Luguber onderwerp, I know.
Had namelijk onlangs een discussie met een vriendin over de rechten van lijken.
Ja, ik weet dat grafschennis strafbaar is. Maar ik vraag me af waarom.
Want niet de rechten van het lijk worden geschonden, de nabestaanden ervaren dit als een inbreuk op hun privéleven.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het ook geen prettig idee als iemand met het stoffelijk overschot van een geliefd persoon van mij gaat lopen sollen. Hetzij in het lab, hetzij op het kerkhof.
Maar dat is dus helemaal mijn probleem. Het lijk zelf voelt het niet. Heeft er dus ook geen last van.
De eigenlijke reden voor deze discussie was het al of niet vrijwillig je organen beschikbaar stellen voor donatie.
Je kunt daar van alles en nog wat gaan bijverzinnen in moreel en ethisch opzicht, maar het blijft een feit, daar is een lijk met gezonde organen. Deze organen kunnen hergebruikt worden door een levend mens.
Ik wil hier even buiten beschouwing laten dat die mens een massamoordenaar is of de nakomeling van Jesus Christ Superstar himself.
Mijn vraag is dus: Maakt het voor jullie echt uit of je geliefde moeder, kind of partner haar of zijn organen overgeplant worden in het lichaam van een pedo of toch maar liever een Moeder Theresa?
Duidelijke vraag dus: Gaan de nabestaande bepalen over mama's nieren. Mogen die wel overgezet worden in een keurige, oppassende burger en liever niet in een corrupte politicus, pedofiel, massamoordenaar, relifundamentalist?
Het leven is niet eerlijk. Babietjes van twee weken overlijden, peuters van drie of vier of vijf overlijden, lieve moeders en vaders overlijden door ziekten of ongelukken.
Criminelen worden heel oud, massamoordenaars worden heel oud.
Wat willen wij bereiken door te stellen dat organen van onze geliefden alleen beschikbaar mogen zijn voor mensen die een gelijkwaardige moraal hebben als die van ons?
Gewetensrust? Het gevoel dat we iets goeds doen voor de wereld?
Kort gezegd en geschreven: Jouw geliefde (man, vrouw, kind, moeder, vader, opa, oma, neef, nicht, zus, broer) overlijdt en jij moet beslissen of de stekker er uit getrokken moet worden.
Jouw geliefde (man, vrouw, kind, enz,...) heeft dus al aangegeven dat de organen beschikbaar zijn voor orgaandonatie.
In hoeverre respecteer je zijn of haar laatste wens? Of wil je toch liever jouw moraal ook een woordje laten meespreken?
Wat doe jij?