Het zou leuk zijn wanneer we van dit topic een plek kunnen maken waar vrouwen én mannen die kindvrij zijn of 'on the fence' zitten en nog niet zeker zijn van hun zaak, over overwegingen kunnen kletsen en tips kunnen vragen en geven over specifieke onderwerpen. Bijvoorbeeld hoe om te gaan met veroordeling en ergernissen die ontstaan uit opmerkingen van derden, welke opties tot anticonceptie heb ik (pil, spiraal, sterilisatie) en wat werkt voor mij, waar loop ik tegenaan in mijn kindvrije leven.quote:Op zondag 5 maart 2017 12:08 schreef Lexa31 het volgende:
Hallo allemaal!
Ik en mijn partner zijn begin 30 en zijn bewust kindvrij. Deze keuze vinden heel veel mensen raar, daar lopen we vaak tegenaan. De meeste mensen reageren met: jawel joh hardstikke leuk! Nogal onbeschofte reactie, we worden dan dus totaal niet serieus genomen. De dingen die ik soms hoor, het is gewoon pijnlijk en ik wordt vaak heel kwaad. Wij willen geen kinderen omdat we o.a. onze vrijheid niet kwijt willen, wij zijn geen kinderhaters maar we vinden het voor onszelf gewoon echt totaal niets. Ik moet er niet aan denken om moeder te zijn. Mijn moeder probeert het mij ook op te dringen, 'wij passen wel op' 'je krijgt zulke mooie kinderen' Maar ik kan en wil geen andere leven leiden dan het mijne, ik kan niet voor mijn moeder kinderen krijgen. Ik zou wel gek zijn om zoiets te doen.
Dus zijn er nog meer mensen hier bewust kindvrij en hoe ervaar jij dit?
**Uit Amerikaans bevolkingsonderzoek blijkt dat 47 procent van de Amerikaanse vrouwen tussen de 15 en 44 jaar geen kinderen hebben, het hoogste percentage ooit gemeten in die leeftijdsgroep. Velen van die vrouwen zouden bewust kiezen om geen moeder te worden.
Dat speelt ook in Nederland; volgens het CBS zijn 6 op de 10 vrouwen zonder kinderen vrijwillig kinderloos**
Als je die ontkenners zo vervelend vindt: gun je het een kind om daarmee op te groeien? Ik zou dat een reden vinden om geen kinderen te krijgen.quote:Op woensdag 22 maart 2017 22:45 schreef PandaDrop het volgende:
Ik ben 22 jaar en een man. Ik heb niet echt een besluit genomen, maar het is inderdaad argument H: erfelijke aandoeningen/ risico op kind met gebruiksaanwijzing.
Wij zitten allemaal op een forum met een verhoogde percentage autisten. Ik heb niet zo zin om een kloon van mij te hebben die dezelfde lichamelijke beperkingen en stoornissen deelt.
Hij/zij mag geen negatieve afwijkingen van mij hebben. O.a. ASS.
Maar ander ander kant moet ik wel kinderen, ik wil dat de Nederlandse cultuur van autochtonen in stand blijft. Ik wil niet dat de groep die staat Israel ontkennen, gebied Koerdistan ontkennen en genocide door Turken ontkennen, joden haten en moslimvrouwen mishandelen: een meerderheid word in Nederland.
Oh, ik zag het meer als het lichamelijke aspect van alles. Daar bang van zijn/van gruwelen is natuurlijk wel geestelijk, hormonen en vele andere zaken die bij een zwangerschap/bevalling komen kijken werken natuurlijk ook op je geest... maar goed, dat zijn allemaal dingen waar ik zelf dus niet mee zit... althans, niet op voorhand al..quote:Op woensdag 22 maart 2017 22:40 schreef Samzz het volgende:
[..]
G kan ook het geestelijke aspect zijn he.
Ik ken het wel en ook wel eens een klein stukje van gezien, maar niet meer dan dat...quote:Op woensdag 22 maart 2017 22:50 schreef DoubleDip het volgende:
Kennen jullie het programma Baby te Huur van BNN? Was een tijdje geleden op tv. Jonge stelletjes (17 tot 23 jaar) moesten een week lang kinderen van verschillende leeftijden opvoeden. Ik wed dat als iedereen die kinderen wil aan zoiets zou meedoen er veel minder mensen aan kinderen zouden beginnen.
"kinderloos" klinkt alsof er iets mist. En dat is niet zo.quote:
Misschien heb jij een betere term?quote:
Het hebben van een dergelijke zware verantwoordelijkheid lijkt me inderdaad vrij naar. Het verliezen van je vrijheid ook. Dus ja er zit wat in.quote:Op woensdag 22 maart 2017 23:01 schreef Quotidien het volgende:
Het doet me denken aan "drugsvrij" of "kankervrij", alsof kinderen zoiets naars zijn waar je vrij van bent.
Alledrie die dingen zouden mijn leven op een andere manier verpesten.quote:Op woensdag 22 maart 2017 23:01 schreef Quotidien het volgende:
Het doet me denken aan "drugsvrij" of "kankervrij", alsof kinderen zoiets naars zijn waar je vrij van bent.
Persoonlijk zeg ik veel liever kinderloos dan kindvrij (zeker buiten dit topic om zal ik die laatste term absoluut niet snel in de mond nemen), maar kan me wel voorstellen dat dat voor anderen hier anders is.quote:Op woensdag 22 maart 2017 22:57 schreef DoubleDip het volgende:
[..]
"kinderloos" klinkt alsof er iets mist. En dat is niet zo.
"kindvrij" klinkt alsof je hebt gekozen om geen kinderen te nemen, en dat lijkt me een betere term, want voor zowat iedereen hier is het een actieve keuze.
Ik heb dezelfde associatie.quote:Op woensdag 22 maart 2017 23:01 schreef Quotidien het volgende:
Het doet me denken aan "drugsvrij" of "kankervrij", alsof kinderen zoiets naars zijn waar je vrij van bent.
Is het ook, anders zouden we ze wel 'nemen'.quote:Op woensdag 22 maart 2017 23:01 schreef Quotidien het volgende:
Het doet me denken aan "drugsvrij" of "kankervrij", alsof kinderen zoiets naars zijn waar je vrij van bent.
Merk jij toch niks meer van. En je kinderen ook niet, want die heb je dan niet.quote:Op woensdag 22 maart 2017 22:45 schreef PandaDrop het volgende:
Ik ben 22 jaar en een man. Ik heb niet echt een besluit genomen, maar het is inderdaad argument H: erfelijke aandoeningen/ risico op kind met gebruiksaanwijzing.
Wij zitten allemaal op een forum met een verhoogde percentage autisten. Ik heb niet zo zin om een kloon van mij te hebben die dezelfde lichamelijke beperkingen en stoornissen deelt.
Hij/zij mag geen negatieve afwijkingen van mij hebben. O.a. ASS.
Maar ander ander kant moet ik wel kinderen, ik wil dat de Nederlandse cultuur van autochtonen in stand blijft. Ik wil niet dat de groep die staat Israel ontkennen, gebied Koerdistan ontkennen en genocide door Turken ontkennen, joden haten en moslimvrouwen mishandelen: een meerderheid word in Nederland.
Kan me niet voorstellen dat iedereen die ervoor kiest geen kinderen te krijgen ze ook echt naar vindt.quote:Op donderdag 23 maart 2017 00:09 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Is het ook, anders zouden we ze wel 'nemen'.
Dat is dan ook niet zo, ik neem geen kinderen omdat ik het 'hier' een gruwelijk zinloos gekkenhuis vind en ik mijn imaginaire kroost die ervaring wil besparen. En ik ben daarin niet de enige.quote:Op donderdag 23 maart 2017 00:31 schreef Lokasenna het volgende:
Kan me niet voorstellen dat iedereen die ervoor kiest geen kinderen te krijgen ze ook echt naar vindt.
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik heb dus inderdaad geen hekel aan kinderen. Tot op zekere hoogte vind ik ze zelfs gewoon leuk. De kindjes op mijn werk zie ik ook echt graag. En ben vervolgens blij dat ik in een kindvrij huis thuiskom .quote:Op donderdag 23 maart 2017 00:31 schreef Lokasenna het volgende:
[..]
Kan me niet voorstellen dat iedereen die ervoor kiest geen kinderen te krijgen ze ook echt naar vindt.
Nee geldt ook voor mij, al zijn er natuurlijk wel nare kinderen. Een kind hebben lijkt me wel naar, daarom begin ik er niet aan.quote:Op donderdag 23 maart 2017 00:31 schreef Lokasenna het volgende:
[..]
Kan me niet voorstellen dat iedereen die ervoor kiest geen kinderen te krijgen ze ook echt naar vindt.
Je zegt dat je nooit kinderen wilde maar toch heb je nu een dochter? Was het dan je man die ze heel graag wilde?quote:Op donderdag 23 maart 2017 07:50 schreef LittleLady het volgende:
Er is altijd een kans dat je een kind met een 'afwijking' krijgt, sterker nog, mijn man en ik waren enorme babbelboxen wij liepen altijd te praten waarbij mijn schoonzus wel eens zei, worden jullie niet stapeldol van elkaar? Nou we hebben samen een kind gekregen met een taalontwikkelingsstoornis, ik wist niet eens dat het bestond, maar ze begrijpt haar moedertaal niet zo.
Ik wilde ook nooit kinderen en moet er echt niet aan denken om weer kinderen te krijgen, mijn vriend is gelukkig gesteriliseerd, dus die komen er gelukkig niet meer. Als vriendinnen vertellen dat ze zwanger zijn dan kost het mij moeite om blij voor ze te zijn, dan denk ik weer aan al het werk, alle ellende, de strijd, het versmeer en het gedoe. Achteraf kun je er soms om lachen, maar toen mijn man met longkanker op bed lag heb ik wel eens tegen hem gezegd, als ik had geweten wat ik nu weet, dan had ik de zwangerschap afgebroken, ik eindig nu zoals ik altijd heb verafschuw, alleenstaand met een kind.
Kinderen zijn een enorme verantwoordelijkheid, ze vragen heel veel aandacht en veel van je spullen gaan kapot, ik kan wel zeggen dat ik blij ben dat ze inmiddels 9 is.
Kreeg ook heel veel rare reactie's toen ik alle spullen zoals box, wiegje, kinderwagen en dergelijke wegdeed, dan zeiden ze, je bent nog jong, wie weet wil je er nog een met een nieuwe partner.
Nou die wens heb ik nooit gehad, toen ik depresssief was na overlijden van mijn man heb ik wel op fora gekeken, spijt van je kind, mijn verbazing schetste dat daar ook heel veel vrouwen zaten met 2, 3 of zelfs 4 kinderen en dan klagen dat ze spijt hebben. Daar kon ik echt niet bij.
Echt soms kan ik ook enorm lachen om mijn dochter, zoals dat ze laatst vroeg toen we ergens reden of ik ook met de auto over een sloot kon springen, maar ik kan mij ook herinneren dat ze tussen 3 agenten op school zat en dan staat het huilen je nader dan het lachen.
Ik ben heel blij dat ik een vriend heb die mij begrijpt, heel gek is met mijn dochter en soms ook even, uit zichzelf, met mijn dochter gaat praten dat bepaald gedrag gewoon niet kan.
Daarom, ik kan mij heel goed voorstellen waarom mensen geen kinderen willen, kinderen bepalen heel veel, ze bepalen wie je vrienden zijn, ze bepalen hoe lang je ergens bent en kinderen breken soms je hele huis af.
Ik slikte braaf de pil, ben niet ziek geweest en bleek al 11 week in verwachting te zijn, mijn man zei toen, lieverd ik vul jouw tekortkomingen aan en we doen het echt samen. Oke, onze dochter was 5 week kregen we het dramatische nieuws van longkanker.quote:Op donderdag 23 maart 2017 08:43 schreef Yasmin23 het volgende:
[..]
Je zegt dat je nooit kinderen wilde maar toch heb je nu een dochter? Was het dan je man die ze heel graag wilde?
Ben het trouwens wel eens met je post al vind ik het wel negatief klinken Maar al die dingen die jij noemt bedenk ik ook als ik aan kinderen denk.
Mja misschien was het anders geweest als je man er nog was. Zeg je dit trouwens ook welles tegen vrienden en familie? Ben eigenlijk wel benieuwd hoe die zouden reageren.quote:Op donderdag 23 maart 2017 08:53 schreef LittleLady het volgende:
[..]
Ik slikte braaf de pil, ben niet ziek geweest en bleek al 11 week in verwachting te zijn, mijn man zei toen, lieverd ik vul jouw tekortkomingen aan en we doen het echt samen. Oke, onze dochter was 5 week kregen we het dramatische nieuws van longkanker.
Tja het is gewoon zoals het is, tuurlijk zijn er best leuke momenten, maar meerendeel ben je constant aan het bijsturen en opruimen, het is gewoon de waarheid. Laatst zei een, je haalt eigenlijk volslagen onbekende mensen in huis die hun eigen dingen willen en jij mag ze verzorgen.
Dat klopt wel, maar goed, ik loop ook nog met het gedoe dat ze als ik iets uitleg, de helft niet snapt, het zelf invult en dan gewoon haar ding gaat doen met alle gevolgen van dien.
Ik weet dus niet hoe het is om een kind te hebben zonder beperking, misschien dat die makkelijker zijn.
Ja hoor en die begrijpen het ook, helaas de huisarts niet heb al diverse keren om sterilisatie gevraagd, maar elke keer, nee mevrouw u kan zich nog bedenken. Laatste keer zei ze, ooh weer een relatie, je weet dat de prikpil vruchtbaarheidsproblemen kan geven he? Ik zeg, ja mooi he, wij willen geen kinderen. Nou en daarmee was de zaak weer afgedaan.quote:Op donderdag 23 maart 2017 08:56 schreef Yasmin23 het volgende:
[..]
Mja misschien was het anders geweest als je man er nog was. Zeg je dit trouwens ook welles tegen vrienden en familie? Ben eigenlijk wel benieuwd hoe die zouden reageren.
Wat een vreemde gedachte...quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:01 schreef bijstandboy het volgende:
Ik zou nog eerder een asielzoeker in huis nemen dan een kinderwens hebben
Ik hou evenmin van kinderen als van asielzoekers, maar een statushouder kan je makkelijker de deur wijzen aangezien je een nakomeling moeilijk op marktplaats kunt zetten.quote:
Ja denk dat je de meeste ouders dit niet zo snel zal horen zeggen Misschien zijn er wel veel meer die zo denken. Voor mij lijkt het altijd alsof het een ultieme verrijking is voor je leven.quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:02 schreef LittleLady het volgende:
[..]
Ja hoor en die begrijpen het ook, helaas de huisarts niet heb al diverse keren om sterilisatie gevraagd, maar elke keer, nee mevrouw u kan zich nog bedenken. Laatste keer zei ze, ooh weer een relatie, je weet dat de prikpil vruchtbaarheidsproblemen kan geven he? Ik zeg, ja mooi he, wij willen geen kinderen. Nou en daarmee was de zaak weer afgedaan.
De mensen die mij kennen doen ook niet moeilijk, de nieuwe mensen raken van slag. Mijn dochter komt niets tekort, alles regel ik voor haar en breng haar overal heen en waag het eens aan mijn kind te komen, maar ben heel eerlijk, dit was niet mijn wens toen ik 12, 16 18 of 22 was, geen kinderen, motorrijbewijs halen en door Europa heen trekken, dat was mijn doel.
Tijd voor je tabletje, knul. Terug naar je kamer en computer uit. Hup!quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:06 schreef bijstandboy het volgende:
[..]
Ik hou evenmin van kinderen als van asielzoekers, maar een statushouder kan je makkelijker de deur wijzen aangezien je een nakomeling moeilijk op marktplaats kunt zetten.
Je wil niet weten wat sommige ouders tegen mij zeggen omdat ik er heel open over ben, dan ineens komt de waarheid, 'ik had ook nooit kinderen gewild', 'ik heb spijt van mijn kinderen', 'gatverdamme nog paar jaar dan kunnen ze het huis uit', 'oohhh jij hebt een weekend alleen, ik ben jaloers'. 'heb gewoon levenslang' ( haar kind heeft ook een zware beperking).quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:07 schreef Yasmin23 het volgende:
[..]
Ja denk dat je de meeste ouders dit niet zo snel zal horen zeggen Misschien zijn er wel veel meer die zo denken. Voor mij lijkt het altijd alsof het een ultieme verrijking is voor je leven.
Je eigen kinderen niet leuk vinden of spijt hebben dat je ze hebt is wel een enorm taboe-onderwerp natuurlijk. Véél erger dan geen kinderen willen.quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:07 schreef Yasmin23 het volgende:
Ja denk dat je de meeste ouders dit niet zo snel zal horen zeggen Misschien zijn er wel veel meer die zo denken. Voor mij lijkt het altijd alsof het een ultieme verrijking is voor je leven.
Ja maar je benaderd het toch allemaal heel praktisch met wat je voor haat doet. Totdat ik nu de laatste zin van je post las las ik eigenlijk weinig gevoel in. Wat het dan allemaal niet echt makkelijker maakt denk ik.quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:19 schreef LittleLady het volgende:
[..]
Je wil niet weten wat sommige ouders tegen mij zeggen omdat ik er heel open over ben, dan ineens komt de waarheid, 'ik had ook nooit kinderen gewild', 'ik heb spijt van mijn kinderen', 'gatverdamme nog paar jaar dan kunnen ze het huis uit', 'oohhh jij hebt een weekend alleen, ik ben jaloers'. 'heb gewoon levenslang' ( haar kind heeft ook een zware beperking).
Kijk ik heb op dat moment die keus gemaakt, ben ook van mening als je een keus maakt moet je die ook kunnen dragen, ik heb heel veel voor mijn dochter geregeld en binnenkort naar de notaris om te zorgen, mocht er wat met mij gebeuren dat mijn vriend voogdij krijgt, dat alles naar haar toe gaat en dat ze kan studieren, heb alles aangepast zodat ze kan studeren zonder studieschuld als ik nog wel leef. Ze wilde op voetbal, okee dan regel ik dat voor haar, ik wil wel dat ze later kan zeggen, mama heeft alles voor mij gedaan zodat ik nu normaal de wereld in ga.
Daarom ben ik misschien ook wat negatief, ook om mensen duidelijk te maken dat een kind geen vis in een kommetje is, maar echt een hele verantwoording, maar niet alleen nu, maar ook over 10 jaar en over 20 jaar, daar moet je voor staan en dat is niet altijd het allerleukste.
Tja tuurlijk is het een verrijking voor je leven, het bepaald een heel groot deel van je leven en het heeft echt wel leuke momenten, maar het is wel een hele verantwoordelijkheid
Ja idd. Wens geen enkele ouder die gevoelens toe. Het lijkt mij echt naar.quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:19 schreef Isabeau het volgende:
[..]
Je eigen kinderen niet leuk vinden of spijt hebben dat je ze hebt is wel een enorm taboe-onderwerp natuurlijk. Véél erger dan geen kinderen willen.
quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:18 schreef Kamina het volgende:
[..]
Tijd voor je tabletje, knul. Terug naar je kamer en computer uit. Hup!
Ja, lijkt me een nachtmerrie. Want je wil misschien heus wel, maar als het je allemaal zo zwaar valt is dat gewoon reuze moeilijk. Bij LittleLady vind ik de omstandigheden ook nog eens extra zwaar, gezien de ziekte en verlies van haar man op jonge leeftijd. Sta je er plots ook nog eens helemaal alleen voor. Terwijl je al twijfels had of je überhaupt wel een kind wilde. Pfff, totaal niet te benijden.quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:24 schreef Yasmin23 het volgende:
Ja idd. Wens geen enkele ouder die gevoelens toe. Het lijkt mij echt naar.
Helaas wel .quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:47 schreef -PesteNoire- het volgende:
Waarom ligt dit onderwerp eigenlijk zo extreem gevoelig? Wel of geen kinderen, keuze die je maakt en daarmee klaar. Of denk ik nu te simpel?
Ik heb je helemaal overgeslagen. Sorry.quote:Op woensdag 22 maart 2017 22:50 schreef Forbry het volgende:
[..]
Oh, ik zag het meer als het lichamelijke aspect van alles. Daar bang van zijn/van gruwelen is natuurlijk wel geestelijk, hormonen en vele andere zaken die bij een zwangerschap/bevalling komen kijken werken natuurlijk ook op je geest... maar goed, dat zijn allemaal dingen waar ik zelf dus niet mee zit... althans, niet op voorhand al..
Weet niet of je dat bedoelde of dat je het heel anders bedoelt?
Nee, je denkt helemaal niet te simpel.quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:47 schreef -PesteNoire- het volgende:
Waarom ligt dit onderwerp eigenlijk zo extreem gevoelig? Wel of geen kinderen, keuze die je maakt en daarmee klaar. Of denk ik nu te simpel?
O, ik vind het wel een interessante toevoeging. Iemand die eigenlijk geen kinderen wilden, nog steeds niet overtuigd is, maar er toch aan begonnen is en hoe ze daarmee omgaat. Er zitten misschien iets teveel details over het dagelijks leven in haar verhaal, maar verder vind ik het wel boeiend.quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:42 schreef Samzz het volgende:
LittleLady, ik wil niet vervelend zijn, maar je bent nu wel enorm offtopic. Dat je je verhaal wilt delen over hoe zwaar je het hebt en het anders had gedaan als je de kans had, prima, elders kan je dat waarschijnlijk minder goed kwijt.
Maar hele anakdotes over opvoeding, leuke dingen, minder leuke dingen, eigenlijk het hele hebben en houden van een kind, dat hoort hier gewoon niet. Ik hoop dat je snapt waar ik vandaan kom.
Oorspronkelijk geen kinderen, toch aan begonnen en ook nog eens in je eentje ervoor moeten zorgen. Wel heftig allemaal. Ik denk niet dat ik het zou kunnen. Maar als ik het goed begrijp ligt het dus vooral aan het opvoedingsaspect - het moeder zijn - wat je niet bevalt? Je dochter als persoon is wel gewoon hartstikke leuk enz.? Klinkt misschien als een stomme vraag, maar er was laatst een Reddit post over een vader die er gewoon depressief van werd en liever met zijn kat knuffelde. (even kort gezegd ) Die vond kinderen helemaal niets, volgens mij.quote:Op donderdag 23 maart 2017 09:02 schreef LittleLady het volgende:
Mijn dochter komt niets tekort, alles regel ik voor haar en breng haar overal heen en waag het eens aan mijn kind te komen, maar ben heel eerlijk, dit was niet mijn wens toen ik 12, 16 18 of 22 was, geen kinderen, motorrijbewijs halen en door Europa heen trekken, dat was mijn doel.
Nee daarom zeg ik hier ook, denk heel goed na. Laat je idee nooit van anderen afhangen, het is een hele verantwoordelijkheid. Ik kan mij heel goed voorstellen dat iemnd bewust kinderloos blijft.quote:Op donderdag 23 maart 2017 10:18 schreef Fera het volgende:
[..]
O, ik vind het wel een interessante toevoeging. Iemand die eigenlijk geen kinderen wilden, nog steeds niet overtuigd is, maar er toch aan begonnen is en hoe ze daarmee omgaat. Er zitten misschien iets teveel details over het dagelijks leven in haar verhaal, maar verder vind ik het wel boeiend.
[..]
Oorspronkelijk geen kinderen, toch aan begonnen en ook nog eens in je eentje ervoor moeten zorgen. Wel heftig allemaal. Ik denk niet dat ik het zou kunnen. Maar als ik het goed begrijp ligt het dus vooral aan het opvoedingsaspect - het moeder zijn - wat je niet bevalt? Je dochter als persoon is wel gewoon hartstikke leuk enz.? Klinkt misschien als een stomme vraag, maar er was laatst een Reddit post over een vader die er gewoon depressief van werd en liever met zijn kat knuffelde. Die vond kinderen helemaal niets, volgens mij.
Vind ik ook niet écht, alleen de verantwoordelijkheid, het wegnemen van je vrijheid en dergelijke dingen waar kinderen voor zorgen heb ik echt geen zin in.quote:Op donderdag 23 maart 2017 00:31 schreef Lokasenna het volgende:
[..]
Kan me niet voorstellen dat iedereen die ervoor kiest geen kinderen te krijgen ze ook echt naar vindt.
Zelf twijfel ik nog. Ben nog niet zo zeker van mijn zaak als anderen hier. Maar ik hoor graag ook verhalen als de jouwe en niet alleen mensen die roepen: "Het is zo geweldig".quote:Op donderdag 23 maart 2017 10:22 schreef LittleLady het volgende:
[..]
Nee daarom zeg ik hier ook, denk heel goed na. Laat je idee nooit van anderen afhangen, het is een hele verantwoordelijkheid. Ik kan mij heel goed voorstellen dat iemnd bewust kinderloos blijft.
Mijn eigen, ook al kan ik haar soms achter het behang plakken, vind ik nog wel grappig, sommige vriendjes van haar zijn ook nog wel grappig, maar voor de rest heb ik er heel weinig mee.
Daarom hier verder geen kinderen en daar is ook de nieuwe partner op uitgezocht, zijn kinderen zijn al het huis uit, maar mannen met jonge kinderen vielen direct af.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |