R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Met onderstaande quote startte Lexa31 dit puicke topic:
Graag zien we hier dat het voor de kindvrije posters niet nodig is in de verdediging te moeten schieten of hun keuze te moeten verantwoorden. Waardeoordelen door andersdenkenden als 'aansteller', 'drama queen' en andersoortig zijn niet gewenst. Ook is dit niet het topic waar je komt verkondigen hoe fantastisch het wel niet is om kinderen te hebben. Dat zal voor jou als persoon vast zo zijn, maar voor de meerderheid van de kindvrije mensen dus niet, discussie daarover is niet de bedoeling. Respecteer dat.
Aan de andere kant is dit topic ook niet bedoeld om kinderhaat tentoon te spreiden. Dergelijke reacties zullen dan ook verwijderd worden.
Dit is géén discussietopic, de insteek is 'ik zoek herkenning', 'zijn er eensgezinden', niet 'ik zoek een oplossing' of 'tegenspraak'.
Het zou leuk zijn wanneer we van dit topic een plek kunnen maken waar vrouwen én mannen die kindvrij zijn of 'on the fence' zitten en nog niet zeker zijn van hun zaak, over overwegingen kunnen kletsen en tips kunnen vragen en geven over specifieke onderwerpen. Bijvoorbeeld hoe om te gaan met veroordeling en ergernissen die ontstaan uit opmerkingen van derden, welke opties tot anticonceptie heb ik (pil, spiraal, sterilisatie) en wat werkt voor mij, waar loop ik tegenaan in mijn kindvrije leven.quote:Op zondag 5 maart 2017 12:08 schreef Lexa31 het volgende:
Hallo allemaal!
Ik en mijn partner zijn begin 30 en zijn bewust kindvrij. Deze keuze vinden heel veel mensen raar, daar lopen we vaak tegenaan. De meeste mensen reageren met: jawel joh hardstikke leuk! Nogal onbeschofte reactie, we worden dan dus totaal niet serieus genomen. De dingen die ik soms hoor, het is gewoon pijnlijk en ik wordt vaak heel kwaad. Wij willen geen kinderen omdat we o.a. onze vrijheid niet kwijt willen, wij zijn geen kinderhaters maar we vinden het voor onszelf gewoon echt totaal niets. Ik moet er niet aan denken om moeder te zijn. Mijn moeder probeert het mij ook op te dringen, 'wij passen wel op' 'je krijgt zulke mooie kinderen' Maar ik kan en wil geen andere leven leiden dan het mijne, ik kan niet voor mijn moeder kinderen krijgen. Ik zou wel gek zijn om zoiets te doen.
Dus zijn er nog meer mensen hier bewust kindvrij en hoe ervaar jij dit?
**Uit Amerikaans bevolkingsonderzoek blijkt dat 47 procent van de Amerikaanse vrouwen tussen de 15 en 44 jaar geen kinderen hebben, het hoogste percentage ooit gemeten in die leeftijdsgroep. Velen van die vrouwen zouden bewust kiezen om geen moeder te worden.
Dat speelt ook in Nederland; volgens het CBS zijn 6 op de 10 vrouwen zonder kinderen vrijwillig kinderloos**
Graag zien we hier dat het voor de kindvrije posters niet nodig is in de verdediging te moeten schieten of hun keuze te moeten verantwoorden. Waardeoordelen door andersdenkenden als 'aansteller', 'drama queen' en andersoortig zijn niet gewenst. Ook is dit niet het topic waar je komt verkondigen hoe fantastisch het wel niet is om kinderen te hebben. Dat zal voor jou als persoon vast zo zijn, maar voor de meerderheid van de kindvrije mensen dus niet, discussie daarover is niet de bedoeling. Respecteer dat.
Aan de andere kant is dit topic ook niet bedoeld om kinderhaat tentoon te spreiden. Dergelijke reacties zullen dan ook verwijderd worden.
Dit is géén discussietopic, de insteek is 'ik zoek herkenning', 'zijn er eensgezinden', niet 'ik zoek een oplossing' of 'tegenspraak'.
Tails tell tales
Ik ben 22 jaar en een man. Ik heb niet echt een besluit genomen, maar het is inderdaad argument H: erfelijke aandoeningen/ risico op kind met gebruiksaanwijzing.
Wij zitten allemaal op een forum met een verhoogde percentage autisten. Ik heb niet zo zin om een kloon van mij te hebben die dezelfde lichamelijke beperkingen en stoornissen deelt.
Hij/zij mag geen negatieve afwijkingen van mij hebben. O.a. ASS.
Maar ander ander kant moet ik wel kinderen, ik wil dat de Nederlandse cultuur van autochtonen in stand blijft. Ik wil niet dat de groep die staat Israel ontkennen, gebied Koerdistan ontkennen en genocide door Turken ontkennen, joden haten en moslimvrouwen mishandelen: een meerderheid word in Nederland.
Wij zitten allemaal op een forum met een verhoogde percentage autisten. Ik heb niet zo zin om een kloon van mij te hebben die dezelfde lichamelijke beperkingen en stoornissen deelt.
Hij/zij mag geen negatieve afwijkingen van mij hebben. O.a. ASS.
Maar ander ander kant moet ik wel kinderen, ik wil dat de Nederlandse cultuur van autochtonen in stand blijft. Ik wil niet dat de groep die staat Israel ontkennen, gebied Koerdistan ontkennen en genocide door Turken ontkennen, joden haten en moslimvrouwen mishandelen: een meerderheid word in Nederland.
Als je die ontkenners zo vervelend vindt: gun je het een kind om daarmee op te groeien? Ik zou dat een reden vinden om geen kinderen te krijgen.quote:Op woensdag 22 maart 2017 22:45 schreef PandaDrop het volgende:
Ik ben 22 jaar en een man. Ik heb niet echt een besluit genomen, maar het is inderdaad argument H: erfelijke aandoeningen/ risico op kind met gebruiksaanwijzing.
Wij zitten allemaal op een forum met een verhoogde percentage autisten. Ik heb niet zo zin om een kloon van mij te hebben die dezelfde lichamelijke beperkingen en stoornissen deelt.
Hij/zij mag geen negatieve afwijkingen van mij hebben. O.a. ASS.
Maar ander ander kant moet ik wel kinderen, ik wil dat de Nederlandse cultuur van autochtonen in stand blijft. Ik wil niet dat de groep die staat Israel ontkennen, gebied Koerdistan ontkennen en genocide door Turken ontkennen, joden haten en moslimvrouwen mishandelen: een meerderheid word in Nederland.
Wat het eerste betreft: als je kan kiezen tussen een gezond kind en een kind met afwijkingen (gegeven dat je dat wilt) dan zou ik idd voor het eerste gaan. Adoptie kan gelukkig ook nog, als je het ook zou willen. Ook in Nederland zijn er kinderen die adoptie-ouders nodig hebben.
Oh, ik zag het meer als het lichamelijke aspect van alles. Daar bang van zijn/van gruwelen is natuurlijk wel geestelijk, hormonen en vele andere zaken die bij een zwangerschap/bevalling komen kijken werken natuurlijk ook op je geest... maar goed, dat zijn allemaal dingen waar ik zelf dus niet mee zit... althans, niet op voorhand al..quote:
[..]
G kan ook het geestelijke aspect zijn he.
Weet niet of je dat bedoelde of dat je het heel anders bedoelt?
Tails tell tales
Kennen jullie het programma Baby te Huur van BNN? Was een tijdje geleden op tv. Jonge stelletjes (17 tot 23 jaar) moesten een week lang kinderen van verschillende leeftijden opvoeden. Ik wed dat als iedereen die kinderen wil aan zoiets zou meedoen er veel minder mensen aan kinderen zouden beginnen.
Ik ken het wel en ook wel eens een klein stukje van gezien, maar niet meer dan dat...quote:Op woensdag 22 maart 2017 22:50 schreef DoubleDip het volgende:
Kennen jullie het programma Baby te Huur van BNN? Was een tijdje geleden op tv. Jonge stelletjes (17 tot 23 jaar) moesten een week lang kinderen van verschillende leeftijden opvoeden. Ik wed dat als iedereen die kinderen wil aan zoiets zou meedoen er veel minder mensen aan kinderen zouden beginnen.
Ik denk zeker dat dat effect zou sorteren
Tails tell tales
Niks zuurs aan. Kinderloos is voor mensen die ongewenst geen kinderen hebben, kindvrij impliceert keuze.
Ja doei.
"kinderloos" klinkt alsof er iets mist. En dat is niet zo.quote:
"kindvrij" klinkt alsof je hebt gekozen om geen kinderen te nemen, en dat lijkt me een betere term, want voor zowat iedereen hier is het een actieve keuze.
Misschien heb jij een betere term?quote:
Blood runs through your veins, that's where our similarity ends.
Het doet me denken aan "drugsvrij" of "kankervrij", alsof kinderen zoiets naars zijn waar je vrij van bent.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Het hebben van een dergelijke zware verantwoordelijkheid lijkt me inderdaad vrij naar. Het verliezen van je vrijheid ook. Dus ja er zit wat in.quote:
Het doet me denken aan "drugsvrij" of "kankervrij", alsof kinderen zoiets naars zijn waar je vrij van bent.
Alledrie die dingen zouden mijn leven op een andere manier verpesten.quote:
Het doet me denken aan "drugsvrij" of "kankervrij", alsof kinderen zoiets naars zijn waar je vrij van bent.
Ja doei.
Persoonlijk zeg ik veel liever kinderloos dan kindvrij (zeker buiten dit topic om zal ik die laatste term absoluut niet snel in de mond nemen), maar kan me wel voorstellen dat dat voor anderen hier anders is.quote:
[..]
"kinderloos" klinkt alsof er iets mist. En dat is niet zo.
"kindvrij" klinkt alsof je hebt gekozen om geen kinderen te nemen, en dat lijkt me een betere term, want voor zowat iedereen hier is het een actieve keuze.
Tails tell tales
Ik heb dezelfde associatie.quote:
Het doet me denken aan "drugsvrij" of "kankervrij", alsof kinderen zoiets naars zijn waar je vrij van bent.
Is het ook, anders zouden we ze wel 'nemen'.quote:
Het doet me denken aan "drugsvrij" of "kankervrij", alsof kinderen zoiets naars zijn waar je vrij van bent.
Merk jij toch niks meer van. En je kinderen ook niet, want die heb je dan niet.quote:
Ik ben 22 jaar en een man. Ik heb niet echt een besluit genomen, maar het is inderdaad argument H: erfelijke aandoeningen/ risico op kind met gebruiksaanwijzing.
Wij zitten allemaal op een forum met een verhoogde percentage autisten. Ik heb niet zo zin om een kloon van mij te hebben die dezelfde lichamelijke beperkingen en stoornissen deelt.
Hij/zij mag geen negatieve afwijkingen van mij hebben. O.a. ASS.
Maar ander ander kant moet ik wel kinderen, ik wil dat de Nederlandse cultuur van autochtonen in stand blijft. Ik wil niet dat de groep die staat Israel ontkennen, gebied Koerdistan ontkennen en genocide door Turken ontkennen, joden haten en moslimvrouwen mishandelen: een meerderheid word in Nederland.
Kan me niet voorstellen dat iedereen die ervoor kiest geen kinderen te krijgen ze ook echt naar vindt.quote:Op donderdag 23 maart 2017 00:09 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Is het ook, anders zouden we ze wel 'nemen'.
Dat is dan ook niet zo, ik neem geen kinderen omdat ik het 'hier' een gruwelijk zinloos gekkenhuis vind en ik mijn imaginaire kroost die ervaring wil besparen. En ik ben daarin niet de enige.quote:
Kan me niet voorstellen dat iedereen die ervoor kiest geen kinderen te krijgen ze ook echt naar vindt.
Ik vind kinderen ook best leuk 
Ik wil vooral de verantwoordelijkheid en zorgen niet. En ik denk dat ik totaal niet kan opvoeden in deze maatschappij. En ik vind de wereld niet zo'n fraaie plek. Gelukkig heeft mijn broer wel kinderen, die vinden mij wel een toffe tante 
Maar maakt me dat nu zuur, dat ik er voor kies geen kinderen te willen? 
Wat een lulhannes zeg.
Ik wil vooral de verantwoordelijkheid en zorgen niet. En ik denk dat ik totaal niet kan opvoeden in deze maatschappij. En ik vind de wereld niet zo'n fraaie plek. Gelukkig heeft mijn broer wel kinderen, die vinden mij wel een toffe tante Maar maakt me dat nu zuur, dat ik er voor kies geen kinderen te willen? Wat een lulhannes zeg.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik kan alleen voor mezelf spreken, maar ik heb dus inderdaad geen hekel aan kinderen. Tot op zekere hoogte vind ik ze zelfs gewoon leuk. De kindjes op mijn werk zie ik ook echt graag. En ben vervolgens blij dat ik in een kindvrij huis thuiskomquote:
[..]
Kan me niet voorstellen dat iedereen die ervoor kiest geen kinderen te krijgen ze ook echt naar vindt.
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Er is altijd een kans dat je een kind met een 'afwijking' krijgt, sterker nog, mijn man en ik waren enorme babbelboxen wij liepen altijd te praten waarbij mijn schoonzus wel eens zei, worden jullie niet stapeldol van elkaar? Nou we hebben samen een kind gekregen met een taalontwikkelingsstoornis, ik wist niet eens dat het bestond, maar ze begrijpt haar moedertaal niet zo.
Ik wilde ook nooit kinderen en moet er echt niet aan denken om weer kinderen te krijgen, mijn vriend is gelukkig gesteriliseerd, dus die komen er gelukkig niet meer. Als vriendinnen vertellen dat ze zwanger zijn dan kost het mij moeite om blij voor ze te zijn, dan denk ik weer aan al het werk, alle ellende, de strijd, het versmeer en het gedoe. Achteraf kun je er soms om lachen, maar toen mijn man met longkanker op bed lag heb ik wel eens tegen hem gezegd, als ik had geweten wat ik nu weet, dan had ik de zwangerschap afgebroken, ik eindig nu zoals ik altijd heb verafschuw, alleenstaand met een kind.
Kinderen zijn een enorme verantwoordelijkheid, ze vragen heel veel aandacht en veel van je spullen gaan kapot, ik kan wel zeggen dat ik blij ben dat ze inmiddels 9 is.
Kreeg ook heel veel rare reactie's toen ik alle spullen zoals box, wiegje, kinderwagen en dergelijke wegdeed, dan zeiden ze, je bent nog jong, wie weet wil je er nog een met een nieuwe partner.
Nou die wens heb ik nooit gehad, toen ik depresssief was na overlijden van mijn man heb ik wel op fora gekeken, spijt van je kind, mijn verbazing schetste dat daar ook heel veel vrouwen zaten met 2, 3 of zelfs 4 kinderen en dan klagen dat ze spijt hebben. Daar kon ik echt niet bij.
Echt soms kan ik ook enorm lachen om mijn dochter, zoals dat ze laatst vroeg toen we ergens reden of ik ook met de auto over een sloot kon springen, maar ik kan mij ook herinneren dat ze tussen 3 agenten op school zat en dan staat het huilen je nader dan het lachen.
Ik ben heel blij dat ik een vriend heb die mij begrijpt, heel gek is met mijn dochter en soms ook even, uit zichzelf, met mijn dochter gaat praten dat bepaald gedrag gewoon niet kan.
Daarom, ik kan mij heel goed voorstellen waarom mensen geen kinderen willen, kinderen bepalen heel veel, ze bepalen wie je vrienden zijn, ze bepalen hoe lang je ergens bent en kinderen breken soms je hele huis af.
Ik wilde ook nooit kinderen en moet er echt niet aan denken om weer kinderen te krijgen, mijn vriend is gelukkig gesteriliseerd, dus die komen er gelukkig niet meer. Als vriendinnen vertellen dat ze zwanger zijn dan kost het mij moeite om blij voor ze te zijn, dan denk ik weer aan al het werk, alle ellende, de strijd, het versmeer en het gedoe. Achteraf kun je er soms om lachen, maar toen mijn man met longkanker op bed lag heb ik wel eens tegen hem gezegd, als ik had geweten wat ik nu weet, dan had ik de zwangerschap afgebroken, ik eindig nu zoals ik altijd heb verafschuw, alleenstaand met een kind.
Kinderen zijn een enorme verantwoordelijkheid, ze vragen heel veel aandacht en veel van je spullen gaan kapot, ik kan wel zeggen dat ik blij ben dat ze inmiddels 9 is.
Kreeg ook heel veel rare reactie's toen ik alle spullen zoals box, wiegje, kinderwagen en dergelijke wegdeed, dan zeiden ze, je bent nog jong, wie weet wil je er nog een met een nieuwe partner.
Nou die wens heb ik nooit gehad, toen ik depresssief was na overlijden van mijn man heb ik wel op fora gekeken, spijt van je kind, mijn verbazing schetste dat daar ook heel veel vrouwen zaten met 2, 3 of zelfs 4 kinderen en dan klagen dat ze spijt hebben. Daar kon ik echt niet bij.
Echt soms kan ik ook enorm lachen om mijn dochter, zoals dat ze laatst vroeg toen we ergens reden of ik ook met de auto over een sloot kon springen, maar ik kan mij ook herinneren dat ze tussen 3 agenten op school zat en dan staat het huilen je nader dan het lachen.
Ik ben heel blij dat ik een vriend heb die mij begrijpt, heel gek is met mijn dochter en soms ook even, uit zichzelf, met mijn dochter gaat praten dat bepaald gedrag gewoon niet kan.
Daarom, ik kan mij heel goed voorstellen waarom mensen geen kinderen willen, kinderen bepalen heel veel, ze bepalen wie je vrienden zijn, ze bepalen hoe lang je ergens bent en kinderen breken soms je hele huis af.
Nee geldt ook voor mij, al zijn er natuurlijk wel nare kinderen. Een kind hebben lijkt me wel naar, daarom begin ik er niet aan.quote:
[..]
Kan me niet voorstellen dat iedereen die ervoor kiest geen kinderen te krijgen ze ook echt naar vindt.
