[OUD SC] Met lange tanden

Hier is het eten wat de pot schaft en proeven moet. De kinderen leren ook dingen waarderen die ze bijvoorbeeld bij een eerste keer niet zo lekker vonden, en tuurlijk hou je altijd iets wat je echt niet lekker vindt. Maar lust ik niet, eet ik niet is hier van tafel en dan is er geen eten.

Meegaan in het kieskeurige eetgedrag van kinderen is misschien de makkelijke weg, maar hoe onvolwassen is het als je straks 40 bent en je eet de korstjes niet van je brood (ja echt, ik ken ze) of je kan bij een zakendiner gaan aangeven dat je alleen patat met appelmoes wilt.

Ik heb moeten leren eten toen ik een relatie kreeg met J, die mijn kieskeurige gedrag dus vreselijk afkeurde. En eigenlijk is het ook echt niet leuk, je kan nergens eten, niet samen chique uit eten maar ook niet als je bij vrienden gaat eten waar iemand een middag in de keuken staat en voor jou een pizza de oven in schuift.
Op latere leeftijd anders leren eten is veel lastiger dan dat je van jongs af aan gewoon leert eten en smaken leert waarderen. Nu 5 a 6 jaar verder kan ik zeggen dat wat mij ook wordt voorgezet ik alles durf te proeven en dat maakt het leven echt een stuk leuker.

https://instagram.com/p/BNuSkKqBlgDyYVG3zLmtdxt-fj1kZRQZBHiMPs0/

Waardering is altijd fijn.

Tegenwoordig is het 1 van zn lievelingsgerechten. In het begin raspte ik bijvoorbeeld wortel en snipperde ik de ui in mini mini stukjes. Tegenwoordig kun je zelfs de groente herkennen en ze eten het nog steeds.

O ik at vroeger thuis ook niks. Toen ik samen ben gaan wonen ben ik zo veel gaan leren eten. Nog steeds lust ik niet alles, maar al heel veel meer dan vroeger. Ik heb ook jaren op crackers en beschuiten geleefd vertelde mijn moeder. Cb zei dan dat ze ijsjes moest maken van vers geperst sinaasappelsap, maar daar trapte ik niet in.
De meiden krijgen wat ik kook. Soms eten ze niks. Soms wel. Ze zijn nu 2. Ik hoop dat ze straks toch weer wel wat meer groente gaan eten. Fruit gaat er goed in en brood ook. Dus ik maak me niet zo druk.

Ik heb een kind dat alles proeft, meestal zelfs spontaan (hoewel ze bij vis en zeekraal laatst pertinent weigerde) en een kind dat in principe geen groente eet als die herkenbaar is als zodanig. Als we chili eten, krijgt ie brood omdat ie dat echt te smerig vindt. Verder min of meer wat CS zegt, koolhydraten erbij en dan is er tenminste iets wat ie lekker vindt.

Ik doe niet aan rijst bij chili, dat zou m wel vrolijker stemmen. Vaak wel stokbroodjes kruidenboter (van die prefab) erbij.
Leuke is dat het juist het lievelingseten van de oudste is, is er tenminste eentje blij.
Orzo vinden ze trouwens allebei het einde. Dan smaakt de praktisch kale pasta tenminste nog ergens naar.

Wat fijn om te lezen dat er meer lastige eters zijn. Anouk is er ook een helaas. Maar afgelopen weekend verbaasde ze mij enorm! We hadden quesadilla's (wraps met gehakt, kruiden, paprika, ui, sla en kaas ), ze wilde uit zichzelf proeven en het werd zowaar goedgekeurd Zelfs dat ze gisteren vroeg of we dat weer gingen eten
Helaas was ik vroeger ook een lastige eter, ik at alleen maar aardappel met jus en appelmoes als avondeten (en uiteraard alle andere varianten met aardappel). Toen ik op mijn 17de een vriendje kreeg ben ik meer gaan proeven en eten. Wat Tico ook zei; als je niks lust (ik ging echt kokhalzen als kind), is het op latere leeftijd zo niet leuk om uit eten te gaan en dergelijks. Veel vleessoorten vind ik overigens nog steeds niets. Ik krijg het gewoon niet weg.
Ik heb serieus met terugwerkende kracht excuses aan mijn vader aangeboden dat ik zo'n lastige eter ben geweest....

ik vind het fascinerend om te lezen hoeveel van jullie als kind lastige eters waren..
en dat het nu toch rechtgetrokken is.. veelal op het moment dat je het huis uit ging..

zijn jullie er zelf achter wat de reden was dat je vroegah niet goed wilde eten? kokhalsend van tafel lijkt me vooral iets wat in je hoofd zit..

mijn zusje werd vroeger bv altijd wagenziek als we op vakantie gingen, terwijl ze op de terugweg nergens last van had..

was het de textuur van bepaalde dingen? het feit dat je niet wist /geen invloed had op wat je ging eten? ik ben er enorm benieuwd naar.. ikzelf was een goede eter.. en wij kregen een erg divers aanbod aan eten .. mijn moeder kookte graag "over de grens".. al aten we maar 2 keer per jaar appelmoes ofzo..

Hier mogen ze in de ochtend kiezen wat te eten in de avond. Dat betekend soms 3 verschillende potjes want ik ga zelf echt niet dat eten wat zij willen. Inclusief man want die is net zo lastig. Koken vind ik leuk dus vind ik het niet erg.

Wij aten vroegah alleen maar surinaams Wij witter dan wit aten alleen surinaamse groenten met rijst en vlees. Ik moest wennen aan groenten, aardappels en vlees toen ik ging samenwonen. Aardappels vind ik nog steeds niet lekker of het moet ergens doorheen gaan. Maar vaker eet ik dan rijst of pasta met groenten en vlees.

quote:

Op maandag 22 mei 2017 10:43 schreef Barreltje het volgende:
ik vind het fascinerend om te lezen hoeveel van jullie als kind lastige eters waren..
en dat het nu toch rechtgetrokken is.. veelal op het moment dat je het huis uit ging..

zijn jullie er zelf achter wat de reden was dat je vroegah niet goed wilde eten? kokhalsend van tafel lijkt me vooral iets wat in je hoofd zit..

mijn zusje werd vroeger bv altijd wagenziek als we op vakantie gingen, terwijl ze op de terugweg nergens last van had..

was het de textuur van bepaalde dingen? het feit dat je niet wist /geen invloed had op wat je ging eten? ik ben er enorm benieuwd naar.. ikzelf was een goede eter.. en wij kregen een erg divers aanbod aan eten .. mijn moeder kookte graag "over de grens".. al aten we maar 2 keer per jaar appelmoes ofzo..

Mijn moeder kan gewoon niet koken



Nee ik ben geen fan van aardappels en dan van die huishoudschool kapot gekookte groente met papjes aangemaakt en zoute bende. Of dat iemand gaat experimenteren en de smaak van paprika overal bij vindt passen terwijl dat echt niet in een gerecht thuishoort.

Dus het zat m in smaken die niet bij elkaar pasten, gerechten die allemaal hetzelde smaakten (zout), koken uit pakjes en zakjes zure bende..

Ik heb ook pas echt leren eten toen ik man leerde kennen. Nu is het zelfs zo dat ik het eten wat mijn moeder kookt, niet meer zo lekker vind Eigenlijk een beetje wat Ticootje zegt ook ja Man kookt meestal thuis Hij kookt vaak Aziatisch (hij is Vietnamees), maar ook dingen zoals hamburgers of broodje warm vlees had ik nog nooit gegeten voordat ik hem kende
Vroeger werd er vaak aardappelen, groente, vlees gegeten. Dat vond ik nooit zo lekker, andere gerechten gingen beter. Nu hou ik nog steeds niet zo van aardappelen en vlees.

Wij eten nu meestal rijst of pasta.
Toen ik wat ouder was, 17 ofzo, at ik vaak tortellini met geraspte kaas erover heen Bijna net zo erg als kale pasta

quote:

Op maandag 22 mei 2017 11:13 schreef Tally het volgende:
Hier mogen ze in de ochtend kiezen wat te eten in de avond. Dat betekend soms 3 verschillende potjes want ik ga zelf echt niet dat eten wat zij willen. Inclusief man want die is net zo lastig. Koken vind ik leuk dus vind ik het niet erg.
.

Kost dat niet enorm veel tijd en is het niet heel erg duur?

quote:

Op maandag 22 mei 2017 11:20 schreef Jagärtrut het volgende:

[..]

Kost dat niet enorm veel tijd en is het niet heel erg duur?

Dit en daar bovenop:
De mijne zou elke dag patat en pizza etc kiezen
Ik vind dan ook dat hij niet elke dag te kiezen heeft. Heb ik ook niet altijd als mijn man kookt en andersom. Dat hoort er bij wat mij betreft. Bij een ander heb je dat tenslotte meestal ook niet.
We eten zo af en toe best zijn (ongezonde) keuzes en de toppers die hij lekker vindt qua groente komen vaker terug in het repertoire dan de enkele dingen die hij niet te hachelen vindt.

De kinderen houden van pasta met rode saus, J vindt rode saus niet zo lekker. Tja, de andere keer eten we weer iets wat J erg lekker vindt en de kinderen wat minder.

Vanavond gaat de BBQ aan, daar is iedereen gek op.

Ik ben altijd een lastige eter geweest en het is ook niet overgegaan (wel wat beter geworden, ik kan gewoon uit eten enzo hoor en probeer ook neiuwe dingen).

Het is hier wel een hoofddingetje, soort fobie voor bepaalde (basissoorten) voedsel. Gaat vooral om texturen en soms ingredienten, en idd ook kokhalzen (nog steeds ook).

Wat ik wou zeggen: mijn ouders zijn voor mij ook streng geweest, maar dat heeft niet geholpen. Ik kotste alles gewoon weer over tafel heen je kunt er als ouder echt niet altijd grip op krijgen. U

Mijn broertje was ook moeilijk maar is bijgetrokken toen hij de deur uit ging (eerder eigenlijk al).

Melle is nu nog 2 en ik dwing niks af. Bied wel alles aan. Ik vertrouw erop dat het toch wel bij zal trekken. Proeven moet wel als hij iets groter wordt en het beter begrijpt.

quote:

Op maandag 22 mei 2017 11:20 schreef Jagärtrut het volgende:

[..]

Kost dat niet enorm veel tijd en is het niet heel erg duur?

Tijd heb ik genoeg. Maar erg veel meer tijd is het niet. Ik kook met stoomkoker. Dus rechts boontjes en links worteltjes (bijvoorbeeld).
En geld. Nee eigenlijk niet. Volgens mij kan je dat zo duur maken als je wil

En ze kiezen hier niet elke dag patat of pizza. En liever dit dan elke avond die strijd.

quote:

Op maandag 22 mei 2017 10:43 schreef Barreltje het volgende:
ik vind het fascinerend om te lezen hoeveel van jullie als kind lastige eters waren..
en dat het nu toch rechtgetrokken is.. veelal op het moment dat je het huis uit ging..

zijn jullie er zelf achter wat de reden was dat je vroegah niet goed wilde eten? kokhalsend van tafel lijkt me vooral iets wat in je hoofd zit..

Zat en zit het ook. Ik heb waarschijnlijk iets van gras of blaadjes gegeten vroeger,want van de een op andere dag moest ik niets meer wat groen was Bij mij ging de klep naar beneden dicht en dan kon ik blijven kauwen wat ik wilde, maar door slakken deed ik niet (werd het natuurlijk ook niet lekkerder van).
Laatst wilde dochter spruitjes eten (echt...), ze had het alleen zelf ook nog nooit gegeten. Dus wij spruitjes meegenomen (opgezocht hoe ik dat eigenlijk klaar moest maken ) en de afspraak gemaakt dat we allebei in ieder geval 6 spruiten op zouden eten, inclusief high five erop Allebei opgegeten, allebei vinden we het niet te vreten
Maar we hebben het wel geprobeerd.

Het maakt het eten er thuis alleen echt niet leuk op, met name voor de man. Hij lust zo goed als alles, maar hij gaat niet alleen voor zichzelf koken natuurlijk. Vind hij niet leuk en dat snap ik wel.

Mijn oudste eet ook vrijwel niks 'normaals', maar hij is inmiddels oud genoeg om dan voor zichzelf iets afwijkends klaar te maken. Ik doe het vaak genoeg tegelijkertijd hoor, maar als hij een bordje rauwkost met brood oid wil, dan mag ie 't zelf even regelen.
Maar ook hier kokhalzen, vooral vanwege textuur. Smaak ook vaak, maar die textuur kan 't breken of maken. Vooral verschillende texturen in 1 maaltijd, of in 1 hap staat garant voor bijnakotsjes.

Als ik brood heb dat niet meer zo vers is, laat ik de korstjes ook liggen trouwens. Waarom iets eten dat je niet lekker vindt?

hier krijgen de kinderen een ontbijtbordje met "de maaltijd" aangeboden en is het heel simpel: proeven moet, het helemaal opeten hoeft niet. maar je krijgt in het begin maar een half worstje en wanneer je bordje leeg is mag je daarna zelf kiezen hoe of wat van wat er nog op tafel staat