Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 392

Aah, Kris.

Die gevoelens zijn heel herkenbaar, Jagar. Op N.'s kdv-dagen vind ik het heerlijk om ongegeneerd de hele dag met L. aan mijn borst te Netflixen, maar vanaf een bepaald tijdstip kijk ik de klok wel vooruit naar half 5, wanneer ik haar weer op kan halen. Klinkt als een fijn weekend, maar samen is toch altijd leuker.

Mineola, hoektanden zijn bitches. En arm ventje met zijn oorontsteking.

Wat een lieve foto Kris. Bizar hoe snel en vast ze soms ineens kunnen slapen he? Ketel viel dit weekend ook ineens binnen tien seconden diep in slaap op de arm van mijn man. Konden hem van wagen in autostoeltje laden en weer terug, en hij tukte er keihard doorheen.

Fijn dat het een goed weekend was Jagär! Maar ook heel herkenbaar inderdaad. Man en ik hadden vorige maand ons eerste weekendje met zijn tweetjes, Ketel logeerde bij opa en oma. Was héérlijk, maar de tweede dag kijk ik ook wel uit naar weer samen knuffelen.

Aah, wat sneu voor je druifje Mineola. Hopelijk knapt hij snel op!

Fantastische foto Kris .
Wat fijn dat de ab meteen verbetering oplevert Mineola!
Mijn dreumes is overdag dus de laatste dagen af en toe zomaar ineens HEEL ERG van STREEK. Echt nog geen aanleiding ontdekt en ook nog steeds niets gevonden wat hem helpt er sneller weer uit te geraken.

Wat een geweldige foto Kris!

Jager, fijn dat jullie weer samen zijn én fijn dat je ook hebt kunnen genieten van je tijd voor jezelf.

Mineola, wat fijn dat de ab zo goed helpt, hopelijk zet de slaap trend zich door!

Vosje, wat sneu, misschien weer zo'n bekend sprongetje? Hopelijk zit ie snel weer lekkerder in z'n velletje!

Hier vandaag naar de kinderarts geweest, t ging allemaal wel goed, maar toch ook straks na de verhuizing toch onder controle blijven bij het ziekenhuis, met name voor de ontwikkeling van kleinste (ze willen kindjes met geboortegewicht onder 1500g langer volgen). De reflexen geven iig nog geen reden tot zorg, het leek haar niet op spasmen gelukkig.

Voor grootste moet ik wat meer gaan oefenen op z'n fijne motoriek, daar heeft ie wat moeite mee (stukje brood is erin prikken met een vinger en dan met een grote zwaai van tafel of met hele vuist in één keer naar binnen proppen ). Hebben jullie misschien nog tips qua speelgoed?

quote:

Op woensdag 19 april 2017 20:44 schreef Madivi het volgende:
Wat een geweldige foto Kris!

Jager, fijn dat jullie weer samen zijn én fijn dat je ook hebt kunnen genieten van je tijd voor jezelf.

Mineola, wat fijn dat de ab zo goed helpt, hopelijk zet de slaap trend zich door!

Vosje, wat sneu, misschien weer zo'n bekend sprongetje? Hopelijk zit ie snel weer lekkerder in z'n velletje!

Hier vandaag naar de kinderarts geweest, t ging allemaal wel goed, maar toch ook straks na de verhuizing toch onder controle blijven bij het ziekenhuis, met name voor de ontwikkeling van kleinste (ze willen kindjes met geboortegewicht onder 1500g langer volgen). De reflexen geven iig nog geen reden tot zorg, het leek haar niet op spasmen gelukkig.

Voor grootste moet ik wat meer gaan oefenen op z'n fijne motoriek, daar heeft ie wat moeite mee (stukje brood is erin prikken met een vinger en dan met een grote zwaai van tafel of met hele vuist in één keer naar binnen proppen ). Hebben jullie misschien nog tips qua speelgoed?

Mijn tip is vooral; zoek iets wat je kleintje leuk vindt. Mijn dreumes vindt vormenstoofjes dus echt 10x niks. Maar nu heeft 'ie een sleutelhuis en dat is echt helemaal geweldig, hij probeert de hele tijd met de sleuteltjes de deurtjes open te krijgen..

Madivi, zijn erwtjes een optie om te eten? Dat is voor S. echt een uitdaging om ze 1 voor 1 te pakken. Qua speelgoed heb ik geen tips.

Hier nog steeds kiezendrama. Wat een ellende zijn die krengen. Gisteren om 12 uur weer gillend wakker, met zetpil uiteindelijk wel goed geslapen.
Vandaag dus maar met zetpil naar bed gedaan, maar geloof niet dat het werkt.

Verder is ons mannetje ineens een écht kindje. Hij tettert de hele dag door, soms ook echte woorden/geluiden, loopt door de kamer, komt zelf knuffels geven en at net zelf met een lepel zijn spinazie op
En nu is hij gisteren naar de kapper geweest en met dat korte koppie is het zo'n jongetje echt al

Madivi: lijkt me elke keer wel spannend zo'n kinderartsbezoek!
Wat zijn jouw kindjes toch van ver gekomen (<1500 g is echt zo ieniemienie) en wat fijn dat het allemaal goed loopt. LeSage was me voor met de erwtjestip Het is ook zo fantastisch om te zien zo'n dreumes die die dingen echt 1 voor 1 naar binnenwerkt
De drama's hier lijken deels frustratie doordat hij dingen wil die hij nog niet kan (vandaag brullen want wilde zelf zijn schoentjes aantrekken
) en helaas ook oorpijn (vinger in oor en krabben, draaien en wurmen vandaag). Morgen voor de verandering maar weer eens naar de huisarts .
Ik ben zwaar jaloers LeSage! Die van mij wil wel lepelen met spinazie, maar dat lukt niet dus dan wordt er in woede ontstoken en vliegt er van alles door de lucht. Ook qua haar hebben we nog even geduld nodig (het begint wel te groeien nu)

quote:

Op woensdag 19 april 2017 20:44 schreef Madivi het volgende:
Wat een geweldige foto Kris!

Jager, fijn dat jullie weer samen zijn én fijn dat je ook hebt kunnen genieten van je tijd voor jezelf.

Mineola, wat fijn dat de ab zo goed helpt, hopelijk zet de slaap trend zich door!

Vosje, wat sneu, misschien weer zo'n bekend sprongetje? Hopelijk zit ie snel weer lekkerder in z'n velletje!

Hier vandaag naar de kinderarts geweest, t ging allemaal wel goed, maar toch ook straks na de verhuizing toch onder controle blijven bij het ziekenhuis, met name voor de ontwikkeling van kleinste (ze willen kindjes met geboortegewicht onder 1500g langer volgen). De reflexen geven iig nog geen reden tot zorg, het leek haar niet op spasmen gelukkig.

Voor grootste moet ik wat meer gaan oefenen op z'n fijne motoriek, daar heeft ie wat moeite mee (stukje brood is erin prikken met een vinger en dan met een grote zwaai van tafel of met hele vuist in één keer naar binnen proppen ). Hebben jullie misschien nog tips qua speelgoed?

Van Ella's keuken heb je 'puffs', kleine ronde maisboogie-achtige snacks met tomatensmaak, de maat van een erwt ongeveer. Te koop bij de AH, Jumbo en Etos in ieder geval.
Ik zou zeggen: tekenen/kleuren, spelen met ongekookte macaroni en spaghetti, je kunt een busyboard maken met verschillende dingen daarop als sloten en ritsen. De kassa van Fisher Price is ook een goede om mee te oefenen. En de gewone houten blokjes en bijvoorbeeld Duplo-poppetjes waar de armen en benen van verdraaid kunnen worden.

Madivi, misschien gek maar hier is G dol op de prullenbak. Hij wordt hysterisch blij als hij afval mag weggooien. Nu is zijn fijne motoriek altijd beter geweest dan zijn grove maar ik heb hem vandaag propjes paasei van de tafel laten pakken zodat hij die weg mocht gooien. Misschien ook een idee ik geloof dat meer kindjes de prullenbak helemaal tof vinden

Ja... zelfs recyclen.

Ik zeg dan "papier" of "plastic" of "prullebak" of "voor de diertjes" (restjes groente, fruit ed die wij dagelijks aan de dieren voeren). Voor alles een aparte bak. Glas en blik scheiden wij ook, maar dat gooi ik zelf in de juiste bak.

Soms loopt hij uit zichzelf al naar de juiste bak

quote:

Op woensdag 19 april 2017 20:44 schreef Madivi het volgende:
Wat een geweldige foto Kris!

Jager, fijn dat jullie weer samen zijn én fijn dat je ook hebt kunnen genieten van je tijd voor jezelf.

Mineola, wat fijn dat de ab zo goed helpt, hopelijk zet de slaap trend zich door!

Vosje, wat sneu, misschien weer zo'n bekend sprongetje? Hopelijk zit ie snel weer lekkerder in z'n velletje!

Hier vandaag naar de kinderarts geweest, t ging allemaal wel goed, maar toch ook straks na de verhuizing toch onder controle blijven bij het ziekenhuis, met name voor de ontwikkeling van kleinste (ze willen kindjes met geboortegewicht onder 1500g langer volgen). De reflexen geven iig nog geen reden tot zorg, het leek haar niet op spasmen gelukkig.

Voor grootste moet ik wat meer gaan oefenen op z'n fijne motoriek, daar heeft ie wat moeite mee (stukje brood is erin prikken met een vinger en dan met een grote zwaai van tafel of met hele vuist in één keer naar binnen proppen ). Hebben jullie misschien nog tips qua speelgoed?

puzzelen, tekenen, kleien, groffe kralen rijgen, van die dopjes met prikkers in een gaatjes bord... of in het bakje terug stoppen, duplo, blokken stapelen, propjes papier maken en opplakken, activity board (oude verlichtingsknoppen en schakelaars, slotjes, ritsen en touwtjes ed op een bord plakken)

Euhm nog meer?

Ooh, Ketel heeft nu zo'n woordenboek van Richard Scarry van de bieb. En iedere keer dat wel bij het woord 'knuffelen' komen legt hij zachtjes zijn hoofd tegen mijn borst. Zó lief. Ik ga elke keer een beetje stuk van binnen.

quote:

Op donderdag 20 april 2017 18:01 schreef lunapuella het volgende:
Ooh, Ketel heeft nu zo'n woordenboek van Richard Scarry van de bieb. En iedere keer dat wel bij het woord 'knuffelen' komen legt hij zachtjes zijn hoofd tegen mijn borst. Zó lief. Ik ga elke keer een beetje stuk van binnen.

Mnoh, dat is ook wel super schattig!!

S. stal vandaag de show op de markt. Met zijn knalblauwe ogen en korte kapsel naar iedereen zwaaien en kletsen en zo scoorde hij een bloem en een doosje rozijntjes
Boodschappen met kind zijn echt zoveel leuker

De peultjes die we kochten op de markt werden net helaas wel vakkundig aan de hond gevoerd...

Luna en LeSage, zo schattig!

Dank voor de tips, sommige zijn nog veel te precies voor hem, maar het zijn wel mooie dingen om naar toe te werken!

Pfoe, ik heb een enorme emo-huilbui en zit er zo doorheen.
De slaapproblemen van S. worden met de dag groter.
Al maanden slaapt hij 's nachts tussen ons in. Naar bed brengen kon ik alleen doen en dan moest ik 3 kwartier tot een uur langs het bedje zitten, maar daarna was er dan ook wel een paar uur rust.
Vanaf vorige week weigert hij om in zijn bed te gaan slapen in de avond (overdag is geen enkel probleem).
De enige manier waarop hij nog in slaap valt is door met vriend in ons bed te liggen en met geluk kan hij overgelegd worden. Vriend wordt er gek van en ik heel verdrietig, omdat hij bij mij niet eens meer wil slapen.
Ik zou zo graag een oplossing willen.
De methode van gecontroleerd huilen durf ik niet eens aan, want er is geen huilen, alleen maar krijsen tot hij paars ziet, kokhalzen, stoppen met ademen en met zijn hoofd bonken. Ik ben gewoon bang dat hij zichzelf iets aan doet

Zijn er hier nog tips waardoor we weer een beetje op een normale manier kunnen slapen?

LeSage
Ik weet niet wat je al geprobeerd hebt, maar wij hebben een tijdje een matras naast het ledikantje gelegd waar iemand van ons op lag tijdens het in slaap vallen. Met de hand tussen de spijlen en dan maar aaien en kontje wiebelen (buikslaper). Net zo lang tot ie rustig was en zelf in slaap kon vallen. Dat ging steeds korter duren. Maar goed, mis. heb je dus zoiets al lang ooit geprobeerd.
En vraag op tijd hulp!

Ik weet niet of je buik al gegroeid is? Deze mama ligt ook niet meer lekker iig. Neem het niet te persoonlijk op.

quote:

Op donderdag 20 april 2017 21:04 schreef Adrian4 het volgende:
LeSage
Ik weet niet wat je al geprobeerd hebt, maar wij hebben een tijdje een matras naast het ledikantje gelegd waar iemand van ons op lag tijdens het in slaap vallen. Met de hand tussen de spijlen en dan maar aaien en kontje wiebelen (buikslaper). Net zo lang tot ie rustig was en zelf in slaap kon vallen. Dat ging steeds korter duren. Maar goed, mis. heb je dus zoiets al lang ooit geprobeerd.
En vraag op tijd hulp!

Ik weet niet of je buik al gegroeid is? Deze mama ligt ook niet meer lekker iig. Neem het niet te persoonlijk op.

Ik zat dus eerst altijd langs zijn bed tot hij diep sliep en dat was dan genoeg. Nu is dat dus ineens ook niet meer goed.
En die dikke buik: check! Hij zal vast ook wel wat merken van mijn hormonen en verminderde flexibiliteit..
Die doorkomende kiezen zijn ook nog zo'n dingetje...

Pfff Lesage dat is heftig.

Wij hebben met onze dreumes ook een periode gehad van 6 weken ongeveer dat meneer niet wilde gaan slapen. Hier was het ook krijsen en over de toeren tot aan spugen aan toe. Enige wat bij ons hielp was in de auto en 30 tot 60 min toeren totdat die sliep. Daarna konden we hem overpakken. Soms moest dit s nachts herhaald worden.

Ik denk eigenlijk wel dat je moet gaan proberen om te laten krijsen c.q. gecontroleerd huilen en dat volhouden. Kijk maar naar de afleveringen van de nanny. Ook daar veel ouders die eraan onderdoorgaan. Terwijl het met oefenen en volhouden vaak na 3 tot 4 dagen over was. Is niet slim om je kind zo lang tussen je te laten slapen. Ze proberen je uit en merken heel goed wat werkt. Ondanks dat het soms pijn doet moeten jullie zelf volhouden en doorzetten. Gaat anders van kwaad tot nog erger..

Vraag kan je ook stellen bij cb wellicht dat die je nog van tips kunnen voorzien.

quote:

Op donderdag 20 april 2017 21:48 schreef Bastoenie het volgende:
Is niet slim om je kind zo lang tussen je te laten slapen. Ze proberen je uit en merken heel goed wat werkt. Ondanks dat het soms pijn doet moeten jullie zelf volhouden en doorzetten. Gaat anders van kwaad tot nog erger..

Nou, dit hebben we echt niet bedacht na een slecht nachtje. Na een aantal weken iedere nacht urenlang naar gehuil luisteren, langs zijn bed zitten en wiegen konden we echt niet anders meer.
Dat tussen ons in slapen is dan ook wel hetgeen ik het minst erg vind. We slapen dan alledrie gewoon.
Het niet gaan inslapen en daar uren mee bezig zijn is iets wat me veel meer zorgen baart en wat ik (zeker nu zwanger) echt niet goed trek.

Pfff LeSage, dat is echt zwaar!
N slaapt ook bij ons in bed, en ze kan ook niet zelf in slaap vallen, alleen aan de borst, bij mijn man op zn buik, of in de draagzak. Maar dan valt ze vrij snel in slaap en slaapt ze ook goed. Dus we laten het maar zo, hoewel dat vast onverantwoord is als je sommige mensen/boeken gelooft.
Overigens zijn ze op deze leeftijd heel eenkennig, dus trek het je niet teveel aan dat ie niet bij jou wil slapen. Hier is het de héle dag door 'mama!' Kan geen moment alleen spelen, wil niet meelopen maar alleen door mama gedragen, en hangt 15x per dag aan de borst.... Maar dat vindt ze wel 'gesellig'!
Tips heb ik dus niet, als je maar wat vindt wat voor jullie allemaal werkt.

Oef LeSage, zo'n post deed ik ook toen ik een week of 20 zwanger was. Ik zag gewoon niet hoe het (vooral icm een nieuwe baby) goed zou moeten komen. Wij hebben wel doorgepakt en N. gecontroleerd laten huilen. Ze was toen bijna 1,5 en we moesten gewoon iets, want ik deed onder invloed van hormonen geen oog dicht als zij bij ons in de kamer sliep en ik zat er ook doorheen. We zijn één of twee avonden steeds om de zoveel minuten wezen troosten, ze heeft toen ook wel eens hysterisch gehuild, maar ineens werkte het en sliep ze de hele nacht op haar eigen kamer. Nog niet zonder wakker te worden tussendoor, maar ze hoefde niet meer verplaatst te worden naar onze kamer. Het verdient niet de schoonheidsprijs, dat laten huilen, maar ik was echt helemaal op. We hebben haar wel altijd laten merken dat we in de buurt waren.

Ik realiseer me wel dat we heel veel geluk hebben gehad dat het zo relatief makkelijk ging uiteindelijk, maar wellicht kun je iets met de ervaring. Sterkte. Ik vond die periode wel tien keer zo heftig als het slaapgebrek nu met een newborn.

quote:

Op donderdag 20 april 2017 21:53 schreef LeSage het volgende:

[..]

Nou, dit hebben we echt niet bedacht na een slecht nachtje. Na een aantal weken iedere nacht urenlang naar gehuil luisteren, langs zijn bed zitten en wiegen konden we echt niet anders meer.
Dat tussen ons in slapen is dan ook wel hetgeen ik het minst erg vind. We slapen dan alledrie gewoon.
Het niet gaan inslapen en daar uren mee bezig zijn is iets wat me veel meer zorgen baart en wat ik (zeker nu zwanger) echt niet goed trek.

Dat geloof ik wel dat die keuze niet over 1 nachtje ging. Ik snap het ook wel, elke avond rondrijden was hier ook uit totale wanhoop. Zelfs in de nacht een aantal keer gedaan. In vergelijking met jou verhaal stelde dat weinig voor.. Misschien dat jullie kleine ergens last van heeft. Uiteindelijk zijn wij er wel achter gekomen dat er een oorontsteking achter zat en dst hij daardoor van slag was. Wij hebben de kids laten controleren door een chiropractor, die kan ook nog weleens wat betekenen. Maar of dst bij jullie iets oplevert set ik niet. Sterkte en hopelijk is t opgelost voor de 2e er is

LeSage, is hem een nachtje uit logeren laten gaan een optie? Wellicht doorbreek je daarmee het patroon, en anders hebben jullie sowieso weer eens een goede nachtrust en rustige avond. Of iets van een nachtlampje icm zorgen dat hij hoort dat jullie in de buurt zijn, door in de kamer naast hem iets te gaan doen? O heeft hier ook even zo'n periode gehad dat hij niet alleen in z'n bed wilde s avonds, maar dat ging gelukkig vanzelf over en duurde maar een week. Nu heeft hij alleen dat hij nog rustig een uur gaat liggen spelen en kakelen als hij in z'n bed ligt, maar daar hebben we geen last van. Sterkte iig!