Iemand hier wel eens een relatie gehad met een borderliner?

Ze houden je aan het lijntje

quote:

Op zondag 4 juni 2017 12:37 schreef Werkman het volgende:
Zo ja, hoe merkte je dat, hoe ging je er mee om en hoe liep het af?

Geen relatie gehad met borderliner, desondanks kan ik antwoord geven namens iedereen:

Slecht.

Dit nummer beschrijft het aardig

Was je ex een borderliner?

Vaak loopt het af met zelfmoord dreigingen.

quote:

Op zondag 4 juni 2017 13:34 schreef Werkman het volgende:

[..]

Nee, maar na mijn breuk een tijdje met één gedate, het ging heel geleidelijk maar ik kreeg het op tijd in de gaten en heb het afgekapt.
Kreeg achteraf telefoontjes met zelfmoorddreigingen, foto's van haar via de app en facebook met andere dates, ik heb haar geblokkeerd maar sta versteld van de gekte die er in omgaat.

Bijzonder altijd ja. Wees blij dat je er op tijd achter kwam
Heb verder zelf geen ervaring met borderliners, ben heel kort bevriend geweest met een meisje met borderline maar daar merkte ik zelf niks van.

Ik ken wel iemand in de omgeving die een relatie heeft gehad met iemand die aan borderline lijdt. Hij was nogal heel erg agressief en manipulatief naar haar toe en daar is de relatie ook uiteindelijk op stukgelopen. Zelfs nu het al uit is blijft hij haar lastig vallen, maar nu moet ik ook erbij zeggen dat ze samen kinderen hebben, dus dat creëert mogelijkheden voor die kerel om haar het leven zuur te maken.

[ Bericht 15% gewijzigd door Buurtzwaan op 04-06-2017 20:20:46 ]

Relatie nee, maar was ooit bevriend met een borderliner en we deden best wel veel samen.
Veel uitgaan, af en toe een weekendje weg.

Tot op het moment dat ze een vriend kreeg en haar gedrag totaal omsloeg.
Ze is uiteindelijk op het boevenpad beland en heeft een hoop mensen opgelicht samen met die vriend.

quote:

Op maandag 5 juni 2017 16:52 schreef Remqo het volgende:
Relatie nee, maar was ooit bevriend met een borderliner en we deden best wel veel samen.
Veel uitgaan, af en toe een weekendje weg.

Tot op het moment dat ze een vriend kreeg en haar gedrag totaal omsloeg.
Ze is uiteindelijk op het boevenpad beland en heeft een hoop mensen opgelicht samen met die vriend.

Geprobeerd. Ik hoorde wel allemaal verhalen over haar, maar ik dacht dat ik anders was. Ze vernietigde me, voordat ik dichtbij genoeg kwam.

Leuk die verhalen, maar was er een officiële diagnose of weer eens zo'n ex die allerlei labeltjes op die persoon wil plakken (alle vrouwelijke ex-en zijn borderliners en alle mannelijke ex-en zijn narcisten)?

Mijn nicht heeft de officiële diagnose Borderline. Zij heeft een vriendje sinds haar 15e, is daar later mee getrouwd, ze hebben nu 3 kinderen, 2 kleinkinderen en nog steeds dolgelukkig met elkaar.

quote:

Op zondag 4 juni 2017 13:34 schreef Werkman het volgende:

[..]

Nee, maar na mijn breuk een tijdje met één gedate, het ging heel geleidelijk maar ik kreeg het op tijd in de gaten en heb het afgekapt.
Kreeg achteraf telefoontjes met zelfmoorddreigingen, foto's van haar via de app en facebook met andere dates, ik heb haar geblokkeerd maar sta versteld van de gekte die er in omgaat.

Maar de grote vraag; heb je haar gebalt?

quote:

Op zondag 4 juni 2017 13:34 schreef Werkman het volgende:

[..]

Nee, maar na mijn breuk een tijdje met één gedate, het ging heel geleidelijk maar ik kreeg het op tijd in de gaten en heb het afgekapt.
Kreeg achteraf telefoontjes met zelfmoorddreigingen, foto's van haar via de app en facebook met andere dates, ik heb haar geblokkeerd maar sta versteld van de gekte die er in omgaat.

Ik heb zelf ook de diagnose borderline. Misschien is bij mij het verschil dat ik behandeld ben en mij ook bewuster ben van mijn gedrag.

Ik kan mij er wel iets bij voorstellen dat ze zo reageert. Bij borderline sluimeren altijd gevoelens van minderwaardigheid en verlatingsangst. Door bepaalde aanleidingen kunnen deze gevoelens getriggerd worden en als je dan de stress laat oplopen raak je overspoeld door emoties en kan je het niet meer relativeren.

De hamvraag is: hoe gaat iemand met borderline ermee om? Biedt de persoon achteraf zijn/haar excuses aan? Is hij/zij wel eerlijk tegen je over wat er in hem/haar omgaat? Claimt die persoon jou of krijg je ook wat terug in de relatie?

Als je al het gevoel had dat het met haar foute boel is, dan heb je waarschijnlijk wel goed gehandeld. Of het nou borderline is of wat anders: vaak krijgen partners van tevoren al signalen dat het fout gaat, maar denken ze "ik geef het nog een kans"

Ja maar heel veel mensen kunnen dit begrijpen, of ze nu borderline hebben of niet. Ik heb ook wel eens een ex zo behandeld, achteraf spijt van, maar ik heb geen borderline. Borderline is een mogelijke verklaring, maar moet niet als excuus worden gebruikt vind ik zelf. Iedereen heeft wel eens een keer moeite met relativeren. En of je nu borderline hebt of niet, het gedrag moet aangepakt worden. "ik geef het nig een kans", nou echt niet altijd hoor. Soms dan hebben ze er gelijk al genoeg van.
als iemand zich machteloos en ellendig voelt, is "iets zomaar afkappen" op dat moment niet de juiste optie. Je hoeft ook weer niet in te gaan op manipulatie, maar wees aub niet zo bot dat je iemand gewoon direct dumpt. Dat zorgt er gewoon alleen voor dat iemand daarna nooit maar dan ook nooit meer een relatie wil. Maar goed, niet het probleem van de persoon met een partner met "borderline" natuurlijk, tot het ze zelf overkomt en dan begrijpen ze het misschien. Aan de andere kant geneest iemand zo soms wel van het manipulatieve gedrag en dat is dan wel positief.

quote:

Op zondag 4 juni 2017 12:56 schreef maffehenkie het volgende:
Dit nummer beschrijft het aardig

Billy Joel - She's Always A Woman (HQ with lyrics)

Sowieso vraag ik me altijd af of Billy Joel alleen maar borderliners heeft gedatet:
(al lijkt "Uptown Girl" daar letterlijk een uitzondering op, gezien zijn huwelijk met de dame uit de clip)

quote:

We laid on the beach
Watching the tide
She didn't tell me there were rocks
Under the waves
Right off the shore
Washed up on the sand
Barely alive
Wishing the undertow would stop
How can a man take anymore

quote:

Op woensdag 7 juni 2017 07:39 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ja maar heel veel mensen kunnen dit begrijpen, of ze nu borderline hebben of niet. Ik heb ook wel eens een ex zo behandeld, achteraf spijt van, maar ik heb geen borderline. Borderline is een mogelijke verklaring, maar moet niet als excuus worden gebruikt vind ik zelf. Iedereen heeft wel eens een keer moeite met relativeren. En of je nu borderline hebt of niet, het gedrag moet aangepakt worden. "ik geef het nig een kans", nou echt niet altijd hoor. Soms dan hebben ze er gelijk al genoeg van.
als iemand zich machteloos en ellendig voelt, is "iets zomaar afkappen" op dat moment niet de juiste optie. Je hoeft ook weer niet in te gaan op manipulatie, maar wees aub niet zo bot dat je iemand gewoon direct dumpt. Dat zorgt er gewoon alleen voor dat iemand daarna nooit maar dan ook nooit meer een relatie wil. Maar goed, niet het probleem van de persoon met een partner met "borderline" natuurlijk, tot het ze zelf overkomt en dan begrijpen ze het misschien. Aan de andere kant geneest iemand zo soms wel van het manipulatieve gedrag en dat is dan wel positief.

Een diagnose is NOOIT een excuus om anderen respectloos te behandelen.

Ben momenteel ook verzeild met iemand met borderline die aardig lijkt op wat hier op FOK! beschreven wordt. Het liefst wil ik niks meer met haar te maken hebben, ware het niet dat ze echt waardevolle spullen van mij geleend heeft en die niet terug wilt geven. Heel lang verhaal maar damn wat kan ze liegen zeg!

Geen relatie, wel een heel innige vriendschap.
Het is lastig een vriendschap te onderhouden met iemand waarbij je het ene moment op een voetstuk staat en het andere moment belachelijk gemaakt wordt tegenover andere vrienden/kennissen. En wanneer die persoon een heel ander beeld heeft van wat hij/zij geeft en neemt in die vriendschap dan jij (verwachten dat jij er altijd bent, maar andersom vaak maar matig geïnteresseerd in jouw problemen). Verder hele subtiele manipulatie door mij woorden in de mond te leggen over hoe ik naar onze vriendschap keek, waardoor ik dacht dat ik niet anders kon dan me daartegen te verdedigen.

Ik heb superveel mooie en leuke dingen met haar meegemaakt die ik niet had willen missen, maar hoe meer afstand je neemt, hoe meer je ziet wat voor lelijkheid (zoals hierboven beschreven) er doorheen zit.

Helaas wel ja.

De eerste weken/maanden hemelen ze je op, maar daarna is het zo wisselvallig als de betrouwbaarheid van Piet Paulusma.

Bij mij is het ongeveer 1,5 jaar geleden uitgegaan. Ze kwam uiteindelijk weer bij haar ex, maar daarna kwam ze toch weer op hangende pootjes terug bij mij. Vervolgens werd het (met mijn stomme kop) een soort van FWB, maar dat leverde ook alleen maar drama en gezeik op. Door beide kanten afgekapt en zij kreeg weer een nieuwe vriend. Vervolgens ging dat na twee maanden ook weer uit en ja wel, ze appte mij weer hoor.. Deze keer gelaten voor wat het was en volgens mij heeft ze nu weer wat met die ene ex van het begin van deze alinea. We hebben wat gemeenschappelijke vrienden en ze woont bij mij in de buurt dus ik krijg er helaas nog genoeg van mee.

Gouden tip: begin nooit iets met zulke mensen, ook al lijken ze zo leuk op het begin. Uiteindelijk maken ze je helemaal leeg en hoe langer de relatie vordert, hoe minder je goed kan doel. Ze kunnen niet alleen zijn dus ze doen er alles aan dat je niet bij ze weg gaat, en voordat je het weet schelden ze je weer de huid vol. Enige voordeel:ook al was het niet leuk, het was iig niet saai

Mijn ex ontplofte elke paar maanden, voorjaar en najaar wat meer. Dat kon om van alles zijn, ooit heeft hij zijn autoruit ingeslagen omdat ik haren in de borstel liet zitten. Ook smeet hij de bureaustoel door het raam toen mijn schoenen midden in de kamer stonden en dus niet op de goede plek. Hij had geen knokkels meer, die heeft hij regelmatig kapotgeslagen op een muur. Zo onverwachts voor mij flipte hij enorm, duurde enkele minuten tot er iets kapot was en daarna enorme spijt. Ik raakte ook nog zwanger en vanaf toen bemoeide ik mij ermee en stond hij met zijn vuist tegenover mij. Vlak na de geboorte ben ik weg gegaan. Heb lang gedacht dt het mijn schuld was. Zijn moeder kon hem altijd nog redelijk in bedwang houden. Nu is zijn moeder ongeveer 2 jaar dood en zit hij opgenomen bij het GGZ. Zijn dochter wil hem nooit meer zien.

Van mijn vriendin kreeg ik een boek over psychiatrie en daarin las ik over borderline. Past precies in het plaatje. Maar ook trekken van narcisme denk ik. Dacht dat ik me goed zou voelen nu toch blijkt dat hij niet spoort ipv ik, zoals hij altijd zei, maar vind het alleen maar sneu voor mijn dochter.

Ben 7 jaar bij hem geweest en kan er een boek over schrijven, voor mij onmogelijk om bij zo iemand te blijven. Vind het knap van mensen die dat wel kunnen. Misschien zit het verschil erin dat die mensen toegeven voor zichzelf dat ze borderline hebben. In mijn geval was ik degene die volgens hem zijn reacties uitlokte.

Ben vervolgens van schrik 11 jaar alleen geweest. Woon nu alweer 3 jaar samen met de liefste man van de wereld, die hetzelfde met zijn ex heeft meegemaakt. Nog steeds verwachten we en andere reactie van de ander en zijn we nog aan het wennen dat het zo lekker rustig is in onze relatie. Heerlijk.

Succes voor alle mensen die leven met iemand die borderline heeft en ook die het zelf hebben natuurlijk.

vriend van me wel... hij merkte het toen het te laat was, werd door haar volledig over de zeik gejaagd en heeft nu zn kind bij de psychiater lopen om het te verwerken (als mn vriend de kamer uit was, werd ze ineens gemeen tegen dat kind) , is driekwart van zn vrienden verloren omdat zij heeft lopen manipuleren en hem zwart gemaakt bij hun...

echt eng wijf. leugens, manipuleren, vreemdgaan en fotos sturen van hun in bed..en dan weer lief doen. en wat was haar echte karakter? allebei, dus. helemaal gestoord. blijf bij dit soort mensen uit de buurt. ze zijn vast niet allemaal zo erg, maar het kan ook nog erger....

quote:

Op dinsdag 6 juni 2017 09:20 schreef de_boswachter het volgende:

[..]

Maar de grote vraag; heb je haar gebalt?