Zwangerschap en geboorte deel 1780

quote:

Op zaterdag 15 april 2017 11:19 schreef Logician2.0 het volgende:

Nan zodra ik weer thuis ben komt er een verhuisdoos kleren naar je toe!!

Helemaal goed.
Maar het heeft geen haast, een paar dagen later mag ook. Eerst aan jezelf denken hoor!

In mijn omgeving is dat zwijmelen ook erg aanwezig. Uitspraken als 'ik heb me nog nooit zo goed/mooi/fijn/speciaal gevoeld als tijdens de zwangerschap' zijn geen uitzondering. En die zeggen dan ook wel dat ze mindere momenten hadden, maar over het algemeen was vonden ze het wel genieten.
Ik kan dan slecht beoordelen of ze dat dan zeggen omdat dat verwacht wordt (al vraag ik me echt af wie dat dan verzonnen heeft dat dat moet). Of misschien dat het toch de manier van de natuur is, achteraf te denken dat het mooier voelde dan het was.

quote:

Op zaterdag 15 april 2017 15:10 schreef Nanuke het volgende:

[..]

Helemaal goed.
Maar het heeft geen haast, een paar dagen later mag ook. Eerst aan jezelf denken hoor!

In mijn omgeving is dat zwijmelen ook erg aanwezig. Uitspraken als 'ik heb me nog nooit zo goed/mooi/fijn/speciaal gevoeld als tijdens de zwangerschap' zijn geen uitzondering. En die zeggen dan ook wel dat ze mindere momenten hadden, maar over het algemeen was vonden ze het wel genieten.
Ik kan dan slecht beoordelen of ze dat dan zeggen omdat dat verwacht wordt (al vraag ik me echt af wie dat dan verzonnen heeft dat dat moet). Of misschien dat het toch de manier van de natuur is, achteraf te denken dat het mooier voelde dan het was.

2x zwanger geweest, Ik vond het groeien van die buik leuk en dat wriemelende bewegende mensje geweldig maar verder... dat zwanger zijn vond ik volkomen ruk mijn oudste is ruim 2.5 maar ik kan mij nog goed herinneren dat ik tegen mn man zei; Als dit 9 maanden zo blijft komt er nooit een 2e... En toch kwam er een 2e.

Gewoon blijven ademen en het jezelf niet kwalijk nemen dat je het niet als roze wolk ervaart

Thee 40 weken voel je je nog goed?

En het is mens eigen om alles na afloop te romantiseren. De negatieve dingen vergeet je, de positieve dingen blijven over. Gelukkig maar anders zouden er nooit tweede kinderen geboren worden.

Ik vond zwanger zijn ook best leuk de eerste keer dacht ik, maar nu ik weer zwanger ben herinner ik me ook alle pijntjes en ongemakken ervan ook weer. En over een paar jaar ben ik die vast ook weer vergeten en weet ik weer alleen de leuke dingen.

Klopt, van mijn eerste zwangerschap heb ik vooral de laatste periode wel wat geromantiseerd. Ik vond het zo speciaal om mijn baby te voelen bewegen, mensen naar mijn buik te zien kijken, complimenten over die buik te krijgen, etc. Nu heb ik dat ook wel weer, merk ik. Al vind ik deze tweede zwangerschap fysiek zwaarder en heb ik er op momenten ook best doorheen gezeten.

Van een goede echo word ik elke keer weer erg gelukkig. En dat is een soort gevoel dat niet makkelijk met iets te vergelijken is. .

quote:

Op zaterdag 15 april 2017 15:10 schreef Nanuke het volgende:

[..]

Helemaal goed.
Maar het heeft geen haast, een paar dagen later mag ook. Eerst aan jezelf denken hoor!

In mijn omgeving is dat zwijmelen ook erg aanwezig. Uitspraken als 'ik heb me nog nooit zo goed/mooi/fijn/speciaal gevoeld als tijdens de zwangerschap' zijn geen uitzondering. En die zeggen dan ook wel dat ze mindere momenten hadden, maar over het algemeen was vonden ze het wel genieten.
Ik kan dan slecht beoordelen of ze dat dan zeggen omdat dat verwacht wordt (al vraag ik me echt af wie dat dan verzonnen heeft dat dat moet). Of misschien dat het toch de manier van de natuur is, achteraf te denken dat het mooier voelde dan het was.

Ik vond de eerste periode, de onzekerheid of alles 'wel goed zat' elke keer weer verschrikkelijk. Ik vond het zwanger zijn fysiek een eitje, maar mentaal was het anders. Ik kon eigenlijk pas echt genieten na de bevalling, toen ik zeker wist dat alles goed met de kindjes was. Met de tweeling heb ik alles keurig voorbereid voor twee kindjes, maar in mijn hoofd spookte de hele zwangerschap de gedachte "ik hoop dat ik er in ieder geval één levend mee naar huis mag nemen". Die gedachte was niet op specifieke feiten gebaseerd, maar puur mijn eigen angst/gevoel. Ik ben ook wel van mening dat het traject wat we hebben doorlopen meespeelt in het gevoel wat ik tijdens de zwangerschap had. Ik ben echt wel een soort van jaloers geweest op mensen die "gewoon" zwanger waren en zich geen seconde druk maakten over of alles wel goed zou gaan.

Oh maar dat achteraf romantiseren doe ik ook hoor! Ik zeg ook altijd dat ik bij mijn vorige zwangerschap bijna nergens last van heb gehad, zelfs niet in het begin, "hooguit een beetje moe".
Voorlopig mag ik nu weer in mijn handjes knijpen, maar was wel even vergeten dat dit een ander soort 'moeheid' is

Misschien ben ik ook wel zo'n zwangere die alleen maar lijkt te genieten en herken ik het gevoel daarom niet hoor, maar dat 'taboe' op de kwaaltjes/baaldagen van een zwangerschap voel ik niet zo, geloof ik.
Neemt niet weg dat het natuurlijk erg ruk is als je dat wel zo ervaart, juist als het even niet lekker gaat

Die onzekerheid is nu wel een stuk erger ja; ik merk nu pas echt hoe heerlijk naïef ik de eerste keer was
Buiten dat teken ik blind voor eenzelfde zwangerschap als de vorige keer
_{Qua bevalling zie ik nog wat verbeterpuntjes}

quote:

Op zaterdag 15 april 2017 21:01 schreef _NIKKI_ het volgende:

[..]

Ik vond de eerste periode, de onzekerheid of alles 'wel goed zat' elke keer weer verschrikkelijk. Ik vond het zwanger zijn fysiek een eitje, maar mentaal was het anders. Ik kon eigenlijk pas echt genieten na de bevalling, toen ik zeker wist dat alles goed met de kindjes was. Met de tweeling heb ik alles keurig voorbereid voor twee kindjes, maar in mijn hoofd spookte de hele zwangerschap de gedachte "ik hoop dat ik er in ieder geval één levend mee naar huis mag nemen". Die gedachte was niet op specifieke feiten gebaseerd, maar puur mijn eigen angst/gevoel. Ik ben ook wel van mening dat het traject wat we hebben doorlopen meespeelt in het gevoel wat ik tijdens de zwangerschap had. Ik ben echt wel een soort van jaloers geweest op mensen die "gewoon" zwanger waren en zich geen seconde druk maakten over of alles wel goed zou gaan.

Hoe je je voelt als je zwanger bent, is zo persoonlijk. Ik ben ook na een lang traject zwanger geworden en de eerste tijd was wel onzeker, maar vanaf ongeveer 15 weken toen ik het geslacht wist en zeker vanaf 20 weken toen ik Emmy voelde, heb ik me nergens meer druk om gemaakt.
Ik had een soort van ''innerlijk weten'' dat ze een krachtig meisje is en heel veel vertrouwen in de zwangerschap en genoot alleen maar. Ik heb me sowieso nergens druk om gemaakt, ook niet om de verhuizing 2 weken na de bevalling.

Wie weet had ik een soort hormonensamenstelling waar ik bijzonder relaxed van werd. Terwijl ik normaal gesproken best een stresskip kan zijn.

quote:

Op zaterdag 15 april 2017 21:01 schreef _NIKKI_ het volgende:
Ik ben echt wel een soort van jaloers geweest op mensen die "gewoon" zwanger waren en zich geen seconde druk maakten over of alles wel goed zou gaan.

Ik denk niet dat de manier van zwanger worden iets zegt over het al dan niet zorgen maken tijdens de zwangerschap. Ik was "gewoon" zwanger maar ik klampte me de eerste weken vast aan de statistische kansen (via deze website) en daarna aan de doppler (zoals onlangs besproken). Toen ik haar dagelijks voelde had ik veel vertrouwen in een goede afloop maar ik was me er zeker van bewust dat het nog mis kon gaan, zelfs bij de bevalling.

quote:

Op zaterdag 15 april 2017 21:14 schreef Arja het volgende:
Ik heb me sowieso nergens druk om gemaakt, ook niet om de verhuizing 2 weken na de bevalling.

Wie weet had ik een soort hormonensamenstelling waar ik bijzonder relaxed van werd. Terwijl ik normaal gesproken best een stresskip kan zijn.

Ik ook! Bieden op een koophuis, hypotheek rond zien te krijgen met 2 studieschulden, verhuizen bij 36 weken, ik kon er werkelijk niet wakker van liggen. Ik kreeg pas de zenuwen toen ik bij 37 weken een dag zonder water zat terwijl ik net wilde beginnen met de babywasjes, maar dat vond ik wel een terechte klacht eigenlijk.

quote:

Op zaterdag 15 april 2017 22:33 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Ik denk niet dat de manier van zwanger worden iets zegt over het al dan niet zorgen maken tijdens de zwangerschap. Ik was "gewoon" zwanger maar ik klampte me de eerste weken vast aan de statistische kansen (via deze website) en daarna aan de doppler (zoals onlangs besproken). Toen ik haar dagelijks voelde had ik veel vertrouwen in een goede afloop maar ik was me er zeker van bewust dat het nog mis kon gaan, zelfs bij de bevalling.

[..]

Ik ook! Bieden op een koophuis, hypotheek rond zien te krijgen met 2 studieschulden, verhuizen bij 36 weken, ik kon er werkelijk niet wakker van liggen. Ik kreeg pas de zenuwen toen ik bij 37 weken een dag zonder water zat terwijl ik net wilde beginnen met de babywasjes, maar dat vond ik wel een terechte klacht eigenlijk.

Ik doel in dat stukje niet op de manier van zwanger worden, maar op vrouwen die zich "gewoon" geen zorgen maken, die geen seconde nadenken over een eventuele minder goede afloop. Ik was bijvoorbeeld tegelijk zwanger met een collega die de complete zwangerschap op een knalroze wolk zat. Dat is zo ongeveer het type zwangere waar ik een beetje jaloers op was. Misschien ook juist wel omdat het iemand zo dichtbij was en we ook nog eens bijna tegelijk zwanger waren geworden.

quote:

Op zaterdag 15 april 2017 23:27 schreef _NIKKI_ het volgende:
Ik doel in dat stukje niet op de manier van zwanger worden, maar op vrouwen die zich "gewoon" geen zorgen maken, die geen seconde nadenken over een eventuele minder goede afloop.

Ohh zo. Ik kan me heel moeilijk verplaatsen in zulke mensen. Ik wilde bijvoorbeeld geen babyshower, onder andere omdat ik het voorbarig ( ) vind om een feestje te vieren terwijl er misschien toch geen kindje komt.

Mijn eerste zwangerschap was ook heerlijk zorgeloos. Roze wolk gaat te ver, maar had toen echt geen moment twijfel in goede afloop. Inmiddels te veel gezien, gehoord en meegemaakt. Maar ik ben er bijna

Slechte nacht hier. Menstruatiekramp gevoel, soms wat pijnlijke harde buiken en tussendoor wat slapen. Ik duik ergens vandaag maar weer terug mijn bed in.

quote:

Op zondag 16 april 2017 01:09 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Ohh zo. Ik kan me heel moeilijk verplaatsen in zulke mensen. Ik wilde bijvoorbeeld geen babyshower, onder andere omdat ik het voorbarig ( ) vind om een feestje te vieren terwijl er misschien toch geen kindje komt.

Dat heb ik ook nooit begrepen... Bij een van de meisjes uit mijn pufclub overleed het kindje zomaar in de buik bij 37 weken.

(nee ik hoor hier niet)
Is het ook niet dat 'wij' van fok zich sneller druk maken? We hebben veel gelezen en gehoord over wat er allemaal kan gebeuren. Ik merk dat in mijn omgeving, mijn kennis en ervaring is op bepaalde vlakken veel groter dan vriendinnen die niks op fok doen. Die staan er nog zo lekker naïef in. Ik vraag mij soms ook af hoe ik de hele zwangerschap en opvoeding had gedaan zonder fok. Was waarschijnlijk heel anders geweest.

quote:

Op zondag 16 april 2017 07:41 schreef Nazil het volgende:
Is het ook niet dat 'wij' van fok zich sneller druk maken?

Druk maken weet ik niet zo, ik denk wel dat we bewuster bezig zijn met kinderwens/zwangerschap/bevallen/opvoeden dan veel andere mensen.

quote:

Ik vraag mij soms ook af hoe ik de hele zwangerschap en opvoeding had gedaan zonder fok. Was waarschijnlijk heel anders geweest.

Ik kan me van de zwangerschap niks herinneren dat ik anders gedaan zou hebben, maar van daarna wel. Hier dankzij OUD de eerste hapjes pas bij 6 maanden, het dragen, merinowollen rompers/leggings, geen luierdoekjes met chemische stoffen, etc.

Het meelezen op Fok vind ik inderdaad ook invloed hebben op hoe bewust je van dingen bent. Wel erg fijn, door al die verschillende meningen, ervaringen, manieren van omgaan met krijg je wel een breed beeld van alles. Dan kun je ook bewuster kiezen wat bij jou past en ik vind dat echt fijn! Ook om herkenbare dingen te lezen. Daar hadden we het laatst in het dreumestopic ook nog over.
Soms helpt het al zo veel dat je weet dat je met een bepaald gevoel niet de enige bent, vooral als iets rot/moeilijk is. Hier in mijn omgeving ook niet veel vrienden met kinderen, dus dan is het extra fijn om ervaringen uit te wisselen en dingen te kunnen delen!

Ik heb denk ik last van maagzuur. Ik werd wakker met een brok in mijn keel en zuur : (. Misschien nu wel een baby met haar ! Het zou ook kunnen komen door de koffie en grote hoeveelheid chocola en vettigheid... Maar even op letten vandaag!

Het babykamertje gister geverfd en ben er heel blij mee ♡!!!

Ik verbaas me in ieder geval wel over het verschil tussen de zwangeren hier op Fok en de zwangeren waarmee ik in een app groepje zit via een ander forum. Ergens had ik het idee dat hier zo'n beetje de gemiddelde zwangere rond hing maar dat valt best tegen.

Thee, gisteren al weer 40 weken. Spannend het gerommel

Sinds ik hier in OUD meepost merk ik pas hoe naïef ik altijd ben geweest.
Heb altijd gedacht dat als je een positieve test had je ook daadwerkelijk een kind kreeg.
Niet wetende dat de eerste echo belangrijk is ivm het zien van een knipper. Dit besef kwam pas nadat ik de verhalen had gelezen van dames waarbij het vruchtje stopte met groeien of waarbij geen knipper te zien was.
Ik ging dus naar mijn eerste echo met het idee dat het een bevestiging was dat ik zwanger was, niet wetende dat het ook niet goed kon zijn.

Ik zit, sinds ik niet meer misselijk ben, wel op m'n blauwe wolk. Voel me ontzettend goed en de kleine man trappelt de hele dag door. Maar toch ben ik blij als ik hem straks in m'n armen mag hebben

Wat fijn Logi, dat ze aan de borst kon! Hoe is het vannacht gegaan?

En Thee had haar UD en nu gerommel!

Ik had gister een pretecho. Baby heeft mijn neus ( hopelijk is het nog schattig bij een baby), papa's benen en mama's buik Ze was ook flink (richting p90) maar ik probeer me daar maar geen zorgen over te maken. Grote baby's komen er ook uit

quote:

Op zondag 16 april 2017 08:30 schreef Vieve6 het volgende:
Wel erg fijn, door al die verschillende meningen, ervaringen, manieren van omgaan met krijg je wel een breed beeld van alles. Dan kun je ook bewuster kiezen wat bij jou past en ik vind dat echt fijn!

Ja klopt, zo kreeg mijn baby een plastic navelklem, maar wist ik dankzij OUD dat ik ook had kunnen kiezen voor een navelveter. En mijn baby gebruikt wegwerpluiers, maar ik weet vanuit hier dat wasbare luiers tegenwoordig niet meer bestaan uit een witte lap stof met veiligheidsspeld. Misschien wel een leuk onderwerp voor een apart topic!

quote:

Op zondag 16 april 2017 09:04 schreef Flav het volgende:
Heb altijd gedacht dat als je een positieve test had je ook daadwerkelijk een kind kreeg.

Serieus? Kende je het begrip miskraam dan helemaal niet, of had je er gewoon nooit bij stilgestaan dat die mensen ook begonnen zijn met een positieve test?

Gerommel is niet meer teruggekeerd, werkt ook niet echt ontspannend met 2 kids thuis. Niet te vroeg juichen dames

Vieve, chocolade helpt inderdaad niet bij maagzuur. Veroorzaakt het bij mij zelfs. Zo jammer.
En fijn he, een vers geverfd kamertje

quote:

Op zondag 16 april 2017 09:21 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Serieus? Kende je het begrip miskraam dan helemaal niet, of had je er gewoon nooit bij stilgestaan dat die mensen ook begonnen zijn met een positieve test?

Natuurlijk kende ik het begrip miskraam, maar wist niet dat het zo vaak kon voorkomen.
Door de verhalen hier op Fok heb ik er een hele andere kijk op gekregen.
Denk dat er nog steeds een taboe op rust en dat er daarom irl niet over gesproken wordt.
Heb het misschien een beetje raar beschreven maar bedoelde ermee dat ik niet wist hoevaak het toch al fout kan zijn bij de eerste echo.

quote:

Op zondag 16 april 2017 10:13 schreef Messina het volgende:

[..]

Babyneusjes zijn altijd cute.
Mijn VK zei: Ach, het verschil tussen een 6 of 7 pond baby is toch niet zo heel spannend. Het klinkt alleen zo 'enorm' P50 vs P90

Daar heb je helemaal gelijk in! Zo klinkt het al een stuk beter te doen
Er stond gister op de scheurkalender dat de baby nu ongeveer 900 gram zou zijn. De echomachine schatte haar op 1277 gram! Dat scheelt nogal

Welke kleur is het geworden, Vieve?

En ik heb op fok ook geleerd over navelveters, draagdoeken, wasbare luiers, badbevallingen en de kinkhoestvaccinatie. En dat ik me niet heel druk hoef te maken om een hoger p-kindje

En toch ben ik zo veel liever goed geïnformeerd dan naïef. Al komt met de informatie dan ook de onzekerheid en de angst of t wel goed is, dat liever dan gewoon maar doen omdat je niet beter weet.

Stroopwafel, nu is die 300 gr nog heel veel. Maar op het totaal geboortegewicht valt 300 gr bijna in t niet.