Ergens wonen waar je niemand kent.

quote:

Op woensdag 22 maart 2017 22:01 schreef Night__Stalker het volgende:
Hoi allemaal,

Vraag me af of hier users zitten die wel eens zo'n stap hebben gemaakt?

Heb gestudeerd in Amsterdam en daar ook altijd op kamers gezeten. Inmiddels 2 jaar afgestudeerd en zit daar nog steeds op kamers, maar heb inmiddels een fatsoenlijke baan en ben de koppen van mijn huisgenoten wel een beetje zat en wil plek voor mijzelf.

Hier in Amsterdam is het echter niet te betalen. Andere optie is terugkeren naar het dorp waar ik ben opgegroeid, alleen als vrijgezelle (eind) twintiger zie ik dat als sociale zelfmoord.

Speel nu dus met het idee om een huurappartementje te zoeken in een middelgrote stad waar ik verder eigenlijk niemand ken. Zoek een stad waar wel de voorzieningen zijn (leuk, liefst oud, centrum, bioscoopje, relatief veel jonge mensen, horeca), maar wat ook weer niet zo groot / duur is als Utrecht / Amsterdam en wat nog wel enigszins in de buurt ligt van de Randstad.

Mijn vriendengroep is redelijk verspreid gaan wonen en wonen ook grotendeels niet meer in Amsterdam. En om nu in de buurt van mijn geboortedorp te blijven voor tante Ria en mijn vier oud vrienden van de basisschool om eens in de twee maanden een biertje in het dartscafe te drinken hoeft ook niet. Toch lijkt het me ook best wel een stap om gewoon random ergens in een stad te gaan wonen.

Iemand zoiets wel eens gedaan? Hoe beviel/ bevalt het?

Ik heb zelf niet zo'n grote stap gemaakt, wel van een middelgroot dorp in de Randstad naar een studentenstad verhuisd voor de studie. In het dorp waar ik eerst woonde had ik eigenlijk niemand meer, dus de stap was snel gemaakt. Ik zou niet meer terug willen, in mijn oude woonplaats heb ik alleen nog wat familie wonen waar ik weinig contact mee heb.

Als ik jouw eisen lees zou ik je Leiden wel kunnen aanraden. Een stad die soms net een dorp is omdat je vaak bekenden tegenkomt, maar ook weer niet zo erg dat iedereen alles van je weet. Veel voorzieningen, musea, kroegen en een mooi oud centrum waar ik ook 6 jaar na mijn verhuizing nog nieuwe dingen over leer. Leuke stad om te wonen als student, maar ook als afgestudeerde. Moet je alleen geen hekel aan studenten hebben want ja, je komt ze wel vrij vaak tegen.

Ik ben heel saai en woon al mijn hele leven in dezelfde stad.
We hebben ooit in Amsterdam gewoond, maar zijn verhuist toen ik nog klein was.

Ik zou er zelf totaal geen problemen mee hebben omdat ik zelf altijd heel snel en makkelijk met vreemde overweg kan.
Verder zou ik niet weg willen omdat ik hier erg gelukkig en tevreden ben

Ik ben zo vaak verhuist in mijn leven (vaker gedwongen, dan gekozen - pleeggezinnen e.d.) en heb zo vaak opnieuw moeten beginnen dat het momenteel niet eens meer heel veel voorstelt Geleerd om contact te houden met iedereen door het hele land heen en me ondertussen gewoon te focussen op mijn huidige woonplek. Wordt wel steeds lastiger opnieuw te beginnen, maar er waren ook tijden dat het best bevrijdend voelde...ergens beginnen waar je letterlijk niemand kende. En waar niemand jou kende. Fresh start.

quote:

Op woensdag 22 maart 2017 22:01 schreef Night__Stalker het volgende:
Speel nu dus met het idee om een huurappartementje te zoeken in een middelgrote stad waar ik verder eigenlijk niemand ken. Zoek een stad waar wel de voorzieningen zijn (leuk, liefst oud, centrum, bioscoopje, relatief veel jonge mensen, horeca), maar wat ook weer niet zo groot / duur is als Utrecht / Amsterdam en wat nog wel enigszins in de buurt ligt van de Randstad.

Verhuis naar Haarlem en zorg dat je je plaatsje op de wachtlijst van de sociale woningbouw niet kwijt raakt, kun je op de fiets naar A´dam.

Verhuis naar Rotterdam en koop een etagewoning daar.

Het moet in je zitten. Heb er zelf ook wel eens aan gedacht om naar het buitenland te gaan. Ik denk echter dat vrienden maken op die leeftijd moeilijker is dan wanneer je student bent.
Ook op sportclubs. Veel mensen hebben kinderen en gaan ook niet meer echt uit wanneer je rond de dertig bent.

Ik ben van plan om van Eindhoven naar Nijmegen te verhuizen. Waarom? Vind het een leuke stad, maar inderdaad lichte angst voor dezelfde problemen als TS!

Als je het je kan veroorloven ga in nieuwbouw wonen.
Allemaal nieuwe buren zorgt voor betere aansluiting met ze, aangezien iedereen nieuw en zoekend is.

In Italië gaan werken. Geweldige tijd gehad.

Ik kom uit een klein dorpje en ik heb expres de keuze gemaakt om in Den Haag te gaan wonen.
Eerst ook omdat ik mijn studie daar had afgerond en nu omdat ik in de buurt werk gevonden heb.

Bijna geen sociale controle, heerlijk.
Vrienden wonen verspreid in Nederland.

Ik ben ooit eens in Maastricht(3 uur treinen van familie) gaan wonen, voor een ex. Zou ik het ooit weer doen? Nee. Absoluut niet. Familie is zeer belangrijk. Heb je een oma/opa? Je kan ze nu nog bezoeken. Niet handig als je ver weg gaat wonen.

Waar het op neer komt, waar je ook gaat wonen, je zult ballen moeten tonen, er op uit gaan, misschien wel in je eentje. Dingen ondernemen om vrienden te maken. Het klinkt namelijk niet alsof jij vindt dat je genoeg vrienden hebt om leuke dingen mee te gaan doen.

Zoek naar de dichtstbijzijnde stad vanaf je familie, ga daar wonen. En zoek naar sociale dingen, waar je makkelijk vrienden maakt. Mocht het mis gaan, je woont dicht bij je familie, dus je bent nooit echt alleen. Succes man.

Ja ik ben destijds van Veendam naar Kesteren verhuisd voor een leuke man, alles achter mij gelaten, het is denk ik waar je komt, Kesteren is een streng gelovig plaatsje, daar pas ik niet tussen, maar vond al snel vrienden wat dorpen/steden verderop.
Nu weer in Assen nabij familie, maar verder gering contact met ze, ik doe meer met vrienden.

Mijn vriend en ik hebben nu de planning om uiteindelijk Nederland te verlaten, aan de eene kant, je laat alles achter, maar aan de andere kant het geeft weer zoveel nieuwe mogelijkheden en is het niets, verhuizen kan altijd weer.

Op die leeftijd zijn best veel mensen al min of meer gesetteld of hebben vaste relaties en op het werk ligt het ook net eraan, hoe de samenstelling is of je daar ook na werktijd aansluiting vindt....dus het is soms best lastig om weer echte vrienden te vinden, want daar moet je, denk ik, toch veel tijd investeren. Denk maar aan school, daar bouw je vriendschappen ook over meerdere jaren op. Je leert zeker weer mensen kennen, maar je kunt er niet automatisch vanuit gaan dat ze met en voor je direct door dik en dun gaan.
Wanneer je voor je studie verhuist, zijn min of meer alle mensen in je omgeving in dezelfde situatie, maar wanneer je als volwassene alleen verhuist is dat vaak anders, dan ben jij de nieuwe. Hoewel het ook bevrijdend kan zijn dat niemand je op straat herkend, kan je dat ook eenzaam laten voelen. Ik was ooit zelf blij dat de plaatselijke zwerver mij een knikje gaf na een vakantie.

Laat je niet weerhouden, maar als je het nu moeilijk vindt om contacten te maken in een dorpse setting dan is dat misschien ook zo in een stad, waar toch iedereen nog meer op zichzelf is en naast elkaar leeft. Jezelf en je character neem je namelijk mee, je wordt niet opeens een ander mens. En als je daarmee rekening houdt en niet te grote verwachtingen hebt, kun je overal weer je plekje vinden.

[ Bericht 0% gewijzigd door Zana op 26-03-2017 08:22:40 ]