Dank je welquote:Op vrijdag 19 mei 2017 16:35 schreef sigme het volgende:
CotS, je beweegt je langzaam maar zeker al jaren de goede kant uit. Ook hier kom je vast beter uit dan je er nu in staat, en ik heb alle respect voor al je overwegingen, je twijfels en je beslissingen.
Je wordt een beter mens als je je losweekt van je moeder en je broer.
Zij worden er misschien beter van, misschien niet. Maar jij zeker wel.
quote:Op vrijdag 19 mei 2017 16:57 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je wel
Ik doe heel hard mijn best en begin zelf ook steeds meer te geloven in een goed leven en toekomst
Ik snap heel goed dat je het contact een kans wilt geven, na dit gesprek. Hopelijk heb je dan hiermee wel de toon gezet voor hoe jullie vanaf nu met elkaar omgaan en kun je daarin je grenzen beter bewaken.quote:Op maandag 12 juni 2017 12:05 schreef ChildoftheStars het volgende:
Een update: tijden geleden had ik met mijn moeder afgesproken om te komen logeren en musea te bezoeken. Ik vond dat ik dit niet kon afzeggen, dus ben gegaan.
Op den duur vroeg mijn moeder waarom ze eigenlijk de kliniek niet in mocht en waarom ze haar geen informatie verstrekte over mijn 'toestand'. Dus ik besloot het haar uit te leggen samen met de boodschap dat ik eigenlijk het contact wilde verbreken. Hier schrok ze heel erg van en toen belandde we in een oprecht goed gesprek.
Het ging erover waarom ik haar niet vertrouw en waarom ik altijd mooi weer speel bij haar. Daarnaast ging het over haar eigen psychische problemen (depressies, autisme en toch ook een eetstoornis. Dat laatste heb ik dus niet van een vreemde). Zij vond het heel erg hoe het gelopen was en wil graag een moeder voor me zijn. Ook wanneer het slecht met me gaat. We hebben afgesproken dat ik elke keer zeg wanneer me wat dwars zit en zij zou proberen niet al te hard en agressief te oordelen. Voor ons beiden een uitdaging.
Trauma's en dat soort details zijn niet besproken. Ook is de opvoeding ombesproken gebleven. Dit vind ik deels jammer en is deels een opluchting. Ik wil me niet kwetsbaar voelen bij haar en dat vertrouwen is er zeker niet ineens.
Waarschijnlijk ben ik heel naïef, maar ik probeer het denk ik wel weer. Alleen wel heel duidelijk eens in de twee weken bellen en als dat goed gaat, zien we wel weer verder. Zo snel weet ik niet wat ik hiermee moet. Misschien ben ik de ezel die zich voor een tweede keer aan dezelfde steen stoot, misschien verandert er echt wat. Ik ben bang en weet eigenlijk niet of dit wel goed is.
Dank je welquote:Op maandag 12 juni 2017 12:58 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik snap heel goed dat je het contact een kans wilt geven, na dit gesprek. Hopelijk heb je dan hiermee wel de toon gezet voor hoe jullie vanaf nu met elkaar omgaan en kun je daarin je grenzen beter bewaken.
Eén stapje tegelijk. En het contact verbreken kan altijd nog.
Ik had het ook niet als lullig opgevat, maar ja... ik blijf hoop houden.quote:Op maandag 12 juni 2017 13:25 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
Je bent heel naief inderdaad. (niet eens lullig bedoeld want ik snap het heus wel)
Een tijdje zal je moeder die masker op kunnen houden, na een tijdje breekt dat masker vanzelf weer weg.
Je moeder is nou eenmaal hoe ze is, dat ze geschrokken is etc., dat zal ook wel zo zijn, maar haar persoonlijkheid gaat echt niet veranderen, ze zal alleen tijdelijk ander gedrag laten zien of proberen te laten zien.
Sceptisch ben ik ookquote:Op maandag 12 juni 2017 13:26 schreef Elpis het volgende:
Ik ben sceptisch, maar ik snap dat je dat een kans wil geven ja.
Misschien een raar idee maar kan je iets van een stopwoord afspreken met haar dat als zij hard en agressief reageert als jij zegt wat je dwars zit ze aan dit gesprek herinnerd wordt?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op maandag 12 juni 2017 19:37 schreef Luchtbel het volgende:Ik heb hier nog niet over nagedacht en het is zeker een punt dat je hier hebt. Ik heb wanneer ik bij mijn moeder ben geweest altijd wel veel herbelevingen en spookt het allemaal meer door mijn hoofd. Moeder = onveilig & verlating. Dat is iets dat ik moeilijk kan loskoppelen (ik zou echt niet weten hoe) en ik voel me er schuldig over. Ook al is zeer zeker in het hier en nu ook kwetsend. Ik ga hier even goed over nadenken. Dank je welSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En niet jezelf zo omlaag halen, dat is nergens voor nodig. Dit is een forum, als ik geen advies wil, moet ik geen dingen posten toch Ik ben juist heel erg blij dat je met me meedenktWe cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Als dat al los te koppelen zou zijn, waarom zou je dat willen? Voor jezelf of voor je moeder?quote:Op maandag 12 juni 2017 21:35 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik heb hier nog niet over nagedacht en het is zeker een punt dat je hier hebt. Ik heb wanneer ik bij mijn moeder ben geweest altijd wel veel herbelevingen en spookt het allemaal meer door mijn hoofd. Moeder = onveilig & verlating. Dat is iets dat ik moeilijk kan loskoppelen (ik zou echt niet weten hoe) en ik voel me er schuldig over. Ook al is zeer zeker in het hier en nu ook kwetsend. Ik ga hier even goed over nadenken. Dank je wel
En niet jezelf zo omlaag halen, dat is nergens voor nodig. Dit is een forum, als ik geen advies wil, moet ik geen dingen posten toch Ik ben juist heel erg blij dat je met me meedenkt
Hey! Leuk dat je ernaar vraagt.quote:Op donderdag 9 juli 2020 10:44 schreef girlnextdoor. het volgende:
Hey COTS, ik weet dat het drie jaar later is nu, maar ik vraag me af hoe de situatie er nu uitziet?
Dank je wel! Dit stuk was ik eigenlijk helemaal vergeten... Leuk om terug te lezen, dankzij @girlnextdoor. Nu ben ik gelukkig en toen niet, en dat is zo'n opluchtingquote:Op donderdag 9 juli 2020 14:09 schreef Lienekien het volgende:
Wat stond je er nog heel anders voor en in, drie jaar geleden! Je hebt zo veel stappen gezet en bent zo ver gekomen!
Ik was vanochtend aan het googlen op breken met familie, toen ik dit tegenkwam. Ik vond het interessant en heel herkenbaar, vandaar dat ik benieuwd wasquote:Op donderdag 9 juli 2020 14:21 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je wel! Dit stuk was ik eigenlijk helemaal vergeten... Leuk om terug te lezen, dankzij @:girlnextdoor. Nu ben ik gelukkig en toen niet, en dat is zo'n opluchting
Ow... vervelend dat je het nodig hebt om daarop te googlelen *knuffel* Sterktequote:Op donderdag 9 juli 2020 15:26 schreef girlnextdoor. het volgende:
[..]
Ik was vanochtend aan het googlen op breken met familie, toen ik dit tegenkwam. Ik vond het interessant en heel herkenbaar, vandaar dat ik benieuwd was
Wat goed dat je niet hebt gebroken en nu heel veel stappen verder bent. Echt toppie
Dank je wel!!!quote:
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |