quote:
Op zaterdag 22 april 2017 13:28 schreef frederik het volgende:[..]
Ja hoor, waarom niet (zelfs met een vaste aanstelling zou je wat mij betreft mogen solliciteren)
[..]
voor in dit geval 1 april zou de werknemer naar mijn mening (maar dus niet wettelijk) de intenties kenbaar moeten maken. Dat kan een afwijzing van het voorstel zijn, maar ook een tegenvoorstel richting werkgever inhouden (bijvoorbeeld een nieuw tijdelijk contract met de mogelijkheid van tussentijds opzeggen waardoor er gesolliciteerd kan worden).
een werkgever mag niet meer zeggen "morgen ben je er niet meer", een werknemer mag wel zeggen "morgen ben ik er niet meer", en dat vind ik niet echt netjes.
Waarom moet een werkgever wel intenties kenbaar maken, en de werknemer niet?
Omdat de werkgever een aanzegtermijn heeft, en die is een maand, het kan dus zijn dat de werknemer tot de aanzegging helemaal niet weg wilde, omdat hij/zij hoopte dat er na het zoveelste tijdelijke contract wel een vast contract zou volgen, maar de werkgever heeft aangegeven dat het weer een tijdelijk contract zou worden, en dat er geen vast contract volgt, het zou dan dus ook wel eens het laatste tijdelijke contract kunnen zijn dat de werkgever kan geven.
Als de werknemer helemaal niet de intentie had te vertrekken als de werkgever gewoon een vast contract zou kunnen of willen bieden (al dan niet na dit tijdelijke contract), hoe had de werknemer dan al voor 1 april moeten duiden dat hij weg wilde, en dat terwijl er op dat moment wellicht nog helemaal niet gesolliciteerd is.
Ik denk dat de werknemer in deze gereageerd heeft op de afwijzing van de werkgever.
Daarbij geeft de werknemer ook nog eens redelijk tijdig aan geen interesse in een contractverlenging te hebben.... want daar gaat het om hè, het niet aangaan van een contractverlenging.
Wullie bin KOEL ©
SonealWhy be difficult when, with a bit of effort, you could be impossible
?