Normaal omgaan met eten.

Dit valt toch niet onder een echt eetprobleem?
Het meisje gunt zichzelf niets totdat ze echt niet meer zonder lekkers kan.
Ik persoonlijk zie een eetprobleem meer als dat ze elke week zou gaan vreten en alles uitkotsen of bijna niets meer zou eten.
We weten niet eens het gewicht of de lengte van TS.
Voor hetzelfde geld heeft ze gewoon een gezond gewicht maar is ze bang voor een beetje bij te komen met het bekende gevolg.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lenny77 op 23-04-2017 01:49:27 ]

quote:

Op zaterdag 22 april 2017 19:56 schreef bloemetje100 het volgende:

[..]

Ja, dat had ik eerst ook wel. Ik dacht dat ik gelukkiger werd als ik slank zou zijn, tot het zo ver was. Beetje een anti climax gevoel.

En daardoor is het ook lastiger voor mij om mezelf maar niet vol te vreten, dat je soms ineens de instelling hebt van: van iets lekkers eten voel je je tijdelijk goed, maar als je slank bent en je jezelf van alles ontzegt word je ook niet gelukkig.

Dan is de andere kant natuurlijk wel, dat heel veel overgewicht ook ongelukkig zal maken in mijn geval. Dus dat moet ik ook zien te voorkomen.

Met andere woorden gewoon lekker jezelf blijven

Voor de buitenwacht hoef je echt niet te doen, liever een vrolijke meid, dan eentje die zich constant naar een beeld wil voegen, geloof mij maar..

Niet druk maken, gewoon zorgen dat je lekker in je vel zit en geniet van het leven, dat is veel belangrijker. Geluk zit in jezelf zijn, niet iets wat een ander wil zien.

quote:

Op zaterdag 22 april 2017 09:55 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Inderdaad. Lijkt een beetje op ACT therapie. Gevoelens ervaren, gedachten laten zijn. Ze hoeven je gedrag niet te bepalen.

Maar ik denk dat het zeker ook belangrijk is om jezelf geen verbod op te leggen, want hoe meer je niet mag, hoe groter het verlangen omdat je er door het niet mogen veel mee bezig bent.

Het is inderdaad de ACT-methode

Ja dat ben ik, in dit geval, inderdaad met je eens. Bij verslaving is dat een ander verhaal, maar daar is hier geen sprake van, dus je hebt helemaal gelijk

quote:

Op zaterdag 22 april 2017 19:59 schreef bloemetje100 het volgende:
Wederom weer bedankt voor de tips .

Ik kan heel erg genieten van eten. Maar het voelt voor mij alsof snoepen veel te belangrijk is in mijn leven en ik daarom moeilijk weerstand kan bieden. Is het nou gezond als je eten zo belangrijk vind?

Is eten bijvoorbeeld heel belangrijk voor jullie en je geluksgevoel?

Het feit dat eten voor jouw zo belangrijk is en dat het ook echt een hele belangrijke invloed heeft op je geluksgevoel, doet mij vermoeden dat er wel iets meer aan de hand is..

Sinds wanneer is eten zo belangrijk voor je?

quote:

Op zaterdag 22 april 2017 21:05 schreef bloemetje100 het volgende:

[..]

Dat is eigenlijk zo gegroeid. Vroeger werd ik op de middelbare school gepest en zat ik niet goed in mijn vel. Dan ging ik dus een zak snoep halen en die at ik dan helemaal leeg. Op zo'n moment voelde ik me dus beter, omdat ik door te eten kon genieten.

Dus dat bleef ik natuurlijk doen..

Tegenwoordig word ik niet meer gepest, maar misschien heb ik zo mijn visie gevormd over snoepen.

Dat klinkt als stereotiep verslaafdengedrag. Dat bedoel ik overigens niet naar. Eten/snoepen was toentertijd kennelijk een manier voor jou om om te gaan met nare gevoelens. Een therapeut kan jou helpen bij het blootleggen van eventuele onderliggende problematiek en jou leren om op een gezonde manier om te gaan met de emoties die je nu waarschijnlijk nog steeds onbewust/automatisch onderdrukt door te eten.

Wat ik zeg mag je overigens met een korrel zout nemen. Ik heb zoals je weet al een suggestie gedaan om stappen te zetten om hulp te krijgen. Ik hoop dat je er wat aan hebt.

quote:

Op zaterdag 22 april 2017 21:05 schreef bloemetje100 het volgende:

[..]

Dat is eigenlijk zo gegroeid. Vroeger werd ik op de middelbare school gepest en zat ik niet goed in mijn vel. Dan ging ik dus een zak snoep halen en die at ik dan helemaal leeg. Op zo'n moment voelde ik me dus beter, omdat ik door te eten kon genieten.

Dus dat bleef ik natuurlijk doen..

Tegenwoordig word ik niet meer gepest, maar misschien heb ik zo mijn visie gevormd over snoepen.

Blijkbaar ken je wel de oorzaak. Gelukkig maar dat je nu niet meer gepest wordt, anders was het naar alle waarschijnlijkheid alleen maar erger geworden.

Heb je trouwens enig idee -waarom- je werd gepest? Waarom/waardoor zat je niet goed in je vel? Hoe zit je nu in je vel?

De andere vraag is: "Wat kan je er nu aan gaan doen?". Dat het iets is wat je is "aangeleerd", impliceert ook dat het ook weer af te leren zou moeten zijn (wat echt veel makkelijker gezegd is dan gedaan).

Als je nu een leegte voelt, heb je enig idee -hoe- die leegte voelt? Waar heb je op zulke momenten -eigenlijk- behoefte aan?

Stress speelt blijkbaar een sleutelrol in je slechte eetgewoontes.

Speelt dit al jaren lang? (ik neem aan van wel, maar ik vraag het toch nog even voor de zekerheid/duidelijkheid). Ik ken wel mensen die een eetprobleem hebben (die zijn overigens ook gepest en hebben dat zelfs nu nog steeds niet verwerkt) en het kan zich ontpoppen tot een zeer hardnekkig probleem waar zelfs professionals niet echt een antwoord op kunnen vinden. Wat mij betreft doe je er goed aan er zsm mee aan de gang te gaan. Heb je eigenlijk al eens professionele hulpverlening overwogen? Je zou het in elk geval even aan je huisarts kunnen voorleggen, ten slotte is dit wel een (gezondheids)probleem.

Succes

Ts ik snap dat je streeft naar een gezond gewicht. Maar ik vind dat slank zijn geen doel op zich moet zijn. Eerder gezond zijn. Hoe dik of dun je bent zegt niks over hoe gezond je bent.

Als je aanleg hebt om dik te worden is het natuurlijk lastig om niet weer die 12 kg aan te komen. Ik denk dat afleiding zoeken (hobbies, sport) kan helpen, en vooral geen boodschappen doen als je honger hebt.

En over slank zijn: nee dat is niet ideaal, het wil ook niet zeggen dat de problemen die je nu ervaart of hebt ervaren (pesten) dan ineens verdwenen zijn.

quote:

Op zondag 23 april 2017 21:11 schreef bloemetje100 het volgende:

[..]

Aawh, daar heb je helemaal gelijk in . Alleen wil ik ook niet verschrikkelijk zwaar worden op den duur en gezondheidsproblemen krijgen

Achja, wat er niet in gaat kan er ook niet aankomen..

En uiteraard goed gaan nadenken waar je gelukkiger van zou worden in je leven, en je daar op gaan richten. Klinkt simpel, maar dat is het vaak niet

quote:

Op zondag 23 april 2017 21:11 schreef bloemetje100 het volgende:

[..]

Aawh, daar heb je helemaal gelijk in . Alleen wil ik ook niet verschrikkelijk zwaar worden op den duur en gezondheidsproblemen krijgen

Met 168 en 81 kilo gaat de BMI toch wel snel van overgewicht richting obesitas, als je aan blijft komen.

Zou daar toch wel op letten idd. Obesitas is gewoon niet goed voor je gezondheid.

quote:

Op zaterdag 22 april 2017 19:59 schreef bloemetje100 het volgende:
Is eten bijvoorbeeld heel belangrijk voor jullie en je geluksgevoel?

Heb je wel eens gekeken naar Weight Watchers? Die is er in twee vormen, app en meetingd+app. Zelf heb ik alleen de app gebruikt, maar daar bij zit ook het "social network" van WW, genaamd "connect". Er zitten mensen die veel en veel dikker zijn dan jij, en die hebben het veel zwaarder dan jij en ik.

Mijn tip zou zijn, probeer de app. Daar kom je een heel eind mee, omdat je via connect veel tips en aanmoedigingen krijgt. Lukt dat onvoldoende, dan kun je nog de meetings proberen.

Neem aan dat het om zoetigheid gaat, ik gebruik, als ik weer veel te actief ben geweest, cbd olie dit vanwege de pijnklachten waar ik dan mee kamp, nu heb ik gemerkt dat als ik die olie gebruik met name zoetigheid mij enorm tegen gaat staan, toen ik dit destijds op forum aanhaalde bleken meer mensen dit te hebben en ook te zijn afgevallen, nu hoef ik niet af te vallen, maar vond het gewoon apart en dacht dat het alleen aan mij lag, maar was dus niet de enige die het had.

Wie weet heb je er iets aan.

quote:

Op zaterdag 22 april 2017 10:47 schreef thabit het volgende:
Het is vrij simpel: als het niet lukt om minder te eten, dan moet je gewoon wat meer bewegen.

Dit. Meerdere vliegen in een klap. Tijdens het sporten is het lastig om te eten, je verbrandt wat extra calorieën en als je mazzel hebt, kweek je wat extra spieren waardoor je de rest van de tijd ook wat extra calorieën verbrandt, het is goed voor je figuur en voor je gezondheid.

Ik ben een junkfoodverslaafde die hardloopt en krachttraint. Ik ben zeker niet mager maar heb wel een gezond gewicht. Vooral in de weekenden leef ik me uit met voer als pizza, chips en chocola. Maar dat loop ik er dan wel weer af. Doordeweeks heb ik geen tijd om te schransen, want dan is het werken, trainen, avondeten en slapen.

Meestal wil je schransen als je thuis zit, probeer dat dus te voorkomen en ga veel sporten.

quote:

Op zaterdag 22 april 2017 21:05 schreef bloemetje100 het volgende:

[..]

Dat is eigenlijk zo gegroeid. Vroeger werd ik op de middelbare school gepest en zat ik niet goed in mijn vel. Dan ging ik dus een zak snoep halen en die at ik dan helemaal leeg. Op zo'n moment voelde ik me dus beter, omdat ik door te eten kon genieten.

Dus dat bleef ik natuurlijk doen..

Tegenwoordig word ik niet meer gepest, maar misschien heb ik zo mijn visie gevormd over snoepen.

Wat jij beschrijft noem je 'klassieke conditionering'.

Wat belangrijk is om te begrijpen, is dat suiker de aanmaak van dopamine* stimuleert. Dus wanneer je een snoepje eet, maak je meer dopamine aan waardoor je een verhoogd geluksgevoel ervaart.

_{*Even in het kort: dopamine (ook wel het gelukshormoon genoemd) is een stofje in onze hersenen dat ervoor zorgt dat we ons tevreden en beloond voelen.}

Je zat niet lekker in je vel > at een zak snoep > voelde je gelukkiger.. in jouw hersenen zijn snoep en geluksgevoel nu aan elkaar gekoppeld.

Dit is een lastig patroon om te doorbreken en heeft veel overeenkomsten met verslaving.

quote:

Op zondag 23 april 2017 21:24 schreef bloemetje100 het volgende:

[..]

Ik werd vooral buitengesloten. Ik was vroeger nogal onzeker en daardoor was ik een makkelijke zondebok. Ook gaf ik toch altijd mijn mening, daardoor was het ook gemakkelijk om mij te pakken. Verder ook om mijn uiterlijk, ik werd lelijk genoemd, mijn kaken stonden ook niet goed. Daar heb ik me later aan laten opereren.
Buitensluiten heeft ook wel raakvlakken met pesten, de effecten daarvan zijn vergelijkbaar.
Pesters pakken je op alles wat ze kunnen pakken. Zelfs al zou je 100% keihard bewijs van hun ongelijk kunnen presenteren, dan nog hadden ze je geen gelijk gegeven.

Tis jammer dat er zulke mensen bestaan, maar goed, daar heb je op dit moment natuurlijk niks meer aan (of hooguit als je zelf kinderen krijgt/hebt die ook weer gepest worden).
[quote]
Ik zat niet goed in mijn vel, omdat ik me minder waard voelde dan anderen en ik er ook graag bij wilde horen. Nu zit ik redelijk goed in mijn vel, alleen kan het altijd zo snel omslaan. Dat ik me ineens heel rot voel, omdat ik "niet goed genoeg" ben. Maar over het algemeen zit ik goed in m'n vel nu.

Je hebt een achilleshiel aan het gepest zijn overgehouden (een zwakke plek).
Ik las hieronder ^{(nu dus hierboven )} al wat tips wat je gewicht betreft. Ik zou je deze kunnen meegeven nog:
Ik ben ergens voorjaar 2015 in de ochtend warm gaan eten (ik probeerde van m'n slapeloosheid maar het beste te maken) en daarna vlogen de kilo's eraf zonder dat ik verder significant veel aan m'n eten/bewegen hoefde te veranderen. Misschien komt dat ook omdat ik alle gezonde troep voor het middaguur al heb gehad, dat ik dan minder snel weer (lekkere) trek krijg en als ik nogmaals gezond eet, ik al helemaal een soort "goed gevoel" van krijg.
De weegschaal vond het ook wel leuk en ik pas oude broeken weer.
Misschien is dat een tip voor jou?

quote:

De leegte voelt gewoon alsof er niks is om van te genieten. Eigenlijk een wat vlak gevoel. Op die momenten zou ik soms behoefte hebben om tot rust te komen met eeb goed boek en soms met iemand te praten die me begrijpt, zoals een goede vriendin.

Misschien is dit een iets wat je vaker zou kunnen gaan doen?
Ik heb zeg maar ook een (kort) lijstje van mensen die ik kan bellen zodra ik (om wat voor reden dan ook) behoefte heb aan een gesprek met iemand. Al is het maar vanwege de afleiding, het blijft altijd fijn om een extra vangnet achter de hand te houden (ook al maak je daar uiteindelijk nooit gebruik van).

Heb je meer van dit soort "trucjes" waarmee je je beter kan voelen?
Ik heb dit geleerd als "je gereedschapskoffer", dat is als 't ware m'n trucendoos (en in jouw geval zou je het snaaien daaruit moeten halen, of er meer alternatieven bij doen zodat je meer te kiezen hebt).

quote:

Het overeten met eetbuien gebeurt denk ik sinds mijn 14de/15de jaar.

Ik ben wel in therapie geweest bij een psycholoog, omdat ik in die tijd depressief was. Daar ben ik bovenop gekomen enkel heb ik het toen nooit gehad over mijn eetgewoonten.

Ergens denk ik dat ik het mezelf gewoon af zou kunnen leren, wel met veel moeite, maar eigenlijk gaat het best goed met me voor de rest. Ik weet zelf echt niet hoe problematisch het nou is.. Als ik naar de feiten kijk, vind ik dat best heftig. Maar hoeveel last ik van eetbuien heb scheelt ook heel erg per periode.

Ik weet uit ervaring (vooral van anderen) dat het afleren van eetgewoontes, heel lastig kan zijn. Bij automutilatie kan dit ook heel lastig zijn, het zit erin gesleten. Wel is het goed mogelijk ermee te leren leven zonder dat je ooit echt weer zo zwaar gaat terugvallen zoals je in het verleden gedaan hebt.

Maar wat ik me zo kan bedenken, het eten is/was voor jou een manier om je beter te voelen en je kunt niet zomaar "op zulke momenten stoppen met (over)eten en dan gewoon verdergaan met je leven alsof er -niks- aan de hand is", dat is gewoon onmogelijk. Dan blijf je vechten tegen jezelf.
Een veel makkelijkere methode die op de korte termijn ook al zou kunnen werken, is dus om alternatieven te vinden. Hoe meer alternatieven je hebt waaruit je kunt kiezen, hoe makkelijker het ook wordt om de meest ongezonde alternatieven voor 1 enkel keertje extra te skippen. Zo kan je er ook makkelijker een gewoonte van maken dat je (ik zeg maar wat) een stukje gaat wandelen ipv gaat snaaien.

Het kan een langdurig proces zijn en je kunt ook weer even terugvallen. Het is dan wel fijn als je mensen om je heen hebt die je kunt vertrouwen en dan vooral in slechte tijden.
Dat zijn ook de mensen die je zou kunnen contacteren als je even een minder momentje hebt (zorg er dan wel voor dat je het andersom ook een beetje zo doet (en laat uiteraard nooit zomaar over je heen lopen)).

lang verhaal en ik heb vast het 1 en ander gemist. Maar tis al laat

quote:

Op dinsdag 25 april 2017 14:57 schreef bloemetje100 het volgende:
Bedankt allemaal weer . Nuttige tips. Dus, omdat je s ochtends warm begon te eten at je genoeg en gezond? Dus gezond en genoeg zou ook voldoende zijn?

Ik zou heel graag 3 keer per week sporten. Op dit moment korfbal ik eens per week. Maar zou het leuk vinden om bijvoorbeeld te gaan spinnen of roeien. Nu loop ik dan stage, straks ga ik werken in de vakantie, dan zou ik er tijd voor hebben. Alleen zou ik na de vakantie die 2 extra keer sporten weer moeten stoppen.. Ik heb lange schooldagen en moet 's avonds vaak leren. En in het weekend wil ik ook graag werken.

Maar, ik kan altijd inderdaad als ik wil gaan snaaien een stuk gaan wandelen! Daar heb je geen uren voor nodig .

Wat is spinnen? Roeien is wel leuk!
1x/week korfbal is op zich al niet slecht.

's ochtends warm eten zorgt ervoor dat ik nog voor het middaguur al m'n belangrijke dingen al binnen heb en ik voel me daardoor ook fitter (wat voor mij niet hetzelfde is als het hebben van een goeie conditie btw, maar door gedoe privé is het sporten bij mij steeds maar niet van de grond gekomen (working on it)).

Ik hoop voor je dat het werkt om te wandelen ipv te gaan snaaien, al is het maar 1 op de 2 keer of zo

En doe het rustig aan, de beste veranderingen zijn gewoonte-veranderingen en diëten is het omgekeerde daarvan (daarom werken diëten nooit).