Voor een deel schrijf ik dit om het even kwijt te zijn, voor een ander deel was ik benieuwd of er mensen zijn die hier tips voor hebben. Ook schoot het door mijn hoofd om een afspraak bij een huisarts te maken, maar dit is misschien te vroeg hiervoor?
Je geeft aan niet te snappen waar de somberheid weg komt. Is het dan puur een emotie die je voelt, of heb je ook terugkerende gedachten over bepaalde thema's of onderwerpen? Die onderwerpen aanpakken of bespreken met je naasten kan een goede eerste stap zijn.
Als je gelooft dat een huisarts nuttig kan zijn dan betekent dat natuurlijk wel iets. Zoals je het nu vertelt zou ik het nog even aanzien en in de gaten houden welke kant het op gaat.
Als je gedachten echt onophoudelijk doorgaan dan kan het goed zijn jezelf gewoon een halt toe te roepen, misschien zelfs letterlijk. Merk je dat het dan nog steeds doorgaat of terugkomt is hulp natuurlijk een optie, maar verwacht geen quick fixes van de Nederlandse zorg
Nee een beetje het tegenovergestelde juist, omdat ik er op stage niet aan denk ga ik er graag heen. En het is niet een bepaald thema wat steeds langs komt behalve dat ik telkens denk, ben ik depresief, nee ik ben niet depresief, ben ik echt niet depresief en zo door; hierdoor ben ik ook begonnen met mediteren. Hoe bedoel je letterlijk een halt toe te roepen qua gedachten? Want nu ik er over nadenk doet dit er wel behoorlijk toe, het eindeloze nadenken. Bedankt voor je reactie iig.quote:Op woensdag 17 mei 2017 22:12 schreef gekkewiebel het volgende:
Heb je verder last van dingen? Minder zin in activiteiten, sporten, werk, of is het vooralsnog meer een intern dingetje? Medisch wordt eigenlijk pas ingegrepen als je dip (of na 2 weken "depressieve episode") ook echt hinder oplevert in het dagelijks leven. Bij eventuele suicidale gedachten is het altijd verstandig om de huisarts te bezoeken.
Je geeft aan niet te snappen waar de somberheid weg komt. Is het dan puur een emotie die je voelt, of heb je ook terugkerende gedachten over bepaalde thema's of onderwerpen? Die onderwerpen aanpakken of bespreken met je naasten kan een goede eerste stap zijn.
Als je gelooft dat een huisarts nuttig kan zijn dan betekent dat natuurlijk wel iets. Zoals je het nu vertelt zou ik het nog even aanzien en in de gaten houden welke kant het op gaat.
Als je gedachten echt onophoudelijk doorgaan dan kan het goed zijn jezelf gewoon een halt toe te roepen, misschien zelfs letterlijk. Merk je dat het dan nog steeds doorgaat of terugkomt is hulp natuurlijk een optie, maar verwacht geen quick fixes van de Nederlandse zorg
Verder heb ik geen suicidale gedachten, maar wel soms de angst om die gedachten te krijgen zeg maar.
Ik ga er maar even van uit dat je verder nooit geen mentale klachten of diagnoses hebt gehad? In dat geval lijkt me dit gewoon een mindere week. Ronddolende gedachtes kunnen o.a. duiden op bijvoorbeeld een depressie, maar je lijkt vooral bezig te zijn met de vraag of je depressief bent.quote:Op woensdag 17 mei 2017 22:20 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Nee een beetje het tegenovergestelde juist, omdat ik er op stage niet aan denk ga ik er graag heen. En het is niet een bepaald thema wat steeds langs komt behalve dat ik telkens denk, ben ik depresief, nee ik ben niet depresief, ben ik echt niet depresief en zo door; hierdoor ben ik ook begonnen met mediteren. Hoe bedoel je letterlijk een halt toe te roepen qua gedachten? Want nu ik er over nadenk doet dit er wel behoorlijk toe, het eindeloze nadenken. Bedankt voor je reactie iig.
Met een halt toe roepen bedoel ik dat je moet voorkomen om vast te gaan zitten in cirkelgedachtes. Dat kan heel snel vervelend worden omdat het deels ook gewoon selffulfilling is. Roep je zelf tot de orde als je merkt dat je weer gaat nadenken of je iets hebt ja of nee. Kap die gedachtes gewoon af. Dat is iets anders dan niet denken aan roze olifanten, mij heeft het echt geholpen om mezelf gewoon af te kappen als ik weer zat te cirkelredeneren hoe kut alles was of ging.
Nee nooit eerdere klachten gehad, het zijn inderdaad die cirkelgedachtes en ook de vraag of die cirkelgedachtes normaal zijn; terwijl ik weet dat dit er eigenlijk helemaal niet toe doet. Maar hoe kap jij die gedachtes dan af, afleiden door iets te gaan doen of ergens anders aan te denken?quote:
[..]
Ik ga er maar even van uit dat je verder nooit geen mentale klachten of diagnoses hebt gehad? In dat geval lijkt me dit gewoon een mindere week. Ronddolende gedachtes kunnen o.a. duiden op bijvoorbeeld een depressie, maar je lijkt vooral bezig te zijn met de vraag of je depressief bent.
Met een halt toe roepen bedoel ik dat je moet voorkomen om vast te gaan zitten in cirkelgedachtes. Dat kan heel snel vervelend worden omdat het deels ook gewoon selffulfilling is. Roep je zelf tot de orde als je merkt dat je weer gaat nadenken of je iets hebt ja of nee. Kap die gedachtes gewoon af. Dat is iets anders dan niet denken aan roze olifanten, mij heeft het echt geholpen om mezelf gewoon af te kappen als ik weer zat te cirkelredeneren hoe kut alles was of ging.
Lastige, en het lukt ook niet altijd. Ik ben wat bevooroordeeld, hele ggz gebeuren duurt ondertussen al 1.5 jaar en heb niks anders dan diagnoses en wachtlijsten gehad, nog geen behandeling enz. Overigens is depressie niet echt het issue hier maar speelde wel een tijdje.quote:
[..]
Nee nooit eerdere klachten gehad, het zijn inderdaad die cirkelgedachtes en ook de vraag of die cirkelgedachtes normaal zijn; terwijl ik weet dat dit er eigenlijk helemaal niet toe doet. Maar hoe kap jij die gedachtes dan af, afleiden door iets te gaan doen of ergens anders aan te denken?
Afkappen was gewoon een kwestie van doen. Werkte vooral als de cirkelgedachtes bergafwaarts gingen: bepaalde gedachten verbood ik mezelf te hebben (suicidaal), en als ze toch kwamen ging ik weer een stapje 'hoger' cirkelredeneren (ik voel me kut). Uiteindelijk verdwenen de gedachtes weer. Gewoon leuke dingen blijven doen, verbied jezelf bepaalde gedachtelevels, en roep jezelf een halt toe als dingen te lang duren enz.
Oké dankjewel in ieder geval, ik merk dat het ook al wat scheelt om het even van mij af te schrijven hoe cliché dit ook altijd klinkt.quote:
[..]
Lastige, en het lukt ook niet altijd. Ik ben wat bevooroordeeld, hele ggz gebeuren duurt ondertussen al 1.5 jaar en heb niks anders dan diagnoses en wachtlijsten gehad, nog geen behandeling enz. Overigens is depressie niet echt het issue hier maar speelde wel een tijdje.
Afkappen was gewoon een kwestie van doen. Werkte vooral als de cirkelgedachtes bergafwaarts gingen: bepaalde gedachten verbood ik mezelf te hebben (suicidaal), en als ze toch kwamen ging ik weer een stapje 'hoger' cirkelredeneren (ik voel me kut). Uiteindelijk verdwenen de gedachtes weer. Gewoon leuke dingen blijven doen, verbied jezelf bepaalde gedachtelevels, en roep jezelf een halt toe als dingen te lang duren enz.
Verder heeft iedereen dat wel eens door meer stress oid.
Zeker vervelend ja.quote:
Heb ik weleens in de winter. Doe je niet zo veel aan, wel vervelend
Nee daar ben ik mee gestopt tijdens stage, misschien toch maar weer snel oppakken inderdaad.quote:
Sport je?
Verder heeft iedereen dat wel eens door meer stress oid.
Sindsdien slik ik iedere ochtend een cocktail van die dingen en ben ik mijn vermoeidheid nagenoeg kwijt en ben ik emotioneel veel stabieler. Ik sta echt van mezelf te kijken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Norma_Jeane op 18-05-2017 10:44:47 ]
Dit ga ik misschien ook wel doen, ik vermoed dat ik wel voldoende vitaminde D binnenkrijg angezien ik vrij veel buiten ben met dit weer, maar qua voeding schort er nog wel het een en ander.quote:
Bloed laten prikken kan ook wat duidelijkheid bieden ja. Na van depressie naar depressie geleefd te hebben heb ik ook een maand terug de moed opgevat mijn bloed te laten prikken en wat blijkt? Vitamine D tekort en magnesium en B12 zaten op de ondergrens.
Sindsdien slik ik iedere ochtend een cocktail van die dingen en ben ik mijn vermoeidheid nagenoeg kwijt en ben ik emotioneel veel stabieler. Ik sta echt van mezelf te kijken.
Kunnen diverse negatieve prikkelen zijn die zich onbewust ophopen, stress, teveel na-na-nadenken en ongezonde voeding bijvoorbeeld.
Mediteren en zoals je al zegt, van je af schrijven/praten is zeker een goede optie.
Doe deze meditatie anders eens een keer. Positief leren denken en ja dat klink alleen wat makkelijker dan gezegd. Het heeft zijn tijd nodig.
Succes
Dankjewel, ik zal deze ook gaan proberen.quote:
Het is per mens verschillend wat de reden is voor zo'n dip.
Kunnen diverse negatieve prikkelen zijn die zich onbewust ophopen, stress, teveel na-na-nadenken en ongezonde voeding bijvoorbeeld.
Mediteren en zoals je al zegt, van je af schrijven/praten is zeker een goede optie.
Doe deze meditatie anders eens een keer. Positief leren denken en ja dat klink alleen wat makkelijker dan gezegd. Het heeft zijn tijd nodig.
Succes
Niets is zo onontdekt als de geest van je medemens.quote:
Ik lees steeds vaker zulk soort topics, alsof "gedachten" een autonoom iets is wat je niet kunt sturen. Je bepaalt zelf welke gedachtes jij je door laat raken.
Denk jij dat iedereen op dezelfde manier denkt dan?Genoeg mensen die een overactief brein hebben waarin men lang niet alle gedachten kan sturen.quote:
Ik lees steeds vaker zulk soort topics, alsof "gedachten" een autonoom iets is wat je niet kunt sturen. Je bepaalt zelf welke gedachtes jij je door laat raken.
Simpele tip tegen tijdsdruk: deadlines ruim op voorhand proberen halen via een goede organisatie. Ik weet: in realiteit is dit zeker niet eenvoudig. Maar zo doe je alles relaxed ipv. onder stress.
Een andere reden is vaak verslaving. Er zijn er veel, maar schermverslaving is een onderschatte factor omdat ze sociaal is aanvaard. Weet niet hoeveel tijd je boven een scherm doorbrengt. Dit is een virtuele wereld van overstimuli, waardoor het moeilijker wordt motivatie te vinden in het echte 'gewone' leven. Weet niet of dit het geval is of het jou verder helpt.
Alvast veel succes.
Bedankt voor de tips.quote:
Stressen en ongezonde voeding geven elkaar jammer genoeg vaak de hand.
Simpele tip tegen tijdsdruk: deadlines ruim op voorhand proberen halen via een goede organisatie. Ik weet: in realiteit is dit zeker niet eenvoudig. Maar zo doe je alles relaxed ipv. onder stress.
Een andere reden is vaak verslaving. Er zijn er veel, maar schermverslaving is een onderschatte factor omdat ze sociaal is aanvaard. Weet niet hoeveel tijd je boven een scherm doorbrengt. Dit is een virtuele wereld van overstimuli, waardoor het moeilijker wordt motivatie te vinden in het echte 'gewone' leven. Weet niet of dit het geval is of het jou verder helpt.
Alvast veel succes.
Ik zit wel veel achter een scherm voor stage, en daarnaast ook nog een tot twee uur hierbuiten, dat kan best iets minder inderdaad. Afgelopen week in ieder geval weer begonnen met sporten, het rare is dat ik juist tijdelijk(paar maanden) gestopt ben met sporten om wat meer tijd over te houden. Ook wat vitaminetabletten gekocht en gezonder gaan eten, het gaat al weer beter, helemaal omdat ik nu weet waar het vandaan komt, dat stelt toch gerust.Het is wel een goede les in ieder geval, ik moet dingen los laten zodra ik thuiskom en er niet te lang over door te blijven piekeren.