R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo allemaal,
Eind 2016 heb ik een trauma opgelopen. Het trauma heb ik opgelopen van jawel, een film ik heb de film eigenlijk meegemaakt zo zou je het het best kunnen omschrijven.ik had direct na de gebeurtenis last van paniekaanvallen, huilbuien, depressie's en extreem veel stress. Na die periode (ongv 1 maand) zat ik in een dp/dr (depersonalisatie/derealisatie) fase volgens mijn psycholoog niet maar ik heb daar zo mijn twijfels over.
Nu ik daar vrij wel geen last meer van heb is er nu iets ''nieuws'' aan de hand. Namelijk dat als ik in aanraking kom met een bepaald onderwerp ik er telkens over aan het denken ben. Nou is dat opzich nog geen probleem maar ik denk er zoveel over na dat heel mijn dag bestaat uit nadenken over dat onderwerp en het ook nog lijkt dat ik het zelf heb/ben en ik me telkens ervan moet overtuigen dat ik het niet heb/ben. En ik de gedachte telkens probeer te neutraliseren met tegenovergestelde gedachte's een constant gevecht dus.
Zoals bijvoorbeeld laatst was er een programma op tv over dementie op jonge leeftijd (Ik ben trouwens 18) en ik dacht bij mezelf van ik zou dat toch ook niet hebben en dan ga ik er zoveel over nadenken en moet ik mezelf telkens overtuigen dat ik het niet heb. Het geeft veel stress mee en het hinderd me heel veel. Ook zijn er sommige onderwerpen zoals seksuele geaardheid bijvoorbeeld waar ik dan aan ga twijfelen terwijl ik van mezelf weet dat ik hetero ben. En ook al weet ik dat moet ik mezelf de hele tijd overtuigen dat ik dat niet ben omdat het lijkt dat als ik dat niet doe ik dan bijvoorbeeld homo ben.
Sommige ''onderwerpen'' blijven langer hangen 1 a 2 weken, en andere misschien een paar dagen. En dan maakt het onderwerp weer plaats voor een ander (waardoor ik dus niet meer bezig ben met het ''oude'' onderwerp en het in dat opzicht weer is zoals ik was) De enige keer wanneer ik er dan geen last van heb is als ik echt goed afgeleid ben bijvoorbeeld in het verkeer of als ik aan het gamen ben. Nou vroeg ik me af of dit op een of andere manier te maken zou kunnen hebben met trauma verwerking en of er misschien andere mensen zijn die dit ook hebben of hadden. Zoals ik al zei het brengt heel veel stress en rot gevoelens met zich mee en het is een constant gevecht. mijn school/relaties lijden er ook veel onder.
Eind 2016 heb ik een trauma opgelopen. Het trauma heb ik opgelopen van jawel, een film ik heb de film eigenlijk meegemaakt zo zou je het het best kunnen omschrijven.ik had direct na de gebeurtenis last van paniekaanvallen, huilbuien, depressie's en extreem veel stress. Na die periode (ongv 1 maand) zat ik in een dp/dr (depersonalisatie/derealisatie) fase volgens mijn psycholoog niet maar ik heb daar zo mijn twijfels over.
Nu ik daar vrij wel geen last meer van heb is er nu iets ''nieuws'' aan de hand. Namelijk dat als ik in aanraking kom met een bepaald onderwerp ik er telkens over aan het denken ben. Nou is dat opzich nog geen probleem maar ik denk er zoveel over na dat heel mijn dag bestaat uit nadenken over dat onderwerp en het ook nog lijkt dat ik het zelf heb/ben en ik me telkens ervan moet overtuigen dat ik het niet heb/ben. En ik de gedachte telkens probeer te neutraliseren met tegenovergestelde gedachte's een constant gevecht dus.
Zoals bijvoorbeeld laatst was er een programma op tv over dementie op jonge leeftijd (Ik ben trouwens 18) en ik dacht bij mezelf van ik zou dat toch ook niet hebben en dan ga ik er zoveel over nadenken en moet ik mezelf telkens overtuigen dat ik het niet heb. Het geeft veel stress mee en het hinderd me heel veel. Ook zijn er sommige onderwerpen zoals seksuele geaardheid bijvoorbeeld waar ik dan aan ga twijfelen terwijl ik van mezelf weet dat ik hetero ben. En ook al weet ik dat moet ik mezelf de hele tijd overtuigen dat ik dat niet ben omdat het lijkt dat als ik dat niet doe ik dan bijvoorbeeld homo ben.
Sommige ''onderwerpen'' blijven langer hangen 1 a 2 weken, en andere misschien een paar dagen. En dan maakt het onderwerp weer plaats voor een ander (waardoor ik dus niet meer bezig ben met het ''oude'' onderwerp en het in dat opzicht weer is zoals ik was) De enige keer wanneer ik er dan geen last van heb is als ik echt goed afgeleid ben bijvoorbeeld in het verkeer of als ik aan het gamen ben. Nou vroeg ik me af of dit op een of andere manier te maken zou kunnen hebben met trauma verwerking en of er misschien andere mensen zijn die dit ook hebben of hadden. Zoals ik al zei het brengt heel veel stress en rot gevoelens met zich mee en het is een constant gevecht. mijn school/relaties lijden er ook veel onder.
Ik denk dat die 'onderwerpen' vluchtgedrag is voor hetgeen je hebt meegemaakt. Je trad tijdens het kijken van de film extreem buiten je comfortzone en is je limiet bereikt, wat je aankon in je leven. Nu probeert je mentale gesteldheid daar door vluchtgedrag weer een fijn gevoel te creëren.
Echter is dat vluchtgedrag niet de oplossing, omdat je hetzelfde telkens herhaalt en erin blijft zitten (vicieuze cirkel) Probeer cognitieve gedragstherapie, daar zijn genoeg zelfhulpboeken van en zo nodig kun je altijd aankloppen bij de lokale mentale-zorginstelling.
Echter is dat vluchtgedrag niet de oplossing, omdat je hetzelfde telkens herhaalt en erin blijft zitten (vicieuze cirkel) Probeer cognitieve gedragstherapie, daar zijn genoeg zelfhulpboeken van en zo nodig kun je altijd aankloppen bij de lokale mentale-zorginstelling.
Google is your friend, abuse your friends
hahaha ja ik ook weken nachtmerrie's van gehadquote:Op donderdag 20 april 2017 03:04 schreef admiraal_anaal het volgende:
Ik vond de Leeuwenkoning ook best heftig maar om er een trauma aan over te houden
. Nee maar ik geloofde er voorheen ook niet in maar na het kijken van die film begon het allemaal en de psych bevestigde dat het een trauma was dus daar moet ik het dan maar mee doen (de film heet trouwens Prisoner's hij staat op netflix en is wel wat anders dan the lion king)
Maar de onderwerpen (gedachtes dus) geven alles behalve een fijn gevoel mee, en idd ik heb er wel al is van gehoord van cognitieve gedrachstherapie en ben momenteel ook bezig met mindfullness wat me al een stuk vooruit heeft geholpenquote:Op donderdag 20 april 2017 03:08 schreef Metalfrost het volgende:
Ik denk dat die 'onderwerpen' vluchtgedrag is voor hetgeen je hebt meegemaakt. Je trad tijdens het kijken van de film extreem buiten je comfortzone en is je limiet bereikt, wat je aankon in je leven. Nu probeert je mentale gesteldheid daar door vluchtgedrag weer een fijn gevoel te creëren.
Echter is dat vluchtgedrag niet de oplossing, omdat je hetzelfde telkens herhaalt en erin blijft zitten (vicieuze cirkel) Probeer cognitieve gedragstherapie, daar zijn genoeg zelfhulpboeken van en zo nodig kun je altijd aankloppen bij de lokale mentale-zorginstelling.
Een trauma oplopen na het kijken van een film.... jij hebt nog niet veel meegemaakt in je leventje denk ik.
je kent TS zijn psychische gesteldheid niet van voor de filmquote:
There's a virus in my system
There's a virus in my brain
There's a virus in my system
And it's driving me insane
There's a virus in my brain
There's a virus in my system
And it's driving me insane
of juist meer..quote:
Reaching out to embrace the random. reaching out to embrace what ever may come.
Die met jake gyllenhaal?quote:
[..]
hahaha ja ik ook weken nachtmerrie's van gehad
Niks engs aan
Maar je bent al bij een psycholoog? Heb het er daar over. Wat ga je hier vinden wat je daar niet vind?
misschien voorts eerst je pannen schoonmaken voordat je ze aflikt TS, kan daar aan liggen
There's a virus in my system
There's a virus in my brain
There's a virus in my system
And it's driving me insane
There's a virus in my brain
There's a virus in my system
And it's driving me insane
Zeker niet nee. maar jij bent volgens mij ben jij ook niet zo volwassen anders hou je dat soort reactie's wel voor je, Maar ik vertel ook alleen maar wat de psych mij vertelde. En tijdens het kijken voelde ik me zwaar down en klote weet nie of die info ook nog relevant is.quote:Op donderdag 20 april 2017 08:01 schreef Mr.Ping het volgende:
Een trauma oplopen na het kijken van een film.... jij hebt nog niet veel meegemaakt in je leventje denk ik.
Ja dat is dus ook goede afleiding maar zodra ik dus weer met wat anders bezig ben ben ik er weer mee bezigquote:
Is het niet handiger om gewoon een hobby te zoeken.
tuurlijk als je op de rand van instorten staat dan kan een film je wel een zetje gevenquote:
[..]
Zeker niet nee. maar jij bent volgens mij ben jij ook niet zo volwassen anders hou je dat soort reactie's wel voor je, Maar ik vertel ook alleen maar wat de psych mij vertelde. En tijdens het kijken voelde ik me zwaar down en klote weet nie of die info ook nog relevant is.
There's a virus in my system
There's a virus in my brain
There's a virus in my system
And it's driving me insane
There's a virus in my brain
There's a virus in my system
And it's driving me insane
Nou de psych heeft me dus genezen verklaard, wat dus helemaal niet zo is en ik spreek m pas begin mei weer dus dan heb ik het er zeker overquote:
Maar je bent al bij een psycholoog? Heb het er daar over. Wat ga je hier vinden wat je daar niet vind?
En dat is?quote:
Er is een naam voor dit soort stoornissen.
OCD, obsessief compulsieve stoornissen...quote:
vroeger ook 'dwangneurose' genoemd.
blijft het bij dwanggedachte's of heb je ook bepaalde dwangmatige handelingen en/of tics?
gebruik je ook drugs?
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Tja soms moet je dingen loslaten, is heel lastig, spreek uit ervaring, maar als je niet loslaat raak je alleen maar meer in de war.quote:
[..]
Ja dat is dus ook goede afleiding maar zodra ik dus weer met wat anders bezig ben ben ik er weer mee bezig
Ik ervaar exact hetzelfde. En idd. over het gamen en het verkeer, dan heb ik die gedachtes ook niet.quote:
Hallo allemaal,
Eind 2016 heb ik een trauma opgelopen. Het trauma heb ik opgelopen van jawel, een film ik heb de film eigenlijk meegemaakt zo zou je het het best kunnen omschrijven.ik had direct na de gebeurtenis last van paniekaanvallen, huilbuien, depressie's en extreem veel stress. Na die periode (ongv 1 maand) zat ik in een dp/dr (depersonalisatie/derealisatie) fase volgens mijn psycholoog niet maar ik heb daar zo mijn twijfels over.
Nu ik daar vrij wel geen last meer van heb is er nu iets ''nieuws'' aan de hand. Namelijk dat als ik in aanraking kom met een bepaald onderwerp ik er telkens over aan het denken ben. Nou is dat opzich nog geen probleem maar ik denk er zoveel over na dat heel mijn dag bestaat uit nadenken over dat onderwerp en het ook nog lijkt dat ik het zelf heb/ben en ik me telkens ervan moet overtuigen dat ik het niet heb/ben. En ik de gedachte telkens probeer te neutraliseren met tegenovergestelde gedachte's een constant gevecht dus.
Zoals bijvoorbeeld laatst was er een programma op tv over dementie op jonge leeftijd (Ik ben trouwens 18) en ik dacht bij mezelf van ik zou dat toch ook niet hebben en dan ga ik er zoveel over nadenken en moet ik mezelf telkens overtuigen dat ik het niet heb. Het geeft veel stress mee en het hinderd me heel veel. Ook zijn er sommige onderwerpen zoals seksuele geaardheid bijvoorbeeld waar ik dan aan ga twijfelen terwijl ik van mezelf weet dat ik hetero ben. En ook al weet ik dat moet ik mezelf de hele tijd overtuigen dat ik dat niet ben omdat het lijkt dat als ik dat niet doe ik dan bijvoorbeeld homo ben.
Sommige ''onderwerpen'' blijven langer hangen 1 a 2 weken, en andere misschien een paar dagen. En dan maakt het onderwerp weer plaats voor een ander (waardoor ik dus niet meer bezig ben met het ''oude'' onderwerp en het in dat opzicht weer is zoals ik was) De enige keer wanneer ik er dan geen last van heb is als ik echt goed afgeleid ben bijvoorbeeld in het verkeer of als ik aan het gamen ben. Nou vroeg ik me af of dit op een of andere manier te maken zou kunnen hebben met trauma verwerking en of er misschien andere mensen zijn die dit ook hebben of hadden. Zoals ik al zei het brengt heel veel stress en rot gevoelens met zich mee en het is een constant gevecht. mijn school/relaties lijden er ook veel onder.
Hey
Je zegt dat je je down en klote voelde tijdens het kijken. Waardoor kwam dat? Hoe ging het daarvoor met je? Kan het zijn dat je al op overlopen stond en dat die film de druppel was? Is daar aandacht aan besteed tijdens therapie? Of was het echt alleen de film? Vind het een beetje lastig een beeld scheppen aan de hand van de info.
Ne het blijft echt alleen bij dwanggedachte's nee nu niet meer vroeger wel veel geblowd en ook wel is een xtc pilletje naar binne gewerkt en ook een keer een heel klein beetje coke.quote:
[..]
OCD, obsessief compulsieve stoornissen...
vroeger ook 'dwangneurose' genoemd.
blijft het bij dwanggedachte's of heb je ook bepaalde dwangmatige handelingen en/of tics?
gebruik je ook drugs?
Ja dat is ook zeker waar maar het is natuurlijk moeilijk om dat te doenquote:
[..]
Tja soms moet je dingen loslaten, is heel lastig, spreek uit ervaring, maar als je niet loslaat raak je alleen maar meer in de war.
Nee precies want dan is er afleiding. Maar hoe is het bij jou ontstaan of hoe ga je er mee om?quote:
[..]
Ik ervaar exact hetzelfde. En idd. over het gamen en het verkeer, dan heb ik die gedachtes ook niet.
Prive.quote:
[..]
Nee precies want dan is er afleiding. Maar hoe is het bij jou ontstaan of hoe ga je er mee om?
Hoe ik ermee om ga? Nou niet.
Hey
Stoppen met drugs en alcohol, evenals verminderen van koffie en suikers (cola, snoep e.g.)quote:
[..]
Ne het blijft echt alleen bij dwanggedachte's nee nu niet meer vroeger wel veel geblowd en ook wel is een xtc pilletje naar binne gewerkt en ook een keer een heel klein beetje coke.
Hey
Voor dit alles liep mijn leven eigenlijk gewoon goed ik ging elke dag naar school chillde vaak met vrienden en t ging gwn goed met mequote:
Je zegt dat je je down en klote voelde tijdens het kijken. Waardoor kwam dat? Hoe ging het daarvoor met je? Kan het zijn dat je al op overlopen stond en dat die film de druppel was? Is daar aandacht aan besteed tijdens therapie? Of was het echt alleen de film? Vind het een beetje lastig een beeld scheppen aan de hand van de info.
De film keek ik op een zondag de dag ervoor ging ik stappen en ben ik flink naar de klote gegaan drank/poppers. De volgende ochtend (zondag dus) had ik een lompe kater ik moest zelfs overgeven en ik had echt stekende koppijn (de ergste kater die ik me inveiglegenlijk kan herinneren). Ik ging die zondag naar mijn vriendin omdat we s'avonds met haar familie uit eten gingen. Ik kwam dus die middag bij mijn vriendin en we hadden dus ruzie omdat ik zoveel gezopen had en ik zo brak was. Na de ruzie had ze de film opgezet (we ware toen nog steeds boos elkaar). Maar de film duurde 2,5 uur dus konden we hem niet afkijken want we gingen uit eten. Wat nou raar was is dat ik nooit van horror/psychotrillers hou. Maar toch wou ik die film echt graag afkijken. Dus de dinsdag erop keken we de film af en de dage erna begon heel het verhaal. Ik heb nog geen echte therapie gehad. Ik heb alleen maar gepraat met de psycholoog en ik kreeg handvaten die me gelukkig uit het ergste hebben gehaald (de dp/dr periode)
Heb je er ook al lang last van of ook pas sinds kort?quote:
[..]
Prive.
Hoe ik ermee om ga? Nou niet.
Ja daar kan ik idd wel is mee gaan beginnen, Want ik drink redelijk wat koffie en energy en cola.quote:
[..]
Stoppen met drugs en alcohol, evenals verminderen van koffie en suikers (cola, snoep e.g.)
Maar je had het net over OCD maar kan dat dan ineens ontstaan of hoe moet ik dat zien?
Ik ken het namelijk wel maar dan meer in de vorm de iemand bijvoorbeeld alles kaarsrecht neerlegt of bepaalde dwang handelingen uitvoert
Het is 3 jaar geleden gebeurt (eenmalig trauma) en dacht dat het met de tijd wel over ging, het ging ook beter maar ik dacht er elke moment aan en kon niet wachten totdat ik me eerste biertje kon pakken. (verdovende werking) Uiteindelijk kreeg vorig jaar de paniekaanvallen. En ik wist hoe laat het was. Toen hulp gezocht. Voorlopig nog geen progressie. Ik ben echt van een atletisch lichaam naar een slappe zoutzak getransformeerd.quote:
[..]
Heb je er ook al lang last van of ook pas sinds kort?
Mijn ocd komt ook door het trauma. Voorheen wist ik niet eens wat ocd was. Zegt genoeg lijkt me.. Ik vertoon buiten het trauma- gerelateerde ocd ook absoluut geen andere vormen van ocd.
Hey
Nou dit komt niet door die film. Ja was misschien de druppel. Maar een muis die over de vloer liep kon net zo goed die druppel zijn. En laat gewoon de alcohol en drugs even een tijd liggen. En wat minder gamen en meer hardlopen en vrolijke radio luisteren
Fylax is op televisie geweest
Maar je gaat wel weer nieuwe therapie volgen? Heb je voor jezelf helder wat het in die film was wat je zo getriggerd heeft?quote:
[..]
Voor dit alles liep mijn leven eigenlijk gewoon goed ik ging elke dag naar school chillde vaak met vrienden en t ging gwn goed met me
De film keek ik op een zondag de dag ervoor ging ik stappen en ben ik flink naar de klote gegaan drank/poppers. De volgende ochtend (zondag dus) had ik een lompe kater ik moest zelfs overgeven en ik had echt stekende koppijn (de ergste kater die ik me inveiglegenlijk kan herinneren). Ik ging die zondag naar mijn vriendin omdat we s'avonds met haar familie uit eten gingen. Ik kwam dus die middag bij mijn vriendin en we hadden dus ruzie omdat ik zoveel gezopen had en ik zo brak was. Na de ruzie had ze de film opgezet (we ware toen nog steeds boos elkaar). Maar de film duurde 2,5 uur dus konden we hem niet afkijken want we gingen uit eten. Wat nou raar was is dat ik nooit van horror/psychotrillers hou. Maar toch wou ik die film echt graag afkijken. Dus de dinsdag erop keken we de film af en de dage erna begon heel het verhaal. Ik heb nog geen echte therapie gehad. Ik heb alleen maar gepraat met de psycholoog en ik kreeg handvaten die me gelukkig uit het ergste hebben gehaald (de dp/dr periode)
Sorry ik blijf maar vragen stellen maar misschien bedenk je daaruit zelf wel iets waar je mee kan. Ik heb zelf ptss. Nog nooit van mijn leven een horrorfilm gekeken. Beeld en filmmuziek kunnen me heel erg triggeren.
Gamen is ook een van de weinige dingen die ik nog thuis enigszins relaxed kan doen.
Ben je met veel dingen tegelijk bezig?
Stress samen met drank en drugs kunnen rare dingen doen met je brein waardoor er soms een gevoel/gedachte insluipt en die vast blijft hangen.
En elke keer als er iets voorbij komt wat erop lijkt dan komt dat gevoel weer uit.
Zoek afleiding en ga het niet forceren om het weg te werken.
Als het zo is op een moment dan is het maar zo.
Uiteindelijk ga je merken dat het weggaat.
Stress samen met drank en drugs kunnen rare dingen doen met je brein waardoor er soms een gevoel/gedachte insluipt en die vast blijft hangen.
En elke keer als er iets voorbij komt wat erop lijkt dan komt dat gevoel weer uit.
Zoek afleiding en ga het niet forceren om het weg te werken.
Als het zo is op een moment dan is het maar zo.
Uiteindelijk ga je merken dat het weggaat.
Loop eens een weekje mee in Syrië, kijken of je dan het verschil leert tussen echte en zelfverzonnen trauma's!!!!
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Gezond eten kan al heel wat uitmaken, evenals voldoende tijd/rust voor jezelf nemen. Zelfde geldt voor de rest van je woonomgeving en je sociale kring.quote:
[..]
Stoppen met drugs en alcohol, evenals verminderen van koffie en suikers (cola, snoep e.g.)
Bij mij is het ook een tijdje zo gegaan, maar ik had er (achteraf gezien) wel al jaren daarvoor last van. Het kwam in golfbewegingen.quote:
[..]
Het is 3 jaar geleden gebeurt (eenmalig trauma) en dacht dat het met de tijd wel over ging, het ging ook beter maar ik dacht er elke moment aan en kon niet wachten totdat ik me eerste biertje kon pakken. (verdovende werking) Uiteindelijk kreeg vorig jaar de paniekaanvallen. En ik wist hoe laat het was. Toen hulp gezocht. Voorlopig nog geen progressie. Ik ben echt van een atletisch lichaam naar een slappe zoutzak getransformeerd.
Mijn ocd komt ook door het trauma. Voorheen wist ik niet eens wat ocd was. Zegt genoeg lijkt me.. Ik vertoon buiten het trauma- gerelateerde ocd ook absoluut geen andere vormen van ocd.
Ik heb hetzelfde met ocd-achtige symptomen. Nadat ik me ervan bewust werd dat ik ook klachten had die hierop lijken, legde ik de link met trauma's al vrij snel. Ze worden ook erger naarmate ik meer stress ervaar, net zoals veel van m'n andere klachten.
Zolang alles maar zeg maar rustig blijft voortkabbelen, heb ik er eigenlijk weinig last van (maar wel nog steeds last van, dus negeren en "gewoon" doorgaan heeft niet zoveel nut).
Ik baal er ook van dat het zolang geduurd heeft voordat dit probleem überhaupt erkend werd bij m'n behandelaars, alsof ze volkomen blind waren voor hun eigen fouten (en daar pluk ik nu dus de vruchten van), maar ik kijk liever naar de positieve kanten en naar hoe ik het probleem kan oplossen.
Forceren werkt in elk geval niet idd.quote:
Ben je met veel dingen tegelijk bezig?
Stress samen met drank en drugs kunnen rare dingen doen met je brein waardoor er soms een gevoel/gedachte insluipt en die vast blijft hangen.
En elke keer als er iets voorbij komt wat erop lijkt dan komt dat gevoel weer uit.
Zoek afleiding en ga het niet forceren om het weg te werken.
Als het zo is op een moment dan is het maar zo.
Uiteindelijk ga je merken dat het weggaat.
Ik kan me alleen niet echt voorstellen dat je zoveel last kunt hebben van het kijken naar een film en al helemaal niet dat dit meteen als een trauma gezien moet worden? Bij mij deden ze daar juist onvoorstelbaar moeilijk over en ze gooiden m'n klachten structureel op andere dingen (tegen alle logica in, ik snap er nog steeds niks van).
Dankjewel voor je reactie, nee ik had er ook wel eens van gehoord maar ik wist niet dat je dat kon krijgen van een trauma. En inderdaad het is bij mij ook flink bergafwaarts gegaan. Ik ga het er binnekort ook even met mijn psycholoog over hebben.quote:
[..]
Het is 3 jaar geleden gebeurt (eenmalig trauma) en dacht dat het met de tijd wel over ging, het ging ook beter maar ik dacht er elke moment aan en kon niet wachten totdat ik me eerste biertje kon pakken. (verdovende werking) Uiteindelijk kreeg vorig jaar de paniekaanvallen. En ik wist hoe laat het was. Toen hulp gezocht. Voorlopig nog geen progressie. Ik ben echt van een atletisch lichaam naar een slappe zoutzak getransformeerd.
Mijn ocd komt ook door het trauma. Voorheen wist ik niet eens wat ocd was. Zegt genoeg lijkt me.. Ik vertoon buiten het trauma- gerelateerde ocd ook absoluut geen andere vormen van ocd.
Daar hoef je geen sorry voor te zeggen hoor haha. Nou mijn psycholoog heeft me dus ''genezen'' verklaard maar dat is dus duidelijk niet zo. En nee niet precies ik had wel regelmatig nachtmerrie's over bepaalde onderwerpen waar de film over gaat maar voor de rest kan ik niet echt precies zeggen wat me echt getriggerd heeft. Ik kan me ook zeker wel herkennen in het getrigger door beeld of filmmuziek (ook hier voor al) dan kon ik bijvoorbeeld dagen niet slapen.quote:Op vrijdag 21 april 2017 00:33 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Maar je gaat wel weer nieuwe therapie volgen? Heb je voor jezelf helder wat het in die film was wat je zo getriggerd heeft?
Sorry ik blijf maar vragen stellen maar misschien bedenk je daaruit zelf wel iets waar je mee kan. Ik heb zelf ptss. Nog nooit van mijn leven een horrorfilm gekeken. Beeld en filmmuziek kunnen me heel erg triggeren.
Gamen is ook een van de weinige dingen die ik nog thuis enigszins relaxed kan doen.
nou liever niet. en zoals ik al zei ik vertel alleen maar wat de psycholoog met heeft verteldquote:
Ja dat is inderdaad ook waar maar het lijkt dan net wanneer het dan weg is dat er weer iets nieuw voor in de plaats komtquote:
Ben je met veel dingen tegelijk bezig?
Stress samen met drank en drugs kunnen rare dingen doen met je brein waardoor er soms een gevoel/gedachte insluipt en die vast blijft hangen.
En elke keer als er iets voorbij komt wat erop lijkt dan komt dat gevoel weer uit.
Zoek afleiding en ga het niet forceren om het weg te werken.
Als het zo is op een moment dan is het maar zo.
Uiteindelijk ga je merken dat het weggaat.
Ja en dat doe ik ook daarom zit ik dus nu op FOK omdat mijn psych me genezen heeft verklaard maar ik zelf dus echt merk dat het niet zo isquote:
[..]
Gezond eten kan al heel wat uitmaken, evenals voldoende tijd/rust voor jezelf nemen. Zelfde geldt voor de rest van je woonomgeving en je sociale kring.
[..]
Bij mij is het ook een tijdje zo gegaan, maar ik had er (achteraf gezien) wel al jaren daarvoor last van. Het kwam in golfbewegingen.
Ik heb hetzelfde met ocd-achtige symptomen. Nadat ik me ervan bewust werd dat ik ook klachten had die hierop lijken, legde ik de link met trauma's al vrij snel. Ze worden ook erger naarmate ik meer stress ervaar, net zoals veel van m'n andere klachten.
Zolang alles maar zeg maar rustig blijft voortkabbelen, heb ik er eigenlijk weinig last van (maar wel nog steeds last van, dus negeren en "gewoon" doorgaan heeft niet zoveel nut).
Ik baal er ook van dat het zolang geduurd heeft voordat dit probleem überhaupt erkend werd bij m'n behandelaars, alsof ze volkomen blind waren voor hun eigen fouten (en daar pluk ik nu dus de vruchten van), maar ik kijk liever naar de positieve kanten en naar hoe ik het probleem kan oplossen.
Nee precies ik weet ook niet 100% zeker of het uberhaupt iets te maken heeft met de film maar die film was een omslagpunt want daarna begon het allemaal. Ook in het begin dacht ik bij mezelf van een trauma van een film? dat kan toch helemaal niet maar ik moest het maar doen met wat de psych zei.
Dit is een gedachtegang die veel mensen hebben, alleen therapie bekent alsnog dat je het zelf moet doen en zelf moet aangeven wat je vindt en denkt. Een psych is geen god die alles voor je besluit. Uit die twijfels, leg je eigen redenatie uit. Dan heb je tenminste wat aan je therapie. Het blijft je eigen verantwoordelijkheidquote:
[..]
maar ik moest het maar doen met wat de psych zei.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ja dat is zeker waar maar ik blijf maar de hele tijd zoeken naar antwoorden dus daarom is het voor mij dan ''veiliger'' om me er maar bij neer te leggen ofzoquote:
[..]
Dit is een gedachtegang die veel mensen hebben, alleen therapie bekent alsnog dat je het zelf moet doen en zelf moet aangeven wat je vindt en denkt. Een psych is geen god die alles voor je besluit. Uit die twijfels, leg je eigen redenatie uit. Dan heb je tenminste wat aan je therapie. Het blijft je eigen verantwoordelijkheid
Ik zou even opnieuw met je huisarts gaan praten als ik jou was. Waarschijnlijk kun je dan een gesprek krijgen bij de POH. Ik zou bij haar voorleggen hoe je je therapie hebt ervaren en dan kun je samen kijken of zei misschien voldoende ondersteuning kan geven of dat je nog een keertje doorverwezen moet worden. Dat kan ook naar een andere psycholoog.
En als je het spannend vind, of geneigd bent om je kop in het zand te steken, bedenk je dan.. hoe eerder je ingrijpt, en dingen probeert de veranderen, hoe makkelijker dat vaak toch wel is.
En als je het spannend vind, of geneigd bent om je kop in het zand te steken, bedenk je dan.. hoe eerder je ingrijpt, en dingen probeert de veranderen, hoe makkelijker dat vaak toch wel is.
|
|
