Honden

5:45, de wekker gaat, 5:50, ik sta op, stap onder de douche en ontwaak. 6:30, de bougies vonken, de benzine in de cilinders ontvlamt en ik ben op weg. 7:20, ik zet de laptop aan en begin te werken. 7:25, de eerste collega begint te zeuren, 8:00, het vergaderingencircus begint en stopt niet totdat iedereen er aan onderdoor gaat.

Hoewel een dergelijk gestructureerd leven eigenlijk als zeer stressloos ervaren zou moeten kunnen worden, is de overdaad aan prikkels te veel voor mijn zenuwstelsel. Iedere dag, iedere vergadering, iedere onzinnigheid, de stress die mijn leven bepaalt.

Daarom ben ik op zoek gegaan naar mijn ultieme stress verlichtende activiteit. De racefiets kon na een maand weer in de verkoop, het abonnement op de sportschool moet ik volgend jaar niet vergeten op te zeggen en sinds mijn gitaar samen met mij ontstemt geraakt is, ben ik nog verder in mineur.

Ik vond de oplossing in honden.

Ik heb nog nooit iets zo ontspannend ervaren dan in een duikpak met een zuurstoftank op de bodem van een sloot te liggen, een hengel in mijn hand, daaraan een onzichtbare draad, een haak en een stuk vlees. Het een worden met de natuur. Om minder zichtbaar te zijn, kocht ik zelfs een camouflagepak. Als een roofdier verplaats ik mij in de geest van de hond. Hoe denkt de hond, hoe reageert de hond, hoe trigger ik zijn evolutionaire impulsen.

Omdat mijn vriendin het wel jammer vind dat ik op deze manier veel tijd zonder haar doorbreng, heb ik voor haar ook een duikuitrusting gekocht. De hele zondag brengen wij zo samen door, ik met mijn hengel in mijn hand, zij leest afwezig in de Privé. Ik moest haar eerst overtuigen want ze vond het toch wat sneu. Ik zei haar, 'ach, ik ben maar een reacreatiefhonder' en bovendien, onderwater heb ik een hond nog nooit horen klagen.

De beste hond-omstandigheden zijn tijdens grote droogte, het dier is dan instinctief aangetrokken tot het verfrissende water, niets wetend van het naderende onheil, hijgt dit prachtige dier naar de waterkant toe. Terwijl hij drinkt, geef ik een zacht rukje aan het touw, het vlees beweegt, de hond focust, hapt toe en hats! Ik haal de draad binnen, de hond wordt in een voor hem totaal onbekende dimensie gezogen. Een wereld waarin hij niet kan rennen, niet kan blaffen, bij voorbaat verliest. En dat moment, dat kleine moment, voel ik mij een met het universum, een draaikolk zuigt de stress uit mijn ziel. Tollend om onze as gaan wij het gevecht aan, de hond trekt, de hengel trekt, zoals de lijn strak staat, staat de tijd stil, ik win, ik haal de hond binnen en bekijk hem, het beest is prachtig. De tekening in zijn vacht, de wanhoop op zijn gezicht, het onderschikkende gegrom, dit is de natuur in haar rauwste vorm, eat or get eaten, dít is ontspanning.

[ Bericht 0% gewijzigd door zeer op 24-04-2017 18:38:13 ]

quote:

Op maandag 24 april 2017 18:41 schreef the-eye het volgende:
Je moet wel heel bang voor honden zijn wil je dit soort fantasieën ontwikkelen.

ik snap die conclusie niet zo goed

quote:

Op dinsdag 25 april 2017 13:01 schreef LurkJeRot het volgende:
Makkelijk publiek heb je, ts.

je bent zelf makkelijk

quote:

Op dinsdag 25 april 2017 14:11 schreef Plompzakker het volgende:
Zeer goed topic weer

quote:

Op dinsdag 25 april 2017 14:20 schreef Bananenpap het volgende:
9/10

thnx

quote:

Op dinsdag 25 april 2017 17:36 schreef J0kkebr0k het volgende:
Herkenning. Volgens mij stond er iets soortgelijks in een hele oude Joop Klepzeiker, maar dan ging dat over "konijnen"

Hoewel dat goed zou kunnen moest ik Joop Klepzeiker googlen.

quote:

Op dinsdag 25 april 2017 18:37 schreef Straatcommando. het volgende:
Dit is olderweste KLB kwaliteit. 10/10.

thnx