abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_171490348
Theoretisch valt er ook genoeg over te zeggen, wetenschappelijke indicaties die duiden op een ziel: www.evidenceforthesoul.weebly.com

Maar los van theorie en redenering is het direct te ervaren, heel gemakkelijk, en wel nu.

Namelijk door het feit dat alles dat jij kan zien, je niet kan zijn.

Jij ziet je lichaam.
Jij voelt je lichaam.
Er is dus iets diepers, iets wat dichterbij is, iets groters.

edit: En het zelfde geldt voor al je gedachtes natuurlijk, die zie je ook.

Stel het op de proef, door bijvoorbeeld je ogen dicht doet en je lichaam te observeren en voelen, je hoofd, je hart etc.

En wat eigenaardig is, is dat wie jij dan wel bent totaal niet te vinden is. Er is gewoon niets waar je de vinger op kan leggen van wie jij bent, en er blijft dus ook niet echt iets van je over, behalve een erg goed gevoel van vrede.
Dit compleet realiseren (en belichamen), is het doel van de oosterse religies zoals het boeddhisme, hindoeïsme, taoïsme en arguably van het christendom.

Ik beoefen al een tijdje meditatie en dit onderzoeken, en ik had het al zo vaak gehoord, maar op de een of andere manier werd het laatst gewoon opeens wat duidelijker.
En het is zo overduidelijk, zo simpel en overigens zo leuk en bevrijdend!
Jij bent niet wat je kan zien! Of course! Wauw.

Disclaimer, het (beginnen met het) ontdekken van het diepere gevoel van zijn kan nogal uitdagend zijn aangezien de bijna altijd geest veel gewent is constant van hot naar her te gaan en dus heel moeilijk stil kan blijven.
Daarom wordt concentratie meditatie altijd aangeraden voor mensen om te beginnen, wat je ook al tot rust bent en wat op zichzelf no-self kan openbaren
En het brengt onverwerkte emoties aan het licht, gepaard met de ego structuur die erom heen zat om die emoties te onderdrukken, dat kan confronterend en wat verwarrend zijn, want het leek alsof je die persoon was. En er zit vaak veel meer onderdrukt dan men vaak denkt.
Ook kunnen existentiële angsten de kop opsteken, van negatieve conditionering over God, de leegte, het bestaan etc.
Maar let er op dat dat dus slechts tijdelijke gedachten/gevoelens zijn die de diepere staat van zijn ziet, en de angsten zijn gebonden aan spanning in het lichaam (een soort trauma), wat dus niet de natuurlijke vrije staat voorstelt.

[ Bericht 1% gewijzigd door alwaysbenice op 06-06-2017 23:03:51 ]
pi_171490394
Niet mijn subforum maar interessante gedachte. Nieuw voor mij in ieder geval. Heb je nog iets van een linkje naar wat voor meditatietechniek precies ofzo?
pi_171490508
Ja, ik schreef dit vandaag toevallig. Het is allemaal heel simpel, het is vooral gewoon oefenen en ervaren.
quote:
All techniques are for what you describe and all techniques can work equally well.

So you can just pick one that seems interesting to you.

90 min a day to start with is probably a big challenge, great if you can manage it, but it's not uncommon for people to want to go too fast, fail and become demotivated, don't be like that! Maybe start slower and build up. However practicing mindfulness during the day I think can be applied as much as you can (but always without being hard on yourself).

But in general the (good) advice I think is:

1 - Learning to concentrate.

Because of the way we have been living with sooo many different things popping up at a high rate, so many different social rules, so focused outward constantly, (often with an underlying sense of fear because we walk around with unprocessed confusing harsh experiences from childhood, negative conditioning), our minds tend to be very very scattered.

By learning to cultivate one pointed awareness you lay the foundation to become focused and create effective meditations and mindfulness.

You can pick mantra meditation (like repeating a thought you like) or doing breath concentration practices, perhaps for 20 min a day, 2x day.

2 - (Applying) self-inquiry

I think it's important when doing mindfulness to keep in mind and understand the core principle of all the eastern religions: no-self, the realization of which brings classical enlightenment.

Simply know and see that experience wise, you can not only be your body/thoughts/emotions/(world)

Because there is something that sees them, so what it seeing them cannot be it.

Knowing this is enough, and concentration practice can naturally also lead to the realization of this.

But if you feel like it, maybe you can add 2x 10 min of self-inquiry practice as well.

So what you do is you simply focus on the sense of 'I am', which actually cannot be found, and you just be and investigate and feel that mystery, just through being (focused inward), doing nothing.

3 - And another practice that substitutes all these practices and is often recommend to do a little bit is metta.

So if you want to go all out, maybe add 5 min of this as well.

In short, you pick different kinds of people (people you love, dislike, are neutral) and yourself and you try to sincerely wish them well, love them, perhaps by thinking: 'May you be happy and peaceful' a few times.

4 - Mindfulness, just carefully observing what is, during the day, can be applied as much as you can.

5 - Perhaps also if you feel like, join a meditation group/perhaps find a teacher, this can make things easier.

Have fun! And again, don't be hard on yourself, be patient, but keep at it and let the positive results motivate you and become the effortless drive eventually.

Edit: also plentiful emotions will come up over time, try to be as friendly and open as you can to them.

edit 2:And if you don't feel like doing concentration or self-inquiry, I think noting/labeling practice is amazing, it's a mix of the 2.
You just sit as awareness, and when a thought comes up you label it in your mind as thought, when an image comes up you label that as image and when a feeling comes up, you label the feeling and you focus on the feeling for a few seconds.

Peace
https://www.reddit.com/r/(...)_techniques/dihgl5i/
pi_171490587
jouw bewijs is niet zo wijs
bram in da building!!!
pi_171490722
Het werkt trouwens ook heel goed tegen fysieke pijn.
Wat eerst een extreme aversie opbracht kan nu bekeken worden in rust, het is immers toch niet wie je bent, en dan stelt zo'n sensatie op eens niet meer zo veel voor.
En het kan zelfs goed gebruikt worden om het lichaam bewust te observeren en dus de identificatie te verbreken.

Overigens ter nuance is het misschien goed om te zeggen dat dit niet betekent dat je lichaam/geest er niet tot doen, 'omdat jij het niet bent', en wat met een beetje pech gebruikt wordt om onderdrukte emoties te blijven negeren.
Jou individuele expressie is ook wat je bent, maar gelukkig ben je veel meer dan dat. :s)
pi_171490887
quote:
11s.gif Op dinsdag 6 juni 2017 00:31 schreef alwaysbenice het volgende:
Theoretisch valt er ook genoeg over te zeggen, wetenschappelijke indicaties die duiden op een ziel: www.evidenceforthesoul.weebly.com

Maar los van theorie en redenering is het direct te ervaren, heel gemakkelijk, en wel nu.

Namelijk door het feit dat alles dat jij kan zien, je niet kan zijn.

Jij ziet je lichaam.
Jij voelt je lichaam.
Er is dus iets diepers, iets wat dichterbij is, iets groters.

Stel het op de proef, door bijvoorbeeld je ogen dicht doet en je lichaam te observeren en voelen, je hoofd, je hart etc.

En wat eigenaardig is, is dat wie jij dan wel bent totaal niet te vinden is. Er is gewoon niets waar je de vinger op kan leggen van wie jij bent, en er blijft dus ook niet echt iets van je over, behalve een erg goed gevoel van vrede.
Dit compleet realiseren (en belichamen), is het doel van de oosterse religies zoals het boeddhisme, hindoeïsme, taoïsme en arguably van het christendom.

Ik beoefen al een tijdje meditatie en dit onderzoeken, en ik had het al zo vaak gehoord, maar op de een of andere manier werd het laatst gewoon opeens wat duidelijker.
En het is zo overduidelijk, zo simpel en overigens zo leuk en bevrijdend!
Jij bent niet wat je kan zien! Of course! Wauw.

Disclaimer, het (beginnen met het) ontdekken van het diepere gevoel van zijn kan nogal uitdagend zijn aangezien de bijna altijd geest veel gewent is constant van hot naar her te gaan en dus heel moeilijk stil kan blijven.
Daarom wordt concentratie meditatie altijd aangeraden voor mensen om te beginnen, wat je ook al tot rust bent en wat op zichzelf no-self kan openbaren
En het brengt onverwerkte emoties aan het licht, gepaard met de ego structuur die erom heen zat om die emoties te onderdrukken, dat kan confronterend en wat verwarrend zijn, want het leek alsof je die persoon was. En er zit vaak veel meer onderdrukt dan men vaak denkt.
Ook kunnen existentiële angsten de kop opsteken, van negatieve conditionering over God, de leegte, het bestaan etc.
Maar let er op dat dat dus slechts tijdelijke gedachten/gevoelens zijn die de diepere staat van zijn ziet, en de angsten zijn gebonden aan spanning in het lichaam (een soort trauma), wat dus niet de natuurlijke vrije staat voorstelt.
sekte brainwash rap werkt alleen als guru knap is

jij hebt geen profiel plaatje

dus werkt niet
pi_171497592
Vreemde definitie van bewijs.
Conscience do cost.
pi_171506962
ik heb geen leeftijd , geen lichaam. Ik heb alleen maar een persoonlijkheid
FOK! is net een groot tijdschrift
pi_171513611
quote:
0s.gif Op dinsdag 6 juni 2017 19:42 schreef Vimbavimba het volgende:
ik heb geen leeftijd , geen lichaam. Ik heb alleen maar een persoonlijkheid
Je hebt wel een lichaam, en ook een persoonlijkheid, die overigens niet anders is dan je lichaam.
Maar dat ben je dus niet, want zoals je zegt, dat heb je.
pi_171516233
Ik vind het nog niet helemaal overtuigend aangetoond met de voorbeelden die je hier noemt...
Het idee dat je je lichaam bent, is sowieso een van de meest hardnekkige ideeën. We identificeren ons over het algemeen zeer sterk daarmee. Dat ben je niet zomaar even kwijt. Maar oefeningen gericht erop om dat te onderzoeken kunnen idd goed helpen lijkt me.

Zelf vind ik het gedachte-experiment wel goed waarbij je je voorstelt dat je een been kwijt raakt: gaat daarmee een stukje van 'jou' verloren? En dan een arm eraf: is er iets verminderd aan 'jou'?
En zo kun je al je lichaamsdelen wegdenken; al verlies je al je ledematen, 'jij' blijft gewoon bestaan. Dus jij bent inderdaad niet je lichaam.

Toch wordt het natuurlijk wat lastiger als je je hersenen wegdenkt...of je hart. Toch wel moeilijk om te blijven bestaan dan.
pi_171516309
Oh ja, dit process duurt wel jaren, en ik ben ook nog niet klaar.
Er zit vaak ook echt bakken aan opgekropte emoties in mensen (uit de jonge kindertijd) dat tijd nodig heeft om allemaal verwerkt te worden.
-
Wat ik persoonlijk eigenlijk de beste ervaringsgerichte voorbeelden vind (dus los van wetenschappelijk bewijs) is dat je in diepe slaap ook nog bestaat.
Het lijkt misschien niet zo, maar toch is er een subtiel gevoel wat je kan herinneren (en wat zelfs sterker kan worden, zelfs tot aan 'bewust' altijd de diepe slaap mee maken), en we vinden droomloze slaap ook allemaal lekker.
  woensdag 7 juni 2017 @ 10:35:10 #12
456432 Kamina
Tenacious!
pi_171518743
quote:
0s.gif Op dinsdag 6 juni 2017 23:01 schreef alwaysbenice het volgende:

[..]

Je hebt wel een lichaam, en ook een persoonlijkheid, die overigens niet anders is dan je lichaam.
Maar dat ben je dus niet, want zoals je zegt, dat heb je.
https://en.m.wiktionary.org/wiki/persona
1 + 1 = blauw
pi_171546747
quote:
0s.gif Op woensdag 7 juni 2017 02:11 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
Toch wordt het natuurlijk wat lastiger als je je hersenen wegdenkt...of je hart. Toch wel moeilijk om te blijven bestaan dan.
Maar dan ga je je hersenen als 1 ding beschouwen wat een 'ik' zou zijn of voortbrengen. Maar als je de hersenen uit elkaar haalt, welke cellen bevat dan het volledige 'ik'? Geen enkele, het zijn meerdere cellen bij elkaar die een ik vormen, of iets wat meent dat er een ik is.
Alleen met je hart voorbeeld kan ik niets, dat is gewoon een pomp. Tenzij je gelooft dat het de zetel is van je gevoelens en emoties enzo. Dan kun je net zo goed je lever er ook bij noemen, of welk ander orgaan.

Boeddhisme stelt trouwens ook zo iets, dat een ik niet bestaat omdat het een samengesteld iets is (de 'skandha's'). Persoonlijk vind ik het idee van een ik alleen maar praktisch maar soms kan men er ook te ver mee gaan.
pi_171548389
Nou ja, er is natuurlijk wel de ervaring van het zijn van een 'ik', een soort centraal punt waaraan de gevoelens en gedachtes en alles verschijnt. Het punt waar de 'ik-entiteit' als kern wordt ervaren is het gebied tussen de ogen zou ik zeggen. Of zijn we heel sterk geïdentificeerd met het zien van de ogen? Over die vraag breek ik nog wel eens mijn hoofd... :P Maar het ik als centrale waarnemer wordt ervaren ergens bij het oog-gebied in ieder geval naar mijn ervaring...

Wat het hart betreft: niemand beschouwt het hart als orgaan als zetel van gevoelens en emoties. Het gaat dan meer om hartgebied. Concreter: dat gebied als energiecentrum (hartchakra)
pi_171550567
Het punt van achter de ogen is een heel sterk punt van identificatie ja.

Er wordt wel vaak gezegd dat in het hart gebied je bron ligt (in relatieve zin, in absolute zin besta je nergens/overal), in mijn ervaring merk ik ook steeds meer dat daar iets diepers ligt waar ik moeilijk bij kom, een soort subtiel zwart gat (niet in negatieve zin).
pi_171561258
Ik zit volgens mij in een kundalini-proces al een tijdje. Ik ervaar dan ook ontzettend veel activiteit rondom dat gebied. Deze week (en zeker vandaag) is het ook weer erg aan het rommelen. Helaas vaak nogal beangstigend omdat het eng voelt om signalen in dat soort gebieden te voelen.
pi_171564951
quote:
0s.gif Op donderdag 8 juni 2017 22:48 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
Ik zit volgens mij in een kundalini-proces al een tijdje. Ik ervaar dan ook ontzettend veel activiteit rondom dat gebied. Deze week (en zeker vandaag) is het ook weer erg aan het rommelen. Helaas vaak nogal beangstigend omdat het eng voelt om signalen in dat soort gebieden te voelen.
Angst is altijd on-concreet, want wanneer het echt gezien wordt zie je de illusie ervan.

Ik kan je aanraden om noting practice te doen, om even een goed onderscheid te kunnen zien tussen je gedachtes en je gevoelens, en negatieve gevoelens die zo maar op kunnen komen komen dus altijd van opgeslagen verkramping/trauma, dat zien kan de angst wellicht al wat verminderen, want dan zie je dat het vanuit je ego structuur komt en niet vanuit de werkelijkheid.

Dus wat je doet, je mediteert of gebruikt het in je dagelijks leven en:
- Wanneer er een (subtiele) gedachte opkomt label je dat in door te denken: 'gedachte'
- Wanneer er een beeld op komt noem je dat als 'beeld'
- Wanneer een gevoel je aandacht vraagt benoem je dat als 'gevoel' en voel je dat gericht voor een paar seconde.

Wanneer er niks gebeurd voel je gewoon het niets/jezelf.
  vrijdag 9 juni 2017 @ 20:44:54 #18
456432 Kamina
Tenacious!
pi_171581310
quote:
0s.gif Op donderdag 8 juni 2017 22:48 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
Ik zit volgens mij in een kundalini-proces al een tijdje. Ik ervaar dan ook ontzettend veel activiteit rondom dat gebied. Deze week (en zeker vandaag) is het ook weer erg aan het rommelen. Helaas vaak nogal beangstigend omdat het eng voelt om signalen in dat soort gebieden te voelen.
Volledig toelaten angst te voelen, met volle aandacht, en het verdwijnt snel. Blijf dit herhalen, en het zal vanzelf overgaan. Je leert het als het ware af.
1 + 1 = blauw
pi_171604967
quote:
11s.gif Op dinsdag 6 juni 2017 00:31 schreef alwaysbenice het volgende:
En wat eigenaardig is, is dat wie jij dan wel bent totaal niet te vinden is.
Het enige wat onwaar is in je verhaal is dit.

Je kunt jezelf prima vinden, als je maar niet in je lichaam "zoekt". Zoeken uberhaupt brengt je verder weg van hetgeen dat je zoekt, je moet het ervaren, 100% concentratie
Lambo of Rekt
pi_171610126
quote:
0s.gif Op donderdag 8 juni 2017 14:31 schreef Meneertje_flapdrol het volgende:
Nou ja, er is natuurlijk wel de ervaring van het zijn van een 'ik', een soort centraal punt waaraan de gevoelens en gedachtes en alles verschijnt. Het punt waar de 'ik-entiteit' als kern wordt ervaren is het gebied tussen de ogen zou ik zeggen. Of zijn we heel sterk geïdentificeerd met het zien van de ogen? Over die vraag breek ik nog wel eens mijn hoofd... :P Maar het ik als centrale waarnemer wordt ervaren ergens bij het oog-gebied in ieder geval naar mijn ervaring...
Het is een beetje zoals tijd: alles verandert continu, het is als een stroom. Maar kijkt men naar een klok dan kan men stellen dat er een enkel moment is.

Net als een rivier kan men die wel blokkeren en van baan veranderen, of er een bassin van maken of vrij natuurlijk laten stromen. Met meditatie kun je dan obstakels verwijderen waardoor de stoffen die de rivier vervoert beter verspreid kunnen worden ipv zich op te hopen (waardoor verderop stoffen weer ontbreken).
pi_171610944
Ik zou het eerder de beleving van 'ik' noemen dat gestoeld is in het diepste van ons wezen, heel instinctief gaan we gevaar uit de weg of handelen we als dat moet zonder dat het denken ons remt.
Intelligentie aan het werk naar mijn mening.
De waarheid in iemands hoofd is vaak onbuigzamer dan het sterkste staal.
  zondag 11 juni 2017 @ 07:33:19 #22
456432 Kamina
Tenacious!
pi_171611560
Dat hele 'ik' is het gevolg van een zelfbeschermingsmechanisme.

Logischerwijs ben ie niet je lichaam, want je lichaam projecteert de illusie die wij 'ik' noemen.
1 + 1 = blauw
pi_171618919
'Ik ben'.

Ben jij?
De waarheid in iemands hoofd is vaak onbuigzamer dan het sterkste staal.
  zondag 11 juni 2017 @ 15:58:36 #24
456432 Kamina
Tenacious!
pi_171619150
quote:
7s.gif Op zondag 11 juni 2017 15:49 schreef bedachtzaam het volgende:
'Ik ben'.

Ben jij?
Nee, het wordt.
1 + 1 = blauw
pi_171623672
Wat het altijd al was.
De waarheid in iemands hoofd is vaak onbuigzamer dan het sterkste staal.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')