Whooshbz | woensdag 19 april 2017 @ 17:32 |
Wie hier heeft een relatie met een persoon die een ontwikkelde persoonlijkheidsstoornis heeft? Of andersom, je hebt zelf deze persoonlijkheidsstoornis en hebt een relatie. Ik ben benieuwd naar hoe jullie de relatie ervaren, waar merk je aan dat er sprake is van deze ontwijkende persoonlijkheidsstoornis? Voorbeelden? | |
IkStampOpTacos | woensdag 19 april 2017 @ 17:37 |
Zou eerlijk gezegd niet weten waarom je met zo iemand een relatie aan zou gaan tenzij je zelf echt onderaan de piramide staat. | |
Whooshbz | woensdag 19 april 2017 @ 17:38 |
ken je mensen die zo'n persoonlijkheidsstoornis hebben? Of weet je niet goed hoe dat eruit ziet | |
IkStampOpTacos | woensdag 19 april 2017 @ 17:40 |
Geestelijk 100 punten zijn is toch wel één van de eisen waar ik geen concessies op doe. Zie niet zo goed waarom je aan zoiets zou beginnen als er ook nog 3 miljoen mensen rondlopen zonder issues. | |
Berkenboom | woensdag 19 april 2017 @ 17:59 |
Als je er geduldig instaat en met oprechte liefde lijkt het mij best te doen. Tenzij het dermate verontwrichtend is dat alles in het dagelijks leven er te veel onder lijdt, en jij teveel in de hulpverlenersrol moet duiken, dan is het een ander verhaal. Je zult in ieder geval moeten willen en kunnen aanpassen aan elkaar. Dat zou ik wel redelijk goed in kaart willen hebben en er ook openlijk over spreken met je partner, of aanstaande partner. Op ieder potje past een deksel. [ Bericht 0% gewijzigd door Berkenboom op 19-04-2017 18:25:42 ] | |
Vimbavimba | woensdag 19 april 2017 @ 18:03 |
ik heb het. niemand wil mij daardoor. | |
IkStampOpTacos | woensdag 19 april 2017 @ 18:23 |
At the bottom of the barrel loopt vast iemand voor jou rond die ook niemand wil. | |
Berkenboom | woensdag 19 april 2017 @ 18:25 |
En hoe erg beïnvloed het jouw leven? | |
Vimbavimba | woensdag 19 april 2017 @ 18:34 |
kut. ik kan me nooit echt ontspannen. en je kan nooit een tweede eerste indruk maken. en mannen worden toch gelijk verliefd? dan heb ik daar ook pech mee. | |
Keep_Walking | woensdag 19 april 2017 @ 19:01 |
Een hele goede vriend van me heeft ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Hij is sociaal onhandig, maar wel een goede mens. Zijn persoonlijkheidsstoornis heeft hij ontwikkeld vanwege een moeilijke jeugd vol onbegrip van zijn omgeving. | |
Berkenboom | woensdag 19 april 2017 @ 19:07 |
Das mooi klote dan.. Beetje raar ook wel om iemand op de eerste indruk al af te wijzen. Maar de dating slash relatiemarkt is keihard vandaag de dag, helaas. Vertel je dan wel dat je moeite hebt met jezelf openen vanwege je ontwikkeling zeg maar? En mannen worden ook niet gelijk verliefd hoor, wel aangetrokken of niet, maar dat is iets heel anders. | |
Anthonie24 | woensdag 19 april 2017 @ 19:16 |
de meeste mensen hebben issues. de perfecte mens bestaat niet....ja.....alleen in jouw fantasie misschien. | |
Biekuh | woensdag 19 april 2017 @ 19:19 |
Je post is nietszeggend aangezien je klaarblijkelijk niet weet wat een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis inhoudt. @ Whooshbz: misschien is het handig om de openingspost aan te passen en uit te leggen wat een dergelijke stoornis inhoudt zodat er een betere discussie kan ontstaan. | |
MevrouwPuff | woensdag 19 april 2017 @ 19:20 |
Het ene issue is wel wat invaliderender dan het andere. Een persoonlijkheidsstoornis is iets met nogal veel invloed op je functioneren. Veel mensen zullen niet op een ontwijkend persoon vallen denk ik, die mensen vermijden namelijk zo... | |
Anthonie24 | woensdag 19 april 2017 @ 19:23 |
dat kan allemaal wel zo zijn. maar IkStampOPTacos had het ook op een wat mildere manier kunnen zeggen. nu doet hij net alsof hij beter is dan andere mensen omdat hij (zogenaamd) geen issues heeft. | |
IkStampOpTacos | woensdag 19 april 2017 @ 19:26 |
In de OP heeft TS het zelf over een ontwikkelde persoonlijkheidsstoornis, dat geeft verder nogal een draai aan wat hij bedoelt. Waar zeg ik dat dan? Ik zeg alleen dat ik geen vriendin hoef die allerlei psychische problemen heeft. Ik zie niet in waarom ik aan zoiets zou beginnen terwijl je weet dat je er de rest van je leven last van gaat hebben. Gelukkig heb ik vriendin die niet allerlei problemen heeft en gewoon op eigen benen staat. | |
Anthonie24 | woensdag 19 april 2017 @ 19:29 |
ja maar daar gaat het niet om. maar je zei daarnet ook dat mensen die psychische problemen hebben alleen iemand kunnen vinden die helemaal onderaan de piramide staat....ik bedoel....really? hoe kan je nou ziets zeggen? [ Bericht 0% gewijzigd door Anthonie24 op 19-04-2017 19:39:32 ] | |
MevrouwPuff | woensdag 19 april 2017 @ 19:47 |
M'n broertje heeft dit en hij woont begeleid, ik zie hem in ieder geval niet een liefdesrelatie vinden, krijgen en/of onderhouden. | |
IkStampOpTacos | woensdag 19 april 2017 @ 19:50 |
Dat zei ik niet, dat is wat jij er van maakt. Waarschijnlijk omdat je zelf ook problemen hebt. | |
Anthonie24 | woensdag 19 april 2017 @ 19:52 |
wat is die quote daarboven dan? | |
IkStampOpTacos | woensdag 19 april 2017 @ 19:55 |
Ik zei dus dat ik persoonlijk niet zie waarom je met zo iemand een relatie zou aangaan tenzij je zelf ook onderaan de ladder staat. Niet dat ik het compleet onmogelijk acht dat die mensen ooit iemand kunnen vinden die verder normaal is. Niet dat dat vaak voorkomt trouwens. | |
Anthonie24 | woensdag 19 april 2017 @ 19:58 |
nu bind je opeens in. maar daarnet zei je het toch op een hele andere manier hoor. | |
IkStampOpTacos | woensdag 19 april 2017 @ 20:01 |
Je leest wat je wil lezen. Verder zeg ik niks geks. Niet veel mannen die hun zaakjes voor elkaar hebben, zelf gezond en leuk zijn en dan kiezen voor één of ander mokkel met borderline of iets dergelijks. Die zijn dan toch voorbehouden voor de mannen met wat minder keuze. Soort zoekt soort. | |
Franknfurter | woensdag 19 april 2017 @ 20:04 |
Ik heb OPS (en borderline trekken) en een relatie, woon zelfs samen. Wat wil je graag precies weten? | |
Syrena | woensdag 19 april 2017 @ 20:13 |
Ik heb het. Altijd gewoon relaties gehad. Die ik dan niet uit durfde te maken en als zij het uitmaakten uiteraard lang overstuur. Ik woon nu samen met iemand met dezelfde trekken Ik heb wel therapie gehad etc. Maar ik ben nog steeds geen fan van vreemde mensen. Sommige dagen gaan beter dan andere en het gaat een miljoenmiljard keer beter dan toen ik 15 was. | |
#ANONIEM | woensdag 19 april 2017 @ 20:14 |
Wat is de reden dat je dit wil weten eigenlijk? Voor ik er op in ga. | |
Anthonie24 | woensdag 19 april 2017 @ 20:23 |
oke. | |
gewoonmezelf87 | woensdag 19 april 2017 @ 20:24 |
Ik ben al 7 jaar samen met iemand met OPS. getrouwd en 2 kinderen. Is het zwaar, Ja! Heb ik dat onderschat op de lange termijn? JA! | |
TheoddDutchGuy | woensdag 19 april 2017 @ 20:26 |
Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Het is wat milder geworden met de jaren, maar ik woon samen met iemand die zelf ook wel zo haar problemen heeft waardoor het gek genoeg best goed werkt. Kindje samen etc. en eigenlijk nooit ruzie, wel eens een meningsverschil, maar thats it. | |
Biekuh | woensdag 19 april 2017 @ 20:34 |
Ik vraag me af hoe jullie elkaar hebben leren kennen dan? Mensen met jouw stoornis leven vaak in een sociaal isolement? Of is dat een vooroordeel? Ik zeg niet dat jij zo leeft, overigens. Het lijkt me voor een man kut om zo'n stoornis te hebben omdat het initiatief normaliter moet komen van de man. | |
hugecooll | woensdag 19 april 2017 @ 20:37 |
Hoe kom je erbij dat mannen gelijk verliefd worden | |
Syrena | woensdag 19 april 2017 @ 20:42 |
Ontmoet op werk, discotheek, café, internet, gekoppeld door anderen (mijn exxen). Mijn huidige vriend z'n eerste was de zus van de vriendin van zijn broer. De tweede was via internet. En ik ben drie, gekoppeld door zijn nicht en mijn tante | |
Syrena | woensdag 19 april 2017 @ 20:47 |
Problemen heb ik pas als ik de date niet leuk vond weken over gedaan om een keer een collega af te wijzen. Face to face | |
MevrouwPuff | woensdag 19 april 2017 @ 20:48 |
Je hebt dus werk, een relatie, contact met familie.... waarom is het bij jou dan toch een stoornis? | |
-Strawberry- | woensdag 19 april 2017 @ 20:50 |
Het is in ieder geval een copingstijl die heel lastig is. Ik zie het bijv. in een relatie tussen man en vrouw, waarbij de vrouw op een gegeven moment als een soort moeder alles voor de man doet, omdat hij vrijwel nergens meer initiatief in durft te nemen. Moeilijke situaties ontwijken. Passief. Star. Op een gegeven moment wordt de relatie daar erg scheef van als er geen bereidheid is om buiten de comfortzone te treden. | |
-Strawberry- | woensdag 19 april 2017 @ 20:51 |
En de lage eigenwaarde kan ook op vervelende manieren tot uiting komen. | |
TheoddDutchGuy | woensdag 19 april 2017 @ 20:54 |
Nou ja ik zat voor ik haar kende al jaren in therapie. Je hebt gelijk dat ik inderdaad behoorlijk geisoleerd was. Van mijn 18de tot mijn +/- 26ste kwam ik eigenlijk nooit de deur uit, letterlijk. Uiteindelijk toch hulp gaan zoeken en zo is het balletje soort van gaan rollen. Ik kom er waarschijnlijk nooit vanaf maar ja het is nu wat meer behapbaar, ook mede door mijn ex (dus dit niet mijn eerste vriendin) die als 't ware onbedoeld mij dwong meer naar buiten te gaan omdat ik haar anders niet kon zien. Nou ja anyway heel verhaal, maar mijn vriendin gaat juist graag samen op pad, dus in dat opzicht is het makkelijker voor mij om gewoon te leven en te gaan en staan waar ik wil. En heel eerlijk, gezien ik de laatste jaren stinkend rijk ben geworden, helpt dat ook wel wat betreft zorgen over inkomen/werk en dat soort zaken. Die stress is er gewoon niet en dat helpt wel degelijk op de een of andere manier wat makkelijker "schijt" aan dingen te hebben als ik ergens voor lul sta. (wat geregeld gebeurd volgens mij lol) | |
-Strawberry- | woensdag 19 april 2017 @ 20:57 |
Ik herken het wel een beetje bij mezelf, al dan niet in mindere mate. Hoe het zich uitte: moeite met nieuwe mensen ontmoeten, moeite met het aangaan van een relatie (heeft heel lang geduurd), pas als ik het gevoel heb dat ik de ander helemaal kan vertrouwen en die mij niet zal kwetsen. Resultaat was een half jaar daten voordat ik er klaar voor was. Gevoelig voor negatieve oordelen (dus ook als vriend boos is, raak ik snel overstuur van), geremdheid. | |
Syrena | woensdag 19 april 2017 @ 20:57 |
Verder geen sociale contacten. En ik ga uit mezelf echt niet voor de lol de deur uit. Zomaar een eindje wandelen, nope. Op mijn werk heb ik baliediensten. Waarvan 1 dag alleen. Altijd enorm blij als ik die dag om heb. Idem voor het lesgeven dat ik incidenteel moet doen. Ik heb het zo gedraaid dat ik dat met een collega doe, zij doet het praat-deel. Het is niet dat ik het niet kan, of dat ik geen orde hou in mijn eentje, ik vind het gewoon alleroverheersend k*t en wil zo snel mogelijk weg | |
Syrena | woensdag 19 april 2017 @ 21:02 |
Maar net als bij TheOddDutchGuy is het idd behapbaar. Ik heb soms slechte dagen, maar door de bank genomen functioneer ik normaal. | |
Syrena | woensdag 19 april 2017 @ 21:04 |
Voor de buitenwereld dan. Dan ik een dag lam lig na een familiebarbecue die ik bij mij thuis hou ziet alleen mijn vriend. En de stress vantevoren mijn moeder. | |
#ANONIEM | woensdag 19 april 2017 @ 21:09 |
Heb je er ervaring mee dan? | |
Trashcanman | woensdag 19 april 2017 @ 21:20 |
Dit alles komt mij wel bekend voor. Doorgaans hebben anderen, zeker in minder diepgaand contact, er totaal geen last van: het meerendeel speelt zich in mijn hoofd. Bij wrijving en dergelijke gooi ik wel een hoge muur op waar ik uiteindelijk mezelf vooral mee heb. Verder geen echte problemen met nieuwe mensen leren kennen maar ik kan vrij makkelijk uit het lood geslagen worden. Voor mij is het dus niet per se verlammend maar wel erg vervelend. | |
-Strawberry- | woensdag 19 april 2017 @ 21:24 |
Ik ben alleen bekend met de symptomen van de stoornis. Edit: ik ken iemand die het heeft, in zoverre ervaring. | |
#ANONIEM | woensdag 19 april 2017 @ 21:57 |
Ah, right _________________________________________________________________ Ik heb dit zelf ( en nee, heb dat niet zelf via een online test geconcludeerd oid ), en ik heb relaties gehad, dus ik zal proberen om je een antwoord te geven. Ik vertrouw mensen moeilijk. Ik was vaak erg jaloers, omdat ik het idee had dat er overal kapers op de kust waren (veel mensen in m'n verleden die mijn vertrouwen erg geschonden hebben ook), en kon die gedachten vaak moeilijk loslaten. Ik vond het moeilijk als m'n partners afstandelijk deden, wilde t dan altijd uitpraten. Ik ben niet echt overgevoelig voor kritiek (weet meestal zelf al wel wat ik fout doe); afwijzing vind ik wel lastig. Maar in een relatie speelt dat niet zo heel erg mee, omdat je haar dan al 'hebt', en je je over afwijzing eigk geen zorgen meer hoeft te maken. Ik vind intiem zijn met mijn partner dan juist wel weer heel prettig, dat is iets waar ik juist wel energie van krijg (doel dan niet op seks maar gewoon knuffelen/closeness). Ik vind het heel prettig als je op t punt aanbelandt dat je volledig open naar iemand anders toe kan zijn, je schild kan laten zakken. Ik kan goed met mensen praten in sociale situaties, maar het levert me meestal niks op, het kost me alleen maar, en als ik een partner heb is dat meestal wel genoeg voor me, ofzo (wat ik al zeg, als ik een partner heb bij wie ik mijn schild volledig heb kunnen laten zaken, geeft dat me energie. In vriendschappen heb ik dat nog maar nauwelijks meegemaakt, dus dat heeft weinig meerwaarde. Ik voel me in vriendschappen meestal eenzaam, terwijl die ander dan juist t idee heeft dat alles gewoon leuk is enzo). Enfin. Ik heb dus eigk wel genoeg aan alleen m'n partner. En dat wordt soms al te veel, ik moet echt m'n eigen ding kunnen doen. Verder geeft m'n online wereldje geeft eigk wel genoeg invulling M'n lage zelfbeeld is denk ik wat eventuele jaloezie voedt, maar mensen vinden me vaak juist wel weer extreem zelfbewust, tot op t vervelende af. In werkelijkheid weet ik gewoon heel goed wat ik wel en wat ik niet kan. Maar goed, dat terzijde overall haat ik mezelf wel echt en kan ik complimenten heel moeilijk ter harte nemen, maar als we eenmaal iets hebben en dat schild weg is, lukt dat prima; dan geloof ik wel echt dat ze me zo zien. | |
UitStraling | donderdag 20 april 2017 @ 00:58 |
Honderdduizenden leuke gezonde mensen in de wereld die gewoon lekker in hun vel zitten om overtollig geluk met een partner te delen, hard weglopen van de gekkies en de binnenvetters want dat kost je alleen maar energie en levensgeluk | |
IkStampOpTacos | donderdag 20 april 2017 @ 01:32 |
Dat mag je hier niet zeggen. | |
#ANONIEM | donderdag 20 april 2017 @ 01:37 |
wat lief, 2 jochies die nog nooit iets meegemaakt hebben | |
-Strawberry- | donderdag 20 april 2017 @ 07:39 |
Gelukkige binnenvetter hier. | |
TheoddDutchGuy | donderdag 20 april 2017 @ 07:40 |
Waarom niet? Hij heeft ook ergens wel gelijk. Maar over het algemeen past op ieder potje wel een deksel. Daarbij, wie zit er nou lekker in z'n vel? Denk dat het bitter weinig mensen zullen zijn over het algemeen! Gezien iedereen wel problemen meemaakt in zijn of haar leven in meer of mindere mate, het is maar net hoe je er mee om (kan gaan of-) gaat. | |
-Strawberry- | donderdag 20 april 2017 @ 07:47 |
Denk dat het een misvatting is dat de meeste mensen daarom niet lekker in hun vel zouden zitten. Of men houdt het goed verborgen. | |
TheoddDutchGuy | donderdag 20 april 2017 @ 07:49 |
Dat kan ook, mijn wereldbeeld wat dat betreft is nogal verbitterd / gekleurd. Teveel ellende meegemaakt etc. | |
UitStraling | donderdag 20 april 2017 @ 08:01 |
Een paar issues of vreemde rugzakjes is nog wel te behappen maar je leven bouwen op iemand met overduidelijke problemen is gewoon niet slim en ergens ook veelbetekenend, codependence figuren wil je niet aan je zijde hebben of je moet zelf een "zorgen voor" fetisj hebben die tijdelijk voldoening geeft, in het algemeen is het altijd raadzaam om een sterk en stabiel iemand te hebben die je de lucht in kan gooien en je ook weer veilig opvangt, basisrecept voor een leuke relatie waarin je zelf kan groeien en genieten in plaats van te (ont)zorgen | |
Berkenboom | donderdag 20 april 2017 @ 08:24 |
Spreek je inmiddels uit ervaring? Hier klinkt nogal wat Happiness/ New Age psychologie doorheen namelijk | |
UitStraling | donderdag 20 april 2017 @ 08:31 |
Nee dat niet eigenlijk, tenminste dat denk ik dat mijn meeste partners wel "normaal" waren, altijd sterke stabiele en bijzondere vrouwen aan mijn zijde gehad, op het eerste meisje na dan, dat was een onzeker schaapje die ik aan het handje mee moest nemen het leven in, vond ik destijds niet zo'n probleem | |
Berkenboom | donderdag 20 april 2017 @ 08:52 |
Lucky you Ik moet de eerst nog tegenkomen namelijk, binnen en buiten relaties Geen grapje trouwens of zwartgalligheid, maar simpelweg waar. Wel vind ik dat je gelijk hebt in zekere zin, als het even kan is een 'stabiele' partner wel het fundament van een gezonde relatie. | |
IkStampOpTacos | donderdag 20 april 2017 @ 11:34 |
Hij heeft ook gelijk maar niet iedereen hier wil dat horen. | |
Gary_Oak | donderdag 20 april 2017 @ 18:19 |
Niet veel R&P'ers weten dit van mij, maar ik heb ook die stoornis. Ga bewust intieme relaties zelden aan, hou dates het liefst ook oppervlakkig en doe het eigenlijk alleen maar om een leuke middag te hebben bijvoorbeeld. | |
Keep_Walking | donderdag 20 april 2017 @ 18:27 |
Dat lijkt me vervelend voor je. Hoe stoort het je in je dagelijkse leven? | |
Gary_Oak | donderdag 20 april 2017 @ 18:32 |
Hele topic doorgelezen inmiddels en herken me wel in veel. Verbaast me dat deze persoonlijkheidsstoornis zo goed als nooit aan bod komt in R&P, maar dat zal wel het aard van het beestje zijn. | |
Gary_Oak | donderdag 20 april 2017 @ 18:37 |
Niet zo veel eigenlijk (van buiten gezien). Hou mensen emotioneel gezien op afstand. Kan wel sociaal zijn, maar wantrouw iedereen en stel me altijd emotioneel onafhankelijk op. Heb een werkethos opgebouwd dat ik alles in m'n eentje wil bereiken en zo min mogelijk om hulp vraag. Vegeta lookalike dus. | |
Keep_Walking | donderdag 20 april 2017 @ 18:38 |
Nou ja nogmaals sorry dat ik zo'n klootzak was. Sorry voor alles. | |
Villas__Rubin | donderdag 20 april 2017 @ 18:43 |
Toen ik nog veel drugs gebruikte, zo net na de middelbareschoolperiode, heb ik dat ook een tijdje gehad. Erg fucked up. Maar ben er gelukkig wel goed overheen gegroeid. Was bij mij ook wel drugsrelateerd. Maar goed, daardoor weet ik niet minder goed hoe het is! | |
Keep_Walking | donderdag 20 april 2017 @ 18:48 |
Hoe ben je er vanaf gekomen? | |
Gary_Oak | donderdag 20 april 2017 @ 18:51 |
| |
Keep_Walking | donderdag 20 april 2017 @ 18:51 |
Dat doe je goed. Ik ben onder de indruk van werkethos. Zelf heb ik zoiets vanwege alles wat ik heb meegemaakt. Ik heb een drang om veel te bereiken, om te compenseren voor alle ellende wat ik heb meegemaakt. Fok is heel lang de enige uitlaatklep voor mij geweest. Verder vind ik je een goede jongen, duidelijk heel slim en capabel... Dus ik weet zeker dat je je weg vindt en dat deze diagnose je niet zal stoppen om je doelen te bereiken. | |
Gary_Oak | donderdag 20 april 2017 @ 18:52 |
Het is dat drank en drugs zo duur zijn, anders zat ik er ook regelmatig aan. | |
Villas__Rubin | donderdag 20 april 2017 @ 18:57 |
Dat maakt het op de langere termijn alleen maar erger natuurlijk.. Dan kan zo'n isolement steeds meer diepte krijgen. Zoiets kan zo heel lang gaan duren. | |
Gary_Oak | donderdag 20 april 2017 @ 18:57 |
Dankjewel. Ik wil zo onafhankelijk mogelijk zijn en van alles wat ik meemaak de verantwoordelijk op mezelf nemen, dus nooit naar anderen wijzen. Niet uit compensatiedrang, maar ik vind dat voor mij de enige vorm van zelfrespect. | |
Gary_Oak | donderdag 20 april 2017 @ 18:57 |
Ik weet het. Maar het is zo lekker. | |
Keep_Walking | donderdag 20 april 2017 @ 18:59 |
Ik zou echt aanraden aan jullie beiden om geen drugs te doen. Een keertje blowen of een pilletje kan geen kwaad, maar je wil geen verslaving opbouwen. | |
Villas__Rubin | donderdag 20 april 2017 @ 19:06 |
Haha, ik heb m'n portie wel gehad daarmee. Ben tegenwoordig hartstikke stabiel en zal niet meer zo snel in dat soort toestanden terecht komen hoor. Bij zoiets als een ontwijkende PS dien je denk ik vooral ernstig de waarden die je erop nahoudt onder de loep te nemen en te heroverwegen. Het is je eigen oordeelsgeest die op jezelf terugkaatst. Je denkt dat de hele wereld je ziet zoals je jezelf diep van binnen ziet (al dan niet aangeleerd van buitenwereld en/of opvoeding). Dat is de grote illusie ervan. in mijn geval was het in feite pure paranoia door de drugs. | |
Keep_Walking | donderdag 20 april 2017 @ 19:08 |
Kan je dat tweede alinea nader uitleggen met voorbeelden? | |
Keep_Walking | donderdag 20 april 2017 @ 19:19 |
Maar is dat niet eenzaam? | |
Gary_Oak | donderdag 20 april 2017 @ 19:34 |
Soms, maar vaker empowering. Kijk naar Vegeta. | |
Keep_Walking | donderdag 20 april 2017 @ 19:42 |
Vegeta is koning der koningen. Maar hij heeft wel zijn familie & vrienden. Heeft zelfs een keer kamikaze gepleegd voor ze. 😜 | |
Gary_Oak | donderdag 20 april 2017 @ 19:49 |
(De oude) Vegeta is nogal een stoïcijnse loner die zichzelf niet verliest in sociale relaties, maar alleen maar denkt aan hard werken en zijn doelen boven alles stelt. Verantwoordelijkheid bij zichzelf leggen als hij verloor om vervolgens harder te trainen. Precies mijn waarden. Maar goed, dit gaat off topic. Wil alleen maar aangeven dat ik probeer om een positieve draai te geven aan mijn OPS en dat Vegeta dat enigszins illustreert. | |
Tamabralski | donderdag 20 april 2017 @ 19:51 |
Ja kun je ontwijkende persoonlijkheid een beetje definieren? | |
Keep_Walking | donderdag 20 april 2017 @ 19:53 |
Vegeta is nog steeds mijn lievingskarakter ooit. Voor dezelfde reden dat jij hem mocht, mag ik hem ook. Ik heb ook veel respect voor Naruto. maar on topic: Ik heb geen OPS of andere persoonlijkheidsstoornis. Ken wel iemand die dat had en ben hem ook gaan bezoeken in een kliniek. De jongen had een goede hart. Wel heel veel trots en moeite om in anderen in te leven. Eigenlijk kan ik boos worden op dit soort dingen, want die mensen waren allemaal slachtoffers van een harde omgeving en konden nergens steun of begrip vinden. | |
Tamabralski | donderdag 20 april 2017 @ 19:55 |
Vegeta wordt in mijn ogen gedreven door machtshonger. Het enige wat Vegeta socialer maakt is Goku. Die is namelijk altijd 1 stap sterker. Hierdoor kan Vegeta niet anders dan meegaan met de malligheid van Goku. Anders mist hij mischien iets om sterker te worden. | |
Keep_Walking | donderdag 20 april 2017 @ 20:06 |
Ik vind sowieso Naruto characters een betere keuze als je inspiratie wil halen van ze | |
Biekuh | donderdag 20 april 2017 @ 20:35 |
Dat rijk zijn heeft niets te maken met het feit dat je een relatie hebt gekregen? Maar bedankt voor de uitleg (serieus). | |
TheoddDutchGuy | vrijdag 21 april 2017 @ 07:11 |
Nee dat kwam erna. En anders zou ik wel "beter" kunnen krijgen, ik bedoel zij heeft ook zo haar tekortkomingen als je het zo kan noemen. | |
Keep_Walking | vrijdag 21 april 2017 @ 07:55 |
Idd. | |
Jaeger85 | vrijdag 21 april 2017 @ 08:26 |
Nu heb je iemand die bij je is om wie je bent, in plaats van om je geld/wat je haar kunt bieden. Deze moet je koesteren. | |
Keep_Walking | vrijdag 21 april 2017 @ 08:34 |
Dat is liefde. | |
Gary_Oak | vrijdag 21 april 2017 @ 16:54 |
Die machtshonger heb ik ook een beetje. Maar het is vooral zijn opstelling tegenover mensen waar ik me soms in herken. Lekker op zichzelf, wil met rust gelaten worden, onafhankelijk, uit geen affectie (al voelt ie het wel) en bij mensen die hem oppervlakkig kennen, komt ie arrogant over. Nu weet ik niet of hij OPS heeft, maar zijn gedrag komt wel in de buurt. | |
Keep_Walking | vrijdag 21 april 2017 @ 16:58 |
Vegeta is over de jaren heen sterk ontwikkelt. In Dragon Ball Super is hij totaal anders dan in het begin van DBZ. Ik denk dat dat hem juist zo'n interessante karakter maakt. Maar OPS heeft niet perse te maken met onafhankelijk willen zijn en met rust gelaten willen worden. Juist niet eigenlijk. Deze mensen zouden graag sociale contact en erkenning willen hebben, maar zijn heel bang voor afwijzing en pijn. Dit hebben ze ontwikkelt vanwege vroege trauma's. | |
Gary_Oak | vrijdag 21 april 2017 @ 17:12 |
Het kan zich op verschillende gebieden uiten. Ik ben bijvoorbeeld totaal niet bang voor afwijzingen van vreemden, verre van. Mensen die ik in vertrouwen hebben genomen dan weer wel. | |
Keep_Walking | vrijdag 21 april 2017 @ 17:35 |
En daardoor vind je het moeilijk om mensen in vertrouwen te nemen? Heb ik trouwens ook. Met goede therapie heb ik geleerd ommezwaai kwetsbaar te stellen en mensen toe te laten. | |
Gary_Oak | zaterdag 22 april 2017 @ 03:45 |
Inderdaad. En eerlijk gezegd heb ik voorlopig geen behoefte om dat te veranderen, anders zou ik het wel gedaan hebben. | |
-Strawberry- | zaterdag 22 april 2017 @ 09:34 |
Is dat niet een vorm van zelfbescherming denk je? | |
Gary_Oak | zaterdag 22 april 2017 @ 13:10 |
Ja. Ik freak out als iemand door m'n muur kan prikken met haar charme. Voel me dan gegijzeld, zeker als er dan nog een verliefdheid bij komt. Brrr. Wil gewoon de controle houden over m'n emoties. | |
Keep_Walking | zaterdag 22 april 2017 @ 13:16 |
Ik snap je heel goed en ik heb ook slechte ervaring daarmee hoor. Mensen hebben niet door hoeveel pijn ze iemand kunnen doen als ze door die muur weten te komen en geen rekening daarmee houden. Toch zou ik mezelf niet willen weerhouden om echte liefde en verbondenheid te voelen met mensen. Niet alleen wat betreft een vrouwtje, maar ook vrienden en familie. Ik heb wel heel veel geluk dat ik een hele lieve, sterke, zorgzame moeder heb. | |
Gary_Oak | zaterdag 22 april 2017 @ 13:25 |
Ik vind het (voorlopig) wel goed zo. Naast familie zijn er twee mensen die ik écht vertrouw. Daarnaast ben ik op deze manier veel productiever en staan liefde en relaties dus sowieso onderaan mijn prioriteitenlijst. Heb genoeg te doen. | |
-Strawberry- | zaterdag 22 april 2017 @ 13:59 |
Zo lang je maar mensen hebt. Met twee mensen die je echt vertrouwt mag je jezelf al best gelukkig prijzen | |
Gary_Oak | zaterdag 22 april 2017 @ 14:09 |
Zie ze alleen niet vaak (door afstand), dus dat is het enige jammere. |