Met enig giswerk en wat veralgemening zou ik zeggen: Mulisch links, Hermans centrum(-links) en Reve rechts.
Mulisch sympathiseerde met de revolutie in Cuba, zoals wel meer intellectuelen eind jaren '60. Bovendien was hij als jood uitgesproken tegen nazisme en fascisme. De Tweede Wereldoorlog en de Holocaust zijn centrale thema's in zijn boeken. Thomas Mann was een van zijn helden, een schrijver die Nazi-Duitsland ontvluchtte. "De Aanslag" bevat felle kritiek op de Duitse bezetter. In "De Ontdekking van de Hemel" reizen de hoofdpersonages naar Cuba en naar Israël.
Hermans lijkt me eerder centrum of centrum-links. Hij sympathiseerde met het Verzet tijdens de oorlog, zoals ook blijkt uit De Donkere Kamer van Damocles. Hij kwam wel op een zwarte lijst te staan toen hij in de jaren '80 een lezing in Zuid-Afrika gaf in een tijd van anti-Apartheidsmaatregelen, maar hij zag geen reden om die lezing niet te geven. Hij was getrouwd met een niet-blanke vrouw.
Reve heeft negatieve uitspraken gedaan over migranten, met name over Surinamers. Achteraf zei hij dat het ironisch bedoeld was, waarop Mulisch reageerde met het essay Het Ironische van de Ironie. Reve was dus wellicht rechtser dan de andere twee, al is het enigszins dubbelzinnig. Hij bekeerde zich met enig theatraal vertoon tot het katholicisme. Hij worstelde met het aanvaarden van zijn homoseksualiteit.
[ Bericht 5% gewijzigd door brandlex op 23-03-2017 12:39:38 ]
Van een idioot kun je nooit een discussie winnen.