OK, ik heb dus een bepaald neefje. Zelf ben ik 34, hij is 17.
Hij is eergisteren door zijn moeder het huis uit gestuurd. Ik zal de jongen Puber noemen.
Hij stond dus op een druilerige dag aan de deur en wij (Ik en mijn huisgenoot - een vriendin van mij) zagen uiteraard direct dat er iets mis was. Wat blijkt: hij is dus het huis uit gestuurd. Wij hebben gezegd dat hij hier tijdelijk een bed en dagelijks warm eten kan krijgen, maar dat we wél zijn moeder op de hoogte zouden stellen.
Dus hebben we dezelfde avond nog bericht van "
Hij is nu bij ons, dus dan weet u dat in het geval u zich zorgen maakt blabla. Moeder is het hier niet mee eens, en vervolgens simpelweg woedend.
Volgens moeder verstrekken wij hem drugs, en zou mijn vriendin, waar moeder een slechte verstandhouding mee heeft, een slechte invloed hebben. Aangezien Puber mijn neefje is, en moeder mijn tante, besloot ik poolshoogte te gaan nemen en/of te bemiddelen in deze kwestie. Moeder is echter ontzettend halsstarrig, en heeft tijdens het gesprek dat aan haar adres plaats vond aangegeven dat zij de Reclassering gebeld (Puber heeft toezicht ivm. een vechtparty'tje) en daar dus feitelijk gezegd dat het aan ons adres een of ander junkhol is.
Puber gebruikt inderdaad drugs. Voor zover ik het overzie wiet, XTC en sporadisch speed.
Verwerpelijk, en niet per sé normaal maar het schijnt mij niet echt problematisch te zijn ofzo.
Het wordt echter niet door ons geleverd ofzo. Wel zie ik direct hpe laat het is als hij een pilletje heeft geslikt.
Ik tegen moeder: "
Wij kunnen er ook niets aan doen, maar het hem enkel afraden.
Bovendien gebruikte hij ook wel eens drugs als hij gewoon thuis, bij u woont. En ik wéét dat u daarvan af weet maar hem zijn gang laat gaan."
Moeder:
Experimenteren ik niet erg, maar dan alleen met vrienden van zijn eigen leeftijd."Toch vind moeder het onze (beter gezegd: mijn vriendin) haar schuld. Mijns inziens kunnen wij er echter niets aan doen als hij in zo'n staat binnenkomt of een pil slikt terwijl hij hier overnacht.
Zij verbied het ons om hem onderdak te bieden, zelfs als hij in de druilerige regen voor de deur staat zonder een plek om heen te gaan.
"
Hij moet maar eens leren respect voor mij en ons gezin hebben, laat dit een les voor hem zijn." aldus moeder.
"
Wat moeten wij dan doen?" vroeg ik verbaasd. Moeder: "
Hem niet meer binnen laten, nu niet en nooit meer. Ook niet op visite."
Uiteindelijk heb ik echter dan toch de afspraak gemaakt dat hij vandaag rond etenstijd thuis zou zijn om de boel te bespreken.
Puber is nadat ik weer thuis was meteen naar huis vertrokken, maar was na 10 minuten alweer terug omdat hem wéér zonder pardon de deur werd gewezen.
In het gesprek met Moeder heb ik gevraagd of hij inderdaad het huis uit is gezet. Antwoord : "
Ja"
Ik vroeg haar waar hij dan heen moest. Antwoord: "
Bij vrienden van zijn eigen leeftijd en niet bij jouw vriendin. (22jr).
Navraag bij Puber leverde echter als antwoord op dat hij nergens terecht kan, en bovendien (vreemd genoeg
) geen minderjarige vrienden heeft die over zelfstandige woonruimte beschikken. Ook dit argument wuifde moeder echter weg.
Tot zover de omschrijving van de situatie.
Vraag:
- Zijn wij strafbaar als wij hem hier laten logeren voor langere tijd (Zeg: 2 weken) zonder het ergens te melden?
- Zijn wij rechtshalve verplicht dit ergens te melden?
- Zo ja; waar? Bestaat hier een officiële procedure voor?
- Heeft Puber, als 17-jarige het recht om zelf te kiezen dat hij niet thuis verblijft maar elders?
Ik weet uit het verleden (eigen ervaring) dat eerst de Politie, en vervolgens de kinderbescherming dient te worden gebeld. Moet dat ook voor een 17-jarige?
Wie kan ons enig 'ouderlijk advies' bieden? Want áls er iets moet gebeuren moet het uiteraard snel.
Kortweg:
- Waar zijn wij rechtshalve toe verplicht?[ Bericht 0% gewijzigd door DenHeldert op 12-04-2017 21:38:01 ]