TTKLPT - Alweer dood

quote:

Op dinsdag 16 mei 2017 11:17 schreef Franny_G het volgende:
Ik heb altijd een beetje te doen met mensen die heel fanatiek met spelletjes of met sport bezig zijn. Het is nogal slopend. Ik ben dan zo iemand die z'n lach niet kan inhouden als een ander uit woede met een tennisracket gaat gooien of, zoals een vriend van me ooit deed, het spelbord omgooien en boos weglopen.

Precies, het is slopend.

Nog erger dan te verliezen vind ik het trouwens als mensen vals spelen.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2017 11:26 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Nouja wat ik dus wel eens krijg is dat ik iets bedenk waarop een project gestart wordt en dat door samenloop van omstandigheden anderen zich ook bij het project betrekken. Waardoor ik buitenspel wordt gezet, en dan ontbreekt het mij aan daadkracht, competitiedrang en moed om daar dan mijn plek in terug te claimen. Ik heb dan eerder zoiets als zij dat zo graag willen dan moeten ze dat maar doen.

Waar vervolgens dan weer collega's over vallen en bij mij komen zeggen dat ik mijn plek meer moet claimen. Waarvoor ik dus weer tegen hen in moet gaan en zo wordt je gedwongen om op een plek te opereren waarin je linksom of rechtsom tegen mensen in moet gaan en daar hou ik nou juist niet van.

Dus het zijn manifestaties van conflictvermijding?

Verliezen van iemand die beter is, kan ik trouwens wel hebben. Is nog steeds kut, maar minder kut. Ik haat vooral geluk in het spel en vals spelen.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2017 11:41 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Ja

Het kan ook wel een walgelijk strategisch wereldje zijn. Ik denk dan bijv. aan die keren dat mijn leidinggevende me aanspoorde om het over geld te hebben en zoveel mogelijk voor mezelf op te eisen. Dat past me niet en ik heb gemerkt dat het niet nodig is. Ik werk nu steevast fijn samen met mensen die precies bescheiden genoeg zijn en alleen claimen waar ze recht op hebben.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2017 11:48 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Tja ook daar wringen mijn schoenen, recht hebben op. Ook al werk ik mij helemaal uit mijn naad, geeft me dat dan het recht op iets, en heb ik dan meer recht dan iemand die niets doet. Zal wel uit mijn opvoeding komen mij werd altijd gezegd iemand die zich helemaal lens leert en dan een zes haalt heefthet beter gedaan dan iemand die niet leert en een 9 haalt. Ik was van de laatste soort.

Ja, dan heb je meer recht dan iemand die niets doet. Een concreet voorbeeld: iemand die een artikel schrijft heeft recht op zijn naam boven een artikel en iemand die daar niets voor heeft gedaan, heeft daar geen recht op.

Dat deze rechten geen natuurrechten maar sociale constructen zijn, doet daar geen afbreuk aan.

Probeer je maar eens een wereld te denken zonder rechten en kijk waar je op uitkomt.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2017 11:55 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Dat begrijp ik maar die rechten krijg je. Althans als ik denk dat ik ergens recht op heb dan ga ik ervan uit dat dat recht me gegeven wordt. Als men mij dat recht niet wil geven dan ga ik dat niet opeisen, dan gunnen ze het mij blijkbaar niet en dat is ook prima.

Als iemand m'n kind af wil pakken en me vertelt dat ik niet meer recht heb op dat kind omdat ik het op de wereld heb gezet, wat zou ik dan volgens jou moeten doen?

De essentie is volgens mij niet dat je rechten krijgt, maar dat ze sociaal geconstrueerd zijn. Daar zit een element in van 'je voegen naar een norm,' maar ook van het kunnen bestrijden of veranderen van die norm.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2017 12:00 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Er zit ook een vorm van strijd in als mensen het dus niet eens zijn met dat recht en het van je afpakken, als het recht zo vanzelfsprekend zou zijn zouden mensen het niet proberen van je af te pakken. Zoals men niet snel zal proberen jouw kind af te pakken. Als men mij een bepaald recht niet vanharte zou willen geven heb ik dat recht dan wel echt?

Als ik mijn recht moet gaan verdedigen dan lijkt het mij dat dat recht niet echt gegrond is.

Zoals ik het zie, laat je je zelf nauwelijks leiden door die norm. Er zijn bijvoorbeeld normen rondom auteurschap in de wetenschap en daar kun jij je op beroepen. In plaats daarvan vermijd je (zoals ik het begrijp) liever conflict.

Tegelijkertijd kun je afwijken van die norm rondom auteurschap en daar een onderhandeling over aangaan. En dat is volgens mij de essentie van rechten: voor een deel zijn ze voorgegeven en fungeren ze als regulatie van het sociale verkeer en tegelijkertijd zijn ze flexibel (bijv. door tijds- en contextafhankelijk te zijn).

Als jij je recht moet gaan verdedigen, betekent dat helemaal niet per definitie dat dat recht niet is gegrond. Ik zou nooit een baan hebben gehad als de vrouwen uit vorige generaties zo over rechten hadden gedacht. Sommige mensen trekken zich nu eenmaal niks aan van andermans rechten, soms is het niet duidelijk wat iemands recht is, rechten kunnen met elkaar conflicteren en rechten zijn aan verandering onderhevig. Dat zijn allemaal redenen waarom het nodig kan zijn voor een recht op te komen of er op z'n minst over in gesprek te gaan.

quote:

Op dinsdag 16 mei 2017 12:10 schreef LXIV het volgende:

[..]

Juow gedachtes daarover staan haaks op de mijne. Ik heb bewondering en respect voor diegene die zonder inspanning het hoge cijfer haalt. Dat is mij nog meer waard dan iemand die met veel inspanning een nog hoger cijfer haalt.

Waarom?

Ik ga nu even weg om voor een recht op te komen.