abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_169877076
Hoi allemaal,

Van de week had ik een gesprek met mijn psychologe en ik lig er een beetje wakker van. Ik heb namelijk het label psychotische persoonlijkheidsstructuur gekregen (wat het precies inhoud weet ik niet. Alleen het komt erop neer dat ik niet knetterpsychotisch ben, maar wel klachten heb die erop lijken). Voor deze diagnose werd ik behandeld alsof ik borderline had. Alleen ik geloofde daar niet in. Er zijn geen sociale problemen (ik heb zo'n tien jaar dezelfde vrienden en nooit conflicten met hen), geen verslavingsgedrag of impulsiviteit en eigenlijk kende ik me niet in die diagnose en symptomen. Dus ik heb gevraagd of er onderzoek gedaan kon worden (daarvoor was ik nooit onderzocht).

Uit het onderzoek bleek dat ik geen borderline had, maar dus een psychotische persoonlijkheid. Ik herken me in de symptomen, maar ik vind het moeilijk om te accepteren. Sinds ik medicatie ervoor slik, zijn er eigenlijk geen problemen meer. Alleen het is iets waar weinig aan te doen is. Vanuit de borderline diagnose heb ik geleerd om G-schema's te hanteren en daarmee heb ik de wanen en angsten goed gerelativeerd (als ze opduiken pak ik er een schema bij en zie dan waarom het niet klopt). Alleen ik heb het idee geen controle te hebben over mijn psyche. Wanneer ik mijn pillen vergeet, heb ik het idee dat er mensen in mijn huis rondlopen, dat overal beestjes inzitten, Dat "men" tegen mij is en dat ik destructief moet zijn. Hierin kan ik een gevaar zijn voor mezelf en soms, in extreme situaties, voor mijn omgeving. Ik vind dat echt heel erg naar.

Zijn er mensen die zich hierin herkennen? En hoe gaan jullie ermee om?
Ik ben heel gelukkig en tevreden. Alles gaat goed en daar ben ik dankbaar voor. Alleen hierin loop ik tegen mijn eigen vooroordelen aan en weet er niet goed mee om te gaan. Heeft iemand tips of ervaringen? Alvast bedankt!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_169877210
Ik heb geen borderline/pps maar wat je beschrijft van geen medicatie innemen herken ik wel.
Als ik mijn medicijnen vergeet krijg ik ook een enorme rebound.
Vraag is alleen als je de medicijnen wel inneemt en je voelt je goed/gelukkig.
Wat is de reden dat je perse precies wil weten welk labeltje je hebt. Belangrijker is denk ik dat het medicijn chemisch iets met je hersens doet wat je helpt.
Net zo goed als dat je niet moet willen weten waarom je een hoge bloeddruk hebt alleen dat je het hebt. En daar medicatie voor gaat slikken.
Ik heb jaren gezegd ik wil er niks voor ik knok het zelf wel uit.
Totdat dat echt niet meer kon ik wou dat ik het 20 jaar eerder had gekregen/genomen.
Door deze beargumentatie ben ik het voor mezelf gaan accepteren en ik wil nooit weer zonder.
Wat heb ik veel gemist en het mezelf moeilijk gemaakt.

O ja ik slik een antidepressiva..
  donderdag 30 maart 2017 @ 07:36:09 #3
264429 Keep_Walking
N'ja... leven gaat door
pi_169878643
Nou ik heb geen psychotische persoonlijkheidsstructuur, maar wel psychoses gehad. Mijn officiële diagnose is PTSS met psychotische kenmerken en ik moet hiervoor medicatie slikken. Ook heb ik trauma behandeling gehad.

Ondanks die zware diagnoses is het me gewoon gelukt om een normale leven te leiden. Wel veel problemen gehad met mezelf en mijn omgeving, maar ik heb veel kunnen bereiken afgelopen 10 jaar. Dus als ik jou was zou ik me niet focussen op de diagnose, maar vooral kijken hoe je alsnog een volwaardig leven kan leiden.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
pi_169879375
Klinkt als een label "we weten niet wat je hebt dus we noemen het maar zo".

Ze hebben er wel meer van.

Zo heb ik een persoonlijkheidsstoornis zogenaamd, klinkt heel serieus maar dat is meer een label vanwege angststoornissen die van kinds af aan "ingebakken" zitten dus : persoonlijkheidsstoornis.

Het zijn allemaal maar benamingen omdat ze het verder ook niet weten.

Maar goed, belangrijker is eigenlijk of ze ook wel iets aan je klachten / problemen kunnen doen zover die er zijn.
  donderdag 30 maart 2017 @ 09:16:05 #5
264429 Keep_Walking
N'ja... leven gaat door
pi_169879391
quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 09:14 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
Klinkt als een label "we weten niet wat je hebt dus we noemen het maar zo".

Ze hebben er wel meer van.

Zo heb ik een persoonlijkheidsstoornis zogenaamd, klinkt heel serieus maar dat is meer een label vanwege angststoornissen die van kinds af aan "ingebakken" zitten dus : persoonlijkheidsstoornis.

Het zijn allemaal maar benamingen omdat ze het verder ook niet weten.

Maar goed, belangrijker is eigenlijk of ze ook wel iets aan je klachten / problemen kunnen doen zover die er zijn.
Heb je een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
pi_169879503
Die labels kunnen soms best confronterend zijn.

Maar zie een label als een handvat zodat ze weten waar ze moeten kijken in het "boek met oplossingen".

Jij bent nog altijd jezelf en hoe je met het label omgaat ligt aan jezelf en ook aan je omgeving.
Hell To The Liars
pi_169879790
quote:
1s.gif Op donderdag 30 maart 2017 09:16 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Heb je een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis?
Dat zou het best kunnen zijn, staat ergens in een oud rapport maar waar dat ligt weet ik even zo gauw niet.

Is ook iets van 13 á 14 jaar geleden alweer.
pi_169881227
quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 07:36 schreef Keep_Walking het volgende:
Nou ik heb geen psychotische persoonlijkheidsstructuur, maar wel psychoses gehad. Mijn officiële diagnose is PTSS met psychotische kenmerken en ik moet hiervoor medicatie slikken. Ook heb ik trauma behandeling gehad.

Ondanks die zware diagnoses is het me gewoon gelukt om een normale leven te leiden. Wel veel problemen gehad met mezelf en mijn omgeving, maar ik heb veel kunnen bereiken afgelopen 10 jaar. Dus als ik jou was zou ik me niet focussen op de diagnose, maar vooral kijken hoe je alsnog een volwaardig leven kan leiden.
Mooi te lezen.
Hoe ziet je leven er dan nu uit?
Wat versta jij onder normaal?

En welk trauma heb je? Als je dat tenminste wilt vertellen, snap als je daar geen zin in hebt
  donderdag 30 maart 2017 @ 11:17:00 #9
264429 Keep_Walking
N'ja... leven gaat door
pi_169881526
quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 10:55 schreef velden het volgende:

[..]

Mooi te lezen.
Hoe ziet je leven er dan nu uit?
Wat versta jij onder normaal?

En welk trauma heb je? Als je dat tenminste wilt vertellen, snap als je daar geen zin in hebt
Ik ben nu hbo rechten aan het afmaken en ik mag meedoen aan de honoursprogamma. Ik woon zelfstandig, maar krijg nog wel financiële steun van mijn moeder. Zodra ik afgestudeerd ben ga ik een baan zoeken.

Als kind had ik deze ziekte:


Ik werd veel mishandeld en gepest door leeftijdsgenoten, ook volwassenen waren meestal niet zo aardig of begripvol. Ik ben geboren op Curacao, en daar gaan ze niet goed om met kwetsbare/zieke mensen, of mensen die anders zijn.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
pi_169882013
Bedankt voor alle reacties!
Erg fijn om te lezen.

quote:
1s.gif Op donderdag 30 maart 2017 00:43 schreef Audacia het volgende:
Ik heb geen borderline/pps maar wat je beschrijft van geen medicatie innemen herken ik wel.
Als ik mijn medicijnen vergeet krijg ik ook een enorme rebound.
Vraag is alleen als je de medicijnen wel inneemt en je voelt je goed/gelukkig.
Wat is de reden dat je perse precies wil weten welk labeltje je hebt. Belangrijker is denk ik dat het medicijn chemisch iets met je hersens doet wat je helpt.
Net zo goed als dat je niet moet willen weten waarom je een hoge bloeddruk hebt alleen dat je het hebt. En daar medicatie voor gaat slikken.
Ik heb jaren gezegd ik wil er niks voor ik knok het zelf wel uit.
Totdat dat echt niet meer kon ik wou dat ik het 20 jaar eerder had gekregen/genomen.
Door deze beargumentatie ben ik het voor mezelf gaan accepteren en ik wil nooit weer zonder.
Wat heb ik veel gemist en het mezelf moeilijk gemaakt.

O ja ik slik een antidepressiva..
Godzijdank heb ik ook geen borderline, al was het maar om alle vooroordelen en het idee mensen tot last te zijn. Jouw verhaal herken ik. Ook ik heb heel lang medicatie geweigerd, totdat het opgenomen werd in mijn RM. Nu slik ik een klein jaar mijn medicijnen (prozac, haldol en abilify) en het is echt een bevrijding. Momenteel doe ik twee studies, heb een goede relatie en ben gelukkig.

Zet hem op! :*

quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 07:36 schreef Keep_Walking het volgende:
Nou ik heb geen psychotische persoonlijkheidsstructuur, maar wel psychoses gehad. Mijn officiële diagnose is PTSS met psychotische kenmerken en ik moet hiervoor medicatie slikken. Ook heb ik trauma behandeling gehad.

Ondanks die zware diagnoses is het me gewoon gelukt om een normale leven te leiden. Wel veel problemen gehad met mezelf en mijn omgeving, maar ik heb veel kunnen bereiken afgelopen 10 jaar. Dus als ik jou was zou ik me niet focussen op de diagnose, maar vooral kijken hoe je alsnog een volwaardig leven kan leiden.
Dezelfde diagnoses aan dit adres (PTSS, maar dan wel met die persoonlijkheidsstructuur). Wat knap dat jij je leven zo goed op de rit hebt! Respect.
En ik doe alles om een normaal leven te leiden en dat lukt me goed. Het was vooral nogal schrikken, zeker omdat er in mijn familie nogal wat psychotische mensen zitten en een deel van mijn PTSS door hen is veroorzaakt.

quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 09:14 schreef TheoddDutchGuy het volgende:
Klinkt als een label "we weten niet wat je hebt dus we noemen het maar zo".

Ze hebben er wel meer van.

Zo heb ik een persoonlijkheidsstoornis zogenaamd, klinkt heel serieus maar dat is meer een label vanwege angststoornissen die van kinds af aan "ingebakken" zitten dus : persoonlijkheidsstoornis.

Het zijn allemaal maar benamingen omdat ze het verder ook niet weten.

Maar goed, belangrijker is eigenlijk of ze ook wel iets aan je klachten / problemen kunnen doen zover die er zijn.
De reden om mij te laten onderzoeken was inderdaad in verband met alle labeltjeplak en telkens veranderende diagnoses. Uit die test kwam PTSS en die structuur en verder niks. De behandeling is sindsdien een stuk beter geworden. Al moet ik stellen dat ik het een beetje slordig vind dat ze me pas gingen onderzoeken toen ik erom vroeg.

quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 09:26 schreef Droopie het volgende:
Die labels kunnen soms best confronterend zijn.

Maar zie een label als een handvat zodat ze weten waar ze moeten kijken in het "boek met oplossingen".

Jij bent nog altijd jezelf en hoe je met het label omgaat ligt aan jezelf en ook aan je omgeving.
Helemaal mee eens. En beide factoren werken gelukkig goed mee!

quote:
1s.gif Op donderdag 30 maart 2017 11:17 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Ik ben nu hbo rechten aan het afmaken en ik mag meedoen aan de honoursprogamma. Ik woon zelfstandig, maar krijg nog wel financiële steun van mijn moeder. Zodra ik afgestudeerd ben ga ik een baan zoeken.

Als kind had ik deze ziekte:


Ik werd veel mishandeld en gepest door leeftijdsgenoten, ook volwassenen waren meestal niet zo aardig of begripvol. Ik ben geboren op Curacao, en daar gaan ze niet goed om met kwetsbare/zieke mensen, of mensen die anders zijn.
_O_

Heftige trauma's, knap dat je je leven zo goed op de rit hebt!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_169884889
Childofthestars fijn dat we mekaar kunnen helpen.
En dank je ik ben ook erg blij, en heb zin in nieuwe uitdagingen maar durf niet zo goed.
  donderdag 30 maart 2017 @ 14:29:49 #12
264429 Keep_Walking
N'ja... leven gaat door
pi_169885172
Ben blij dat je wat hebt aan mijn posts. Het is mogelijk om een leuk en volmaakt leven te leiden met mental illness.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
pi_169886088
quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 14:13 schreef Audacia het volgende:
Childofthestars fijn dat we mekaar kunnen helpen.
En dank je ik ben ook erg blij, en heb zin in nieuwe uitdagingen maar durf niet zo goed.
Dat gevoel ken ik heel erg goed, daar werkt een ding tegen. Ogen dicht en in het diepe springen. Volgend collegejaar ga ik stage lopen (na een jaar van opname en opbouwen) en dat is doodeng, maar wel leuk

Wat is jouw uitdaging? En doen wat eng is, getuigd van moed. Zet hem op :*

quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 14:29 schreef Keep_Walking het volgende:
Ben blij dat je wat hebt aan mijn posts. Het is mogelijk om een leuk en volmaakt leven te leiden met mental illness.
Daarin heb je 100% gelijk :) Sinds de diagnose en bijpassende medicatie ben ik echt gelukkig en echt angstloos en waanloos en dat is heerlijk!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_169886749
quote:
0s.gif Op donderdag 30 maart 2017 15:25 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dat gevoel ken ik heel erg goed, daar werkt een ding tegen. Ogen dicht en in het diepe springen. Volgend collegejaar ga ik stage lopen (na een jaar van opname en opbouwen) en dat is doodeng, maar wel leuk

Wat is jouw uitdaging? En doen wat eng is, getuigd van moed. Zet hem op :*

[..]

Daarin heb je 100% gelijk :) Sinds de diagnose en bijpassende medicatie ben ik echt gelukkig en echt angstloos en waanloos en dat is heerlijk!
Mijn uitdaging is denk ik als ik het allerengste uitzoek een Mbo diploma halen. Dat is me met meerdere pogingen niet gelukt.
2de optie is een baan vinden die bij me past zonder dat ik over een half jaar weer thuis zit. Ik vind alles leuk en interresant maar ik weet niet of je dat programma ook volgt van Sophie in de mentale kreukels.
Daar hadden ze het van de week over burn-outs energie vreters en energie gevers moeten in balans zijn.

Ik heb 8 jaar geleden de keus gemaakt om minder perfect te zijn maar wel redelijk gezond.
Maar nu ben ik mentaal gezond en wil ik testen of dat zo blijft.
pi_169887260
Hoi TS,

ik heb een hele verzameling aan stoornissen. Een daarvan is dat ik regelmatig "randpsychoses" krijg (ben de naam kwijt :P )
Ik krijg van tijd tot tijd hallucinaties en waanideeen. Dingen als stemmen horen tot denken dat de overheid bezig is met een plan om alle Wajongers in te laten slapen.

Ik kan nu niet veel uitleg geven want ik zit niet zo goed in mijn vel.

Paar dingen die mij helpen:

- ik ben erg gevoelig voor rampnieuws en politiek dus ik kijk geen journaal meer. Ik hoor het vanzelf wel wanneer er een aanslag oid is geweest en ik ben gelukkiger als ik het niet meteen weet.
- Ik doe veel aan reflectie. Bijvoorbeeld als ik iets zie/hoor wat niet klopt met het normale leven (zoals stemmen of rare gezichten op plekken) dan kijk ik naar iemand naast mij en lees ik aan zijn/haar gedrag af of die het ook zien. Ook vraag ik het wel eens bij mensen bij wie ik mij veilig voel.
- het gebruik van bezopedines (pammetjes) helpt enorm. Ik wordt er sloom van en het remt de acute paniek/storm in mijn hoofd.
- ik heb iemand die ik totaal in vertrouwen heb genomen en ook dingen aan vraag als ik in de war ben: "is het ok als ik de trein pak naar Frankrijk omdat het hier niet veilig is" "is het normaal dat ... "
Diegene vertrouw ik volledig en ik bespreek alle radicale plannen daar voordat ik ze doe.
- voor mij is het belangrijk om een veilige plek in huis te hebben als ik mij niet meer veilig in huis voel door angst.
- Ik heb een kat die mij heel erg stuurt. Ik sla niet meer met de deuren omdat hij dan bang werd, ik loop niet meer zomaar weg omdat hij eten nodig heeft, ik ben meer met hem bezig dan met mijn angsten. Het helpt enorm.

Anyway, ik weet niet of dit helpt. Maar je bent er iig niet alleen in :)
Twiddel
pi_169904680
quote:
1s.gif Op donderdag 30 maart 2017 11:17 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Ik ben nu hbo rechten aan het afmaken en ik mag meedoen aan de honoursprogamma. Ik woon zelfstandig, maar krijg nog wel financiële steun van mijn moeder. Zodra ik afgestudeerd ben ga ik een baan zoeken.

Als kind had ik deze ziekte:


Ik werd veel mishandeld en gepest door leeftijdsgenoten, ook volwassenen waren meestal niet zo aardig of begripvol. Ik ben geboren op Curacao, en daar gaan ze niet goed om met kwetsbare/zieke mensen, of mensen die anders zijn.
Is er nog wat aanwezig van die ziekte? is het overgegaan?
En heb je iemand / mensen met wie je goed omgaat, op kan bouwen? Vrienden, familie?
Niet dat dat nodig is, of dat jij het nodig wilt hebben
  vrijdag 31 maart 2017 @ 13:52:50 #17
264429 Keep_Walking
N'ja... leven gaat door
pi_169904897
quote:
0s.gif Op vrijdag 31 maart 2017 13:39 schreef velden het volgende:

[..]

Is er nog wat aanwezig van die ziekte? is het overgegaan?
En heb je iemand / mensen met wie je goed omgaat, op kan bouwen? Vrienden, familie?
Niet dat dat nodig is, of dat jij het nodig wilt hebben
Ja, ik heb genoeg vrienden en een hele liever moeder. Alleen is het bij Antillianen not done om te praten over ziektes of mentale problemen. Het heeft heel lang geduurd voordat erkenning en begrip kreeg van hen.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
pi_169906591
quote:
1s.gif Op vrijdag 31 maart 2017 13:52 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Ja, ik heb genoeg vrienden en een hele liever moeder. Alleen is het bij Antillianen not done om te praten over ziektes of mentale problemen. Het heeft heel lang geduurd voordat erkenning en begrip kreeg van hen.
Ik heb het filmpje tot de helft gekeken maar ik zie niet zo goed wat er met deze jongen is?

Als in ik bedoel mis is.

Ken die engelse termen ook niet trouwens. Heb hem nu afgekeken.
  vrijdag 31 maart 2017 @ 16:53:34 #19
264429 Keep_Walking
N'ja... leven gaat door
pi_169907921
quote:
0s.gif Op vrijdag 31 maart 2017 15:35 schreef Yasmin23 het volgende:

[..]

Ik heb het filmpje tot de helft gekeken maar ik zie niet zo goed wat er met deze jongen is?

Als in ik bedoel mis is.

Ken die engelse termen ook niet trouwens. Heb hem nu afgekeken.
Hier een film waar het wat duidelijk te zien is dat er wat mis is:



Ik kreeg een hersenvliesontsteking en ontwikkelde daarna Sydenham's chorea. Ik kreeg daardoor rare spasmes en tics, en mijn motoriek ging slecht achteruit. Dus ik kon niet goed sporten, dansen, schrijven, enz. En op Curacao val je snel buiten de boot als je raar opvalt en niet kan bijhouden met de rest.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
pi_169983434
Maar... wat is er nu veranderd sinds je deze diagnose hebt gehad dan?
Ik ga er vanuit dat je klachten er niet door veranderd zijn en voor jezelf en de hulpverleners waren die al bekend?
Nu zit er alleen een ander labeltje op.
Vat het niet verkeerd op hoor ;)

In een korte tijd heb ik bij mezelf zoveel diagnoses voorbij horen komen dat ik het allang niet meer belangrijk vond. Daarna een uitgebreid onderzoek gehad, waar dan een diagnose uit voor kwam.

Ik til zelf niet zo zwaar aan de zogenaamde diagnoses. Leuk zodat artsen onderling zogenaamd weten wat er aan de hand is, terwijl de klachten bij iedere persoon gigantisch kunnen verschillen. En interessant voor de zorgverzekeraar en het UWV.

Gaat mij er om waar ik last van heb of had en hoe ik er mee om moet gaan.

In ieder geval goed dat je met G-schema's hebt leren werken, vanuit welke diagnose dat gedaan is maakt niet zo heel veel uit lijkt me. Ik lees namelijk al dat je daar ook psychotische belevingen hebt ontrafelt.

[ Bericht 13% gewijzigd door Corossi op 03-04-2017 22:33:22 (typo's ) ]
  maandag 3 april 2017 @ 22:19:05 #21
264429 Keep_Walking
N'ja... leven gaat door
pi_169983836
quote:
0s.gif Op maandag 3 april 2017 22:09 schreef Corossi het volgende:
Maar... wat is er nu veranderd sinds je deze diagnose hebt gehad dan?
Ik ga er vanuit dat je klachten zijn er niet door veranderd en voor jezelf en de hulpverleners waar die al bekend?
Nu zit er alleen een ander labeltje op.
Vat het niet verkeerd op hoor ;)

In een korte tijd heb ik bij mezelf zoveel diagnoses voorbij horen komen dat ik het allang niet meer belangrijk vond. Daarna een uitgebreid onderzoek gehad, waar dan een diagnose uit voor kwam.

Ik til zelf niet zo zwaar aan de zogenaamde diagnoses, leuk voor zodat artsen onderling zogenaamd weten wat er aan de hand is terwijl de klachten bij iedere persoon gigantisch kunnen verschillen. En interessant voor de zorgverzekeraar en het UWV.

Gaat mij er om waar ik last van heb of had en hoe ik er mee om moet gaan.

In ieder geval goed dat je met G-schema's hebt leren werken, vanuit welke diagnose dat gedaan is maakt niet zo heel veel uit lijkt me, ik lees namelijk al dat je daar ook psychotische belevingen hebt ontrafelt.
Dit idd.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
pi_169988751
Daarbij komt, als je hier een behandeling voor krijgt dan komt dat omdat je echt psychotisch bent. Want psychologen zelf interesseert dit soort diagnoses niet. Ze stellen het vast en dat is het, ze doen er daarna nooit meer iets mee als het niet ernstig genoeg is. Als ze vinden dat je psychotische trekken hebt wachten ze tot je echt in een psychose raakt, dus zo'n soort tussendiagnose is gewoon nutteloos helaas.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
pi_169988867
quote:
1s.gif Op dinsdag 4 april 2017 07:51 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Daarbij komt, als je hier een behandeling voor krijgt dan komt dat omdat je echt psychotisch bent. Want psychologen zelf interesseert dit soort diagnoses niet. Ze stellen het vast en dat is het, ze doen er daarna nooit meer iets mee als het niet ernstig genoeg is. Als ze vinden dat je psychotische trekken hebt wachten ze tot je echt in een psychose raakt, dus zo'n soort tussendiagnose is gewoon nutteloos helaas.
Is dat niet meer omdat er geen behandeling voor is? Behalve medicatie.
pi_169992800
Dat is er wel. Een en ander zal afhankelijk zijn van de ernst van de klachten.

Maar weten wat de voortekenen zijn dat je (licht) psychotisch wordt, wat risicofactoren voor je zijn.
Bv. stress factoren, vermoeidheid, slecht slapen, alcohol of drugsgebruik. Weten hoe je met dit soort factoren om kunt gaan.
En voor jezelf helpende gedachten kunnen bedenken, zoals in G-schema's gedaan wordt.

Als iemand echt binnen zeer korte tijd compleet psychotisch wordt, dat is wat anders en veel lastiger. Op dat moment kun je praten als brugman maar dat helpt niet meer.

Althans dat is mijn ervaring, wat ik ervan weet, wat hulpverleners mij verteld hebben en wat ik heb gelezen bij (betrouwbare) internet bronnen.
Kan het verkeerd hebben!

Echt knal psychotisch ben ik zelf een tijd niet meer geweest. Maar wel regelmatig (kortdurend) achterdochtig, het gevoel in de gaten gehouden, achtervolgd of afgeluisterd te worden of dat anderen mij iets aan willen doen. De ene keer kan ik het zelf redelijk gemakkelijk relativeren, de andere keer is dat lastiger.
Veelal ben ik dan vermoeid of gestrest.

Dat ik dan nooit echt individuele gesprekken heb gehad met een psycholoog vind ik wel jammer, in groepstherapie was het best lastig om dit soort dingen op een rijtje te kunnen krijgen.
Ideaal als je op momenten de gehele groep inclusief de psycholoog niet vertrouwd ;)

[ Bericht 7% gewijzigd door Corossi op 04-04-2017 12:53:23 ]
pi_169992973
G-schema's worden bij heel veel diagnoses gebruikt.
En mijn mening ervaring is dat door de medicatie je beter in jezelf zit daardoor kan je tot je kracht komen en helen.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')