Ik denk dat wij wel een half uur gewacht hebben, en toen ik vervolgens 1 keer geperst had tijdens een gewone wee konden ze de haartjes al zien! Tijdens het wachten had ik mijn kind er dus al bijna uitgezucht.quote:Op vrijdag 19 mei 2017 22:24 schreef mignonne het volgende:
Bij een eerste kind is het niet zelden het geval dat er gewoonweg te vroeg gestart wordt met persen. Volledig ontsluiting is nog niet hetzelfde als 'klaar om te persen'. Het hoofd moet ook diep genoeg staan. Alleen daar op wachten... dat kan/mag gerust nog een uur of 2 uur duren bij een eerste.
Maar zou je die reflex dan niet alsnog moeten krijgen als je de baby de bocht om hebt geduwd?quote:Op vrijdag 19 mei 2017 22:24 schreef mignonne het volgende:
[..]
En dan krijg je een tweede en snap je straks direct wat er mee bedoelt wordt ♡
Ik hoor het mijn eigen verloskundige nog zeggen bij de eerste "je voelt strakjes dat het hoofdje zakt en de bocht om gaat." En ik maar denken jaja t zal wel. Tot ik bij de tweede in de auto zat op weg naar het ziekenhuis en precies dat voelde wat ze toen zei. Ik heb nog tegen B. geroepen oh god dát bedoelde ze hij snapte alleen niet wat ik bedoelde 😂
Het bestaat echt, reflectoire persdrang. Maar treedt pas echt goed krachtig op als het hoofdje op een bepaald punt in je baringskanaal zit. Het drukt dan op je rectum wat zorgt voor die reflex. Bij een eerste kind is het niet zelden het geval dat er gewoonweg te vroeg gestart wordt met persen. Volledig ontsluiting is nog niet hetzelfde als 'klaar om te persen'. Het hoofd moet ook diep genoeg staan. Alleen daar op wachten... dat kan/mag gerust nog een uur of 2 uur duren bij een eerste.
Dit dus. Ik moest ervan overgeven. En ik raakte in paniek. De VK zei: 'niet meepersen' en ik deed niets, maar zag mijn buik naar beneden duwen. Zoiets vreemds...quote:Op vrijdag 19 mei 2017 17:15 schreef ViviRAWRS het volgende:
[..]
Ik heb dat als co-assistent wel gezien bij bevallende vrouwen, als ze al persweeën kregen voordat ze volledige ontsluiting hadden, waren ze bijna niet tegen te houden.
Hier niet in ieder geval. Het meepersen voelde eerst ook totaal nutteloos, maar toen bleek dus dat ze er al bijna was.quote:Op vrijdag 19 mei 2017 22:54 schreef Sylver_ het volgende:
Maar zou je die reflex dan niet alsnog moeten krijgen als je de baby de bocht om hebt geduwd?
Want zoals ik bij de tweede had, heb ik echt nooit gevoeld bij de eerste.
Heb je wel al een top 10 ofzo? Misschien kunnen we meedenken in het namentopic?quote:Op vrijdag 19 mei 2017 23:41 schreef Lemijn het volgende:
voornaamste reden om het nog minimaal 10 weken uit te stellen is dat het kind nog steeds geheel naamloos is
Ik heb een lijstje, al een jaar, en alles is het net niet. Het is nogal hopeloos en ik wil er niet over nadenken vooral, dat maakt het nog erger. Aarzel om te beslissen, het voelt zo vreemd om nu echt een naam te kiezen... Maar morgen ga ik mezelf er wel weer toe zetten serieus na te denken.quote:Op vrijdag 19 mei 2017 23:54 schreef ViviRAWRS het volgende:
[..]
Hier niet in ieder geval. Het meepersen voelde eerst ook totaal nutteloos, maar toen bleek dus dat ze er al bijna was.
[..]
Heb je wel al een top 10 ofzo? Misschien kunnen we meedenken in het namentopic?
Mijn jongste twee voldoen aan je genoemde eisenquote:Op zaterdag 20 mei 2017 10:38 schreef Lemijn het volgende:
Eerlijk gezegd steunen jullie namentroubles mij wel weer een beetje. Ik houd van niet te lang, niet te modern, geen top 20, Nederlands. Dat klinkt vrij ruim, maar heeft tot nu toe als resultaat dat áls ik eens iets noem tegen de vader, hij heel neutraal kijkt en dat betekent dat ie er niks in ziet. Als klap op de vuurpijl hebben we een vernoem-dilemma en een onbekend geslacht.
woeiquote:Op zaterdag 20 mei 2017 11:40 schreef DevilsAndDust het volgende:
Wij mogen een meisjesnaam gaan verzinnen. . .
Oh, daar zijn wij tot nu toe heel goed in, overlegsessies met voorbereide lijstjes - zo hebben wel al bijzonder vlot een co-ouderschapsplan in elkaar getimmerd.quote:Op zaterdag 20 mei 2017 11:23 schreef Franny_G het volgende:
Ik kan je aanraden Lemijn om een middag te prikken met de aanstaande vader, en dan onder genot van koffie/thee en taart met elkaar af te spreken dat je pas weggaat als er een naam is. Allebei voorbereid komen met een lijstje van tenminste drie namen per geslacht. En dan praten, nadenken, namen laten inzinken, namenlijsten op internet erbij nemen en beslissen. Werkte voor ons heel goed. Het was een soort van werkoverleg. 😀
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |