#ANONIEM | woensdag 3 mei 2017 @ 18:52 |
Wie heeft zijn of haar rust gevonden in religie? En hoe heb je dat gedaan? Ben erg benieuwd naar de verhalen en ervaringen. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 03-05-2017 18:55:14 ] | |
sturmpie | woensdag 3 mei 2017 @ 18:59 |
ik na 't bestuderen van alle 3 monotheistische stromingen ben ik tot de conclusie gekomen dat religie een basis is, zowel fysiek in de wereld als mentaal (bijv. als je gedoopt bent). ik ben toevallig gedoopt en een x aantal x naar de kerk geweest en zo wordt er iets in jezelf ontwikkeld, 'n gevoel dat bij religie hoort. 't is niet altijd grappig omdat religie altijd hand-in-hand ging met oorlog&bloedvergieten, tot de dag van vandaag met IS e.d. moslimterror. 't judaisme waar ik 'n verband zie met 't luciferaanse omdat illuminati. rust heb ik gekregen omdat als je religie begrijpt, dan begrijp je als 't ware de wereld, omdat alle culturen en beschavingen gebouwd zijn op religie en de mensen vandaag vaak nog steeds religie aanhangen. | |
Molurus | woensdag 3 mei 2017 @ 19:14 |
Is het niet eerder de overtuiging of het gevoel dat je het begrijpt die rust geeft? Ik kan er overigens niet over meepraten. Ik heb ook geen bijzondere last van onrust ofzo. | |
SpecialK | woensdag 3 mei 2017 @ 20:14 |
Ik neem aan dat je het hebt over Atenisme, Zoroastrianisme en Tengrisme... de klassiekers. Toch? | |
#ANONIEM | woensdag 3 mei 2017 @ 20:20 |
In welke religie heb jij je rust gevonden? En hoe ziet die rust eruit? | |
#ANONIEM | woensdag 3 mei 2017 @ 20:25 |
Is het doel van religie al niet rust, zekerheid en steun? Waar vind jij je rust in? In het niet-geloven? Of juist in in een andere vorm van religie, namelijk bricolage? | |
Molurus | woensdag 3 mei 2017 @ 20:30 |
Dat zal van persoon tot persoon verschillen denk ik. De psychologie achter religie is tamelijk complex. Bricolage? Maar zoals gezegd... ik heb geen last van onrust. En "niet geloven" is niks, dus als ik al ergens rust uit put dan is het dat niet in elk geval. Wel heb ik een grote voorliefde voor wetenschap, in het bijzonder kosmologie en elementaire natuurkunde. Als het gaat om "zieleheil" (whatever that may mean) kan ik me voor een groot deel wel identificeren met wat er wordt gezegd in deze video: | |
sturmpie | woensdag 3 mei 2017 @ 20:40 |
religie in 't algemeen. 't begrijpen van religie religie veroorzaakt in mijn geval rust. 't heeft niet met 'geloven' te maken, maar meer met begrip voor 'religie'. religie is in iedere cultuur/beschaving aanwezig. mensen die geloven zijn imo ouderwets. begrip voor religie is voldoende imo zonder practicerend gelovige te zijn. doch, religie is 't begin van de wet, 't woord van god op schrift, is ergens 't woord van de wetenschappelijke mens in schrift. religies begonnen met 't vertellen van verhalen over goed&slecht en 't benadrukken van goed boven slecht. ik zie dat meer als een wetenschappelijke uiting van wat er in de mensen speelde, 't willen begeleiden naar goed boven slecht. 't blijven imo verhalen, je kan ook sprookjes lezen en er dezelfde les uit trekken. | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 04:02 |
Ik heb zo een ziekelijke angst voor de dood. Ik weet niet of dat het aan mij ligt of aan de religie die het extra voedt? Is tegelijkertijd ook de reden waarom ik deze topic geopend heb. Ben gillend wakker geworden. Ik droomde ( maar het voelde echt) dat mijn ziel mijn lichaam verliet. Ik voelde hoe ik eruit getrokken werd door de engelen, ik voelde m'n ziel het lichaam verlaten, ik voelde een tinteling door mijn lichaam en dat was moment dat ik gillend wakker werd. Ben gewoon aan het janken in bed en durf niet te slapen terwijl ik morgenvroeg moet werken. Ik ga morgen in op de twee reacties, maar moest dit even kwijt. [ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 04-05-2017 04:08:40 ] | |
Thezappa | donderdag 4 mei 2017 @ 04:07 |
angst is in mijn ogen gelijk aan religie? als je niet voldoet aan iets dan gaat er iets gebeuren? slap verhaal ook | |
bijstandboy | donderdag 4 mei 2017 @ 04:09 |
Klinkt als een uittreding, misschien was het een astraal incassobureau waar je nog een schuld open hebt staan die je moet betalen met je ziel of je hebt teveel paddo's door je brinta gemixt | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 04:10 |
Jij denkt dat angst door religie veroorzaakt wordt? Niet leuk. Ik kan van ellende niet slapen en ben echt bang momenteel. Maar ja, dat zal jij als iemand die niet angstig is toch niet begrijpen. [ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 04-05-2017 04:11:51 ] | |
Thezappa | donderdag 4 mei 2017 @ 04:12 |
als je nadenkt weet je dat zelf ook.. welke ellende kan je niet van slapen dan? je eigen of van een ander | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 04:17 |
Ik kan niet slapen vanwege de ervaring/dood. Bang dat, als ik ga slapen ik dan niet meer wakker word. Bang dat ik dan verantwoording moet afleggen bij God en ik hiervoor zak. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 04-05-2017 04:18:09 ] | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 08:07 |
Dat klinkt ieg niet alsof je rust put uit je religie. Overigens kan ik me de angst om - one day - te sterven ook wel voorstellen. Iedereen heeft wel ergens een fase in z'n leven waarin het idee dat je er op een dag niet meer bent angst oproept. | |
hoatzin | donderdag 4 mei 2017 @ 08:25 |
De rust kwam pas toen ik religie uit mijn leven bande. Ja die angsten herken ik wel uit mijn jeugd. Kan zeer beklemmend zijn. Stel jezelf de vraag: is het de bedoeling van (een) God dat je er zó bang voor moet zijn? | |
truthortruth | donderdag 4 mei 2017 @ 08:33 |
Hoe meer ik over religie nadenk ( specifiek de abrahamistische ) en de ongelofelijke dommigheid dat mensen er nu nog steeds zo mee bezig zijn maakt mij juist heel onrustig. En dat meen ik echt. Dat je rust kan vinden in spiritualiteit dat snap ik dan weer wel. | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 08:48 |
Ik heb rust en vrede gevonden door mezelf te leren kennen, en vooral: leren wat ik NIET ben. Dat klinkt oppervlakkiger dan het is. Ik heb dit gevonden middels midfulness/vipassana-meditatie, en leren over nondualiteit. Het ego onderzoeken, en de illusie daarvan proberen te doorzien. Weten wat je bent (of wat je niet bent) geeft onmiddellijke, en duurzame innerlijke rust. | |
Ronald-Koeman | donderdag 4 mei 2017 @ 08:49 |
Maar als moslim(a) ga je toch sowieso naar de hemel? i.t.t. het christendom waar je daadwerkelijk het risico loopt om voor altijd naar de hel te moeten gaan ook al denk je christen te zijn. Die onzekerheidsfactor speelt naar mijn weten niet in de islam en het jodendom (het eeuwige leven in de hemel is gegarandeerd) maar alleen in het christendom. | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 09:09 |
Dat valt wel mee als ik dit zo zie: https://en.wikipedia.org/(...)of_going_to_Paradise Maar goed, zoals met alle geloven hangt het er ook maar vanaf wat de gelovige zelf nu eigenlijk gelooft. | |
hoatzin | donderdag 4 mei 2017 @ 10:32 |
De gelovige christen gaat er (over't algemeen) van uit dat, omdat hij gelooft, zijn zonden al zijn vergeven en dat hij/zijn na de dood floep naar de hemel gaat. De bijbel is hier trouwens erg onduidelijk over. | |
Ronald-Koeman | donderdag 4 mei 2017 @ 10:37 |
Ik zeg dit omdat een soennitische moslima uit Egypte mij ooit vertelde dat alle moslims gegarandeerd naar het paradijs gaan. Je goede of slechte gedrag in dit leven bepaald alleen maar hoeveel straf je krijgt voordat je het paradijs in mag en eventuele extra beloningen in het paradijs zelf. Niet zoals in het christendom waar je een soort metafyische transformatie van je ziel moet ondergaan (bekering/herboren) en vervolgens moet hopen/vertrouwen dat je zonden worden/zijn vergeven op de dag des oordeels. Dat is waar. Maar ik wist niet dat die onzekere interpretatie ook bestaat bij sommige moslims. | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 12:00 |
Het is heel tweezijdig. Enerzijds put ik een zekere rust en zekerheid uit mijn religie, maar ook weer een angst dat ik al heb en dan nog eens extra gevoed wordt door mijn geloof. | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 12:02 |
Welke onrust ervaarde je toen je nog gelovige was? En op welke manier ben je hiervan afgekomen? | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 12:10 |
Waarom zou een mens wel rust kunnen vinden in spiritualiteit en niet in religie? Religie is toch ook een spiritueel iets? Waarom word je onrustig van religie? | |
AndereBaby | donderdag 4 mei 2017 @ 12:12 |
In het christendom. Ik ben naar Portugal geweest daar realiseerde ik me hoe mooi Portugal is en dat het christendom daar nog invloed heeft. Dus ik ben dankzij wat Portugezen en door het land zelf wat geloviger geworden. | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 12:15 |
Nee hoor. Moslims worden op basis van hun daden in het leven beoordeeld en vervolgens wordt de balans opgemaakt en krijg je te horen of het Hemel of Hel is. Wel geloven moslims dat Allah Barmhartig is. Ook geloven moslims dat ze uiteindelijk ( afhankelijk van de hoeveelheid zondes) wel in de Hemel terecht zullen komen. Hier gaat echt wel Hel aan vooraf als je balans niet in orde blijkt te zijn. Ook geloven moslims in de bestraffingen, of juist niet, van het graf. Op het moment dat jij als dode in je graf gelegd wordt begint de eventuele marteling tot de Dag des Oordeels. [ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 04-05-2017 13:57:45 ] | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 12:18 |
Je was dus al wel christelijk, maar niet praktiserend? Hoe uit het geloviger zijn zich? [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 04-05-2017 12:18:22 ] | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 12:22 |
Je bent dus ook niet gelovig? Bricolage wil zeggen dat je van bestaande religies elementen pakt die je aanspreken. Op die manier meet je jezelf een passende religie aan zonder te geloven in een God. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 04-05-2017 12:23:01 ] | |
AndereBaby | donderdag 4 mei 2017 @ 12:25 |
Ik geloofde in iets maar niet perse in een allemachtig wezen tot ik in 2015 naar Portugal ging en zag hoe men daar leefde. Portugezen kunnen hele vriendelijke en soms ook gelovige mensen zijn. En had ook later wat Brazilianen ontmoet en we hebben dingen uitgewisseld en ik raakt overtuigd dat geloof toch een mooi iets is. Dus ik had iets moois ervaren in die drie weken tijd dat ik daar was. Gewoon thuis af en toe bidden om mijn zegeningen te tellen die ik heb. De kerk is nogal verplichtend | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 12:27 |
Ben je daar dan ook bewust dagelijks mee bezig? Geloof je trouwens in een Opperwezen? | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 12:28 |
Maar, als je dus naar Marokko was geweest en daar onder de indruk was geweest, had je je bekeerd tot de islam? | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 12:41 |
Ik ben compleet ongelovig, ja. Althans... er zijn natuurlijk meer dan genoeg dingen die ik niet 100% zeker weet maar wel voor waar aanneem. Maar geloven in religieuze zin... nee. Ik zou ook niet weten welke elementen uit religies ik dan zou missen. | |
erodome | donderdag 4 mei 2017 @ 12:49 |
Ik vind vooral rust in de natuur. Nu is dat ook wel deel van mijn religie, maar in dit geval is de religie eerder een gevolg van dan oorzaak. De acceptatie dat imperfectie normaal is, dat het leven komt en gaat, dat er downs zijn en ups zijn. De pure schoonheid van de natuur tegenover de pure wreedheid van de natuur, dat het allemaal is zoals het is en dat het goed is. De dood vrees ik niet, het is een gegeven dat die zal komen, het heeft geen enkele zin me daar druk om te maken of veel mee bezig te zijn. Wat er na de dood komt (of niet) weet ik niet, ben al lang geleden opgehouden me daar druk over te maken. Ik richt me op het leven, op genieten van dat leven en de moeilijke momentjes accepteren, er niet teveel tegenin te gaan, los te laten. Ik heb daarin veel geleerd van dieren observeren, die zo goed zijn in zich uitschudden en gewoon doorgaan. Het helemaal in het hier en nu leven zoals zij doen kan ik niet, ik ben een mens. Maar voor een mens ben ik er aardig bedreven in. Mijn religie geeft me daarin niet echt antwoorden, er hangt me ook geen straf of beloning boven het hoofd. Er is alleen de natuur en hoe zij werkt. Ik heb enkel dit leven, wat er ook na de dood komt (of niet), mijn 'ik' heeft alleen dit leven. | |
AndereBaby | donderdag 4 mei 2017 @ 13:14 |
Weet ik niet, ik ben nooit in Noord-Afrika geweest heb gedacht aan Tunis.. Maar kom Europa niet uit ;-) Eerlijk gezegd heb ik me ooit verdiept in de koran uit nieuwsgierigheid. Wat is de koran voor een boek, wat houd Jihad in en wat is de reden hiervan, hoezo heeft Wilders zo'n ding van de Islam gemaakt en natuurlijk wat is de reden dat er in sommig islamitische landen dictators heersen? Of over het trouwen had ik ook mijn vraagtekens. Want, een man mag met meerdere vrouwen trouwen en sex hebben en andersom niet? Maar Ik nu denk dat er in landen zoals Iran (was ooit meer Westers), Syrië, Turkije, Irak, Egypte en Libië meer het oud denkbeeld van het geloof zouden moeten loslaten meer zich zouden kunnen richten op Westerse invloeden. Kijk naar Syrië dictator aan de macht die zijn mensen vergast, ISIS en tja mensen vluchten daarvoor. het klinkt scheef maar ik heb een scheef beeld van het islam gekregen. Ik zou graag zien dat Noord-Afrika en het Midden-Oosten meer Westers zouden zijn gericht naar bijvoorbeeld een Nederlandse democratie of zoiets en dat het geloof net zoals in Portugal aanwezig is maar niet te strikt. | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 13:16 |
In zekere zin sterf je elke dag een beetje. Tenslotte ben je al lang niet meer dezelfde persoon die je was toen je, zeg, 6 jaar oud was. De persoon die je was toen je 6 jaar oud was bestaat niet meer. Dat klinkt misschien negatief, maar dat lijkt me juist iets positiefs. | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 13:35 |
Er bestaan verschillende niveau's van hemel en hel. Super-vrome moslims komen in een andere (betere) terecht dan minder vrome moslims. | |
hoatzin | donderdag 4 mei 2017 @ 13:45 |
Zelfde als jij. Bang het niet goed genoeg te doen. En angst voor "de duivel" en andere aangeprate zaken. Ik ben mijn geloof (christelijk) gaan onderzoeken en dan kom je er achter dat bijvoorbeeld het christelijk beeld van duivel en hel niet klopt met de bijbel. Op een gegeven moment realiseerde ik mij dat ik niet meer in wat voor god dan ook geloofde. Ofwel, ik kon geen enkele reden meer vinden om wèl te geloven. Het is gewoon weg. De islam maakt er overigens helemaal een potje van met hel en martelingen en zo. | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 13:50 |
Omdat spiritualiteit -in principe- geen politiek omhelst. Geen straf of beloning. Geen sociale druk. Geen helder concept over het wel of niet bestaan van een God voor wie je op je knieën moet. Als je een beetje complex in elkaar zit en neigt tot nadenken/reflecteren, dan heb je in een religie met teveel punten van twijfel te maken om tot dezelfde mate van rust te komen. Spiritualiteit is wat dat betreft een schoon blad. [ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 04-05-2017 13:50:53 ] | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 13:55 |
"Spiritualiteit" is als term ook wel tamelijk leeg. Je kunt er alles en niets onder scharen. Het zegt niks. | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 13:59 |
Jij bent nooit gelovig geweest? Ik denk dat het dan makkelijker is. | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 14:01 |
Klopt. Ik probeerde in te schatten welke vorm de user waarop ze reageerde bedoelde; de spiritualiteit van het ietsisme. | |
#ANONIEM | donderdag 4 mei 2017 @ 14:03 |
Fijn voor je. Welke religie hang je trouwens aan? Is dat een religie die het concept leven na de dood en de Hemel en Hel kent? | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 14:12 |
Nope. Nou ja... als kind wel eens met de gedachte gespeeld, maar redelijk snel weer verworpen. Mijn ouders waren ook niet religieus, dat helpt. | |
iammen | donderdag 4 mei 2017 @ 14:42 |
Ik vond mijn rust nadat ik stopte met het volgen van één religie (omdat ik de kerken, geschiedenis en cultuur niet ondersteun), maar meer focus in spiritualiteit. Daarbij lees ik mij in verschillende kanten van verschillende religieus en non-religieuze (wetenschappelijk, psychologie, filosofie, etc) idealen en dan creëer ik een mengelmoes wat het beste bij mij past. Daarbij ga ik meestal terug naar de bron (meestal boeken) in plaats van de invloeden en cultuur om de bron heen. Vaak verandert mijn manier van leven afhankelijk wat er in mijn leven gebeurt is. Momenteel focus ik op alles om mij heen, zoals een kind of iemand met pensioen de wereld ziet. Ik focus op het natuur, mijn leven op dit moment in plaats van het verleden of toekomst. Het waarderen van wat ik al heb en ben en het mooie zien in leven en dood. Dat leven niet oneindig is, maar dat je geen perfect mens hoeft te zijn. Wat ik vaak doe is dat ik het ene moment bid, het andere moment mediteer ik of ik wandel in een bos of lig ik op een grasveld. Andere momenten game, lees, tuinier, brei, bak ik een taart of kijk ik porno. Alles kan. Dit heeft enorm geholpen voor mijn depressie van 15 jaar en hoef geen medicatie meer te nemen. | |
erodome | donderdag 4 mei 2017 @ 14:50 |
Ik ben een heks, natuurreligie/polytheïstisch dus. En nee, wij kennen geen hemel en hel, geen duivel, geen almachtige goden. Onze goden zijn niet algoed noch alslecht. Beetje meer te vergelijken met de goden in het boeddhisme, deel van het wereldbeeld, maar niet noodzakelijk voor je persoonlijke pad. We kennen vanuit geloof dan ook geen leefregels e.d., hebben niet eens een geloofsboek. Het dichtste bij een geloofsregels komt het advies doe wat je wil, maar schaad niet. Leefregels e.d. zien wij als mensenzaken, dat moeten mensen dus onder elkaar uitvogelen, de goden houden zich daar niet mee bezig. | |
Manke | donderdag 4 mei 2017 @ 14:52 |
engelen doen dat niet, dit zijn demonen. ik heb ook r/nare ervaringen gehad. angst voor de dood gaat weg door geloof in het evangelie en Jezus Christus, dat de angst weggaat is ook een belofte van God in de bijbel. rust krijg je ook, omdat je voor al je shit bent vereven en niet meer hoeft te vechten voor rechtvaardiging, je ontvangt de rechtvaardigheid van God behaald door Jezus, wanneer je gelooft.
| |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 15:13 |
Naar mijn mening is spiritualiteit heel helder en treffend te definiëren als: bezig zijn met het geestelijke. Spirit-ualiteit. Voor mij betekent het: mediteren, de psyche onderzoeken, zoeken naar wat je ware zelf is, en wat het niet is. Streven naar zelfrealisatie, ontwaken, verlichting. | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 15:21 |
Wat valt daar dan niet onder? Ergens mee bezig zijn is per definitie (deels) een mentale activiteit. Is het eten van een broodje hamburger spiritueel? En zo nee, waarom niet? | |
Villas__Rubin | donderdag 4 mei 2017 @ 15:21 |
Heb jij de psychoses gewoon niet iets te serieus genomen? Nu wil ik overigens niet uitsluiten dat de Koran en de Bijbel daar niet ook het product van zijn.. | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 15:24 |
Hoe stom het ook klinkt: daar kun je een spirituele ervaring maken, door dat heel welbewust en mindfull te doen Maar goed, een beetje onzinnig vind ik dat soort geneuzel dan ook wel weer Waar het om gaat denk ik bij spiritualiteit is de aandacht en het centraal stellen van het bewustzijn, en het streven naar het duurzame, diepere, bestendige innerlijke geluk (ipv het vergankelijke, vluchtige en afhankelijke geluk). En dat omvat veel. | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 15:26 |
Snap je dat het begrip 'spiritualiteit' meer dan een beetje vaag wordt op deze manier? Ik zou zeggen dat het begrip daarmee bijna volmaakt betekenisloos wordt. | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 15:28 |
Waarom? | |
Manke | donderdag 4 mei 2017 @ 15:30 |
ja dat wel, maar heb er geen last meer van. | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 15:39 |
Ik ga het anders formuleren: spiritualiteit is het streven naar duurzaam, bestendig en onvergankelijk innerlijk geluk, en om dat te bereiken ga je de weg van zelfonderzoek of overgave, en maak je gebruik van leraren (hetzij een fysieke, hetzij door middel van boeken) die je voorgegaan zijn in dat proces. Het is beslist geen vaag en betekenisloos gedoe. Dat idee ben ik het zeer mee oneens. | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 15:44 |
Omdat het begrip niet zomaar veel omvat, maar afhankelijk van je smaak alles wat je maar wil. Begrippen die allesomvattend zijn zijn net zo betekenisloos als begrippen die niets omvatten. Begrippen hebben alleen een betekenis als ze een *specifieke* betekenis hebben. Simpel gezegd: het woord "auto" heeft betekenis omdat er: a) auto's bestaan (met specifieke eigenschappen waarom we ze 'auto' noemen) b) heel veel zaken bestaan die geen auto zijn. Maar goed, we dwalen af denk ik. [ Bericht 25% gewijzigd door Molurus op 04-05-2017 15:53:03 ] | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 15:53 |
Bewustzijn is de bron van leven. Bewustzijn staat centraal in spiritualiteit. Derhalve is het een levensomvattend gebeuren. Wie er voor kiest zijn of haar leven in het teken te stellen van het spirituele, maakt een totale keuze... Tenminste, als het gaat om echte spiritualiteit. Je hebt natuurlijk ook de astro-tv variant. Maar dat is imo meer een soort vorm van geloof. | |
erodome | donderdag 4 mei 2017 @ 16:04 |
Alles kan spiritueel zijn, zelfs een broodje hamburger eten. Elke stap die je zet, elke ademhaling, elke hap die je neemt. Als je dat met aandacht en bewustzijn doet kan het deel zijn van spiritualiteit. Naar mijn persoonlijke mening is de gedachtengang dat spiritualiteit altijd om hoogdravende zaken moet gaan een valkuil. De spiritualiteit van gewoonweg het zijn is het fundament. Zonder dat zal je niet ver komen met de meer hoogdravende zaken. Want hoe kan je ooit echt jezelf leren kennen, die donkere hoekjes en krochten van je innerlijk kennen als niet eerst gewoon bewust en aandachtig kan zijn? | |
truthortruth | donderdag 4 mei 2017 @ 16:06 |
Wat betreft het wel in spiritualiteit en niet in religie is vanwege de dogmas, de religieuze leiding die je moet volgen, het niet meer voor jezelf denken. De onzekerheid over welke regels wel en niet. Bij spiritualiteit zoals ik het hier bedoel ga je veel meer van jezelf uit. Ik denk dat je tweede vraag niet goed is om dit topic te beantwoorden. | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 16:06 |
Helemaal met je eens. Ik zeg alleen: de keerzijde van dit standpunt is dat *alles* eronder valt, en het begrip daarmee z'n betekenis verliest. | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 16:09 |
Wat bedoel je hiermee? Er zijn genoeg vormen van leven die geen enkel bewustzijn hebben. Kun je er ook voor kiezen om je leven in het teken te stellen van "het niet spirituele"? Zo ja: wat betekent dat? Zo nee: heeft het woord "spiritueel" dan nog wel enige onderscheidende betekenis? | |
erodome | donderdag 4 mei 2017 @ 16:26 |
Daar ben ik het niet mee eens, dat het dan zijn betekenis verliest. Het is gewoon iets dat alle aspecten van het zijn omvat. Dat het breder is als jij dacht betekend nog niet dat het betekenisloos is. Ik zie het hetzelfde als de methode die ik op de paarden toepas. Veel mensen vragen me welke kunstjes daarbij horen, maar daar gaat het niet over. Het gaat om een volledig beeld, van begrip voor het wezen dat een paard is, hoe ze leren, hoe hun biologie in elkaar steekt en hoe je dat kunt gebruiken om ze uiteindelijk 'kunstjes' aan te leren. De kunstjes zelf zijn niet wat het is, maar veel mensen kijken daar wel naar. Als mensen dan mijn hulp vragen vragen ze vaak, hoe leer ik dit of dat aan, bv hoe krijg ik mijn paard op de trailer. Mensen zijn meestal rechtlijnige denkers en richten zich op dat doel. Pas na uitleg en vooral laten zien begrijpen ze dat het niet om die trailer gaat. Dat het gaat over het wezen dat het paard is begrijpen. Als ze dat eenmaal begrijpen, iig beperkt, is dat trailer laden heel makkelijk. Het 'kunstje' ziet er cool uit, ik kan mijn paarden op afstand, zelfs achteruit en alles, de trailer op sturen. Maar dat komt voort uit dat fundament, dat begrip en de tijd die erin gestoken is om wederzijds begrip te laten groeien. Zonder dat fundament heb je niets. Tuurlijk kan je ze dan wel kunstjes aanleren, maar heb je geen begrip aan de zijde van het paard, waardoor het heel wankel blijft. Bij spiritualiteit zie ik hetzelfde, mensen kijken naar de 'kunstjes' en vergeten het fundament eronder. En dat fundament gaat over hele normale dingen. In dit geval met aandacht en bewustzijn 'zijn'. Ken je gewoontes, ken je patronen, wees bewust van jezelf in alles wat je doet. Als je daarna uitbouwt naar de meer hoogdravende zaken zal je zien dat dat vrij soepel gaat en niet zomaar in elkaar stort als er ergens een dingetje anders is. | |
erodome | donderdag 4 mei 2017 @ 16:31 |
Ja dat kan. Zonder bewuste aandacht, zonder verdieping in dat gewone 'zijn'. Gewoon die hamburger eten zonder bewuste aandacht over wat voel je erbij, welke handelingen gebruik je, welke patronen raakt het. Zonder die aandacht naar binnen te richten. Niets mis mee, zo eet ik ook regelmatig een hamburger. Maar wil je spiritueel die hamburger eten dan geef je bewuste aandacht aan het maken/kopen, het eten en alles wat daarbij komt. Is elk moment daarvan bewust. | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 16:38 |
Ben ik het volledig mee eens! Maar ik snap aan de andere kant ook wel weer, dat dat 'kleine dingetjes gedoe', voor iemand die zich er niet echt mee bezighoudt, heel lullig en niets betekenend kan overkomen. De 'hoogdravende' dingen komen wat karakteristieker over en geven wat meer indruk. | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 16:42 |
Is het dan een vorm van leven, als het geen bewustzijn bezit? Bewustzijn maakt iets tot een levend iets. En zelfs al bezit iets ogenschijnlijk geen (zelf)bewustzijn, het feit dat het leeft, bewijst dat het dat wél heeft. Bewustzijn=dat wat iets tot iets levends maakt. Zelfs een bacterie is een vorm van bewustzijn. Het 'weet' precies wat het moet doen om zichzelf in leven te houden. Die sturende kracht die het van leven voorziet, is het bewustzijn. Dat is in al wat leeft exact hetzelfde. Precies dát is wat het leven tot een prachtige éénheid (in verscheidenheid) maakt! | |
erodome | donderdag 4 mei 2017 @ 16:47 |
Dat zijn de 'kunstjes' die oehs en ahs krijgen. Maar het is niet de basis, niet het fundament. Die basis, dat fundament, is juist heel 'simpel', gaat om hele gewone en kleine dingen. Geen oehs en ahs, geen egostreling dat 'jij' zoveel meer kan en bent dan die ander. Maar het is ontzettend waardevol, onmisbaar. Zonder dat fundament blijft het bij kunstjes, als een poedel in het circus die op zijn achterpoten loopt om dat koekje te scoren. | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 16:48 |
Tuurlijk. De meeste mensen (waaronder jij) doen dat niet. Althans, niet bewust. Toch zie ik wel dat alle levende wezens bewust of onbewust geluk (ananda, zoals het in het Sanskriet met een mooie term heet) nastreven/najagen, hoe verwrongen soms ook. War het omgaat is dat geluk. Ananda... Dat is de wezenlijke natuur van de levende wezens. Spiritualiteit is gericht op het realiseren van die wezenlijke gelukzalige natuur. | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 16:51 |
Voor mij is dat ook de basis. Het gaat om álles zien, alles verwelkomen en meedogenloos scherp leren kijken naar alles in jezelf, onafgebroken. Dat bedoelde ik ook met dat als je die weg kiest, het een totale keuze is. | |
erodome | donderdag 4 mei 2017 @ 17:06 |
Geheel mee eens, dat betekend het voor mij ook. Zoals ik al zei, hoe kan je ooit hopen de krochten van je zijn te kennen als je het gewone niet kent? Want daar ligt de basis van die krochten. | |
AndereBaby | donderdag 4 mei 2017 @ 17:52 |
Wat denk jij wat er na de dood komt? | |
Molurus | donderdag 4 mei 2017 @ 18:00 |
Niet per definitie. Maar ik zou niet zeggen dat zaken zoals eencelligen en schimmels een bewustzijn hebben. Daarvoor ontberen ze de benodigde complexiteit. Nou zou je de definitie van bewustzijn kunnen oprekken zodat die ook eencelligen en schimmels omvat, maar je wilt niet weten wat er dan allemaal nog meer een bewustzijn heeft. Mijn computer en mijn auto weten ook uitstekend wat ze moeten doen. Hebben die ook een bewustzijn? Het ontgaat mij een beetje wat je criteria zijn. | |
AndereBaby | donderdag 4 mei 2017 @ 18:07 |
Hmmm... Kon jij jouw lichaam bewegen tijdens dit voorval? Meestal gebeurt dit in de rem-slaap en zorgt het ervoor dat de lichaam vast komt te zitten en kan men wezens zien of zien naderen. Ik heb ook eens gedroomd over een witte plek en een liefdevolle gedaante die zei; " hallo dit komt er na de dood." Het is hoe je het bekijkt. Sleep paralysis heet het. PS: Als deze wezens goedaardig zijn wat jij denkt wees dan niet bang! Trouwens, we gaan allemaal op een dag dood. Als je ouder bent kan je er misschien zelfs naar verlangen om dat je dan alles misschien gehad hebt. | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 19:38 |
Ze hébben geen bewustzijn, ze zijn (manifestaties van het) bewustzijn! Net als wij mensen... Alleen wij kunnen dit bewuste zelf-zijn bewust ervaren. Wij kunnen het beschouwen. Maar een eencellige is net zo goed iets dat uit hetzelfde levensmechanisme afkomstig is als een mens. Het is een andere levensvorm. Maar ook die eencellige heeft zeer waarschijnlijk dezelfde levensbron als jij en ik. Er is een bron - het Zijn - waaruit alle leven voortkomt, in oneindig variërende vormen, maar zowel aanwezig in een boom, een rat, in het sterrenstelsel, als bij een amoebe. Dat is de eenheid die de gehele schepping deelt. Jouw verwarring zit denk ik in het woordje 'bewust'? Of een wezen wel bewust is. Dat lijkt mij niet. Het meeste leven beweegt zich mechanisch en geconditioneerd voort - inclusief de onbevrijde mens. Maar dat laat onverlet dat dat wat levende wezens levend maakt, een en hetzelfde is dat het gehele universum en alle verschijnselen daarbinnen, doordringt. Dat is het levende zijn - bewust of niet. Maar het is allemaal wel bewust in die zin dat het waarschijnlijk een soort gewaarzijn ervaart. Een dier is weliswaar zich niet gewaar van zichzelf. Maar hij is zich wel gewaar van wat hij ziet en voelt, en wat er in zijn gezichtsveld verschijnt (een prooi bijvoorbeeld). Zo ervaart ook de eencellige denk ik wat hij moet ervaren naar hoe hij geprogrammeerd is door/binnen het Zijn... [ Bericht 1% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 04-05-2017 19:43:55 ] | |
Tevik | donderdag 4 mei 2017 @ 19:45 |
nou nou, wees eens wat liever voor jezelf ik vind je een van de aardigste hier hoor | |
Meneertje_flapdrol | donderdag 4 mei 2017 @ 19:48 |
- [ Bericht 35% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 06-05-2017 01:13:13 ] | |
Kamina | zaterdag 6 mei 2017 @ 22:43 |
Toen ik overeenkomstige spirituele wijsheden vond tussen verschillende religieuze stromingen, kwam ik meer tot het besef dat een specifieke religie niet nodig is, en zelfs onvolledig is op zichzelf. Die 'wijsheden' kwamen eerder al tot me door introspectie en meditatie zonder religie, en die brachten rust. | |
Meneertje_flapdrol | zondag 7 mei 2017 @ 00:02 |
Interessant interview met Koen Bugter (Christen). Zelf journalist voor de publieke omroep. Interview over zijn persoonlijke zoektocht naar waarheid en geluk. Prachtig eerlijk interview. | |
Tevik | zondag 7 mei 2017 @ 13:35 |
Rust vind je niet in religie, maar in jezelf. Religie kan je helpen om die rust steeds in jezelf terug te vinden. [ Bericht 9% gewijzigd door Tevik op 07-05-2017 15:23:33 ] | |
ems. | zondag 7 mei 2017 @ 14:04 |
Religie geeft geen rust. | |
Molurus | zondag 7 mei 2017 @ 14:38 |
Mooi als het klinkt, ik heb geen idee wat je hiermee bedoelt. Iets nauwkeuriger: we delen ongeveer 2/3 van onze evolutionaire achtergrond met eencellige soorten. Maar wat heeft dit in hemelsnaam met bewustzijn te maken? Dat heb je goed gezien. Of beter gezegd: jij lijkt er een ietwat ongebruikelijke uitleg van 'bewustzijn' op na te houden. Het is vooral dat dat voor verwarring zorgt. Da's allemaal leuk en aardig, maar zeg je nu dat alles dat reageert op zijn of haar omgeving een bewustzijn heeft? Is dat jouw definitie van bewustzijn? Want dan zijn er namelijk nogal wat zaken die een 'bewustzijn' hebben waarvan we dat normaal nooit zouden zeggen. Een eenvoudig verkeerslicht heeft, in die uitleg, een bewustzijn. | |
Tevik | zondag 7 mei 2017 @ 15:22 |
[ Bericht 100% gewijzigd door Tevik op 07-05-2017 15:23:12 ] | |
Meneertje_flapdrol | zondag 7 mei 2017 @ 17:47 |
Dat je bewustzijn als de bron van wat leeft kunt beschouwen. Staar je niet blind op de fysieke vormen die je ziet. Bewustzijn kan alle vormen aannemen. Het maakt niet uit of het om iets kleins en simpels, of iets indrukwekkends en complex gaat. In wezen hebben alle levensvormen dezelfde essentie dat hen tot iets levends maakt. Het is van bewustzijn afhankelijk om te kunnen reageren, dus ja ik zie dat zo. Een verkeerslicht heeft dat niet. Dat 'leeft' op elektriciteit en is slechts geautomatiseerd. Het heeft niet die levende bezieling waarop ik doel met bewustzijn. | |
#ANONIEM | zondag 7 mei 2017 @ 17:51 |
Een begrafenis; ashes to ashes dust to dust. | |
bianconeri | zondag 7 mei 2017 @ 18:45 |
Voor mij brengt religie juist alles behalve een angst voor de dood teweeg. Voor mij geeft de Bijbel juist een geweldige hoop voor de toekomst, na een grondig onderzoek met vergelijking van wetenschap en archeologie weet ik gewoon dat de Bijbel en God waar zijn. Dus ook het beloofde voor de toekomst, het aardse paradijs. Ik heb dan ook niets met wat sommige valse religies verzonnen hebben zoals de hel. Dat is een latere verzinsel om mensen bang te maken om zo maar geld te verdienen aan aflaten en dergelijke. Door de Bijbel is er ook een duidelijk antwoord voor alle problemen in deze wereld. Waarom er zoveel ziekte ook nog is. En waarom alles er uberhaupt is. Allemaal dingen waar de wetenschap niets van weet en waar de mens zelf niets aan kan doen. | |
ems. | zondag 7 mei 2017 @ 18:47 |
Net als de bijbel. | |
#ANONIEM | zondag 7 mei 2017 @ 20:18 |
Zal vanavond even op alle berichten reageren. | |
#ANONIEM | zondag 7 mei 2017 @ 20:19 |
Uhu, ook het christendom kent gewoon hel. | |
Szikha2 | zondag 7 mei 2017 @ 20:30 |
Doordat mijn biologische vader lang onbekend is geweest had ik een lange zoektocht. Ik zat zo erg met mijzelf in de knoop. Ik wilde mij bekeren tot de islam. Daarna omdat mijn moederskant joden waren wilde ik het jodendom aanhangen Toen duidelijkheid kwam over mijn vader dat ie uit tunesie kwam werd ik obsessief want ik wist dat ik hem nooit zou zien. Sloot mij aan tot de lokale joodse gemeenschap. Maar het gaf helemala geen rust. Sterker nog ik voelde mij nog rotter. De rabbijnen vonden mij maar vervelend. Ben weggegaan eigenlijk heel boos op iedereen. Gedoken in het christendom even. Maar was ook niets. Toen bij karaitische gemeenschap zitten zoeken. Omdat er prive veel dingen gebeurde ( auto ongeluk oa) werd er even een pauze in mijn zoektocht maar daarna weer vol op zoek en vol fustraties Ging naar de lokale moskee hier. Ik werd gek genoeg heel open ontvangen. Maar voelde mij nog steeds niet thuis..... Werd heel pro israel ook ineens. Werd jaloers op (verre) familie die in Israel woonden enzovoort Nu merkte ik dat ik gewoon op zoek was naar mijzelf. Ik moest volwassen worden. Religies was gewoon een obsessie van mij omdat ik mijn eigen identiteit aan het zoeken was. Nu ben rustiger. En heb ik geen behoefte meer aan die zoektocht of er ergens bij te horen. En ben ik blij met wat ik heb en hoef helemaal geen religie te hebben en kan ik dingen accepteren. Ik moet blij zijn met mijn leven. Dat ik gezond ben, dat ik een lieve moeder heb. Ik geloof wel in iets. En of dat nu god of allah of elohim of de natuur is. Geen idee. Ik geloof niet in hel ofzo of religies zoals die nu bestaan. Succes ts. En bang voor de dood zijn we allemaal religieus of niet. En over je ervaring dat je gillend wakker bent geworden. Gebruik je medicijnen mischien? Het kan ook iets met je slaap te maken hebben. Mischien slaapverlamming ervaren? Of van die slaap hallucinaties? Hoe noem je dat? Hypnogene nog iets? Of een paniekaanval ( pavor nocturnus) Sterkte | |
magnetronkoffie | zondag 7 mei 2017 @ 22:57 |
Ik heb mijn rust gevonden door juist niet in een religie te geloven. 1 van de beste keuzes die ik ooit gemaakt heb. Ik heb leermeersters gehad die allen imperfect waren, allen waren ze het waard. | |
PSVCL | zondag 7 mei 2017 @ 23:43 |
Mij wel | |
AndereBaby | maandag 8 mei 2017 @ 16:26 |
Totdat de dood er aan komt, wat zou jij dan doen mocht je een god meemaken nadat jij bent gestorven? | |
AndereBaby | maandag 8 mei 2017 @ 16:26 |
Ik wacht met smart op jouw reactie. | |
magnetronkoffie | maandag 8 mei 2017 @ 16:58 |
Wees daar maar niet zo zeker van. Niks, want zodra ik dood ben, kan ik niet veel meer doen he? Ben je zo overtuigd van je eigen gelijk? Of ben je alleen maar overtuigd omdat je bang bent dat je het mis hebt? | |
erodome | maandag 8 mei 2017 @ 17:02 |
Volgens de abrahamistische religieen zou je dan het volledige beeld krijgen en het snappen. Dus tja... | |
AndereBaby | maandag 8 mei 2017 @ 17:07 |
Nee, ik geloof niet dat het op houd na dit bestaan denk jij dat het duister word en stopt na de dood dan? Natuurlijk ben ik bang dat als ik niet zou geloven en ik ga dood niet zeker wist of god er was of niet. Wat voor zin heeft mijn bestaan dan gehad zonder het te weten? | |
magnetronkoffie | maandag 8 mei 2017 @ 17:27 |
Duister impliceert dat er wel iets zou zijn, want niets is licht noch duister. Je bestaan hoeft helemaal niet zinvol te zijn. Is het bestaan van een plofkip zinvol als je zelf die plofkip bent? Het nut van je bestaan is voer voor je heden en je leven. Dat je je leven gebruikt om dat van anderen te beschadigen uit angst of vanuit de overtuiging van het hiernamaals, vind ik een ongegronde reden. Ten slotte weet je helemaal niet zeker of er een hiernamaals is. | |
truthortruth | maandag 8 mei 2017 @ 17:29 |
Ik zou zeggen bedenk een reden, iets positiefs zoals de wereld beter achterlaten dan dat je er op kwam. Bang zijn doe je meestal voor iets dat je gaat meemaken, als er niets na de de dood is ben je dus bang voor niets. | |
erodome | maandag 8 mei 2017 @ 17:42 |
Ken toch zat mensen die bang zijn voor de dood met dat beeld van niets voor ogen. Het is heel persoonlijk dus, de een is bang voor dat "niets", de ander voor het "hiernamaals", weer een ander vindt dat "niets" een geruststellend idee en nog een ander vindt dat "hiernamaals" een rustgevend idee. 1 van mijn beste vrienden is serieus bang voor de dood, een verstokte atheist, gaat dus uit van dat niets, lichtje uit en klaar. Die raakt echt in de stress als we het over de dood hebben, of als er iemand dood gaat waardoor hij aan zijn eigen sterfelijkheid denkt. Mijn moeder daarintegen is ook een verstokte atheist en is helemaal niet bang voor de dood, vindt dat "niets" juist een fijn idee, zij is dan weer vooral bang voor het lijden voor de dood, hoopt op een snelle dood ipv lange tijd pijn. | |
bianconeri | dinsdag 9 mei 2017 @ 10:06 |
Klopt. Maar als je gaat onderzoeken waar binnen de christenen de hel vandaan komt dan weet je dat dat niet vanuit de Bijbel komt. Daarmee is het dus geen christelijke leer maar een later zelf toegevoegde leer om mensen in de kerk te houden door angst en om geld te verkrijgen. Helaas zie je dat nog altijd een aantal christelijke kerken de leer van de hel kennen. | |
hoatzin | dinsdag 9 mei 2017 @ 10:42 |
| |
W-itchy | dinsdag 9 mei 2017 @ 10:48 |
Ik heb rust gevonden door juist in een religie te geloven die zegt dat na de dood niets is. Het licht gaat gewoon uit. Net als de tijd in een droomloze slaap je van helemaal niets weet. Je bent gewoon niet meer wakker geworden en bestaat uiteindelijk niet meer. | |
magnetronkoffie | dinsdag 9 mei 2017 @ 10:50 |
Welke religie is dat? | |
W-itchy | dinsdag 9 mei 2017 @ 11:13 |
JG | |
SpecialK | dinsdag 9 mei 2017 @ 11:29 |
JG's geloven in de hemel, hoor. alleen is de hemel een soort exclusieve nachtclub waar alleen de vroomste niggers toegang krijgen oid. | |
W-itchy | dinsdag 9 mei 2017 @ 11:31 |
Een andere hemel dan wat je denkt Niet één waar je terecht komt na je dood (behalve bepaalde mensen, maar dat is een ander verhaal) | |
W-itchy | dinsdag 9 mei 2017 @ 11:33 |
Ik heb je edit gemist, anders had ik mijn antwoord anders geformuleerd. Maar goed. Je reactie heeft niets te maken met mijn post na de dood. | |
jogy | dinsdag 9 mei 2017 @ 11:37 |
Ik heb nooit rust in religie gevonden maar wel in het ietsisme/spirituele zaken. Heb je wel het idee van een 'meer' zonder je bezig te hoeven houden met gekke dogma's die het één en ander in de weg kan zitten. Persoonlijke lego religie zeg maar, hoef je in ieder geval ook geen rare dingen waar je het eigenlijk niet mee eens bent voor je zelf of anderen goed te praten als deze echt van geen kanten kloppen. | |
Molurus | dinsdag 9 mei 2017 @ 11:51 |
Ietsisme: "ik geloof in dingen, zolang het maar geen rare dingen zijn." | |
jogy | dinsdag 9 mei 2017 @ 11:54 |
Ietsisme is het enige wat voor mij werkt en het mag best raar zijn verder als het maar enigszins onderbouwt is op een manier dat voor mij werkt . God of the Gaps spul. En daar wordt wel eens denigrerend over gedaan maar is op zich een gezonde instelling. | |
W-itchy | dinsdag 9 mei 2017 @ 11:54 |
Er is 'meer' voor jou, maar je denkt liever niet verder na wat dat dan kan zijn? Je vind het prima waar in wat dan ook je terecht ga komen? | |
jogy | dinsdag 9 mei 2017 @ 12:01 |
Dat is het luie ietsisme. Ik heb er zo'n 10 jaar lang over nagedacht en heb er zooi boeken op nageslagen. Van het populair huisvrouw zweverige (Power of now, gesprek met god etc) tot (para)wetenschappelijk en oude esoterie en daar heb ik destijds iets van gebakken wat logisch klonk. | |
Molurus | dinsdag 9 mei 2017 @ 12:01 |
Haha... niet eens denigrerend bedoeld. Maar ik moet wel zeggen dat de hele term "ietsisme" vooral ontworpen lijkt te zijn om niet te specificeren waar men dan in gelooft. Je zegt "god of the gaps spul", maar dan hebben we het al over theïsme.. of minimaal deïsme. De "echte ietsist" gaat meestal niet verder dan "ik geloof dat er meer is". Meer dan wat, en wat meer dan wat wordt nooit duidelijk. In die zin heeft "ietsisme" wel iets hilarisch. | |
W-itchy | dinsdag 9 mei 2017 @ 12:08 |
Vind je het idee dat er niets is na de dood, niet logisch? Waarom verwerp je dat idee? De meesten denken dat omdat ze bang zijn bij de gedachte niet meer te bestaan. Zelfs na de dood willen ze verder. Ik geloof ook dat er 'meer' is, maar dan tijdens het leven. | |
jogy | dinsdag 9 mei 2017 @ 12:23 |
Ik vind 'niets' logischer dan de hemel/hel constructie van religies, dat wel. Maar uiteindelijk ben ik wel overtuigd dat bewustzijn een levend en tijdloos iets is wat de essentie van iemands ervaringen meeneemt na het overlijden, niet perse je hele persoonlijkheid verder. Maar dat ligt een beetje buiten de scope van dit topic. Het komt erop neer dat ik er mijn rust in vind. En het voordeel is wel dat als er nieuwe informatie bij komt het gewoon aangepast kan worden. | |
magnetronkoffie | dinsdag 9 mei 2017 @ 12:30 |
| |
truthortruth | dinsdag 9 mei 2017 @ 13:02 |
Als je bang bent voor het niets van de dood, dan is je definitie van 'niets' niet helemaal ok. Je kan wel bang zijn voor het feit dat je dan niet meer meemaakt wat er na de dood gebeurd of dat je nabestaanden moet achterlaten. Maar het 'niets' voor jezelf zal je niet ervaren. | |
highender | dinsdag 9 mei 2017 @ 13:05 |
Als je in iets gelooft om rust te vinden, of dat nou 'ietsisme' of iets anders is, dan is dat een vorm van wishful thinking, en dat moet iedereen uiteraard maar voor zichzelf bepalen, maar integer is het niet. Het doel zal de middelen wel heiligen. | |
jogy | dinsdag 9 mei 2017 @ 13:08 |
Ik was best oké met het niets concept eigenlijk. 'Mijn 'rust' komt meer uit een nieuwsgierigheid die nu beantwoord is met een voor mij plausibel/bevredigend antwoord. | |
hoatzin | dinsdag 9 mei 2017 @ 13:44 |
Volgens mij geloof je niet "om iets" maar is geloof een onbewust iets. Je gelooft iets of niet, je hebt daar weinig tot geen keuze in. | |
Molurus | dinsdag 9 mei 2017 @ 14:07 |
Nou ja, als iemand doelbewust speelt met z'n eigen psychologie om daar rust in te vinden, en het werkt... waarom zou dat niet integer zijn? | |
hoatzin | dinsdag 9 mei 2017 @ 14:42 |
Ach ik hou me vast aan het feit dat de aarde voorheen ook al miljarden jaren draaide zonder mij. En na mijn dood zal dat nog wel een poosje doorgaan. Enne...dat ik niets meer meemaak na mijn dood wordt steeds meer een troostende gedachte...met die ontwikkelingen in de wereld momenteel... | |
highender | dinsdag 9 mei 2017 @ 20:08 |
Ja, ik twijfel nu, maar als je jezelf laat 'omkopen' vanwege persoonlijke belangen, i.c. 'rust', dan zie ik dat toch niet als integer. Onder 'oneigenlijke zaken' kan je ook oneigenlijke argumenten verstaan, ergo, jouw wereldbeeld aanpassen omdat je rust nodig hebt is wensdenken -> drogreden -> niet integer. Maar het kan goed dat we langs elkaar heen lullen, ben niet helemaal scherp momenteel. | |
highender | dinsdag 9 mei 2017 @ 20:12 |
Dat ben ik wel met je eens. Het is een beetje hetzelfde als dat men beweert dat homo / hetero zijn een keuze is, toch? Maar dat betreft oprecht gelovigen, niet diegene die vanwege culturele / maatschappelijke druk, indoctrinatie, hersenspoeling, wensdenken, e.d. 'geloven'. | |
Molurus | dinsdag 9 mei 2017 @ 20:13 |
Wat ik bedoel is dat de argumenten voor het waar zijn van bepaalde overtuigingen wellicht niet deugen, maar dat dat nog niet betekent dat men geen goede redenen kan hebben om die overtuigingen *toch* te hebben. Zoals een aanwijsbaar positieve uitwerking op je gemoedsrust. Nou zullen er vast niet veel gelovigen zijn die dat kunnen, maar dat zou een hypothetische integere reden kunnen zijn om te geloven. | |
W-itchy | dinsdag 9 mei 2017 @ 21:13 |
Als er niets is na de dood, dan houd je op te bestaan na je dood. Mensen zijn bang om niet meer te bestaan, definitief. Daarom willen ze liever geloven dat er wel iets is, want dan blijven ze nog bestaan. In een andere wereld. | |
truthortruth | dinsdag 9 mei 2017 @ 21:47 |
| |
truthortruth | dinsdag 9 mei 2017 @ 21:48 |
Maar dan ben je dus bang om niet meer te bestaan ipv bang voor de dood. Dat is een verschil. | |
W-itchy | dinsdag 9 mei 2017 @ 21:59 |
Dat verschil zie je pas als je diep erover nadenkt. Dat doen velen niet echt, dus is het de dood waar ze bang voor zijn. Mijn schoonvader is protestant en hij is bang voor wat er ná de dood op hem wacht. Hij gelooft namelijk in de hel. Maar hij zegt toch gewoon dat hij bang is voor de dood. | |
Jappie | dinsdag 9 mei 2017 @ 22:47 |
Hebben de mensen die wegens sociaal culturele redenen etctera geloven daar dan opeens wel een keuze in ? Als je dat gelooft geloof je m.i. namelijk automatisch in een soort "hogere macht" die jou in staat stelt je buiten of over je lichamelijke emotionele mentale etcetera zwakheden heen te kunnen zetten immers waar komt die macht dan vandaan indien je eigen sociale handicap niet automatisch de begrenzing zou zijn ? | |
hoatzin | donderdag 11 mei 2017 @ 11:15 |
Ik denk het niet. Niet zonder meer. |