Invictus Games 2017

'Team Toronto' mix van oud en nieuw.

Ook hulphonden mee naar Invictus Games

“Deze Invictus-sporters zijn helden die tijdens hun inzet voor vrede en veiligheid een hoge prijs betaalden: een fysieke of mentale beperking voor het leven.” Met die woorden liet Commandant der Strijdkrachten generaal Tom Middendorp zijn waardering blijken voor de 30 atleten die van 23 tot 30 september deelnemen aan derde editie van de Invictus Games. Commandant 11 Luchtmobiele Brigade brigadegeneraal Kees Matthijssen presenteerde de ploeg in Doorn.



Maar eigenlijk zijn er minimaal 32 deelnemers. Zonder de hulphonden Runo en Winke zouden hun bazen Robert van der Holst en Edwin Zegel het huis wellicht niet eens uitkomen. De dieren mogen straks ook gewoon mee met de passagiers in het vliegtuig. “Anders gaan we echt niet mee. Gelukkig doen de vliegmaatschappijen er niet moeilijk over”, zegt Zegel.

Overhalen
Van der Holst en Zegel zijn 2 – of eigenlijk dus 4 – debutanten op de wereldspelen voor (oud)militairen die tijdens hun diensttijd fysiek of mentaal gewond zijn geraakt. “Ik was als militair van de Luchtmobiele Brigade gewend om te sporten en dat ben ik ondanks alles blijven doen. Zo'n 40 kilo geleden heb ik Edwin meegetrokken. Hij lag meestal thuis op de bank met de gordijnen dicht.”

Oud-militair en politieman Zegel, ook bekend van zijn vrijwilligerswerk voor de Wounded Warriors, liet zich overhalen. En hij zorgde op zijn beurt ook voor een ommekeer in het leven van Robert van der Holst. “Ik adviseerde hem ook voor een hulphond te gaan. Hij had er zijn twijfels bij hoe een dier zijn leven zou kunnen veranderen. We kunnen nu beiden niet meer zonder.”

Eén team
Beide mannen komen bij de Invictus Games uit voor zitvolleybal, maar de meeste deelnemers gaan voor twee sportonderelen. Zegel is specialist op de atletiekonderdelen kogelstoten en discuswerpen, terwijl Van der Holst op de racefiets stapt in Canada.

Overwinning
Medaillekansen? In Orlando waren het er 18. 5 keer goud, 4 keer zilver en 9 keer brons. Maar daar gaat het niet om bij de Invictus Games, vindt Chief of Mission luitenant-kolonel Jeroen Hulst. “Onze deelnemers gaan met 520 andere atleten uit 17 landen de sportieve strijd aan op 10 onderdelen. Voor een aantal sporters is deelnemen alleen al een overwinning. Het gaat erom dat we één team zijn en elkaar steunen bij de sportieve strijd.”

Achtbaan
Met 11 debutanten en 19 ervaren IG-gangers sprak chef d'équipe Pieter van der Peet over een “goeie mix”. “De ervaren sporters moeten de nieuwe meenemen. Daarin ligt een belangrijke rol voor teamcaptain Edwin de Wolf. “De Invictus Games zijn een achtbaan van emotie. De ene dag sta je met kippenvel, de volgende sta je te huilen. Dan moet je sterk in je schoenen staan.”

Tegenslag
Brigadegeneraal Matthijssen noemde de Invictus Games 'een levensveranderende ervaring'. “Dit is meer dan sport. Het is meer een bijdrage die helpt bij het verwerken van de tegenslag die jullie als militair is overkomen. Jullie zijn het gevecht met jezelf aangegaan om een nieuwe toekomst op te bouwen. Ja, het leven is veranderd, maar het hoeft niet minder mooi te zijn. Jullie staan symbool voor de rest van Defensie, zijn een voorbeeld voor andere gewonden en mensen die op missie zijn geweest.”

Sporten
Nederland neemt deel aan:

Driving challenge
Zwemmen
Indoorroeien
Fietsen
Zitvolleybal
Handboogschieten
Bankdrukken
Atletiek
Rolstoeltennis
Rolstoelbasketbal

(Defensie)

Wat houden de Invictus Games in?

520 militairen uit 17 landen strijden in wedstrijdverband om de hoogste plaats in verschillende takken van sport. Alle deelnemers raakten psychisch of lichamelijk gewond. Ondanks hun handicap willen en kunnen ze nog veel.

De Invictus Games zijn een initiatief van de Britse prins Harry. De vergelijkbare Warrior Games in Amerika inspireerde hem: “De Invictus Games tonen de kracht van sport, het inspireert anderen, ondersteunt het revalidatieproces en genereert een breder begrip en respect voor de fysiek en/of mentaal gewondgeraakte militairen.”


_{Britse prins Harry met Nederlandse deelnemers Invictus Games.}

(Defensie)

https://invictusgamesfoundation.org/

Livestreams te volgen via: http://sportscanada.tv/invictusgames2017/

[ Bericht 1% gewijzigd door Cobra4 op 23-09-2017 12:33:55 ]

quote:

Op maandag 15 mei 2017 14:48 schreef heywoodu het volgende:
Dit jaar de derde poging om niet te vergeten het te volgen

Lijkt me leuk om er tegen die tijd ook op de FP aandacht aan te besteden

Top.

[ Bericht 36% gewijzigd door Cobra4 op 11-07-2017 13:15:18 ]

Zwemploeg Invictus Games helpt scholier over angst heen

Het is me een verhaal, dat van de 10-jarige Ruben uit Ede, een sportieve jongen die zwom en aan de Israëlische verdedigingskunst Krav Maga deed. Door een bizar incident op het schoolplein en de daarop volgende Wet van Murphy durfde hij bijna 3 jaar lang niet meer te zwemmen. Een bezoekje aan de open dag van het Militair Revalidatiecentrum een paar weken terug én de inzet van de zwemploeg voor de Invictus Games brachten daar verandering in.

Is het nodig een sportploeg in te zetten voor een scholier uit groep 6 in het basisonderwijs, die niet durft te zwemmen? Dat zou kloppen als Ruben niet door een simpele valpartij op het schoolplein uiteindelijk visueel gehandicapt was geraakt. Waarschijnlijk wil hij dat zelf niet zo noemen, want de opvallend volwassen jongen praat er luchtig over. “Toen ik viel, kwam er een tak in mijn oog waardoor er een kras op mijn hoornvlies zat. Ik kreeg veel medicijnen en oogdruppels, maar die hielpen niet. Het werd steeds erger. Ik kon geen licht meer verdragen.”

Genoeg
5 operaties, waaronder een hoornvliestransplantatie, boden ook geen oplossing. De pijn in zijn beschadigde oog werd intussen zo erg, dat Ruben zelf besloot dat het genoeg was. “Ik heb heel bewust voor een oogamputatie gekozen. Ik wilde van de pijn af.”

Aanvankelijk zag het ziekenhuis dat niet zitten in verband met de jonge leeftijd van de patiënt. “We hebben toen een second opinion aangevraagd bij een arts in Amerika”, vertelt moeder Nanda. “De ondraaglijke zenuwpijn in het zwaar beschadigde oog zou altijd blijven. De Amerikaanse specialist steunde daarmee Ruben in zijn wens.” Uiteindelijk besloten de artsen in Nederland om de amputatie toch uit te voeren.

Geslaagd
Tussen de bedrijven door haalde Ruben nog wel even zijn zwemdiploma A. “Als de hoornvliestransplantatie was gelukt, had ik waarschijnlijk nooit meer mogen afzwemmen. Nu had ik 3 weken om het te halen. De zwemleraar dacht dat het nooit zou lukken, maar ik ben geslaagd.”

Genieten van dit papiertje kon Ruben echter niet. De amputatie beschadigde ook zijn zelfvertrouwen, waardoor hij niet meer het water in durfde. Zelfs douchen was de eerste weken te veel. “Ik was bang een infectie op te lopen of dat het oog eruit zou vallen. Dan had iedereen moeten duiken om 'm terug te vinden. En met een duikbril op zwemmen leek me stom.”

Rolstoel
Dik 2 jaar lang meed Ruben dus zwembad, zee of waterplas. “We hebben nog geprobeerd hem over te halen met een paar dagen Center Parcs en een golfslagbad. Maar hij was er echt klaar mee”, vertelt vader Eric.

Tot de Invictusploeg een 'reddingsboei' uitwierp. Via een kennis belandde de scholier op de open sportdag van het Militair Revalidatie Centrum. “Ik had mijn zwembroek wel bij me, maar heb eigenlijk alleen maar naar het rolstoelbasketbal gekeken en in een rolstoel meegedaan. Ook heb ik geschoten met pijl en boog. Toen zei één van atleten dat ik een keer met de zwemploeg moest komen meetrainen. Nou, dat durfde ik wel, want 2 van die zwemmers voor de Invictus Games hebben ook een oogamputatie gehad.”

Grenzen verleggen
Die zwemmers zijn kapitein Rahmon Zondervan – actief als militair fysiotherapeut op Schiphol – en Rick Torenstra. Beiden komen van 23 tot 30 september uit tijdens de Invictus Games in Toronto. “Het initiatief om Ruben uit te nodigen, kwam van Sebastiaan van Nieuwenhuijzen”, benadrukt Rahmon. “Hij heeft uiteindelijk de link tussen Ruben en de zwemmers gelegd. Maar de hele zwemploeg, inclusief instructeurs, hebben hem over de streep getrokken. Het ging uiteindelijk zo gemakkelijk, waardoor we zijn grenzen steeds verder konden verleggen. Dat je dit kunt doen voor zo’n jochie, is voor ons als team een geweldige bonus. Hij heeft zichzelf overwonnen en dat is precies waar Invictus voor staat.”

Ruben, een ongewone gewone jongen van 10 jaar. Met een droom van een jongen van 10 jaar. Wat hij later wil worden? Jawel: agent en dan het liefst met een politiehond.

(Defensiekrant)

[ Bericht 0% gewijzigd door Cobra4 op 11-07-2017 12:25:59 ]

Bruins Slot: Haal de Invictus Games naar Nederland

Met hulp van organisaties en bedrijven zou het mogelijk moeten zijn om het internationale veteranentoernooi Invictus Games al in 2020 naar Nederland te halen. CDA Tweede Kamerlid Hanke Bruins Slot heeft minister Hennis van Defensie verzocht om de initiatiefnemers vanuit de veteranenwereld te ondersteunen om te kijken wat hiervoor de mogelijkheden zijn. De VVD, D66, PvdA, GL en 50plus steunen het initiatief. De minister noemde het plan 'zeer sympathiek', en wil het gesprek aangaan over hoe Nederland dit mogelijk kan maken.

Hanke Bruins Slot, zelf ook veteraan: "De Invictus Games zijn een soort Wereldspelen voor militairen die een fysieke of mentale beperking tijdens de uitoefening van hun werk hebben opgelopen. De Invictus Games laat de veerkracht van militairen zien en de verbindende kracht van sport.."

De Games zijn een initiatief van de Engelse prins Harry. De eerste editie van de Invictus Games werd in 2014 in Groot-Brittannië gehouden. In 2016 vond het plaats in het Amerikaanse Orlando, dit jaar in Toronto, voor 2018 staat Sydney gepland. Bruins Slot: "Het zou fantastisch zijn als Nederland dit toernooi in 2020 binnen weet te halen, want dan is het 75 jaar na de Tweede Wereldoorlog, dat is een mooi moment."

Minister Hennis heeft toegezegd om te onderzoeken wat er samen met organisaties en het bedrijfsleven eventueel mogelijk is. De minister vraagt zich wel af of 2020 misschien niet te kort dag is.

(CDA)

Politieke steun Invictus Games

Op initiatief van Afghanistan-veteraan Hanke Bruins Slot (CDA) heeft de Tweede kamer in een motie unaniem steun uitgesproken om de Invictus Games in 2020 naar Nederland te halen. “Het zou toch mooi zijn als gebaar naar onze veteranen, 75 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog”, zegt Bruins Slot. "De hele Kamer staat er in ieder geval achter. Nu is het aan (oud-commandant Landstrijdkrachten) generaal Mart de Kruif om het met het bedrijfsleven en de gemeenten Rotterdam en Den Haag voor elkaar te krijgen. Ik heb daar alle vertrouwen in."

(Defensiekrant)



[ Bericht 11% gewijzigd door Cobra4 op 11-07-2017 13:04:06 ]

Veteranenspelen naar Nederland? 'Ik hoop dat mensen inzien wat militairen doen'

De Tweede Kamer is enthousiast over het plan van het CDA om de Invictus Games naar Nederland te halen. Rob Severs (43) deed al twee keer eerder mee aan het sportevenement voor veteranen en hoopt dat een Nederlandse editie bijdraagt aan meer begrip voor militairen.

Vanmiddag stemde de Tweede Kamer over het voorstel van CDA-Kamerlid Hanke Bruins Slot, zelf veteraan, om te zorgen dat de Invictus Games naar Nederland komen. Volgens Bruins Slot is het in 2020, precies 75 jaar na de Tweede Wereldoorlog, hoog tijd voor een Nederlandse editie. "Je laat zien hoeveel veteranen we hebben, en wat de prijs is die je betaalt voor vrede en veiligheid."

Veteranen
De Invictus Games worden sinds 2014 elk twee jaar gehouden en zijn bedoeld voor veteranen tijdens of na hun dienst gewond raakten, fysiek of mentaal. De spelen zijn een initiatief van de Britse prins Harry en worden elk jaar in een ander land gehouden.

Veteranen van over de hele wereld mogen meedoen, zo stuurt Nederland in september een groep van 30 ex-militairen naar Toronto voor de derde editie van de spelen.

Bermbom
Rob Severs (43) is een van de deelnemers. Hij al 18 jaar in dienst van het Korps Mariniers, waarmee hij op missie ging naar Bosnië, Irak en Afghanistan. Tijdens de missie in Afghanistan, in 2009, ging het mis. Rob reed op een bermbom en verloor een deel van zijn rechterbeen.

"Dat was een heel heftige tijd. Ik lag 2 maanden in het ziekenhuis en moest daarna 8 maanden revalideren", vertelt hij. Maar hij was vastberaden zich niet door zijn handicap te laten beperken. "Toen ik uit coma ontwaakte en zag dat ik een stuk been miste, heb ik meteen tegen mezelf gezegd: ik ga alles weer doen."

Meer dan krantenkop
Rob is nog steeds militair, al gaat hij niet op missie. Hij hoopt, net als Bruins Slot, dat Nederlanders door Invictus Games in eigen land meer besef krijgen van het werk van militairen.

"Je leest natuurlijk wel eens in de krant over wat er met militairen gebeurt. Vervolgens sla je de pagina om en ga je over tot de orde van de dag, maar de militair over wie het gaat wordt er elke dag mee geconfronteerd. Zijn leven is veranderd."

Goud is niet het doel
Bij de Invictus Games doet Rob mee aan onder andere estafette en discuswerpen, tussen militairen uit veel andere landen. "Het is best een stevige competitie, militairen zijn toch een bepaald slag mensen", zegt hij. "Maar het schept een band als je dezelfde dingen hebt meegemaakt. Goud winnen is ook niet het belangrijkst: je strijdt met en voor elkaar, maar dan op een ander vlak."

Reportage via de link.

RTL

quote:

Op dinsdag 11 juli 2017 13:33 schreef Geralt het volgende:

[..]

Risico van het vak lijkt me.

De militairen hoor je daar ook niet over. Maar daar gaat dit topic dan ook niet over. Dit gaat over de Invictus Games.

Invictus Spirit Flame lit in Afghanistan retraces journey taken by Canada’s wounded warriors

KABUL, AFGHANISTAN – The Invictus Spirit Flame was lit today during a moving ceremony at the Afghanistan Presidential Palace in Kabul. The flame will travel to the Landstuhl Regional Medical Centre in Germany later this month before returning to Canada to light the cauldron at the Opening Ceremony, symbolizing the journey of many service members from the battlefield to the Invictus Games – and from injury to recovery.

“Many Invictus Games competitors served and become ill or injured in Afghanistan,” said Michael Burns, CEO, Invictus Games Toronto 2017. “In fact, 14 of the 17 nations participating in the 2017 Invictus Games had service personnel killed or injured there. Afghanistan is now also indelibly woven into the national fabric of Canadian military history. It is fitting that the Invictus Spirit Flame be lit in Kabul.”



Ashraf Ghani, President of Afghanistan and Gen. John Nicholson, commander of the NATO-led Resolute Support Mission, led remarks at the ceremony attended by the Afghan team for the Invictus Games and their families, as well as dozens of Afghan officials and representatives of the Kabul-based diplomatic communities with Games participants. Kenneth Neufeld, Canadian Ambassador to Afghanistan, and Mr. Burns also spoke.

“In order to stand here in freedom, thousands have lost their lives,” said President Ghani. “Freedom is a product of this collective sacrifice…Invictus represents the triumph of will over adversity.”

“Invictus is the Latin word for ‘unconquered.’ I cannot think of a better way to describe the brave Afghans who continue to fight for their country,” said Gen. Nicholson.

The flame represents the wounded warriors’ spirit that despite injury or illness still burns bright, visible in their journey to and participation in the highly competitive Invictus Games. The flame was passed from Afghan veteran Maj. Ahmad Shah to retired MCpl. Jody Mitic, 20-year Canadian veteran and official ambassador of the Invictus Games Toronto 2017. Mitic was on his third tour overseas, this time in Afghanistan, when he lost both his feet after stepping on a landmine.

“It makes sense that the Invictus Spirit Flame would be lit in Kabul. After all, this is where the lives of so many Canadian soldiers changed dramatically,” said Jody Mitic. “To be a part of an initiative that would provide such vivid context to the realities of service and sacrifice endured by our servicemen and women was an opportunity I could not refuse.”

The Invictus Spirit Flame lighting ceremony is the first in a sequence of events retracing the journey home that many Invictus Games competitors have endured – from injury, to treatment, to the return home and their ensuing road to recovery.

Following Kabul, the flame will travel to the Landstuhl Regional Medical Centre in Germany, a key surgical treatment centre for wounded soldiers, including Canadians who were injured in Afghanistan. There, Team Canada competitor retired Cpl. Chris Klodt and Team Canada co-captain Maj. Simon Mailloux will be on hand to receive the flame. Team Canada members will have the opportunity to thank the medical staff there for saving their lives and returning them home to their families.

The flame’s journey will culminate at the Invictus Games Opening Ceremony in Toronto on September 23, where it will be carried onto the stage by a Canadian competitor accompanied by family. They will then light the ‘I AM’ cauldron, marking the start of the 2017 Invictus Games.
“As a former Chief of Defense Staff, I can’t think of a better way to honour the service and sacrifice made by our soldiers, sailors, airmen, air women, special forces troopers and their families,” said retired Gen. Rick Hillier. “This journey will bring great attention and focus on the issues facing our military, veterans and their families and why the Invictus Games are an important part of their healing and recovery.”

(Bron)

Generaal Middendorp steunt atleten Invictus Games

Commandant der Strijdkrachten generaal Tom Middendorp trainde vandaag mee met de Nederlanders die deelnemers aan de Invictus Games in Canada.

De ploeg, die daar van 23 tot 30 september aan de start verschijnt, bestaat uit 29 sporters die tijdens de uitvoering van hun werk lichamelijk of mentaal gewond zijn geraakt. De centrale trainingen hebben plaats op het Militair revalidatie Centrum in Doorn.



Rolstoelbasketbal
Met zijn verrassingsbezoek wilde de CDS laten zien dat deze (oud-)militairen niet zijn vergeten. Hij deed actief mee aan rolstoelbasketbal en boogschieten. Aan de Invictus Games doen de komende editie 550 sporters uit 17 landen mee. Ze komen uit op 12 onderdelen.

Rolstoelbasketbal, waarmee Nederland naar verwachting hoge ogen gooit, en rolstoeltennis zijn daar voorbeelden van. “Vorig jaar was ik bij het team dat in Orlando heeft meegedaan en dat vond ik bijzonder. Ik voel me zeer betrokken bij deze spelen, bij u en uw achterban”, liet Middendorp weten.

(Defensie)

(On)geschonden blazoen

De drie musketiers? Het Cocktail Trio? De Drie Onderofficieren van Defensie? Les Trois Tulipes? Geef ze maar een naam, de 3 handboogschutters die van 23 tot en met 30 september deelnemen aan de Invictus Games in Toronto. In ieder geval gaan ze in Canada voor het aloude adagium van Alexandre Dumas: één voor allen, allen voor één.

Door zijn nieuwe prothese kun je aan sergeant-majoor (landmacht) Paul Gommers zien waarom hij meedoet aan de wereldspelen voor mentaal en lichamelijk gewonde militairen. Bij Erik Schuyer (sergeant-majoor der mariniers) en Jacco Dudink (sergeant-majoor landmacht) is dat niet het geval. Zij, maar ook Gommers, hebben de diagnose posttraumatische stressstoornis (PTSS). Opgelopen tijdens de vele uitzendingen naar missiegebieden. “Ik moet op mijn werk regelmatig uitleggen waarom ik mag en ga meedoen”, zegt Dudink.


_{Foto sergeant-majoor Eva Klijn}

Herstel
Met sport en deelname aan de Invictus Games mikken ze nu op herstel. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor familie en vrienden. “Het gezin is eigenlijk de topsporter”, schetst Gommers, die voor de 3e keer meedoet aan de Invictus Games.

Sprong
Zijn verhaal is in alle opzichten pijnlijk. De fervent precisiespringer, voormalig lid van de nationale militaire équipe, raakte in 2008 gewond bij een parachutesprong boven de Hofvijver in Den Haag. Jarenlang hield hij ondraaglijke pijnen in zijn linker onderbeen die hem vooral ’s nachts plaagden. “De amputatie in 2016 was in eerste instantie een bevrijding. De pijn ’s nachts werd echter vervangen door heftige nachtmerries.”

De geestelijke klap die hij 9 jaar geleden maakte, was blijkbaar door pijn onderdrukt en kwam pas na de amputatie naar boven. Het was zo ernstig dat Gommers zich van de Invictus Games van vorig jaar (Orlando) niks kan herinneren. “Ik wil er nu dan ook van genieten. Je kunt alleen maar teleurgesteld raken in je eigen verwachtingen. Dat is mijn motto. Handboogschieten was voor mij een eerst therapie tegen de pijn, nu helpt het mij concentreren.”

Begrip
Paul Gommers heeft de meeste ervaring met handboogschieten. Hij hoopt ook mee te doen aan de Paralympics in 2020. Op sociaal gebied zijn Schuyer en rookie Jacco Dudink hem tot steun. “Ik zit af en toe nog in de ontkenningsfase dat ik PTSS heb.”

Medesporters Dudink en Schuyer kunnen hem helpen bij de erkenning en het herstelproces. “Er is automatisch begrip voor elkaar. Je hoeft niets uit te leggen over wat PTSS is en wat het met jou en je omgeving doet”, zegt Erik Schuyer (48).

Deze marinier ging na uitzendingen in Irak (1991 en 2003), Bosnië en Afghanistan maar door met werken, terwijl het lichamelijke stoplicht al lang op rood stond. Darmen en lever protesteerden met ontstekingen, wat volgens de sergeant-majoor een directe relatie heeft met de PTSS. “Ook de cultuur bij het Korps Mariniers droeg daar niet aan bij. Zo van: als we er niet over praten, is het er ook niet. Als ik mij daaraan had gehouden, was ik mijn gezin en mijzelf kwijt geweest.”

Dubbel
De PTSS en ziekte zorgen ervoor dat hij elke morgen opstaat ‘met de accu op maximaal 30 procent’. Verder opladen gaat niet. Werken kan dus bijna niet meer. Hij verlaat net als Gommers binnenkort ‘de dienst’. “Als je in je vlekkenpak ‘nee’ moet zeggen tegen een op het oog eenvoudige klus, dan komt dat vreemd over. Werk geeft ons te veel prikkels, terwijl we ons op het herstel moeten concentreren.”

Voor hem betekenen de Invictus Games dubbel topsport. Schuyer moet zijn energie goed verdelen tijdens de wedstrijden. “Maar het gaat niet om het behalen van een medaille. Het zou prachtig zijn, maar je moet je eigen doelen stellen.”

Vlucht
Dat doet sergeant-majoor Jacco Dudink (46), werkzaam als onderofficier bij het Civiel Militair Interactie Commando (1 CMI-Co) in Apeldoorn, zeker. De lat legt hij niet te hoog. Dudink kwam min of meer toevallig met sporten op het Militair Revalidatiecentrum (MRC) in aanraking. “Ook ik wilde er eerst niet aan en vond bovendien dat ik niet tot de doelgroep voor de Invictus Games behoorde.”

De problemen bij hem kwamen aan het licht na een uitzending in Zuid-Soedan. “Ook ik heb veel steun gehad aan mijn gezin. Eerlijk gezegd dacht ik dat mijn jongste dochter niets van mijn PTSS had gemerkt. Toen ik voor mijn huidige functie weer naar het buitenland moest, kroop ze bij me op schoot en vroeg me: 'maar pap, ga je dan ook weer zo raar doen?' Dat was wel confronterend.”

Toen Dudink werd gevraagd om mee te gaan naar Canada, koos hij bewust voor handboogschieten. “Dat was een soort vlucht. Dan hoef ik niet in een groot team en kan ik me terugtrekken. De eerste trainingen heb ik nog een excuus kunnen vinden om niet te gaan. Nu ben ik blij dat ik deze ploeg om me heen heb.”

(Defensiekrant)

As Prince Harry prepares to launch the third Invictus Games in Toronto, we meet four members of the UK Armed Forces team who, despite suffering life-changing physical and mental injuries on the front line, have battled against all odds to rebuild their lives.

“Tijdens de Invictus Games kun je elkaar tot troost zijn”

Over enkele dagen gaan in Toronto de Invictus Games van start. Een bijzonder moment voor de sporters, maar zeker ook voor hun thuisfront. Rahmon Zondervan doet voor de derde keer mee en benadrukt het belang hiervan. “Een militair die gewond raakt zet het thuisfront op z’n kop. Dankzij de steun van mijn familie ben ik hersteld van mijn verwondingen en heb ik het een goede plek kunnen geven.” Een gesprek met Rahmon en zijn ouders Dick en Grietje.

Het is 10 juli 2007 als een zelfmoordenaar zich opblaast op het marktplein van Deh Rawod. Acht Nederlanders raken gewond, waaronder Rahmon. Dick (63) en Grietje (65) Zondervan herinneren het zich nog als de dag van gisteren.

Dick: “Ik was op mijn werk toen ik gebeld werd door iemand van Defensie. Hij vertelde dat Rahmon gewond was geraakt aan zijn hoofd, armen en benen.”

Grietje: “Ze zeiden dat Rahmon binnen 24 uur naar ons kon bellen. Maar dat gebeurde niet. Die nacht hebben we echt lopen spoken door het huis. Wij dachten dat hij lag te vechten tegen de dood. Die misselijke aanslag zorgde ervoor dat wij door een hel gingen.”

Rahmon: “Toen ik uiteindelijk kon bellen, heb ik gezegd dat de verwondingen wel meevielen en dat ik al bijna weer de salsa kon dansen. Dat was natuurlijk niet zo, maar dat vertelde ik om mijn ouders gerust te stellen.”

300 hechtingen

Zondervan had een oogwond. Bijna zijn hele lichaam zat onder de scherf- en brandwonden. Hij had scherven, kogels en kleding in zijn wonden. Zijn trommelvliezen waren kapot. Zestig hechtingen in zijn oog en tweehonderdvijftig in de rest van zijn lijf. De andere gewonden mochten snel naar Nederland, maar Zondervan ging naar een oogspecialist op de Amerikaanse luchtbasis in Bagram en daarna naar een Amerikaanse basis in Duitsland.

Rahmon: “Daar kon ik voor het eerst weer iets eten. Doperwten met kip. Mijn lichaam was helemaal op, dus ik heb toen lopen peuzelen als een idioot. Maar toen lag ik weer in de kreukels, want het eten kostte te veel energie.”

Dick: “Ik ben samen met twee verpleegkundigen naar Duitsland gereden om Rahmon op te halen . Toen ik daar aankwam schreeuwde hij enthousiast ‘hey pap’ en later ‘ze krijgen ons er niet onder!’. Daar schrik je dan wel van. Maar zijn trommelvliezen waren kapot, dus hij hoorde zijn eigen stem niet.”

Eenmaal bij het Militair Hospitaal in Utrecht werd hij herenigd met zijn moeder en zussen.
Grietje: “Daar lag hij dan, van top tot teen in het verband. Dat doet wel even pijn. Mijn dochter trok helemaal wit weg.”

Herstel

Na anderhalve week werd Rahmon ontslagen uit het Militair Hospitaal en nam zijn familie de verzorging over. Het herstel verliep wonderbaarlijk voorspoedig.

Dick: “Je zag hem met de dag beter worden. Op een gegeven moment liet hij een spoor van schilfers achter. Ik mocht elke ochtend en avond zijn oog druppelen. Zijn zus smeerde de littekenzalf op.”

Grietje: “Ik vond dat allemaal veels te eng. Het is wel je kind hѐ!”

Dick: “De littekens hield Rahmon wel een beetje van ons weg. Aan de kant van zijn beschadigde oog, lag het open tot op het oor. Maar ik sta ervan versteld hoe het hersteld is.”

Grietje: “Op een gegeven moment zit hij wat te pulken aan zijn been. Trekt hij er zo een stukje van zijn blauwe boxershort uit. Zelfs na een half jaar na de aanslag kwamen er nog stukjes stof uit zijn wonden. Hij heeft ook nog een aantal operaties moeten ondergaan, waarbij ze aan zijn oor en evenwichtsorgaan hebben gesleuteld en zijn ooglid hebben opgevuld. Dat deden de artsen met een stuk uit de binnenkant van zijn lip. Dat was nodig om uiteindelijk een oogprothese te kunnen krijgen.”

Verwerking

Hoewel de fysieke impact van de aanslag groot was en het herstel de nodige tijd gekost heeft, is Rahmon er psychisch goed doorheen gekomen. Hij geeft zijn familie en vriendin daar de credits voor.

Rahmon: “Mijn vader zei op een gegeven moment ‘kijk niet terug, maar naar het punt waar je naartoe gaat’. Dat heeft mij richting gegeven. Ze hadden veel vertrouwen in het herstel. Dat ik geen inzinkingen in dat proces heb gehad, heb ik onder andere aan hen te danken.”

Grietje: “Zijn zussen hebben er soms nog wel moeite mee. Bijvoorbeeld op momenten dat ze geconfronteerd worden met een militair uniform. Het is ook niet niks; opeens lag hun kleine broertje in de kreukels.”

Elkaar helpen

De herstelperiode na de aanslag duurde ongeveer een jaar, maar ook daarna moest hij nog verschillende malen geopereerd worden, in totaal dertien keer. Ondertussen zat hij thuis of bij zijn peloton in Oirschot. Die situatie was voor Rahmon niet echt bevredigend en hij besloot om fysiotherapie te gaan studeren. Inmiddels werkt hij als fysiotherapeut bij Defensie en kwamen de Invictus Games op zijn pad. Ieder sporter mag in ieder geval twee familieleden meenemen.

Rahmon: “Ik vind het bijzonder dat er zoveel aandacht voor thuisfront is. Heel terecht ook, want dankzij mijn familie ben ik tot dit punt gekomen.”

Dick: “Geen verhaal van een gewonde militair is hetzelfde, maar de nasleep is dat vaak wel. Daarom kun je elkaar tot troost zijn.”

Grietje: “Je bent één familie. Het feit dat die jongens mee kunnen doen is al een overwinning.”

Dick: “Als je goed luistert en de juiste vragen stelt, dan komen ze los. Voor het thuisfront is het niet niks. Ze hebben opeens iemand in huis die wel weer van alles wil doen, maar dat dan niet meer kan. Dan gaan ze zich soms afreageren.”

Grietje: “Wij kunnen andere thuisfronters nu ook helpen. Bijvoorbeeld door naar hun verhaal te luisteren. Dan vind je ook veel herkenning bij elkaar en kan het zo gebeuren dat je met een andere moeder zit te janken.”

Rahmon: “Voor pa en ma is iedereen even veel waard. Vorig jaar heb ik namens het team klompen overhandigd aan Prins Harry en zijn we met hem op de foto gegaan. Dat was op de verjaardag van mijn moeder en hij heeft zelfs nog voor haar gezongen. Die foto gaat natuurlijk het plakboek in, maar bij de games draait het uiteindelijk niet om de bobo’s. Tijdens de Invictus Games proef je van alle kanten dat het draait om de sporter en zijn thuisfront. Niemand strijdt om de meeste aandacht.”

(VI)

Onze Invictus sporters werden zojuist op Schiphol uitgezwaaid door familie, vrienden, collega's, generaal Kees Mathijssen (mede namens CDS) en kamerleden. Op naar Toronto!




https://www.facebook.com/DutchInvictusGamesTeam/

Nederlands Invictus Games Team op weg naar Canada

29 Nederlandse (oud-)militairen vertrokken vanmorgen vanaf Schiphol naar Toronto. In Canada doen zij mee aan de Invictus Games 2017. Dat is een internationaal sportevenement voor fysiek of mentaal gewond geraakte militairen. Het wordt van aanstaande zaterdag tot en met zaterdag 30 september in Toronto gehouden.



De sporters werden uitgezwaaid door familie, collega’s en bekenden. Ook Plaatsvervangend Commandant Landstrijdkrachten generaal-majoor Kees Matthijssen was er bij: "Jullie zijn het toonbeeld van Invictus: onoverwinnelijk! De blik op de toekomst en persoonlijke topprestaties leveren. Mede namens de Commandant der Strijdkrachten wens ik jullie veel succes." Kamerlid Raymond Knops sprak namens de Vaste Commissie voor Defensie de succeswensen uit.

Hoge prijs
Volgende week komen ongeveer 550 gewonde (voormalig) militairen uit 17 verschillende landen in sportwedstrijden tegen elkaar uit. De Invictus-sporters betaalden voor vrede en veiligheid een hoge prijs: een fysieke en/of mentale beperking voor het leven.

Tijdens de sportwedstrijden strijden de militairen tegen elkaar, maar vooral met elkaar om zo het beste uit zichzelf en de ander te halen. Voor veel deelnemers is alleen al deelname aan de Invictus Games een hoogtepunt. Het vormtde bekroning van de fysieke en mentale strijd die ze zijn aangegaan. Een gevecht waar ze als 'invictus', oftewel 'onoverwinnelijk, zijn uitgekomen.

Nederlands team
De Nederlandse deelnemers komen uit in 9 verschillende disciplines. Die variëren van atletiek en zwemmen tot wielrennen en handboogschieten. Ook teamsporten staan op het programma. Nederland neemt deel aan het zitvolleybal en het onderdeel rolstoelbasketbal.

(Defensie)

Interview door Hart van Nederland: http://www.hartvannederla(...)invictus-games-2017/

[ Bericht 15% gewijzigd door Cobra4 op 21-09-2017 16:57:58 ]

Gewonde (oud)-militairen beginnen aan Invictus Games

In het Canadese Toronto gaat zaterdag de derde editie van de Invictus Games van start. Aan dat in 2014 door de Britse prins Harry opgerichte evenement doen (oud)-militairen uit de hele wereld mee, die tijdens de dienst fysiek of mentaal gewond zijn geraakt.

De Nederlandse ploeg zal in Toronto bestaan uit 29 sporters, die donderdag vanaf Schiphol vertrokken zijn. Onder meer plaatsvervangend Commandant Landstrijdkrachten generaal-majoor Kees Matthijssen was daar van de partij: "Jullie zijn het toonbeeld van Invictus: onoverwinnelijk! Mede namens de Commandant der Strijdkrachten wens ik jullie veel succes", sprak hij de groep toe.

Tussen de vijf- en zeshonderd militairen uit zeventien landen - een record - komen in Toronto in elf sporten tegen elkaar uit. Elke deelnemer heeft in de strijd voor vrede en veiligheid een hoge prijs betaald: een lichamelijke of geestelijke beperking voor de rest van zijn of haar leven. Voor veel van hen is de deelname alleen al dan ook een hoogtepunt en een bekroning van de fysieke en vooral mentale strijd die ze geleverd hebben.

De sporten die op de Invictus Games op het programma staan zijn niet geheel verrassend te vergelijken met die van de Paralympische Spelen. Denk daarbij aan rolstoelbasketbal, zitvolleybal en aangepaste vormen van atletiek en wielrennen. Het toernooi vindt plaats in Canada en dus kan de aangepaste versie van ijshockey, het snoeiharde ijssleehockey, niet uitblijven. Nederland is in negen van de sporten te bewonderen.

Alle landen die vorig jaar van de partij waren doen ook in Toronto weer mee, met naast de meeste grote westerse landen ook landen als Afghanistan, Jordanië, Georgië en Irak. Roemenië en Oekraïne zullen in Canada hun debuut maken.

De Invictus Games zijn onder meer te volgen op het FOK!forum en via het Twitter-account van de Nederlandse ploeg.

Gewonde (oud)-militairen beginnen aan Invictus Games

twitter:

WSA_Ontario twitterde op vrijdag 22-09-2017 om 22:38:19 Some friendly scrimmages during the first day of #wheelchairbasketball training! @InvictusToronto #IAM #IG2017 https://t.co/z4hgHXT2Db reageer retweet

De eerste dagen staan in het teken van verkennen en trainen. Op de eerste dag is materiaal uit de koffers gehaald, fietsen in elkaar gezet en werd er vanzelfsprekend getraind!

Zaterdagmiddag zijn de eerste voorrondes van het tennis. Zaterdagavond is de openingsceremonie.

De wedstrijden zijn via een livestream te zien: http://sportscanada.tv/invictusgames2017/

(Bron)

Met zomerse temperaturen en een enorm enthousiasme van deelnemers en publiek is zaterdag de derde editie van de Invictus Games van start gegaan!

“Jullie komen van verre en sommigen hebben de dood in de ogen gekeken. Toch bent u hier om weer uw land te vertegenwoordigen”, aldus de Britse prins Harry in het volgepakte Air Canada Centre in Toronto.

#iamdutch #iamproud #invictusgames #invictusgames2017



https://m.facebook.com/st(...)6&id=344983695672028

De eerste medaille voor het team is binnen! Erik en Rick wisten goud in de wacht te slepen tijdens de Driving Challenge. En dat nog voor de openingsceremonie....



https://m.facebook.com/st(...)1&id=344983695672028

Gouden opening Invictus Games

Nog voor de officiële opening van de Invictus Games in Toronto (Canada) heeft gisteren Nederland de eerste gouden medaille opgehaald. Chauffeur sergeant-majoor der mariniers Erik Schuijer en navigator Rick Torenstra werden kampioen tijdens de Driving Challenge. Daarvoor moesten zij met een Land Rover een zwaar parcours afrijden.



De openingsceremonie in de avonduren kreeg daarmee nog meer glans voor de 30 atleten tellende Oranje-equipe. In het volgepakte stadion van de Toronto Maple Leafs kregen alle ploegen een kippenvel-onthaal van de duizenden toeschouwers. Onder hen veel vrienden en familie van de (oud-)militairen.

Offers
"Het was best zwaar en soms confronterend", vond deelnemer Dennis van der Stroom. Het waren immers niet de artiesten of hoogwaardigheidsbekleders die de show stalen, maar de veelal zwaargewonde Canadese militairen die gedurende de avond aan het woord kwamen. "Geef nooit op. Wij hebben bewezen dat je nog steeds alles kunt bereiken wat je wilt", klonk hun boodschap. De Canadese premier Justin Trudeau wees niet alleen op de offers die de militairen hebben gebracht, maar ook wat hun omgeving heeft moeten doorstaan. "De familie en vrienden verdienen eveneens ons diepste respect."



Veerkracht
De initiatiefnemer van de Invictus Games, de Britse Prins Harry, opende 'zijn' Invictus Games met een indrukwekkende toespraak. "Invictus is een verhaal van de toewijding van mannen en vrouwen die gewond zijn geraakt bij het dienen van hun land", zei de Afganistan-veteraan. "Ondanks die tegenslagen, laten ze die verwondingen hun leven niet bepalen. Daarom hebben we de Invictus Games gecreëerd. Niet alleen om veteranen te helpen bij hun herstel; ook om de wereld te inspireren met hun veerkracht, optimisme en dienstbaarheid. Want deze atleten zijn allemaal al winnaars door hier te staan. Ik hoop dat u allemaal klaar bent voor deze spelen. U zult voor uw ogen levens zien veranderen."

De eerste Invictus Games zijn in 2014 gehouden.

(Defensie)



[ Bericht 2% gewijzigd door Cobra4 op 26-09-2017 16:09:06 ]

Preliminary Open Doubles Continue for Wheelchair Tennis

Competitors Kirk Hughes and Cornelia Oosthuizen of United Kingdom began the day facing off against Pearce Bourassa and Kelly Scanlan of Team Canada. The final score of the match was 6-0, with United Kingdom winning all sets against Canada.

The second match of the day was Netherlands versus New Zealand. The competitors Jelle van der Steen and Ronald van Dort of Netherlands against competitors Darryl Burton and Stephen Fell of New Zealand. At the start, the Dutch were trailing, but by the third set their momentum changed, and they began to win set after set.



The fans from the Netherlands spectators were chanting ‘Holland’ repeatedly, and the stands were filled with orange t-shirts and Netherlands flags. The energy and cheering for their competitors continued on throughout the day.



After the match ended, Jelle van der Steen and Ronald van Dort high-fived each other and smiled and looked up and waved at the crowd. The father of Jelle van der Steen and the mother of Ronald van Dort were watching their sons compete.



“I am so excited to see my son and his friend Jelle play wheelchair tennis here at the Invictus Games in Toronto,” said Ronald’s mother. Even though Ronald van Dort and Jelle van der Steen have been training and playing with each other for a few months, they have been friends for two years.
“Jelle and Roland will also compete in wheelchair basketball and swimming, it is great to see them playing sports they love,” said Jelle’s father. After their match, Jelle and Ronald spoke about their experience playing with each other.
“We have been playing tennis together for a few months now. A very short time,” Jelle said. They enjoy playing wheelchair tennis, but wheelchair basketball is their sport. “We play wheelchair tennis well but we are wheelchair basketball players. That is our sport and wheelchair tennis is our extra sport,” Ronald said.
Their teamwork and bond really helped them with the win, “We were really buddies today, he is like my little brother,” Jelle said. They spoke about their experience being in Toronto and in Canada for the first time, “it is fantastic” said Ronald. “There are no words that can describe how great the people are and how we were welcomed. Everybody is so nice. It is really beautiful,” said Jelle.

For more on this and other great stories, make sure to follow us on Twitter and Instagram and like us on Facebook.

(Invictus Games)

Alle atleten hebben in Toronto tijdens de Invictus Games een goede start gemaakt. Allemaal hebben zij hun persoonlijke record verbeterd! En dan ben je per definitie winnaar. Paulus Mathijssen haalde net zoals vorig jaar goud op de 100 meter sprint. Een mooi moment toen ik hem net een gouden medaille mocht uitreiken. Wat een kanjers! #IAMDUTCH





https://www.facebook.com/(...)TPzzufvC4VQo3CQtZ7Ao

"Goud voor Daniël en zijn piloot Koen, terwijl Frens de bronzen plak weet te bemachtigen. Een prachtige (en ook zeer warme!) dag voor de fietsers. Allen hebben een fantastisch snelle race gefietst! #iamproud #iamdutch #invictusgames #ig2017"



"Opnieuw goud, dit keer voor Kelly. Zij deed dit op het onderdeel indoorroeien. Super gedaan!!!! #iamproud #iaminvictus #iamdutch #invictusgames #ig2017"



https://m.facebook.com/st(...)0&id=344983695672028

[ Bericht 29% gewijzigd door Cobra4 op 27-09-2017 10:52:27 ]

Nederlandse sporters presteren top op Invictus Games

Met inmiddels 6 gouden, 1 zilveren en 2 bronzen medailles is de Nederlandse ploeg van de Invictus Games in Toronto (Canada) nu al zeer succesvol.

Voormalig landmachtmilitair Paulus Mathijssen was wederom de koning van de atletiekbaan, op de weg prolongeerden de blinde oud-luchtmobieler Daniel Knegt en zijn piloot Koen de Leeuw hun titels op de tandem. Sergeant 1 Kelly van Dongen heeft nu alle kleuren medailles in haar prijzenkast. In Orlando haalde ze al brons bij het indoorroeien. Dinsdagavond voegde ze er dinsdagavond zilver en goud aan toe.

Het was echter niet alleen goud wat er blonk. In High Parc verraste eerste luitenant (landmacht) Frens Hartgers met een derde plaats op de tijdrit. Verdriet was er voor ploeggenoot en teamcaptain Edwin de Wolf. Ondanks dat de Britse prins Harry hem bij de start aanmoedigde, ging het meteen al mis. "Ik mikte op een medaille. Mijn voet schoot uit het klikpedaal van de trapper. Dat scheelde me meteen veel snelheid en dus te veel tijd." De Wolf werd uiteindelijk vierde.



Revanche
Hij revancheerde zich echter de tweede dag van de Games tijdens de wegwedstrijd. De Wolf koos het juiste moment om zich los te maken van het peloton en sprintte naar de derde plek achter de 2 oppermachtige Fransen.

Wat het duo Knegt/De Leeuw betreft, leek het bij de tijdrit even mis te gaan. "We kregen vlak voor de start een lekke band, maar hebben ons niet van de wijs laten brengen", zei Knegt. "De band vult zich dan automatisch met vloeibare siliconen. We hebben dat nog nooit meegemaakt, dus het was wel afwachten hoe dat zou uitwerken." Bij de wegwedstrijd reed het duo de concurrentie op bijna een ronde.



Koning
De 2 wielrendagen waren daarmee een goede voortzetting van de prestaties op de atletiekbaan. Paulus Mathijssen, sinds kort terug bij Defensie als chauffeur, was de koning van het Yorks Lions Stadium. Voor de ogen van zijn ouders en Commandant der Strijdkrachten generaal Tom Middendorp sprintte Mathijssen naar 11.65 seconden op het koningsnummer. Ook op de 200 meter was er vanaf de start geen twijfel wie er ging winnen. Brons was er voor kogelstoter Jaaike Brandsma.

Steun
Medailles winnen is mooi, maar daar draait het bepaald niet om bij de Invictus Games. Oud-judoka en voormalig landmachtmilitair Danielle Vriezema nam eerder deel aan de Olympische Spelen. "Dat is wel even wat anders. Hier steunt iedereen elkaar, bij de spelen ga je alleen voor eigen succes."

Vandaar dat de persoonlijke records van bijvoorbeeld Dennis van der Stroom bij discuswerpen en van Stephanie Schoenmaker op de 100 meter net zo worden toegejuicht. "Ik heb voor het eerst de grens van 27 meter gehaald. Ik kan mijn energie helemaal kwijt in deze sport", zei Van der Stroom. Ook de wielerploeg op de weg, met Maarten Leeuwenburgh, Robert van der Holst en Rahmon Zondervan bleef lang in de kopgroep. "Het lukte ons net niet om de gedoodverfde kampioenen, de Britten, weg te rijden. Maar we hebben ons formidabel geweerd in een heel snelle wedstrijd", vond Zondervan.

Sydney
De Invictus Games zijn een initiatief van de Britse Prins Harry. Nederland doet mee met 29 atleten, op 10 onderdelen. De spelen duren nog tot en met zaterdag. Eerder zijn de spelen voor (mentaal en fysiek) gewonde en zieke militairen gehouden in Londen (2014) en Orlando (2016). Volgend jaar zijn de Invictus Games in Sydney, Australië.

De komende dagen komen de handboogschutters, rolstoelbasketballers en zwemmers nog in actie.

(Defensie)

Zojuist zijn de zwemfinales afgerond, en wat een medailleregen was dat.... Maar liefst 13 medailles (8x goud en 5x brons) kwamen in de handen van het Nederlands Invictus-zwemteam. Een topprestatie!

Vier keer gouden medaillewinnaar Gert van 't Oever: "Dit had ik een paar jaar geleden niet kunnen bedenken. Het ging geweldig. Ik was tevreden met mijn tijden zo laat op de avond, zeker zo laat op de avond.".



Rick Torenstra won vier keer brons: "Dit is waanzinnig. Ik had het nooit verwacht. Op de 100 meter vrije slag dacht ik dat ik helemaal zou instorten op de laatste 25 meter. Blijkbaar had ik nog wat adrenaline over."

https://www.facebook.com/(...)AMD8Cj66KGhvGWMQ6MAw

De basketballers gaan door naar de finale!! Na een prachtige en sportieve wedstrijd tegen de UK, wisten zij deze plaats te bemachtigen met een winst van 36-16!

De finale vindt plaats om 13u (Lokale tijd, 19u Nederlandse tijd). Deze kan live gekeken worden via: http://sportscanada.tv/invictusgames2017/

#iamdutch #iamproud #invictusgames #ig2017

https://m.facebook.com/st(...)6&id=344983695672028

"What doesn't kill you makes you stronger", zong Kelly Clarkson tijdens de sluitingsceremonie van de Invictus Games 2017. Een zin dat meer dan van toepassing op de 550 deelnemers van de Invictus Games in Toronto. Een succesvol evenement voor de 29 Nederlandse deelnemers, die terugkeren met een record aantal medailles: 25 medailles, waarvan 15 goud. Toch gaat het niet alleen om competitie en winnen alleen. De deelnemers zijn begonnen aan een reis, waarvan de Invictus Games een tussenstop is. Zij zijn allen invictus, onoverwinnelijk. Zij zijn 'master of my faith, captain of my soul'...

#iamdutch #iamproud #invictusgames #ig2017

https://m.facebook.com/st(...)1&id=344983695672028

quote:

Op zondag 1 oktober 2017 15:24 schreef heywoodu het volgende:
Post van een Canadees op Totallympics (sportforum) over de Nederlanders:

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

Oranje terug van “super” Invictus Games

"Goed? Het was super", zei chef d'equipe majoor Pieter van de Peet over de prestaties van de Nederlandse ploeg. "De 26 medailles zijn natuurlijk allemaal prachtig, maar alle 29 deelnemers hebben het beste van zichzelf laten zien. In en op het veld."



De 3e editie van de Invictus Games in Toronto kreeg zaterdagmiddag het slotakkoord dat het verdiende. De rolstoelbasketbalploeg wist het tot de finale te schoppen tegen, niet onverwacht, de Verenigde Staten. Waar in de voorronde de Amerikanen toch vrij gemakkelijk hadden gewonnen, bleef oranje nu tot 20 seconden voor tijd bij. Het werd uiteindelijk 55-51. Topscorer Marc van de Kuilen: "We hebben zo sterk gespeeld. Iedereen hield zich aan zijn taak en we konden de Amerikanen soms met de rug tegen de muur zetten. Echt een topwedstrijd."



Nederlands zwembad
Een van de basketballers, Ronald van Dort, had nota bene daags voor de basketbalfinale 3 gouden medailles bij elkaar gezwommen. Het zwembad was een beetje van Nederland. Gert van 't Oever (4x goud), Daniel Knegt (2x goud, 1x brons), Rick Torenstra (3x brons) en de estafetteploeg (brons) mochten zich melden voor het erepodium.

Hulp in herstelproces
Zaterdagavond sloot initiatiefnemer prins Harry of Wales de Invictus Games af tijdens een show met onder andere Bruce Springsteen. "Maar voor ons is het geen afsluiting. We gaan werken aan de volgende editie, volgend jaar oktober in Sydney", aldus Van de Peet.

"Het is voor veel deelnemers heel belangrijk om dit te hebben meegemaakt. Sommigen hebben pas net gezien hoe sport hen kan helpen in hun proces naar herstel. Je zou alle veteranen met zichtbare en onzichtbare verwondingen zo'n ervaring gunnen", sprak de directeur van het Veteraneninstituut, kolonel Ludy de Vos.

Herinnering komt boven
Voor hem was de medaille die Edwin de Wolf haalde tijdens de wielertijdrit iets bijzonders. "23 jaar geleden raakte Edwin zwaar gewond in Bosnië. Toen hij na veel problemen op de compound in Srebrenica aankwam, kon hij alleen maar 'sorry kapitein' uitbrengen. Dat heeft me toen zo geraakt en is me altijd bij gebleven. Het is dan prachtig om hem hier die medaille te zien winnen. Het is voor ons beiden een soort afsluiting van die vreselijke ervaring."

Prestatie na prestatie
Liefst 550 atleten uit 17 verschillende landen bestreden elkaar op sportieve wijze in 12 verschillende takken van sport. De Nederlandse ploeg had behalve de 29 sporters ook 2 hulphonden mee en een piloot voor de blinde wielrenner Daniel Knegt.



Ook de vele meegereisde familieleden - bij elke wedstrijd in oranje gehuld - genoten van het spectakel. "Je weet niet half wat Daniel en zijn piloot Koen de Leeuw hiervoor hebben gedaan", sprak trotse vader Harry Knegt. "Een week voor de Invictus Games hebben ze nog meegedaan aan de wereldkampioenschappen (para)triatlon en een week ervoor wonnen ze de Nederlandse titel. En dan toch weer hier staan, zowel bij het wielrennen als het zwemmen: dat is echt knap."

De medailles:
Een overzicht van de behaalde medailles door het Nederlandse team:

Gert van 't Oever: 4x goud, zwemmen

Paulus Mathijssen: 2x goud, atletiek

Daniel Knegt: 2x goud, wielrennen (met piloot Koen de Leeuw), 2x goud en 1x brons, zwemmen

Erik Schuijer: goud, driving challenge

Rick Torenstra: goud, driving challenge en 3x brons zwemmen

Jaaike Brandsma: brons, kogelstoten

Frens Hartgers: brons, tijdrit wielrennen

Edwin de Wolf: brons, criterium wielrennen

Kelly van Dongen: goud en zilver, indoorroeien

Estafetteteam zwemmen: brons (Maarten Leeuwenburgh, Rick Torenstra, Rahmon Zondervan en Gert van 't Oever)

Ronald van Dort: 3x goud, zwemmen

Rolstoelbasketbal: zilver (Walter Groen, Marc van de Kuilen, Jack Pastora, Ronald van Dort, Roelof Burghoorn, Jeroen Lunsingh, Jelle van der Steen, Therry Duitman, Olaf Geurens, Sebastiaan van Nieuwenhuizen)

(Defensie)

Record-breaking Invictus Games reaches new heights, inspiring wounded warriors with biggest Games yet

TORONTO, ON (October 1, 2017) – The Invictus Games Toronto 2017, presented by Jaguar Land Rover, finished with a spectacular Closing Ceremony on Saturday night, offering a chance for competitors, their families and thousands of spectators to celebrate the end of eight days of inspiring competition — and the best-attended and largest Invictus Games ever hosted.

During his closing remarks, Prince Harry commended the host city: “You have delivered the biggest Invictus Games yet, with the most incredible atmosphere, making our competitors feel like the stars they are.”

The third edition of the Invictus Games hosted more than 550 competitors from 17 nations competing in 12 adaptive sports during eight days of transformative competition. The Invictus Games Toronto 2017 inspired the world with displays of remarkable grit, camaraderie and heart-felt stories of recovery; an encouraging reminder that one is not defined by their injury.

“I was not doing much with my life after my operations. I reached a very heavy 105 kilos and I wasn’t much of a role model for my son,” said Stix McGavin of Team Australia. “Then, I tried out for the track team and wheelchair rugby, and I made the cut for both. The team environment is what I [needed], just to be back amongst the guys again and to be part of a team. That is my focus — not letting my teammates down— the stuff that’s instilled in you in the military. [These Games] have changed my life.”

The Invictus Games also showcased the very best of Toronto’s hospitality. Torontonians embraced the Games, purchasing every last ticket and showing up to loudly cheer on the competitors, as well engaging with the competitors and their families to hear their stories.

“We hugely appreciate the welcome we’ve been given here in Canada. I’m surprised at the outpouring of patriotism, of support for our wounded military personnel. It’s very touching,” said Ann Gruivarch, wife of Team France’s Olivier Boutier. “For Olivier to end his [military] career at the Invictus Games is fantastic. For his morale, it’s even better.”

It was also an opportunity to showcase the city’s diversity and inclusion, as quoted by Iraqi team liaison Ali Al-Hashimi in a Toronto Star interview: “The Invictus Games was like Christmas morning for [Team Iraq]. There’s so much care and attention being given to the disabled and wounded here. It’s something they’ve never seen. Ever.”

Like the competitors who pushed themselves to new limits, the third installment of the Invictus Games broke records. From the largest number of participating nations and competitors, to the highest-recorded social media engagement, to an unsurpassed number of spectators and even to record-breaking temperatures, the 2017 Invictus Games eclipsed those that came before.

Here are some facts and figures from the Invictus Games Toronto 2017:
Overall attendance: 75,000
Number of volunteers: 1,427 (worked a total of 80,000 hours)
Number of service dogs: 14
Hours of competition: 152
Number of accredited media: 621

The Closing Ceremony featured performances by rock legend Bruce Springsteen, Bryan Adams, Kelly Clarkson, Coeur de pirate and Bachman & Turner. Team UK competitor Mark Ormond was presented with the Jaguar Award for Exceptional Performance, for displaying true determination and dedication throughout Games week and beyond. The Land Rover Above and Beyond Award, judged on sportsmanship, commitment to the Games and demonstration of an inspiring example of the Invictus Spirit, was given to Team Afghanistan.

For photos, please visit our Flikr page.

Quote Sheet:
Michael Burns, chief executive officer, Invictus Games Toronto 2017 Organizing Committee

“There were so many incredible moments. One competitor gave his gold medal to the family of a fallen comrade. The men and women who helped their fellow competitors across the finish line, and the children who ran to their parent on the podium. All of these incredible moments have changed Canada and the way we think about wounded warriors. The Games have united us in a positive and very powerful way.”

Dr Ralf Speth, CEO Jaguar Land Rover

“Once again we have watched the sheer dedication and commitment of competitors at the Invictus Games Toronto 2017. By presenting these two awards we celebrate the winners and everyone around them who has played a part in their journey: fellow competitors, friends, loved ones, family members and professionals. Jaguar Land Rover is extremely proud to have been a part of this journey.”

Government of Canada, Minister of Veterans Affairs and Associate Minister of National Defence, the Honourable ­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­Seamus O’Regan and Minister of Canadian Heritage the Honourable Mélanie Joly

“As we celebrate Canada 150, our government is proud to have welcomed the Games to Toronto this year. What a memorable opportunity it was to honour these inspiring and amazing competitors, as well as their families. The Invictus Games highlighted the incredible courage, resilience and athleticism of the men and women who serve or have served our country.”

Province of Ontario, The Honourable Eleanor McMahon, Minister of Tourism, Culture and Sport

“It was a great honour for Ontario to host the 2017 Invictus Games and be part of the largest Games yet! I am delighted that people across Ontario and the world embraced the Games and helped make them a record-breaking experience. The power of the human spirit to thrive and excel was evident as the competitors strove to achieve personal bests. It was a privilege for Ontario to participate in the journey towards recovery.”

City of Toronto, Mayor John Tory

“Congratulations to the Invictus Games for an event well done. I am proud that we helped deliver the biggest and best Invictus Games yet! Congratulations, once again, to all of the competitors. To the many family, friends and visitors — I hope you agree that Toronto is the greatest city in the world and that you will come back to visit us soon.”

About the Invictus Games Toronto 2017
The Invictus Games use the power of adaptive sport to help wounded warriors on their journey to recovery. Established by Prince Harry, the inaugural Invictus Games took place in London, England, in September 2014; the second, and equally successful, Games took place in Orlando, Florida, in May 2016. The Invictus Games Toronto 2017 Organizing Committee was tasked with planning and executing a Games that featured more than 550 competitors from 17 nations participating in 12 adaptive sports. The Invictus Games Toronto 2017 were funded by the Government of Canada, Province of Ontario, City of Toronto as well as Presenting Partner Jaguar Land Rover and other partners and sponsors.

(InvictusGames)


_{Competitors, family and friends and Prince Harry thank all those who supported Invictus Games Toronto 2017}

[ Bericht 1% gewijzigd door Cobra4 op 04-10-2017 15:53:03 ]

[ Bericht 35% gewijzigd door Cobra4 op 04-10-2017 15:54:33 ]

De medaille winnaars waren aanwezig bij de ceremonie van de nieuwe CDS.

"Met 26 medailles, waarvan 15 gouden, kan het Dutch Invictus Games Team terugkijken op zeer geslaagde Invictus Games Toronto 2017. Voor Nederland deden eind september 29 (oud-)militairen mee die fysiek of mentaal gewond zijn geraakt. Met hun kracht, gedrevenheid en motivatie om ondanks grote tegenslag door te gaan met hun leven, zijn zij een voorbeeld voor vele anderen. Vandaag heb ik hen mogen verwelkomen in Den Haag om ze nog eens in de spotlights te zetten."

(Minister-President)

Invictus Games 2020 in Nederland