merkt het alleen pas als je lichaam niet meer is wat je nu voor vanzelfsprekend acht. Je lichaam houdt ook alle pijn en verdriet vast, die voor een grote mate bepalen hoe jij de wereld waarneemt. Zou juist eerder zeggen dat je lichaam, maar ook de bacteriën die je darmen koloniseren, de adem die je tot je neemt, de kwaliteit van je voedsel, de energie van je omgeving en de mensen waar je mee om gaat in totaliteit bepalen wie je bent.
Je moet al redelijk verlicht zijn om boven al deze zaken uit te stijgen, wat niet gaat lukken zonder lichaam. Kortom, het is niet te bewijzen dat je niet je lichaam bent.
Als voorbeeld: je kijkt in de spiegel en dan zie je het lichaam van de waarnemer, de waarnemer zelf zie je niet.
Volg je niet helemaal. Waarom is het een een logisch gevolg van het ander?quote:
Ik begrijp wel wat je bedoeld want lichaam en geest zijn verbonden en reageren op elkaar. Hoe ik het bedoel is, dat als ik het bewustzijn ben wat alleen maar een waarnemer is die iets heeft waargenomen dan kan ik in zo'n geval dus niet datgene zijn wat waargenomen is door het (ik)bewustzijn.
Als voorbeeld: je kijkt in de spiegel en dan zie je het lichaam van de waarnemer, de waarnemer zelf zie je niet.
En in de spiegel zie je niet slechts het lichaam, je ziet een belangrijk deel van de waarnemer. Je neemt niet waar met je bewustzijn, maar met je zintuigen, waar je huid een onderdeel van is. Je kan inderdaad niet het ego zien, maar wel delen van de ik.
Zoals ik het zie zijn de zintuigen een onderdeel van het lichaam die dingen op kan vangen zoals een aanraking, geluid, beweging, warmte, kou, vochtigheid, je zicht vermogen, enz. Die signalen worden door gegeven zodat het (ik)bewustzijn het kan zien en/of ervaren. Het zijn bijvoorbeeld ook niet de ogen die iets zien/waarnemen, want als je s' nachts aan het dromen ben dan kan je van alles zien in je droom terwijl je daarbij niet je ogen gebruikt. Je zintuigen kunnen ook iets waarnemen terwijl jij zelf er geeneens bewust van bent.quote:Op vrijdag 7 juli 2017 16:51 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Volg je niet helemaal. Waarom is het een een logisch gevolg van het ander?
En in de spiegel zie je niet slechts het lichaam, je ziet een belangrijk deel van de waarnemer. Je neemt niet waar met je bewustzijn, maar met je zintuigen, waar je huid een onderdeel van is. Je kan inderdaad niet het ego zien, maar wel delen van de ik.
Je lichaam neemt vele malen meer waar, dan jij je bewust bent. Ja, je kan in je slaap fragmenten zien, maar niet het nu, alleen een projectie van eerdere waarnemingen.quote:
Zoals ik het zie zijn de zintuigen een onderdeel van het lichaam die dingen op kan vangen zoals een aanraking, geluid, beweging, warmte, kou, vochtigheid, je zicht vermogen, enz. Die signalen worden door gegeven zodat het (ik)bewustzijn het kan zien en/of ervaren. Het zijn bijvoorbeeld ook niet de ogen die iets zien/waarnemen, want als je s' nachts aan het dromen ben dan kan je van alles zien in je droom terwijl je daarbij niet je ogen gebruikt. Je zintuigen kunnen ook iets waarnemen terwijl jij zelf er geeneens bewust van bent.
Maar hiermee zeg je toch dat je je lichaam wel bent!? Je bewustzijn kan namelijk alleen bevatten wat je zintuigen waarnemen, ze nemen zelfs veel meer waar dan jij je bewust bent, zoals je zelf zegt.
Zolang we niet bewust zijn is alles een projectie van het denken, dus ook het (ik) egoquote:
[..]
Je lichaam neemt vele malen meer waar, dan jij je bewust bent. Ja, je kan in je slaap fragmenten zien, maar niet het nu, alleen een projectie van eerdere waarnemingen.
Oke, dus volgens jou ben je wel je lichaam.quote:
[..]
Maar hiermee zeg je toch dat je je lichaam wel bent!? Je bewustzijn kan namelijk alleen bevatten wat je zintuigen waarnemen, ze nemen zelfs veel meer waar dan jij je bewust bent, zoals je zelf zegt.
Wat als je door een ongeluk een been verliest? Dan ben jij toch nog steeds jij, met één been.
Als je vervolgens bij een ongeluk je andere been ook nog verliest dan ben jij toch nog steeds jij.
Het is alleen de vraag wat je denken aan jou gaat vertellen over wie jij ben zonder benen.
Maar dat is het ego en niet het (ik)bewustzijn. Dus kijk uit met wat je gelooft in wat je denken allemaal gaat vertellen over wie je ben zonder benen, je zou ook daarvan weleens het slachtoffer kunnen worden.
Je benen zijn onderdelen om je te verplaatsen, ze zijn niet essentieel bij het tot stand komen van het ik. Als ik je hart, lever, nieren, hersenen of darmen verwijder, blijft er van ik niets meer over. Kijk uit met non-essentiele onderdelen onder dezelfde noemer te scharen als de essentiele.quote:
[..]
Zolang we niet bewust zijn is alles een projectie van het denken, dus ook het (ik) ego
[..]
Oke, dus volgens jou ben je wel je lichaam.
Wat als je door een ongeluk een been verliest? Dan ben jij toch nog steeds jij, met één been.
Als je vervolgens bij een ongeluk je andere been ook nog verliest dan ben jij toch nog steeds jij.
Het is alleen de vraag wat je denken aan jou gaat vertellen over wie jij ben zonder benen.
Maar dat is het ego en niet het (ik)bewustzijn. Dus kijk uit met wat je gelooft in wat je denken allemaal gaat vertellen over wie je ben zonder benen, je zou ook daarvan weleens het slachtoffer kunnen worden.
Overigens is er vorig jaar een nier verwijderd, omdat deze helemaal vertumord was. Dit voelde ik, omdat mijn ik significant aan het veranderen was, waardoor ik wist dat er iets mis moest zijn met mijn lichaam. Het werkt twee kanten op.
Dat zal best moeilijk geweest zijn voor je en ik hoop voor jou dat het ondertussen goed met je gaat.quote:
[..]
Je benen zijn onderdelen om je te verplaatsen, ze zijn niet essentieel bij het tot stand komen van het ik. Als ik je hart, lever, nieren, hersenen of darmen verwijder, blijft er van ik niets meer over. Kijk uit met non-essentiele onderdelen onder dezelfde noemer te scharen als de essentiele.
Overigens is er vorig jaar een nier verwijderd, omdat deze helemaal vertumord was. Dit voelde ik, omdat mijn ik significant aan het veranderen was, waardoor ik wist dat er iets mis moest zijn met mijn lichaam. Het werkt twee kanten op.
Het zou kunnen zijn en ik zeg hiermee niet dat het zo is, dat je daar door misschien bewuster bent geworden van jezelf. Jij ben het bewustzijn dat bewust geworden is dat er iets mis was met het lichaam maar jij ben niet je nier of die zieke tumor in de nier. En die bewust wording heeft misschien de verandering gebracht die je in je zelf heb geconstateerd. Het bewustzijn wist het al dat er iets mis was met het lichaam en heeft seintjes gegeven waar je gelukkig naar geluisterd hebt. Er zijn namelijk genoeg mensen die meer zorg hebben voor bijvoorbeeld hun auto dan
voor hun eigen lichaam.
Ow ja, gaat prima, thanks.quote:
Dat zal best moeilijk geweest zijn voor je en ik hoop voor jou dat het ondertussen goed met je gaat.
Het zou kunnen zijn en ik zeg hiermee niet dat het zo is, dat je daar door misschien bewuster bent geworden van jezelf. Jij ben het bewustzijn dat bewust geworden is dat er iets mis was met het lichaam maar jij ben niet je nier of die zieke tumor in de nier. En die bewust wording heeft misschien de verandering gebracht die je in je zelf heb geconstateerd. Het bewustzijn wist het al dat er iets mis was met het lichaam en heeft seintjes gegeven waar je gelukkig naar geluisterd hebt. Er zijn namelijk genoeg mensen die meer zorg hebben voor bijvoorbeeld hun auto dan
voor hun eigen lichaam.
Ik was niet mijn nier, maar de ziekte trok wel zijn wissel op mijn energieniveau, waardoor mijn waarnemingen (en daarmee mijn (re)acties) vertroebelden. Het onderbewustzijn wist het, dat gaf het door aan het bewustzijn. Allemaal onderdeel van het lichaam.
Als je morgen een stalen pijp door je hoofd krijgt, kan het zomaar zijn dat je ineens niets meer kan onthouden, maar wel prachtig piano kan spelen.
Ik snap waar je heen wilt, maar je krijgt mij niet mee. De leus dat je lichaam je tempel is, is er niet voor niets.
Helemaal mee eens dat je lichaam je tempel is. Het is het huisje waar je in woont. Het is een gebruiksvoorwerp wat net als alle anderen gebruiksvoorwerpen onderhevig is aan slijtage. Het is dus zaak om alles met de mogelijkheden die je heb zo goed mogelijk te onderhouden. En nog even ter vergelijking en dan laat ik het er bij, er zijn genoeg mensen die zich helemaal hebben geïndentificeerd met het huis waar ze in wonen en met al hun bezittingen die zequote:
[..]
Ow ja, gaat prima, thanks.
Ik was niet mijn nier, maar de ziekte trok wel zijn wissel op mijn energieniveau, waardoor mijn waarnemingen (en daarmee mijn (re)acties) vertroebelden. Het onderbewustzijn wist het, dat gaf het door aan het bewustzijn. Allemaal onderdeel van het lichaam.
Als je morgen een stalen pijp door je hoofd krijgt, kan het zomaar zijn dat je ineens niets meer kan onthouden, maar wel prachtig piano kan spelen.
Ik snap waar je heen wilt, maar je krijgt mij niet mee. De leus dat je lichaam je tempel is, is er niet voor niets.
door de jaren heen verzameld hebben. Maar ook dat is niet wie je bent. Zelfs de dood kan ook zo iets laten zien.
Bij de dood wordt namelijk ook alles van je afgenomen wie je niet bent en daar hoort het lichaam ook bij.
Een huis kan ik verlaten, mijn lichaam niet. Ik weet wat het is om verlicht te zijn en los te zijn van alle aardse angsten, je niet langer te identificeren met je pijnen en herinneringen. Juist toen merkte ik dat mijn lichaam één grote zender/ontvanger is, de ware ik en dat de zelf die ik altijd als ik bestempelde, niet meer was dan een illusie.quote:
Helemaal mee eens dat je lichaam je tempel is. Het is het huisje waar je in woont. Het is een gebruiksvoorwerp wat net als alle anderen gebruiksvoorwerpen onderhevig is aan slijtage. Het is dus zaak om alles met de mogelijkheden die je heb zo goed mogelijk te onderhouden. En nog even ter vergelijking en dan laat ik het er bij, er zijn genoeg mensen die zich helemaal hebben geïndentificeerd met het huis waar ze in wonen en met al hun bezittingen die ze
door de jaren heen verzameld hebben. Maar ook dat is niet wie je bent. Zelfs de dood kan ook zo iets laten zien.
Bij de dood wordt namelijk ook alles van je afgenomen wie je niet bent en daar hoort het lichaam ook bij.
Als je op een juiste manier gebruik weet te maken van het gereedschap dat je lichaam is, zal het je tot grote hoogtes brengen. Het is alleen niet optioneel.. Echt niet.
quote:Op vrijdag 7 juli 2017 20:26 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Een huis kan ik verlaten, mijn lichaam niet. Ik weet wat het is om verlicht te zijn en los te zijn van alle aardse angsten, je niet langer te identificeren met je pijnen en herinneringen. Juist toen merkte ik dat mijn lichaam één grote zender/ontvanger is, de ware ik en dat de zelf die ik altijd als ik bestempelde, niet meer was dan een illusie.
Als je op een juiste manier gebruik weet te maken van het gereedschap dat je lichaam is, zal het je tot grote hoogtes brengen. Het is alleen niet optioneel.. Echt niet.
Daarbij zijn we ook gewoon energie in een bepaalde vorm gegoten (wat per definitie tijdelijk is).
Maar zelfs nu, in je menselijke gedaante, zijn delen voor jou onzichtbaar. Maar ze zijn er wel degelijk, wat kan worden gezien aan hun effecten.
Je maakt deel uit van een samenspel van gammastralen, röntchenstralen, ultraviolet licht, microgolven, radiogolven, zichtbaar licht, een auraveld, een morfologisch veld etc. etc.
Die velden doorstralen lichaam en geest. En ze zijn ook buiten je fysieke lichaam naadloos met je verbonden. Er is geen eens een scheiding tussen jou en Dat.
Het lichaams-zijn neemt maar een klein stukje in van dit hele geheel m.i.
[ Bericht 1% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 08-07-2017 01:06:40 ]
Maar zelfs nu, in je menselijke gedaante, zijn delen voor jou onzichtbaar. Maar ze zijn er wel degelijk, wat kan worden gezien aan hun effecten.
Je maakt deel uit van een samenspel van gammastralen, röntchenstralen, ultraviolet licht, microgolven, radiogolven, zichtbaar licht, een auraveld, een morfologisch veld etc. etc.
Die velden doorstralen lichaam en geest. En ze zijn ook buiten je fysieke lichaam naadloos met je verbonden. Er is geen eens een scheiding tussen jou en Dat.
Het lichaams-zijn neemt maar een klein stukje in van dit hele geheel m.i.
[ Bericht 1% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 08-07-2017 01:06:40 ]
Het moment dat je beseft dat alles vibratie/geluid(golven) is (zijn). OM..quote:
Daarbij zijn we ook gewoon energie in een bepaalde vorm gegoten (wat per definitie tijdelijk is).
Maar zelfs nu, in je menselijke gedaante, zijn delen voor jou onzichtbaar. Maar ze zijn er wel degelijk, wat kan worden gezien aan hun effecten.
Je maakt deel uit van een samenspel van gammastralen, röntchenstralen, ultraviolet licht, microgolven, radiogolven, zichtbaar licht, een auraveld, een morfologisch veld etc. etc.
Die velden doorstralen lichaam en geest. En ze zijn ook buiten je fysieke lichaam naadloos met je verbonden. Er is geen eens een scheiding tussen jou en Dat.
Het lichaams-zijn neemt maar een klein stukje in van dit hele geheel m.i.
|
|
