quote:
Op maandag 24 april 2017 10:24 schreef Kaas- het volgende:[..]
Nog even over dat artikel. Ik heb dat onderzoek gelezen en de auteurs van Gemeente.nu hebben het hele onderzoek gewoon niet begrepen. En ze hebben die eerste alinea zo slecht opgeschreven dat jij daardoor dacht - onder de assumptie dat de eerste alinea wél klopte - dat het slechts één zin was verderop in het artikel die ongelukkig opgeschreven was. Maar daar was geen sprake van. Het is niet dat de onderzoekers van het rapport mensen slechts getest hebben op bepaalde eigenschappen die hun meer 'receptive' voor werkgeluk maken of iets dergelijks, maar ze refereerden daar aan dat ambtenaren simpelweg per categorie (ik voel mij gerespecteerd, ik heb vrijheid, etc. bladibla) aangaven tevredener te zijn. Maar op basis daarvan kan je niet de conclusie maken dat het werk tot meer geluk leidt. Die foute claim op basis van hetzelfde onderzoek wordt overigens in diverse nieuwsartikelen verkeerd geïnterpreteerd en ik heb ook meerdere links erbij gezet in de opdracht en daar gewoon netjes een 9/10 voor ontvangen.
Ik begrijp wat je kritiek is en ik denk dat zoals je het in de opdracht geformuleerd hebt de kritiek ook terecht was. Maar dat komt omdat je de vermeende claim zelf hebt geformuleerd, als je het artikel strak aanhoudt staat die claim er niet.
Ik heb het onderzoek zelf niet gelezen want daarvoor moest ik mij aanmelden op een mailinglist van een bureau waar ik niet op de mailinglijst wil staan. Maar de claim van het artikel van het artikel waar je naar verwijst was toch echt:
quote:
Werkenden in de publieke sector zijn gelukkiger in hun werk dan werkenden in de private sector. Niet alleen beoordelen ze hun werkgeluk én hun algehele geluk hoger, ook scoren ze op diverse waarden die bepalend zijn voor werkgeluk beter dan hun collega’s in het bedrijfsleven.
Daar gaat het om twee elementen die in het artikel langskomen:
(A) Werkenden in de publieke sector geven aan gelukkiger te zijn dan werkenden in de private sector. Dat blijkt uit de data (7.2 versus 7.0) die gepresenteerd wordt. Lijkt mij geen misinterpretatie.
(B) Er zijn klaarblijkelijk waarden bekend die zouden leiden tot meer werkgeluk. Dat gaat om dingen als:
Heeft het gevoel te worden gerespecteerd op het werk.
Vindt werk en privéleven in goede balans.
Krijgt voldoende ruimte om zelfstandig beslissingen te nemen.
Meer mensen in de publieke sector herkennen zich in die waarden dan de mensen in de private sector. So far so good.
Jouw formulering van de claim was:
" je niet de conclusie maken dat het werk tot meer geluk leidt."
Die claim zie ik alleen niet terugkomen in het artikel en de onderdelen van het onderzoek dat ik wel gelezen heb. Het verwijt dat de auteur van het artikel zich schuldig maakt aan misinterpretatie (vrij pittig verwijt trouwens) zie ik ook niet terugkomen. Alleen wanneer jij zelf de claim herschrijft en dat is in beginsel een stroman-redenering.
Het artikel heeft niet beweerd welk werk gelukkiger maakt, maar welke groep werkenden gelukkiger is en in welke sector meer "geluksmakers" aanwezig zijn. Dat lijkt het zelfde te zijn, maar dat is het natuurlijk niet. Op zijn best wordt de suggestie gedaan, maar de claim zelf wordt niet gesteld.
Dat betekent niet dat het artikel foutloos is. De meest opvallende claim in het artikel is m.i:
"In de maatschappij waarin geluk een steeds belangrijkere rol speelt, heeft dit onherroepelijk effect op de aantrekkelijkheid van de publieke sector als werkgever."
De aantrekkelijkheid van de publieke sector als werkgever wordt door veel meer factoren bepaald. Daarnaast kan je stellen of het geluksverschil significant genoeg is om een effect te hebben op de aantrekkingskracht. Dat zou veel meer onderzoek vereisen en het is te vroeg voor claims als "onherroepelijk". Dat blijkt nergens uit.
For every complex problem there is an answer that is clear, simple, and wrong.
--
Mijn meningen zijn gewoon feiten. Ik heb gelijk en anderen hebben ongelijk - TB / Ryon