Juist de Italiaanse normale gesproken taal was het literaire kenmerk van de renaissance...
het was een bewuste stijl breuk dat belangrijke schrijvers en dichters bewust kozen voor de taal van de normale mensen om hun werken in te schrijven:
Dante met Divina Commedia
Petrarca en Il Canzoniere (de gedichten voor Laura)
en Boccaccio met de Decamerone
quote:
welk duits bedoel je dan...?
het huidige moderne duits (Hochdeutsch) is voroal het ambtelijke pruisisch dat gesproken ging worden na 1775 en tot standard werd
het is anders dan het Meißner Kanzleideutsch uit het heilige roomse rijk of het Standarddeutsch dat Luther in zn bijbelvertaling benutte.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25