Man bang voor relatie

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 20:06 schreef Mathilde987 het volgende:
Ik vond hem erg leuk en interessant, was niet verliefd aangezien ik bij hem die terughoudendheid voelde en werd daar ook erg onzeker van. Op lichamelijk gebied klikte het wel, de aantrekkingskracht tussen ons was enorm, al vanaf de 1e date.
Maar hoe het zich verder zou ontwikkelen, daarvan heb ik geen idee. Of we uberhaupt bij elkaar zouden passen.

En heb je nu al een idee wat je de volgende keer anders zou doen? Dit is fout gelopen en helaas niet meer te redden tenzij je later alsnog een reactie zou krijgen.

Het zou zonde zijn als het nog eens zo zou gaan namelijk, toch.

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 20:37 schreef Mathilde987 het volgende:
Ik denk ook dat ik liever heb dat het allemaal vanzelf gaat. Ik weet niet, dat nadenken over wel of niet een berichtje sturen, dat vind ik erg vervelend. Ik moest mezelf bij hem inhouden, had liever wat vaker contact of hem wat vaker gezien. Maar ik hield mezelf op de vlakte, stelde me afstandelijk op omdat ik dacht dat ik dan aantrekkelijker voor hem zou worden. Omdat ik wist dat hij issues had.
Maar als ik iemand leuk vind dan zou ik wel wat vaker contact willen en dat vind ik eht ook leuk dat dat wederzijds is, dat ik bevestiging krijg dat de anders ook geinteresseerd is.

Maarja, deze man stelde wel telkens voor om weer af te spreken. In die zin liet hij dus wel zien dat hij interesse had.

Ik heb spijt

Don't worry Gewoon de volgende keer wel reageren en handelen zoals je dat zelf voelt. Als het wederzijds is dan gaat het ook vanzelf.. Dus laat je gevoel meer de overhand hebben dan je verstand zou ik zeggen. En neem de tijd om elkaar te leren kennen en pas als er bij beiden echt gevoelens zijn verder gaan, dan kan het haast niet fout gaan, als er geen duidelijke obstakels zijn.

Weer een ervaring wijzer, zo moet je het maar zien.

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 20:51 schreef Mathilde987 het volgende:
Tja, inderdaad gaat het meestal vanzelf als het wederzijds is. Dan hoef je over dit soort dingen helemaal niet na te denken en zegt iemand na een eerste zoen ook niet dat hij geen relatie durft aan te gaan. Dan loopt het gewoon, als het goed is tenminste.
Denk ook dat dit hem niet was. Vind het lastig aangezien ik zelf ook te snel ga soms. Dan vraag ik te snel bevestiging en wil ik te snel weten of het iets kan worden of niet.
Heb ik in dit geval trouwens niet gedaan. Heb het aan hem overgelaten en hij kwam er uit zichzelf mee dat een relatie met hem lastig zou kunnen worden.
Had hij dat niet gedaan, dan waren we nu gewoon nog lekker aan het daten en was er vrij weinig aan de hand geweest.

Precies, en te snel gaan is iets anders als je wensen uitspreken, die kun je beter redelijk snel uitspreken als er een klik is dan eindeloos om de pot heendraaien. Je gaat ten slotte daten om iemand te leren kennen voor een relatie en mogelijk ook een gezin stichten, dat is nu eenmaal wat we doen..

Je hebt zonder meer de goede keuze gemaakt, hij kan je niet geven wat je nodig hebt in een relatie. Je pikte dat intuïtief goed op maar belangrijker nog je luisterde naar je intuïtie en handelde er gepast naar.

Je gevoelens zijn misschien tegenstrijdig, maar dat is enkel het product van zijn tegenstrijdige emoties die intern opereren. In het kort heeft hij geleerd dat voor zijn emoties liefde gelijk staat aan pijn, de wortels hiervan rijken waarschijnlijk veel dieper dan de kwetsingen in zijn romantische relaties zoals hij zelf denkt.

Anyway, als ik wat je hebt verteld ontleed vermoed ik dat hij sterk worstelt met diepgewortelde angsten voor intimiteit, kwetsbaarheid en afwijzing, en dat hij wantrouwend is naar anderen.

Tegelijkertijd met deze angsten opereren zijn andere emotionele drijfveren ook op de achtergrond en vaak komen deze in conflict.

Vaak nadat je emotioneel of fysiek 'te dichtbij' bent gekomen. Zodra dat gebeurd nemen zijn angstgevoelens de overhand van de behoefte aan connectie en krijgt hij het benauwd, de enige manier voor hem om weer te kalmeren is om afstand te nemen van de bron van de angst, in dit geval voor zijn gevoel jij.

Een aantal dingen die je opnoemde zijn blokkades die hij plaatst om intimiteit onbewust op afstand te houden. Zijn ex is een 'phantom ex', een ex die nu emotioneel op veilig afstand is en daardoor veilig voelt, in zijn hoofd is het beeld van zijn ex naar verloop van tijd geromantiseerd als mechanisme om personen die wel emotioneel dichtbij kunnen komen op afstand houden.

Zelfde geldt voor zijn drukke leven, dat waarschijnlijk minder interessant is dan hij doet voorkomen en zelf opvult (bijvoorbeeld door vrijwillig overuren te draaien of te storten op een hobby) om bezig te blijven en afgeleid van zijn emoties, iets waar hij waarschijnlijk niet graag mee geconfronteerd wordt.

Volgende barrière die hij opgooit is zijn kind, daarna zijn onbereidheid om een relatie aan te gaan, etc. etc.

Als je je verhaal doorleest staat angst centraal, het zijn irreële angsten die voor hem heel reëel zijn. Je kunt hem hier niet bij helpen, ik weet dat je de potentie in hem ziet maar daar zal je nooit bij kunnen komen, niet zolang hij een fundamentele angst heeft om iemand toe te laten op diep niveau, elke poging die je waagt om dichterbij te komen zal ertoe leiden dat hij je poging saborteerd en afstand neemt, keer op keer.

Zelfs als hij hier alleen effectief mee aan de slag gaat zal het nog jaren duren voordat hij een gezonde en emotioneel stabiele relatie kan hebben. Geduld, begrip en liefde van jouw kant gaat zijn interne conflict niet oplossen, ook al zou je zelf misschien vermoeden van wel.

Je kunt het een poging wagen door toenadering bij hem te zoeken, maar je gaat alleen met hem in contact kunnen blijven als jij zijn angst niet triggered, dat houdt in dat je jezelf moet gaan onderdrukken (iets wat je al doet met contact initiëren omdat je op onbewust niveau aanvoelt dat er een disbalans is), dat zal steeds verder en verder gaan, hij zal blokkades tussen jullie in stand blijven houden en eventueel nieuwe plaatsen als je er één hebt overwonnen, hij zal zijn afstand blijven nemen van je wanneer je te dichtbij komt en jezelf laten worstelen met de scheidings-angst die dat bij jou triggered.

Verwacht dat je binnen max. twee weken weer wat van hem gaat horen zodra de emotionele afstand weer wat groter is en zijn angstgevoelens weer zijn gaan liggen.

Vertrouw je intuitie, hij is geen relatiemateriaal voor je, en hij zal je gaan laten twijfelen aan je eigen cognities zoals je nu al begint te doen, al helemaal als je een verleden hebt met worstelingen op het gebied van onzekerheid en zelf-twijfel.

Mooie analyse

Die neem ik mee voor als ik zelf eens zoiets tegen het lijf loop.

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 21:34 schreef Mathilde987 het volgende:

[..]

Dat is wel waar, al denk ik dat veel mensen daar niet duidelijk over zijn hoor, over wat ze nou eigenlijk willen. Ik durf zelf ook niet zo snel toe te geven dat ik op zoek ben naar een relatie, ben toch bang ik mannen daarmee afschrik. Ik durfde dat dus ook niet toe te geven aan mijn date, daarom zei ik dat ik er relaxt instond en nog niet wist wat ik wilde. Dat zei ik ook alleen om hem niet af te schrikken.

Ik ken de hele datingwereld niet, doe er zelf niet aan, maar neem aan dat het voor de meeste mensen toch wel op het zoeken van een partner aankomt, dus dat vrij vlot op tafel leggen is toch niet raar?

Hetzelfde geldt voor het aangeven dat je geen vaste relatie zoekt maar puur vertier en geen gedoe met vastigheid. Eerlijkheid en openheid scheelt tijd en moeite in die zin. Het lijkt zo wel een schaamtegevoel te worden dat je op zoek zou zijn naar een vaste relatie, terwijl haast iedereen daar naar op zoek is, of anders wat rondklooien.

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 21:39 schreef Mathilde987 het volgende:
Trouwens, date zocht wel een relatie. Toen we nog chatten vroeg ik hem wat hij zocht en toen antwoordde hij: "de ware. Maar die is moeilijk te vinden." Ik ging er toen eigenlijk niet vanuit dat hij issues had want hij klonk vrij duidelijk over wat hij zocht.

We zoeken allemaal de ware.. En mensen zonder issues zijn er amper, iedereen heeft er in zekere mate last van, ik heb het nog niet anders gezien eigenlijk. Alleen zijn er gradaties natuurlijk.

Liefde en kwetsbaarheid is altijd een lastig onderwerp. De een ontwijkt het en de ander sluit zich er simpelweg voor af, beiden resulteren in het ontlopen van ware liefde. Want ware liefde is nu eenmaal een moedige route, en vergt meer dan je zou denken.

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 21:45 schreef Berkenboom het volgende:

Ware liefde is nu eenmaal een moedige route, en vergt meer dan je zou denken.

quote:

Inderdaad verheerlijkt hij de relatie met zijn ex (deze duurde 20 jaar), hij heeft letterlijk gezegd dat het met haar zo goed was dat hij al zijn nieuwe vriendinnen met haar vergelijkt. Ook al heeft hij het uitgemaakt omdat hij verliefd werd op een ander,

lol, typisch.

quote:

Als ik het zo lees dan heb ik het dus goed gedaan, ook al twijfel ik nu inderdaad enorm. Het is ook lastig als je iemand leuk vindt maar diegene moet laten gaan puur vanuit rationeel oogpunt. Want mijn gevoel zegt echt iets anders, namelijk dat ik deze man wil. Maar ik weet dat ik hem nooit zal krijgen...

Je hebt het goed gedaan, je zal altijd een twijfel hebben als je emotioneel betrokken met hem bent.

Misschien zegt je gevoel niet dat je deze man wilt, maar zegt je gevoel dat je een zeer sterke drang hebt dat iemand je lief heeft, iets waar de snelle intensiteit een indicator van kan zijn.

Je gevoelens geven naast dat je hemt wilt tevens aan dat er iets niet in de haak bij hem zit.

quote:

Trouwens, date zocht wel een relatie. Toen we nog chatten vroeg ik hem wat hij zocht en toen antwoordde hij: "de ware. Maar die is moeilijk te vinden." Ik ging er toen eigenlijk niet vanuit dat hij issues had want hij klonk vrij duidelijk over wat hij zocht.

Toen was er nog een grote emotionele afstand en geen angst van een dreiging dat je te dichtbij komt.

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 21:55 schreef Mathilde987 het volgende:
Mooi geschreven, Berkenboom.

Ik ben wat voorzichtiger geworden met het zoeken naar "de ware" nadat ik dacht dat ik hem gevonden had en hij me na een paar maanden verliet. Bovendien denk ik ook dat wanneer je teveel gefocused bent op de perfecte partner je deze misschien juist niet vindt. En dan is er ook nog aantrekkingskracht die soms zo sterk kan zijn dat je denkt dat je de ware gevonden hebt, maar dat blijkt dan op niets anders gebaseerd te zijn dan seks...

Waarom date jij niet?

Ik date niet om verschillende redenen, maar de voornaamste is omdat ik geen sociaal wonder ben en geen entertainer, dus ik hoop haar ergens tegen het lijf te lopen, als een echte romanticus zeg maar.

Ik ben er de laatste tijd over na aan het denken wat nu eigenlijk de ideale of ware partner zou zijn. Je noemt het zelf de perfecte partner, maar wat bedoel je daarmee?

Ik denk zelf dat het diegene is die jouw werkelijk ziet staan, dus niet alleen je uiterlijkheden of je maatschappelijke positie of whatever, maar die je innerlijke zelf ziet, en zich kan verbinden en kan liefhebben vanuit een zekere onschuld, een ware vriend en minnaar. Geen eisen hebben als het gaat om verwachtingen, maar omarmt wie je bent en andersom.

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 21:59 schreef Droopie het volgende:

[..]

Nu nog even goed uitzoeken wat het dan is.. Ik kan het voor me zien maar het niet goed onder woorden brengen helaas, maar ben er een project van aan het maken, omdat ik het graag wil kunnen overbrengen.

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 22:14 schreef Mathilde987 het volgende:

[..]

Ja, dat laatste daar kan ik me wel in vinden. Ik moet zeggen dat ik niet precies meer weet, aangezien ik ook relaties gehad heb waar mijn partner de ideale partner was, maar waarbij het toch niet heeft gewerkt. Dus heb dat voor mezelf nu niet meer zo helder. Ik kan wel eigenschappen noemen als lief, attent, zorgzaam etc. maar dat is dan weer erg algemeen. Ik vind het zelf erg fijn als ik gewoon mezelf kan zijn bij iemand. Ik ben niet zo breed ontwikkeld, val echter op mannen die dat wel zijn terwijl ik me dan vaak wat geintimideerd voel of mannen zich betweterig gaan opstellen, wat ik dus helemaal niet prettig vind. Ik heb wel vrienden die me gewoon nemen zoals ik ben, die zelf hoog opgeleid zijn en het niet als een probleem zien dat ik dat niet ben. Dat vind ik prettig.

Haha, het is ook moeilijk onder woorden brengen, ik heb het zelf ook namelijk. Ik wil graag de kern van liefde en verbinding begrijpen en overbrengen. De ware relatie zeg maar.

Het schijnt trouwens een van de redenen te zijn dat we op iemand vallen, iemand bezit iets wat wij niet hebben en begeerlijk vinden, of een gelijke, maar dat is in mijn optiek geen vorm van liefde, maar een poging om via osmose iets mee te krijgen en meer compleet of vervuld te worden. Maar die vorm van aantrekking zou ik graag voorbij willen gaan door te gaan zoeken naar wat dan werkelijke liefde omhelst en hoe je die kan vinden.

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 22:26 schreef Mathilde987 het volgende:
Ja, dat zou ik ook graag willen. Maar dan ga je dus eigenlijk voorbij aan het hele verliefd worden, wat eigenlijk nergens op gebaseerd is. Ik denk daar de laatste tijd dus ook veel over na, omdat verliefd worden voor mij altijd zo belangrijk was en ik me nu realiseer dat bijna geen enkele verliefdheid me ooit iets gebracht heeft. De laatste keer dat ik over mijn oren was werd dat zelfs een groot drama.

Het mooiste zou zijn als je van jezelf al zo compleet en in balans bent dat je in die ander niet meer zoekt wat je nog mist in jezelf. Maar ja, wie bereikt nou zoiets?

Nou ja, verliefdheid is zeker een mooi begin, de vraag is meer in hoeverre iemand ontwikkeld is om die verliefdheid vast te houden en over te laten gaan in oprechte liefde.

Het is exact wat je zegt, het is wel degelijk belangrijk dat je zelf een zekere mate van balans hebt om een relatie vast te houden, of in ieder geval zo veel weet dat je je eigen en de ander zijn valkuilen kunt herkennen en weet hoe je hier mee om kunt gaan en die overwinnen?

Uitgaan van absolute perfectie is volgens mij ook geen doen, we hebben allemaal onze sterke en minder sterke kanten wel, de vraag is meer hoe je daar samen mee weet om te gaan en hoe bereid je bent om elkaar bij te staan en vooruit te helpen als het gaat om kwetsbaarheden of andere onderwerpen binnen het leven. Daar valt of staat het deels mee. Dus weten welke zaken er toe doen.

Het begint met een basis intentie, liefhebben en elkaar accepteren, kiezen voor elkaar en dan gaan afstemmen op basis van een gedroomde toekomst samen zogezegd. Van daaruit kun je heel veel bereiken als de basis van beide hetzelfde is. En laat relaties onderhouden en vaardigheden daartoe nu net een vrij ondergeschoven kindje zijn.. vanuit onze cultuur in het algemeen.

Ik denk dat je er goed aan gedaan hebt, want =>

quote:

Op zaterdag 8 april 2017 18:54 schreef Mathilde987 het volgende:
~ wanneer hij de "juiste" ontmoet, dat hij dan waarschijnlijk niet meer bang is.