Eerste Kamer stemt definitief in met associatieverdrag Oekraïne

quote:

Op donderdag 15 juni 2017 09:36 schreef Euribob het volgende:
Ik vind het zelf bijzonder vervelend hoe populisten zichzelf in de voet schieten door hun complete disrespect jegens het gebruik van referenda. De wereld is veel complexer dan een simpele ja/nee, en dat betekent dat als je als politieke groepering een aanvraag voor een referendum doet je daar mee rekening dient te houden.

De wereld mag dan wel complexer zijn, het politieke besluitvormingsproces is dat niet. Kamerleden stemmen ook voor of tegen een wetsvoorstel. Dat is dus een kulargument. Het 'ja' van 2e en 1e kamer is net zo simpel als het 'nee' van de kiezer.

quote:

Dit Oekraïnereferendum is heel duidelijk opgezet met de intentie om de parlementaire democratie te delegitimeren. Ze wisten dondersgoed dat de regering een dergelijk verdrag niet tegen kon gaan, maar achteraf wel boos stampvoeten dat de wil van het volk genegeerd wordt als hun onmogelijke eisenlijst niet uitgevoerd wordt.

Het probleem is juist dat het niet tegen te houden is. Er is nooit iets tegen te houden, hooguit af te remmen. Die draak van een EU grondwet was niet tegen te houden, het bijdrukken van euros door Draghi is niet tegen te houden. CETA, inclusief een speciale rechtbank van en voor bedrijven die democratisch gekozen overheden kan overrulen, was uiteindelijk niet tegen te houden. Frankrijk onder pro-EU president Macron wilde Oost-Europeanen tegenhouden die onder het minimumloon in de Franse bouw komen werken, maar dat mocht niet en moest er een compromis gesloten worden zodat ze maar 12 maanden aan sociale dumping mogen doen.

Democratisch verkozenen kunnen niks tegenhouden, maar de telecombedrijven zijn er dan wel weer in geslaag om de afschaffing van roamingwinsten een jaar of 10 tegen te houden. En dat is maar één voorbeeld, met het grootbedrijf moet er altijd tot een compromis gekomen worden, een compromis tussen het belang van de burgers en dat van een paar bedrijven.

Dat er met enige regelmaat compromissen gesloten moeten worden in een Europese samenwerking is onvermijdelijk. Het probleem is dat het doorgaans geen compromissen zijn tussen de ene groep Europese burgers en de andere groep Europese burgers, of tussen de ene groep verkozenen en de andere groep verkozenen. Het zijn compromissen tussen de belangen van burgers en een ander belang, dat doorgaans helemaal niet een legitiem zelfstandig te behartigen belang is. De democratie is op geen enkel niveau de baas, de uitkomst van het democratisch proces is zelf onderwerp van compromis, daar moet vervolgens over onderhandeld worden.